Με μεταλλική ράβδο και παρουσία ενός άλλου αγοριού, τον βίασε ο Δημήτρης Λιγνάδης, αφού τον κάλεσε στο σπίτι του, με πρόσχημα να διαβάσει ένα θεατρικό μονόλογο!
Αυτό κατέθεσε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, στη δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη, ο τρίτος καταγγέλων (σ.σ που εξετάστηκε τέταρτος στη σειρά), ο οποίος έκανε ανατριχιαστικές περιγραφές.
Ο μάρτυρας κατέθεσε την τραυματική εμπειρία, που όπως είπε έζησε στο σπίτι του κατηγορούμενου, την πρώτη και μοναδική φορά, που τον επισκέφτηκε, για να διαβάσει ένα μονόλογο, που του είχε δώσει να αποστηθίσει ο Δημήτρης Λιγνάδης, προκειμένου, να τον βοηθήσει, να γίνει ηθοποιός.
Είπε:
"Mου είπε κατέβασε λίγο το παντελόνι σου, το έκανα, σκέφτηκα ότι απλά θα έδειχνα τα οπίσθιά μου όπως πριν. Με έσπρωξε με κατεβασμένο το παντελόνι. Τοποθέτησε τα χέρια του στην πλάτη μου. Πήρε μια μεταλλική ράβδο που είχε δίπλα και το ακούμπησε στο σώμα μου, εγώ του έλεγε σταμάτα, σταμάτα.
Πρ: Εσείς πώς ήσασταν;
ΝΣ: Ημουν στα γόνατα. Με την μπλούζα. Στην αρχή απλά την ακούμπησε πάνω μου. Μετά ήθελα απλά να φύγω από εκεί μέσα, συνέχισε, με ακουμπούσε στον πρωκτό και μετά προσπάθησε να διεισδύσει την μεταλλική ράβδο στον πρωκτό μου, του έλεγα συνέχεια σταμάτα πονάω και μου έλεγε συνέχεια «χαλάρωσε, ηρέμησε». Κάποια στιγμή έγινε η διείσδυση η οποία ήταν ό,τι πιο φρικτό συνέβη στη ζωή μου, δεν έχω ζήσει τέτοιο πόνο. Δεν ήταν βοήθημα ήταν μεταλλική ράβδος. Αυτό διήρκησε 1 λεπτό. Κάποια στιγμή λερώθηκα [έχει φορτιστεί συναισθηματικά και ξεσπά σε κλάματα]. Είχα φορτωθεί παντού γέμισα όλα τα σεντόνια και απλά εκνευρίστηκε. Μας ζήτησε να σηκωθούμε πήγε στην τουαλέτα δίπλα, έβαλε το πλυντήριο σε λειτουργία. Του ζήτησα αν μπορώ να πάω στο μπάνιο να πλυθώ. Πήγα στο μπάνιο πήρα χαρτί υγείας σκουπίστηκα είχα λερωθεί ως τα πόδια. Θυμάμαι τη μυρωδιά, τον πόνο τι μου είχε συμβεί, θυμόμουν πώς θα πάω στην οικογένεια μου πώς θα πω στη θεία μου τι μου συνέβη η οποία εκείνη μου είχε πει να πάω σε αυτό το σπίτι, 15 χρόνια δεν μπορούσα να της το πω. Ήμουν στο μπάνιο ένιωθα αδικημένος, εξευτελισμένος, δεν ήξερα ότι είχα κάνει λάθος, τι ζήτησα πέρα από έναν μονόλογο να διαβάσω. Όταν βγήκα από την τουαλέτα ήταν εκνευρισμένος που του λέρωσα τα σεντόνια. Λέω φεύγω, όταν πήγα να φύγω σκέφτηκα ότι έπρεπε να περάσω από δίπλα τους για να πάρω τα πράγματά μου για να φύγω".
Ηταν τόσο έντονη η συναισθηματική του φόρτιση του μάρτυρα, που κάθε τόσο ξέσπαγε σε κλάματα, ενώ ζήτησε διακοπή της δίκης, λέγοντας:
"Λόγω του ότι πέρασα covid πριν 2 εβδομάδες νιώθω εξαντλημένος και αυτή τη στιγμή νιώθω ψυχικά και σωματικά εξαντλημένος. Δεν είμαι σε θέση ούτε να σταθώ ούτε να σκεφτώ. Δεν είμαι καλά, θα ήθελα να διακόψουμε".
Παρά τις αντιδράσεις του συνηγόρου υπεράσπισης Αλέξη Κούγια, που ζήτησε την πρόοδο της δίκης, κάνοντας λόγο για "σκηνοθεσία", το δικαστήριο διέκοψε τη διαδικασία νωρίτερα, για την Παρασκευή 3 Ιουνίου.
Νωρίτερα, στην κατάθεση του ο μάρτυρας είχε πει:Πρόεδρος: Γεννηθήκατε;
ΝΣ: 1986.
Πρόεδρος: Ασχολείστε;
ΝΣ: Είμαι εποχιακός υπάλληλος.
Πρόεδρος: Γνωρίζετε τον κατηγορούμενο;
ΝΣ: Τον γνώρισα το 2005, όταν ήμουν 19 ετών, ήθελα να δώσω σε μια δραματική σχολή.
Πρόεδρος: Θέλατε να εξασκηθείτε σε κάποιον μόνολογο;
ΝΣ: Ναι και τότε ηταν δύσκολο γιατί δεν υπήρχε μεγάλη πρόσβαση στο ίντερνετ.
Πρόεδρος: Πότε ήρθατε στην Αθήνα;
ΝΣ: Οταν έγινα 18, από το 2004, έκανα αγγλικά για να πάρω το πτυχίο μου, κάποια στιγμή η θεία μου κατάλαβε τη δυσκολία που είχα σε σχέση με τις εξετάσεις για τη δραματική. Ο μονόλογος με δυσκόλευε. Δεν είχα γνωστούς από το θέατρο για να απευθυνθώ κάπου. Πριν δώσω τον Σεπτέμβρη, το 2005, η θεία μου εργαζόταν σε ένα καφέ στην Κυψέλη, δίπλα στο σπίτι του Λιγνάδη. Είχαν γνωριστεί και της είπε ότι είναι καθηγητής στο Εθνικό, του είπε η θεία μου ότι θέλω βοήθεια για τον μονόλογο και αυτός προσφέρθηκε να με βοηθήσει.
