Μόνον υπερηφάνεια δεν θα έπρεπε, να προκαλεί στη Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, η διεξαγωγή δικών μέσα στις φυλακές, όπως η ίδια ανακοίνωσε, "με την μετεγκατάσταση των φυλακών του Κορυδαλλού στον Ασπρόπυργο (περιοχή ΝΑΤΟ), όπου μέχρι τέλους 2021, θα δημιουργηθούν νέες σύγχρονες και υψίστης ασφαλείας φυλακές χωρητικότητας 2000 περίπου κρατουμένων, μέσα στις οποίες, θα κατασκευαστούν και επτά (7) δικαστικές αίθουσες !!!!!
Το γιατί, το εξηγεί με σοβαρά επιχειρήματα, σε κείμενο της η Ενωση Ποινικολόγων Μαχόμενων Δικηγόρων, που αναρτήθηκε από το Γενικό Γραμματέα της Ευάγγελο Γκιγκιλίνη, στη σελίδα του στο facebook, με τίτλο: «ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ»
Διαβάστε το:
"Συνήθως μόλις περάσουμε την κεντρική πύλη των φυλακών, αφήνουμε απ’έξω μαζί με το κινητό και τα υπόλοιπα προσωπικά μας αντικείμενα, μια σειρά δικαιωμάτων και προσωπικών αξιών.
Η πολιτεία με ΦΕΚ που εξέδωσε τον Ιούλιο του 2019, μετέφερε την αρμοδιότητα των φυλακών, από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και ειδικότερα στη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής πολιτικής, διαχωρίζοντας έτσι σαφώς σε επίπεδο Υπουργείων, την αρμοδιότητα των οργάνων απονομής δικαιοσύνης και ποινής με την αρμοδιότητα των οργάνων εκτέλεσης αυτής της ποινής.
Την προηγούμενη εβδομάδα η εν λόγω Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής κ.Σοφία Νικολάου, ανακοίνωσε στα ΜΜΕ την μετεγκατάσταση των φυλακών του Κορυδαλλού στον Ασπρόπυργο (περιοχή ΝΑΤΟ), όπου μέχρι τέλους 2021, θα δημιουργηθούν νέες σύγχρονες και υψίστης ασφαλείας φυλακές χωρητικότητας 2000 περίπου κρατουμένων, μέσα στις οποίες, θα κατασκευαστούν και επτά (7) δικαστικές αίθουσες !!!!!
Αυτή η ανακοίνωση (της κατασκευής δικαστικών αιθουσών μέσα στις φυλακές) μας προκάλεσε έντονο προβληματισμό, κυρίως για την σκοπιμότητα της, καθόσον η Ένωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων, είναι κάθετα αντίθετη σ’ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Έντονο προβληματισμό και ερωτήματα, γιατί μια τέτοια προοπτική ανακοινώνεται από αναρμόδιο (για την κατασκευή δικαστικών αιθουσών) υπηρεσιακό παράγοντα, κι όχι από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, γιατί για μια τέτοια προοπτική, δεν ρωτήθηκαν και δεν υπήρξε διαβούλευση, των καθ’υλην αρμοδίων φορέων και παραγόντων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, γιατί για μια τέτοια προοπτική, δεν τοποθετήθηκαν και δεν ακούστηκαν (έστω) ποτέ οι Δικηγόροι, οι Δικαστές, οι Εισαγγελείς, καθώς και οι θεσμικές-συνδικαλιστικές αλλά και λοιπές επιστημονικές των ενώσεις.