Πρόεδρος: Η θεία σας και το κατάστημα ήταν στην Κυψέλη;
ΝΣ: Το κατάστημα ήταν δίπλα στο σπίτι του Λιγνάδη.
Πρόεδρος: Έμενε μόνος του;
ΝΣ: Ναι, όσο ήμουν εκεί δεν είχα δει κάποιον. Είπε στη θεία μου όταν μπήκε μια μέρα στο μαγαζί ότι ασχολείται με το θέατρο και την τηλεόραση, ότι είναι καθηγητής του Εθνικού και ότι προσφέρθηκε να με βοηθήσει με τον μονόλογο. Έδωσε η θεία μου το κινητό μου και έτσι μου τηλεφώνησε. Μου είπε φόρα ένα βρακί και κατέβα κάτω. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και μου είπε ότι θα με πάρει τηλέφωνο για να μου δώσει έναν μονόλογο. Πριν τις 25/9 μου τηλεφώνησε να πάω σπίτι του, μου άνοιξε και είχε πολύ φιλική διάθεση απέναντί μου, μιλούσε στο τηλέφωνο έκανε πράγματα, έκατσα λίγο, μου είπε ότι η επόμενη συνάντηση θα γίνει σε βραδινές ώρες, μου έδωσε ως μονόλογο τον "Γυάλινο Κόσμο". Ενθουσιάστηκα τον έμαθα απ έξω.
Πρόεδρος: Στην θεία σας το είπατε;
ΝΣ: Ναι. Της είπα να τον κρατάει να της τον λέω. Συνειδητοποίησα βέβαια ότι απλά τον είχα μάθει απέξω και δεν ήξερα τι να τον κάνω.
Πρόεδρος: Είχατε μιλήσει με κάποιες σχολές;
ΝΣ: Ναι, σε αντίθεση με το Εθνικό οι άλλες είχαν πιο ευέλικτο πρόγραμμα σε άφηναν να κάνεις παραπάνω πράγματα παράλληλα.
Πρόεδρος: Όταν πήρατε τον μονόλογο είχατε κάνει κάποια αίτηση;
ΝΣ: Ναι, την είχα καταθέσει. Τέλος Σεπτεμβρίου θα έδινα τις τυπικές εξετάσεις. Στις 25/9/2005 απηύθυνα τον μονόλογο στη μητέρα μου και στη θεία μου, ήμουν πολύ χαρούμενος, κατά τις 10:30 την νύχτα χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ο κατηγορούμενος και μου είπε αν μπορείς σε 20' να είσαι σπίτι. Πήγα στο σπίτι χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε ένα άλλο παιδί ένιωσα αδυναμία και είχα ήδη άγχος να πω τον μονόλογο πόσο μάλλον σε ένα ακόμη παιδί που ήταν ήδη φοιτητής στο Εθνικό. Μπήκα μέσα καθίσαμε στον καναπέ και υπήρχε μια αμηχανία μεταξύ μας. Μετά από 5΄ βγήκε ο κατηγορούμενος από μέσα φορώντας μόνο μια πετσέτα. Σοκαρίστηκα, φαντάστηκα ότι θα πάει να ντυθεί δεν ένιωσα ότι θα παραμείνει με την πετσέτα στον καναπέ. Θέλω να πω ότι η μητέρα μου και ο πατέρας μου είναι σχεδόν συνομήλικοι με τον κατηγορούμενο. Στα μάτια μου ήταν ένας δάσκαλος. Η 1η συνάντηση δεν είχε καμία ερωτική διάθεση. Δεν είχα φανταστεί από τις πρώτες συναντήσεις ότι είναι ομοφυλόφιλος, δεν πίστευα ότι θα υπάρξει τέτοια προσέγγιση, νόμιζα ότι ήμουν με έναν καθηγητή. Στην αρχή λοιπόν ήταν φιλικός, μου είπε ότι ήταν τα γενέθλιά του. Αμέσως κατάλαβα ότι είχε μια διαφορετική συμπεριφορά σε σχέση με την επαφή που είχαμε το μεσημέρι. Μου μιλούσε επιθετικά, μου έκανε διάφορες ερωτήσεις.
Πρόεδρος: Στο πλαίσιο του μονολόγου;
ΝΣ: Με ρωτούσε «κατάλαβες τι έκανε ο Τομ (χαρακτήρας του θεατρικού «Γυάλινος Κόσμος») στα τσοντάδικα; Έχεις πάει σε τσοντάδικα; Σου δίνω έναν μονόλογο στις 20 του μήνα, διαβάζεις, δεν συνειδητοποιείς ότι πήγαινε σε τσοντάδικα; Στοματικό έρωτα δεν έχεις κάνει;» Εγώ μέχρι τότε είχα κάνει κάτι με 2 κοπέλες δεν είχα ασχοληθεί με την σεξουαλικότητά μου. Μετά συνέχισε «συγγνώμη σε ταινίες, σινεμά δεν βλέπεις ερωτικές σκηνές που κάνουν; Με το γυμνό έχεις θέμα; Αν σου πω τώρα δείξε μου...». Μου είπε για να αποδείξω αν είμαι διατεθειμένος να γίνω ο Τομ και να μπορέσω να παίξω και σε άλλες σκηνές στο μέλλον μου έδειξε να του δείξω τα οπίσθιά μου. Ένιωσε την αδυναμία και τον φόβο μου. Σκεφτόμουν πότε θα μου πει να πω τον μονόλογο. Μου είπε «σου είναι τόσο δύσκολο να σηκωθείς και να μου δείξεις τα οπίσθιά σου, δεν ζητάω κάτι άλλο». Σηκώθηκα κατέβασα το παντελόνι μου, τον κοιτούσα με την άκρη του ματιού μου γιατί δεν ήθελα να κοιτάω από εκεί, κοιτούσα μια γάτα και μια βιβλιοθήκη, κατάλαβα ότι χάιδευε τα γεννητικά του όργανα. Μετά με ρωτούσε τι είχα κάνει με αυτές τις κοπέλες. Μου έκανε εκφοβισμό.
Πρόεδρος: Γιατί λέτε εκφοβισμό;
ΝΣ: Όλο αυτό φαινόταν προσχεδιασμένο, χαμηλός φωτισμός, τέτοιες ερωτήσεις, πετσέτα...
Πρόεδρος: Το είχατε συνειδητοποιήσει τότε;
ΝΣ: Όχι προφανώς τώρα το ξέρω. Όταν στα 19 σου κάποιος συνειδητοποιεί ότι δεν έχεις κάμια ομοφυλοφιλική σχέση, δεν συνειδητοποιείς την σεξουαλικότητά σου, εκεί βασίζεται ότι δεν θα το πεις πουθενά, ούτε στην οικογένειά σου ούτε στον εαυτό σου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν φύγατε;
ΝΣ: Πώς μπορώ να φύγω όταν υπάρχει μια τόσο ακραία συμπεριφορά, τόσο έντονο βλέμμα. Φοβόμουν δεν ήξερα πώς να φύγω. Να σηκωθώ να τρέξω και να κάνω τι; Δεν καταλάβαινα γιατί μου συμβαίνει αυτό.
Πρόεδρος: Εκείνη την ώρα μας ενδιαφέρει τι σκεφτήκατε όχι τώρα. Του είπατε ότι δεν αισθανθήκατε καλά;
ΝΣ: Πιστεύω έβλεπε όλη αυτή την αδυναμία, είχα κατεβασμένο το κεφάλι, είχα κοκκινήσει, ένιωθα φόβο. Όταν άγγιζε μέσα και έξω από την πετσέτα τα γεννητικά του όργανα ζήτησε από το άλλο το παιδί να αυνανιστεί και είπε «στα τσοντάδικα αυτό γίνεται ο ένας αυνανίζεται δίπλα στον άλλον σε συμβουλεύω να πας να το δεις». Το παιδί κατέβασε το παντελόνι του και αυνανίστηκε. Εκεί ξεκίνησε μια άλλη συζήτηση για τον στοματικό έρωτα που έπρεπε εγώ να πω για τα βιώματά μου. Μου έκανε ερωτήσεις για τις κοπέλες αν μου άρεσε αν έχω ταμπού στο να κάνω στοματικό έρωτα σε κάποιον. Όταν προσπαθούσα να απαντήσω μου έλεγε «αυτός είναι ο χώρος αν δεν είσαι ανοιχτόμυαλος δεν θα κάνεις τίποτα» δεν με ένοιαζε αν αυτός είναι ο χώρος, ήμουν παγωμένος, φοβισμένος, ήμουν 19 χρονών τώρα δεν θα είχε συμβεί αυτό. Μου ζήτησε να κάνω στοματικό έρωτα στο παιδί δίπλα μου. Έβλεπα με την άκρη του ματιού μου ότι χαϊδευόντουσαν. Κοιτούσα μια γάτα δεν τους μιλούσα.
Πρ: Πόσο κράτησε όλο αυτό;
ΝΣ: 10-15'. Ταυτόχρονα με ρώτησε αν θέλω να πιω κάτι. Αναρωτιόμουν γιατί ένα άτομο έχει τόση σωματική ένταση τόσο θυμό σαν να με μάλωνε. Για 1-2 δευτερόλεπτα θεωρώντας ότι αυτό θα τελειώσει έκανα αυτό που μου ζήτησε.
Πρ: Μετά τι ακολούθησε;
ΝΣ: Εκνευρίστηκε με την αδεξιότητά μου, εγώ απλά έβαλα το πέος στο στομα και το έβγαλα. Μετά συνέχισε τα ίδια, «είναι 2005» και για τα ταμπού [...] Σκεφτόμουν πόσες δοκιμασίες πρέπει να περάσουν μέχρι να πω τον μονόλογο. Μετά για 1-2 δευτερόλεπτα έκανα την ίδια κίνηση. Δεν τον ικανοποίησε όλο αυτό το σκηνικό, σηκώθηκε άφησε την πετσέτα του και έφυγε γυμνός μέσα. Με το παιδί κοιταζόμασταν, σκεφτόμασταν ότι κάτι δεν πάει καλά. Μας φώναξε κάποια στιγμή ελάτε μέσα. Φτάσαμε στο τέλος του διαδρόμου σε ένα δωμάτιο σκοτεινό. Σκεφτόμουν ότι όλο αυτό είναι κάποια διαδικασία για να πω τον μονόλογο υπό κάποιες συνθήκες. Αυτό μου είχε πει ότι φτιάχνουμε αυτοσχέδιες συνθήκες, μου είχε πει ότι έπρεπε να βιώσεις τα συναισθήματα του Τομ που έφευγε από την οικογένειά του και πήγαινε στα τσονταδικα. Μας είπε που να κάτσουμε. Ήταν όλο σκηνοθετημένο. Μου είπε κατέβασε λίγο το παντελόνι σου, το έκανα, σκέφτηκα ότι απλά θα έδειχνα τα οπίσθιά μου όπως πριν. Με έσπρωξε με κατεβασμένο το παντελόνι. Τοποθέτησε τα χέρια του στην πλάτη μου. Πήρε μια μεταλλική ράβδο που είχε δίπλα και το ακούμπησε στο σώμα μου, εγώ του έλεγε σταμάτα, σταμάτα.
Πρ: Εσείς πώς ήσασταν;
ΝΣ: Ημουν στα γόνατα. Με την μπλούζα. Στην αρχή απλά την ακούμπησε πάνω μου. Μετά ήθελα απλά να φύγω από εκεί μέσα, συνέχισε, με ακουμπούσε στον πρωκτό και μετά προσπάθησε να διεισδύσει την μεταλλική ράβδο στον πρωκτό μου, του έλεγα συνέχεια σταμάτα πονάω και μου έλεγε συνέχεια «χαλάρωσε, ηρέμησε». Κάποια στιγμή έγινε η διείσδυση η οποία ήταν ό,τι πιο φρικτό συνέβη στη ζωή μου, δεν έχω ζήσει τέτοιο πόνο. Δεν ήταν βοήθημα ήταν μεταλλική ράβδος. Αυτό διήρκησε 1 λεπτό. Κάποια στιγμή λερώθηκα [έχει φορτιστεί συναισθηματικά και ξεσπά σε κλάματα]. Είχα φορτωθεί παντού γέμισα όλα τα σεντόνια και απλά εκνευρίστηκε. Μας ζήτησε να σηκωθούμε πήγε στην τουαλέτα δίπλα, έβαλε το πλυντήριο σε λειτουργία. Του ζήτησα αν μπορώ να πάω στο μπάνιο να πλυθώ. Πήγα στο μπάνιο πήρα χαρτί υγείας σκουπίστηκα είχα λερωθεί ως τα πόδια. Θυμάμαι τη μυρωδιά, τον πόνο τι μου είχε συμβεί, θυμόμουν πώς θα πάω στην οικογένεια μου πώς θα πω στη θεία μου τι μου συνέβη η οποία εκείνη μου είχε πει να πάω σε αυτό το σπίτι, 15 χρόνια δεν μπορούσα να της το πω. Ήμουν στο μπάνιο ένιωθα αδικημένος, εξευτελισμένος, δεν ήξερα ότι είχα κάνει λάθος, τι ζήτησα πέρα από έναν μονόλογο να διαβάσω. Όταν βγήκα από την τουαλέτα ήταν εκνευρισμένος που του λέρωσα τα σεντόνια. Λέω φεύγω, όταν πήγα να φύγω σκέφτηκα ότι έπρεπε να περάσω από δίπλα τους για να πάρω τα πράγματά μου για να φύγω.