Κυρίως όμως αυτό που μας προβληματίζει ιδιαίτερα, είναι η σκοπιμότητα μεταφοράς και εκδίκασης μεγάλου αριθμού κακουργηματικών υποθέσεων, σε χώρο υψίστης ασφαλείας, όπου τα αρμόδια όργανα (και όχι μόνο τύποις) για την εξασφάλιση του τεκμηρίου της αθωότητας των κατηγορουμένων, για την διαφύλαξη της ανεξαρτησίας και αμεροληψίας των δικαστών, για την εξασφάλιση της δημοσιότητας και κυρίως (όσο μας αφορά) για την προσήκουσα, ελεύθερη και ανεμπόδιστη άσκηση των υπερασπιστικών μας καθηκόντων για τους εντολείς μας, δεν θα είναι πλέον οι διοικήσεις των εκάστοτε δικαστηρίων, αλλά ο διευθυντής των φυλακών και η Γενική Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Και εξηγούμαστε. Με την «κατά κανόνα» για συγκεκριμένες υποθέσεις και όχι κατ’εξαίρεση εφαρμογή της διεξαγωγής δικών μέσα στις φυλακές, θα οδηγηθούμε όχι μόνο σ’ένα διαφορετικό τρόπο απονομής δικαιοσύνης, αλλά κυρίως (κι αυτό είναι το χειρότερο) σε μια εκ προοιμίου επιλογή των κακουργηματικών δικών που πρέπει να εκδικαστούν στις εν λόγω φυλακές, με κριτήρια «επικινδυνότητας» των κατηγορουμένων, ήτοι με ευθεία παράβαση του τεκμηρίου της αθωότητας των συγκεκριμένων κατηγορουμένων.
Περαιτέρω εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας, για τον τρόπο με τον οποίο θα διασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση μας (των συνηγόρων) και ακώλυτη άσκηση των καθηκόντων μας σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, όπου το κύριο προστατευόμενο αγαθό, προφανώς δεν είναι η ορθή απονομή της δικαιοσύνης και η άσκηση του λειτουργήματος μας, αλλά η εξασφάλιση συνθηκών αδυναμίας απόδρασης των κρατουμένων.
Πως θα εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη προσέλευση και παρουσία μαρτύρων, συγγενών, δημοσιογράφων και λοιπών όχι μόνο παραγόντων της δίκης, αλλά και παραγόντων της απαιτούμενης δημοσιότητας αυτής?
Πως θα μπορούμε να ασκούμε κατά την διάρκεια αυτών των δικών, τα καθήκοντα μας απομονωμένοι σε μία απομακρυσμένη φυλακή, που απέχει (εφόσον φτιαχτούν οι οδικοί άξονες) σε κάθε περίπτωση πάνω από μία ώρα από το κέντρο και τα λοιπά δικαστήρια των Αθηνών και του Πειραιά.
Πως θα εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η σωματική ακεραιότητα ημών και των λοιπών παραγόντων (δικαστών, εισαγγελέων, μαρτύρων κλπ), επτά (7) εν εξελίξει παράλληλων δικών, σε ενδεχόμενη εμφάνιση οποιωνδήποτε αρρυθμιών στο κατάστημα κράτησης και όταν το ζητούμενο τότε θα είναι κυρίως και μόνο η αντιμετώπιση τους.
Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι το Εφετείο Αθηνών, έχει μόνο μια μεγάλη αίθουσα για μεγάλες δίκες, ότι δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες στην πρωτεύουσα, όπως όμως είναι και πραγματικότητα, ότι δεν αναζητήθηκε και ποτέ η δυνατότητα να κατασκευαστούν κι άλλες στο χώρο του Εφετείου, στην υπόλοιπη Ευελπίδων που παραμένει ακόμα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η ακόμα και στον Πειραιά
Τα δικαστήρια, ανέκαθεν και στη σύγχρονη εποχή μας, είναι μέσα στον αστικό ιστό των πόλεων, σε αντίθεση με τις φυλακές που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια να βγουν έξω και μακριά από αυτόν. Είναι μέσα στον αστικό ιστό, για πολλούς λόγους, κυρίως όμως για λόγους νομικού πολιτισμού, που απαιτεί δημοσιότητα, ακόμα και για δικαιοπολιτικούς λόγους πληροφόρησης, δημοκρατίας και δικαιοσύνης μιας κοινωνίας σ’ένα σύγχρονο κράτος δικαίου.
Το δικαστήριο, η δίκη, η διαδικασία, για λόγους ασφαλείας της δημοκρατίας μας είναι και πρέπει να παραμείνουν δημόσια…. και η Ένωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων, διαφωνεί κάθετα με κάθε αντίθετη προοπτική.