Σε αυτό το σημείο ο μάρτυρας ξέσπασε σε κλάματα.
Πρόεδρος: Μας είπατε ότι βγήκατε από το δωμάτιο. Τι έγινε όταν φύγατε;
ΝΣ: Ο κατηγορούμενος ήταν στον έναν καναπέ και το παιδί στο άλλο. Κατάλαβε νομίζω ότι η κατάσταση είχε ξεφύγει. Μου ζήτησε να κάτσω. Το παιδί για κάποιο λόγο είχε βγάλει το παντελόνι του και αυνανιζόταν, ο κατηγορούμενος ήταν γυμνός και αυνανιζόταν και αυτός. Δεν λέω ότι είχε πάρει ναρκωτικά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την συναισθηματική έξαψη. Μου είπε να κάνω στοματικό στο παιδί. Εγώ δεν ήθελα, κοιταζόμασταν αμήχανα με το παιδί, κοιτούσαμε κάτω. Αυτός αυνανιζόταν παράλληλα. Το έκανα πάλι για λίγο.
Πρόεδρος: Δεν είπατε ότι θέλατε να φύγετε;
ΝΣ: Εννοείται. Αλλά δεν ήξερα αν αυτή η μεταλλική ράβδος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον μου αν σηκωθώ και φύγω. Θα φοβηθεί ότι θα πάω στην αστυνομία; Ότι θα το πω στην οικογένειά μου; Διήρκησε ελάχιστα, αυτός μου μιλούσε και αυνανιζόταν. Όταν ολοκλήρωσε μας είπε να φύγουμε γιατί είχε πρωινό ξύπνημα και μου είπε να συνεχίζω να διαβάζω τον μονόλογο. Θυμάμαι να κατεβαίνω τις σκάλες του 2ου ορόφου και να τρέμω. Πονούσα φρικτά, με είδε το παιδί και μου είπε να πάμε να μιλήσουμε στην πλατεία δίπλα στο σπίτι. Μου είπε ότι δεν γίνεται να κάνω τα πάντα για έναν ρόλο, δεν χρειάζεται να κάνω πράγματα για τα οποία δεν νιώθω άνετα.
Πρ: Πόσο χρονών ήταν το παιδί; ΄Ηταν ηθοποιός;
ΝΣ: Μεγαλύτερος από εμένα, ήταν φοιτητής στο Εθνικό, δεν τον ξαναείδα μετά για 8 χρόνια. Κάποια στιγμή μου έκανε αίτημα φιλίας, κατάλαβα ποιος είναι. Επειδή κάθε 25 Σεπτέμβρη ξαναζώ το ίδιο πράγμα, κατάλαβα ότι όλο αυτό ήταν ένα καλοστημένο σκηνικό. Από το 2006 υπήρχαν φήμες, η θεία μου μου είπε ότι άκουσε από την γειτονιά ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν κάποιος γονιός μαχαίρωσε τον Λιγνάδη, επειδή είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά το ανήλικο παιδί του. Δεν ξαναμιλήσαμε με τον κατηγορούμενο. Το 2007-2010 δούλευα σε ένα μαγαζί και ένα Σάββατο μπήκε στο μαγαζί. Ήταν φιλικός μαζί μου, πιστεύω ο ίδιος ένιωθα στο βλέμμα και στη στάση του ότι θυμάται, ήθελε να δει αν είμαστε εντάξει.
Πρόεδρος: Το είχατε πει αυτο πουθενά;
ΝΣ: Όχι το 2010 στην πλατεία Βικτωρίας είχα δει ένα περιστατικό με τον κατηγορούμενο να προσεγγίζει ένα ανήλικο. Από το 2005-2010 είχα τάσεις λιποθυμίας, δύσπνοια, αγοραφοβία.
Πρόεδρος: Εγώ σας ρώτησα αν το είπατε πουθενά.
ΝΣ: Όταν είδα αυτό το πράγμα το είπα σε έναν φίλο μου και μου είπε ας μην πήγαινες. Μετά έστειλα ένα μήνυμα στο παιδί που ήταν μπροστά με την ημερομηνία της κακοποίησής μου. Εγώ εκείνο το βράδυ ένιωσα ότι ήμασταν δύο θύματα και ένας θύτης, χρησιμοποιούσε τον εκφοβισμό.
Πρόεδρος: Είπατε είχατε προβλήματα, πήγατε σε γιατρό;
ΝΣ: Μέχρι τότε εγώ δεν είχα ακούσει για κρίσεις πανικού, είχα πάει σε καρδιολόγο, παθολόγο είχα κάνει εξετάσεις αίματος. Ο παθολόγος μου είπε να διαχειριστώ το άγχος μου. Πήγα σε έναν ψυχολόγο αλλά δεν του είπα τι είχε συμβεί. Το είπα στον ψυναναλυτή μου το 2020.
Πρ: Τι έγινε μετά αφού φύγατε;
ΝΣ: Πήγα στο σπίτι. Η θεία μου είχε ξαπλώσει. Η μαμά μου, μου φώναξε όλα εντάξει; Είπα ναι. Πήγα στο δωμάτιό μου και συνειδητοποίησα τι έπρεπε να κάνω με όλο αυτόν τον πόνο, αλλά δεν ήθελα να πάω σε νοσοκομείο και να τους πω τι μου είχε συμβεί. Ξύπνησα με φρικτό πόνο, έκανα πολλούς εμετούς για κάποιες μέρες, είπα στους δικούς μου ότι είχα έναν πόνο στο στομάχι και τους είπα ότι πήγα εκεί και έκανα έναν μονόλογο με αυτοσχεδιασμό.
Πρόεδρος: Τους καταγγέλοντες τους ξέρετε;
ΝΣ: Όχι μέχρι τη στιγμή που έδωσα τη συνέντευξή μου στη Ναταλί Χατζηαντωνίου δεν ήξερα τίποτα για κανέναν. Το 2020 επειδή έχασα τη δουλειά μου και έπρεπε να γυρίσω στην Ελλάδα, ήμουν εξωτερικό, σταματήσαμε την ψυχανάλυση και δεν το διαχειριστήκαμε μαζί. Αυτά τα χρόνια δεν μπορούσα να βλέπω καθόλου σκηνές βίας νόμιζα ότι είναι φυσιολογικό. Το είπα στην μητέρα μου. Της είπα 27/1/2021 της μίλησα και αναρωτήθηκα γιατί κανένας δεν μιλάει με τόσες φήμες. Μου είπε να μιλήσω εγώ.
Να βρω άλλα άτομα που είχαν πάθει το ίδιο. Ανέβασα την ανάρτηση που έλεγε ότι ο γνωστός σκηνοθέτης δάσκαλος, "ο ελέφαντας στο δωμάτιο", τόσες φήμες για αυτόν, γιατί κανείς δεν μιλάει; Όταν ακούγαμε το όνομα του Λιγνάδη δεν λέγαμε «τι καλός ηθοποιός», έλεγε ο καθένας, πού τον έχει δει να ψωνίζει ανήλικα.
Πρόεδρος: Που τα λέγατε αυτά;
ΝΣ: Ο χώρος, κατά τη διάρκεια της φοίτησής μου. Οι φήμες αφορούσαν μόνο κακοποιήσεις και ανήλικα. Έλαβα λοιπόν κάποια μηνύματα που έλεγαν «καταλαβαίνω απόλυτα για ποιον λες» τους είπα ότι δεν μπορούσα να τους βοηθήσω εγώ τους είπα να πάνε σε έναν ψυχολόγο και να μιλήσουν στην οικογένειά τους.
Πρόεδρος: Δύο παιδιά λοιπόν μετά;
ΝΣ: Κατέβασα το κείμενο γιατί άρχισαν να μου μιλάνε δημοσιογράφοι, δεν ήθελα να φανεί το όνομά μου.
Πρόεδρος: Για ποιο λόγο το ανεβάσατε αν δεν θέλετε να φανεί το όνομά σας;
ΝΣ: Είχα σκοπό να γράψω κάτι γιατί κανείς δεν μιλούσε. Το απέσυρα γιατί δημοσιογράφοι συγκεκριμένης αισθητικής με πλησίασαν και δεν ήθελα να μιλήσω σε αυτούς. Μου έστειλαν κάποια άτομα μαζί μου μέσω facebook και κατάλαβα ότι οι φήμες είναι αλήθεια.
Πρόεδρος: Τι ήθελαν οι δημοσιογράφοι;
ΝΣ: Οι δημοσιογράφοι ήθελαν να μάθουν για ποιον μιλάω γιατί δεν είχα φωτογραφίσει συγκεκριμένο άνθρωπο. Δεν είχε όνομα του κατηγορουμένου δεν φοβόμουν μην εκτεθώ.
Πρόεδρος: Άρα ο σκοπός ποιος ήταν;
ΝΣ: Να βρω άτομα εκεί έξω που είχαν αυτό το βίωμα και να κάνουμε κάτι για αυτό, μεταξύ μας.
Πρόεδρος: Χωρίς να έχετε κατονομάσει;
ΝΣ: Τον κατονομάσαμε στις μεταξύ μας προσωπικές συζητήσεις.
Πρόεδρος: Είχε ακουστεί κάτι για τον κατηγορούμενο τότε;
ΝΣ: Στα σόσιαλ μίντια όχι. Όταν απενεργοποίησα τον λογαριασμό μου δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω, δεν ήξερα αν θέλω να τον καταγγείλω. Θαύμαζα και γνώριζα από τα σόσιαλ τις κοινωνικές ευαισθησίες της Ναταλί Χατζηαντωνίου, της έστειλα για να δώσω μια συνέντευξη και μετά να καταθέσω.
Πρόεδρος: Αφού δεν θέλατε δημοσιογράφους γιατί πήγατε εκεί;
ΝΣ: Πήγα σαν ΝΣ όχι με το όνομά μου. Το ότι κακοποιούμαστε και πρέπει να προστατέψουμε την οικογένειά μας να μην εκτεθούμε γιατί θα μας πούν επαγγελματίες ομοφυλόφιλους
Πρόεδρος (διέκοψε): Γιατί το κάνατε;
ΝΣ: Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Δεν είχα συμβουλευτεί νομικό. Φανταζόμουν ότι θα μου κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και μετά θα ξεκινούσε η διαδικασία.
Πρόεδρος: Δεν τον κατονομάσατε όμως.
ΝΣ: Μετά από 2 ώρες παραιτήθηκε. Αν έχετε διαβάσει την συνέντευξη είναι κατανοητό για ποιον μιλάω. Όταν έκανα την συνέντευξη και παραιτήθηκε μου είπε η μητέρα μου ότι τώρα χρειάζομαι νομική βοήθεια. Απευθύνθηκα στον κ, Γ. Βλάχο που γνώριζα από το 2018 για να μου πει πώς να κινηθώ από εδώ και στο εξής.
Εισαγγελέας: Πόσο χρονών ήσασταν όταν γνωρίσατε τον κατηγορούμενο;
ΝΣ: 19.
Εισ: Τότε σας ήταν παντελώς άγνωστος;
ΝΣ: Δεν ήταν γνωστός τηλεοπτικά ώστε να γνωρίζω, δεν μου ήταν καθόλου γνώστος.
Εισ: Τον μονόλογο τον επέλεξε ο κατηγορούμενος;
ΝΣ: Βεβαίως.
Εισ: Τι ώρα πήγατε σπίτι του;
ΝΣ: 25 Σεπτεμβρίου 10:30 με 11.
Εισ: Το όνομα του άλλου παιδιού το γνωρίζετε;
ΝΣ: Ναι. Τον βρήκα στο σπίτι του κατηγορούμενου. Είναι φίλος του κατηγορούμενου. Αν θέλει ο ίδιος να καλέσει αυτόν τον άνθρωπο να καταθέσει μπορεί να το κάνει. Θα μπορούσε ο ίδιος να είναι εδώ να καταθέσει αν επιθυμεί αφού δεν το έχει κάνει...
Εισ: Πόσο χρονών ήταν;
ΝΣ: Λίγο πιο μεγάλος, 21-22.
Εισ: Τι ακριβώς σας είπε όταν φτάσατε σπίτι; Ποια ήταν η πρώτη αμήχανη στιγμή;
ΝΣ: Πρώτη αμήχανη στιγμή ήταν το ότι είδα ένα άλλο άτομο στο σπίτι. Το πρωτο πράγμα που είπε ήταν ότι ήταν τα γενέθλιά του. Βγήκε με την πετσέτα. Μετά μου είπε αν κατάλαβα τι έκανε ο Τομ, αν είμαι ανοιχτόμυαλος, αν θα έκανα γυμνές σκηνές, αν καταλάβαινα αν πήγαινε σε τσοντάδικα
Εισ: Μετά;
ΝΣ: Μου είπε «μπορείς να μας δείξεις το κωλαράκι σου;»
Εισ: Ήταν γυμνός;
ΝΣ: Στην αρχή είχε την πετσέτα, μετά έβγαλε την πετσέτα και αυνανιζόταν.
Εισ: Γιατί είπατε ότι σας μάλωνε;
ΝΣ: Η σεξουαλική διέγερση δεν σχετιζόταν με τη συναίνεση αλλά με την επιβολή της εξουσίας του, ήταν σαν να ήθελε να κακοποιήσει ένα θύμα σωματικά, να το εξευτελίσει ψυχικά.
Εισ: Δείξατε διαθέσιμος;
ΝΣ: Δεν έδειξα ποτέ διαθεσιμός, δεν τον κοιτούσα.
Εισ: Είπατε ότι σε κάποια φάση παραδώσατε;
ΝΣ: Κατά τη διάρκεια της κακοποίησης, αφού φώναξα πολλές φορές να σταματήσει κι αυτός φώναξε πιο δυνατά από μένα «χαλάρωσε».
Εισ: Νωρίτερα στο στοματικό;
ΝΣ: Ήταν σαν να μη καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει, περίμενα ότι κάποια στιγμή αυτό θα σταματήσει, δεν περίμενα ότι θα φτάσει στο σημείο της τόσο βάναυσης κακοποίησης.
Εισ: Ό,τι σας ζητήθηκε το αντιληφθήκατε ως εξάσκηση στο ρόλο; Ο Τομ δηλαδή έκανε τέτοιες πράξεις;
ΝΣ: Ο Τομ από ότι κατάλαβα μετά είναι ένα άτομο που δεν έχει καταλάβει τη σεξουαλική του φύση, είναι κομμάτι της παγίδας. Βρίσκει άτομα που δεν έχουν αποκαλύψει τη σεξουαλικότητα τους, εγώ δεν είχα καμία ομόφυλη σεξουαλική σχέση τότε. Θεωρούσα ότι ήταν κάποιου είδους άσκηση.
Εισ: Ότι έπρεπε να αποδείξετε ότι είστε ικανός για το συγκεκριμένο μονόλογο και όχι μόνο;
ΝΣ: Σας είπα ότι είχε την ηλικία των γονιών μου, για μένα ήταν ένας δάσκαλος που με μάλωνε που δεν κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω, ήταν δυσάρεστο αυτό αλλά δε μου άφησε επιλογή. Μου παρουσιάστηκε σαν συνθήκη που η αφέλεια και άγνοιά μου δεν καταλάβαινε ότι ήταν ένα ψέμα. Όπως ο Τομ δεν μπορούσε να πει στη μάνα του ότι ήταν σε ένα τσοντάδικο, έτσι κι εγώ δε μπορούσα να πω στη μάνα μου ότι με βίασε.
Εισ: Είπατε ότι ήταν σκηνοθετημένο από τον ίδιο, πώς;
ΝΣ: Εγώ όταν καλώ κάποιον σπίτι, λέω ότι είμαι με έναν φίλο, όταν πας σπίτι και βλέπεις τον άλλον με πετσέτα με άλλο άτομο και τοποθετημένη μια μεταλλική ράβδος.
Εισ: Εκφράσατε την αντίρρησή σας;
ΝΣ: Πέρα από τη στιγμή που έλεγα «σταμάτα, πονάω» όλη τη νύχτα δεν τους κοίταξα ποτέ, κοίταζα τη βιβλιοθηκη και τον γάτο, πέρα από την γλώσσα, υπήρχε και η γλώσσα του σώματος. «Σταμάτα, πονάω» είπα κατά τη διάρκεια της κακοποίησης.
Εισ: Προσπαθήσατε να φύγετε;
ΝΣ: Σκέφτηκα ότι θα πρέπει να φύγω πρώτη φορά όταν μας φώναξε στο δωμάτιο, αλλά δεν ήξερα αν ήταν κλειδωμένα και μετά όταν βγήκα από το μπάνιο αλλά είχε αφήσει την τσάντα μου στον καναπέ.
Εισ: Γιατί τον ακολουθούσατε πιστά;
ΝΣ: Γιατί ένιωθα σοκαρισμένος, δεν καταλάβαινα γιατί μου συμβαίνει, τι έκανα εγώ λάθος.
Εισ: Γιατί να κάνατε κάτι λάθος; Προκαλέσατε;
ΝΣ: Είχα παγώσει και ένιωθα άσχημα γι' αυτό.
Εισ: Κινητό είχατε;
ΝΣ: Στο σαλόνι.
Εισ: Σκεφτήκατε να το χρησιμοποιήσετε;
ΝΣ: Να πάρω την αστυνομία; Μέχρι τότε δεν είχα καμία σεξουαλική επαφή, το να πάω στην αστυνομία πονεμένος και λερωμένος ήταν αδιανόητο για πολλά χρόνια.
Εισ: Το καταλάβατε τότε ότι ήταν κακοποίηση;
ΝΣ: Ναι, ήταν βάναυση κακοποίηση. Το σταμάτα, πονάω ήταν κακοποίηση. Είχα πλήρη συνείδηση ότι βιάστηκα.
Εισ: Μείνατε κι άλλο σπίτι όμως.
ΝΣ: Είχα τα πράγματά μου στο σαλόνι, ήθελα απλά να τελειώσει αυτό, αν γινόταν οτιδήποτε έπρεπε να μιλήσω στην οικογένειά μου.
Εισ: Δεν είχατε καλές σχέσεις;
ΝΣ: Φυσικά, έπρεπε να πω στη θεία μου ότι στο σπίτι που με έστειλες με βίασαν. Η μητέρα μου δεν θα το άφηνε έτσι. Το να τολμήσεις να πεις στη μάνα σου και στη θεία σου βιάστηκα είναι δύσκολο. Τώρα ξαναζώ αυτό τον εφιάλτη, επί 1,5 χρόνο τώρα, άτομα που κρίνεται η αξιοπιστία μας με βάση τη σεξουαλική μας ταυτότητα, εδώ κι ένα χρόνο ο συνήγορος του βιαστή μας βιάζει, λέει για λούγκρες σε μια χώρα που ο Βαγγέλης Γιακουμάκης πέθανε από την ομοφοβία. Κι εμείς πρέπει να βρεθούμε εδώ έχοντας ακούσει ότι εγώ ήρθα εδώ για να σταματήσουν οι επενδύσεις στο ελληνικό. Θα μπορούσε να ήταν μια δίκαιη δίκη. Ο Κούγιας μιλάει για λούγκρες και αλαξοκώληδες, αυτά αφορούν στον ψυχισμό των θυμάτων. Απευθυνθήκαμε στη δικαιοσύνη γιατί πιστεύουμε στη δικαιοσύνη.
Εισ: Απευθυνθήκατε σε κάποιον ειδικό;
ΝΣ: Όταν έφυγα εξωτερικό έκανα ψυχανάλυση γιατί η κακοποίηση μου, μου δημιούργησε πρόβλημα στις μετέπειτα σχέσεις μου και στην αυτοεκτίμησή μου.
Εισ: Γιατί δεν πήγατε κάπου την επόμενη μέρα για τον πόνο σας;
ΝΣ: Ο πόνος ήταν ελάχιστα καλύτερος από χθες και δεν ήθελα να πάω πουθενά.
Εισ: Ποια ήταν τα παιδιά που απάντησαν στην ανάρτησή σας;
ΝΣ: Στα προφίλ τους είδα ότι είναι ηθοποιοί, φοβήθηκαν το ομοφοβικό παραλήρημα που ακολούθησε. Δεν είμαι σε θέση να δώσω τα ονόματα αυτών και έκοψα επαφή γιατί σεβάστηκα ότι δεν ήθελαν να μιλήσουν.
Εισ: Στη Δικαιοσύνη γιατί δεν μιλήσατε άμεσα;
ΝΣ: Γιατί ζούσα ως επί το πλείστον εκτός Αθήνας και εκτός Ελλάδας. Το 2010 γιατί ένιωθα συνένοχος για όλο αυτό που είχε συμβεί στα άλλα παιδιά. Συνειδητοποίησα ότι για να αποδειχθεί αυτό θα έπρεπε να είχα πάει άμεσα στην αστυνομία και να είχα κάνει ιατροδικαστική εξέταση. Έτσι το είχα στο μυαλό μου ότι δεν μπορούσα να πάω μετά από χρόνια να το πω. Επίσης όλο αυτό μου είναι πάρα πολύ δύσκολο, δεν είναι ευχάριστο, δεν μου είναι εύκολο να τα πω μπροστά σε τόσο κόσμο. Δεν είχα πει όλα αυτά τόσα χρόνια ποτέ τόσο αναλυτικά. Το 2020 τόλμησα να τα πω στον ψυχαναλυτή μου, τότε εμπιστεύτηκα κάποιον και τα είπα.
Εισ: Γιατί θεωρήσατε ότι θα σας κάνει μήνυση;
ΝΣ: Θεωρώ ότι εγώ αν ήμουν αθώος θα είχα κάνει, πίστευα ότι θα μου κάνει όταν παραιτήθηκε.
Εισ: Μιλήσατε για τραμπουκισμό που βιώσατε εκείνο το βράδυ πώς το αντιληφθήκατε;
ΝΣ: Ήμουν ένα πολύ ευγενικό παιδι, ένα εύκολο θύμα. Όταν αναγκάζεις έναν άνθρωπο να μπαίνει σε μια άβολη κατάσταση και μετά σε ακόμα πιο άβολη [...] βλέπεις ότι αυτός δεν θέλει να απαντήσει είναι τραμπουκισμός η πίεση.
Εισ: Ασχοληθήκατε με τον χώρο;
ΝΣ: Έκανα λίγες διαφημίσεις που με έφεραν σε ρήξη με κάποιους καθηγητές, επίσης τόσο εγώ όσο και πολλοί άλλοι παρενοχλούνταν από καθηγητές, αποφάσισα να φύγω για ένα νησί. Δεν με γέμιζε όλο αυτό δεν ήθελα να είμαι εκεί.
Εισ: Υπήρχαν άλλες παρόμοιες συμπεριφορές στον χώρο;
ΝΣ: Ναι. Ήταν παντού αυτό, ένας τύπος που νομίζει ότι είχα κάποια εξουσία μου έλεγε να βγάλω την μπλούζα μου σε κάστινγκ για τσίχλες χωρίς λόγο. Μετά τα 25 δεν την έβγαζα πια. Είναι υποκριτικό να λέμε ότι δεν τα γνωρίζαμε αυτά. Παντού ήταν γνωστά ποιοι και τι έκαναν.
Εισ: Τον μονόλογο τον είπατε;
ΝΣ: Ναι.
Εισ: Στον κατηγορούμενο το είπατε;
ΝΣ: Όχι φυσικά δεν τον είδα μέχρι να τον δω στο μαγαζί που δούλευα όταν ήρθε.
Εισ: Τώρα πώς εξηγείτε αυτή την πράξη, ως μέρος του μονολόγου;
ΝΣ: Όχι προσπάθησα για χρόνο να δικαιολογήσω γιατί κάποιος βιάζει κάποιον, και μου είπε ο ψυχαναλυτής μου ότι δεν είναι ευθύνη μου να τον δικαιολογήσω. Δεν θεωρώ ότι κάποιος είναι καλός ή κακός, υπάρχουν βιώματα ίσως κακοποιητικά όταν κάποιος φτάνει σε σημείο να βλάψει κάποιον, βέβαια αυτό δεν είναι δική μου ευθύνη.
Πρόεδρος: Όταν έγιναν όλες αυτές οι πράξεις, σας απείλησε κάπως να μην πείτε αυτά που έγιναν;
ΝΣ: Δεν χρειάζεται, γνώριζε ότι ένα παιδί 19 χρονών δεν θα μιλήσει.
Πρόεδρος: Πώς το ήξερε αυτό;
ΝΣ: Δύο μέρες μετά ήρθε στο μαγαζί της θείας μου με κοίταξε στα μάτια και παρήγγειλε καφέ.
Πρόεδρος: Πώς ήξερε εφόσον δεν σας γνώριζε αρκετά ότι δεν θα πάτε να τα πείτε στη θεία σας, στη μητέρα σας στην αστυνομία; Γιατί όλα αυτά έγιναν σπίτι του υπήρχε άτομο εκεί που θα μπορούσατε να επικαλεσθείτε για τους ισχυρισμούς σας. Πώς το ήξερε, δεν σας απείλησε; Προέβη σε πράξεις βίαιες και ήξερε ότι δεν θα τιμωρηθεί;
ΝΣ: Αυτές οι πράξεις γίνονται σε άτομα ευάλωτα.
Πρόεδρος: Θέλουμε να μιλήσουμε για εσάς. Πώς ήξερε;
ΝΣ: Φαντάζομαι είχε απόλυτη συναίσθηση πόσο δύσκολο είναι ένα άτομο που υπέστη κάτι τέτοιο να το καταγγείλει. Στις ερωτήσεις που μου έκανε τότε είχε καταλάβει ότι δεν είχα ποτέ ομόφυλη σχέση, ήταν μεγάλο το ταξίδι από την πράξη, του να το εκφράσεις.
Πρόεδρος: Πώς ο ίδιος μπορούσε να το ξέρει ότι δεν θα το πείτε την επόμενη μέρα;
ΝΣ: Όταν κάποιος βιάζει μέσα στον χώρο, εν παρουσία φοιτητή του, τον εξιτάρει κάτι τέτοιο. Θεωρείτε ότι ένα παιδί φοιτητής του θα με υποστήριζε;
Πρόεδρος: Δεν έχει σημασία τι θεωρώ εγώ. Εσείς του δημιουργήσατε την εντύπωση ότι δεν θα τον καταγγείλετε;
ΝΣ: Ναι θεωρώ, ότι είναι το ρίσκο, η εξουσία, η υποβολή της δύναμης, είσαι το παγιδευμένο θήραμα στον καναπέ, σε έχω χειραγωγήσει.
Το να κάνεις σεξ με κάποιον είναι το πιο εύκολο.
Πρόεδρος: Άρα ρίσκαρε;
ΝΣ: Βεβαίως, δεν ρίσκαρε με όλα τα υπόλοιπα θύματα;
Στη συνέχεια άρχισε να υποβάλλει ερωτήσεις ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής.Βλάχος: Έχετε μια εξαιρετικά αναλυτική προσέγγιση σε αυτό που σας συνέβη και την ικανότητα να την εκφράζετε. Σε αυτό βοήθησε η ψυχανάλυση;
ΝΣ: Η οικογένειά μου, η ψυχανάλυση και το ποιος είμαι σαν άνθρωπος.
Βλάχος: Αν δεν είχατε υποβάλλει τον εαυτό σας σε αυτή την εσωτερική επεξεργασία θα είχατε το θάρρος να είστε εδώ τώρα;
ΝΣ: Όχι βεβαίως. Εγώ είμαι εδώ έχοντας μια οικογένεια που είναι δίπλα μου, αγαπητούς φίλους. Ένιωθα συνένοχος τόσα χρόνια, ένιωθα ψεύτης στο να μην μιλήσω και να βοηθήσω κάποιους ενώ έχω αποδείξεις τα μηνύματα που μου έστειλαν.
Βλάχος: Γιατί θεωρείτε ότι οι άλλοι δεν μίλησαν;
ΝΣ: Ένα θύμα μου είπε ότι τα σχόλια περί επαγγελματιών ομοφυλοφύλων και η υπερασπιστική γραμμή ήταν τόσο επιθετική που δεν ήταν σε θέση να το ζήσουν όλο αυτό. Ήταν πολύ επώδυνο.
Βλάχος: Σε εσάς ήταν επώδυνο;
ΝΣ: Τα θύματα του κατηγορούμενου δεν έχουν ούτε εξώφυλλα ούτε εκπομπές ούτε άλλη προβολή. Το #Metoo έχει μοναξιά, φόβο και είναι το πιο επώδυνο πράγμα που μου έχει συμβεί να λέω συνεχώς και συνεχώς τη βάναυση αυτή κακοποίηση που υπέστη. Γνώριζα πόσο επώδυνη θα είναι η διαδικασία, δεν ήξερα ότι θα είναι τόσο ανέντιμη. [...]
Βλάχος: Αρχές του 2021 επηρέασε την απόφασή σας να προβείτε σε καταγγελία;
ΝΣ: Κατάλαβα ότι όταν η Σοφία Μπεκατώρου μίλησε υπήρχαν κάποιοι που την πίστεψαν. Εγώ ήμουν άγνωστος.
ΝΣ: Θα ήθελα με όλο τον σεβασμό να διακόψουμε να πάω λίγο τουαλέτα γιατί ζαλίζομαι. Λόγω του ότι πέρασα covid πριν 2 εβδομάδες νιώθω εξαντλημένος και αυτή τη στιγμή νιώθω ψυχικά και σωματικά εξαντλημένος. Δεν είμαι σε θέση ούτε να σταθώ ούτε να σκεφτώ. Δεν είμαι καλά, θα ήθελα να διακόψουμε.
Εισαγγελέας: Θα διακόψει το δικαστήριο. Δεν μπορούμε να πάμε σε κατάθεση άλλου μάρτυρα.
Κούγιας: Αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώνει. Δεν γίνεται να διακόπτουμε τη διαδικασία. Θυμάστε στην έναρξη της διαδικασίας τις φωνές του κ. Βλάχου όταν τόλμησα να ζητήσω διακοπή επειδή είχα άλλες δίκες. Έλεγε ότι είναι απαράδεκτο ότι διακόψαμε επειδή σκοπός μου ήταν να τελειώσει το 18μηνο. Είμαστε εδώ από το πρωί για να τελειώσει αυτή η διαδικασία. Άλλοτε αναζητούμε τους μάρτυρες του Α. άλλοτε αναζητούμε τον 4ο βιασθέντα. Στις διακοπές είναι έξω με όλο το κίνημα metoo και χασκογελάει. Και τώρα ξαφνικά λέει ότι δεν είναι καλά, ένα ολόκληρο θηρίο είναι και θα σας το δείξω και σε φωτογραφίες. Θα δείτε με τις ερωτήσεις μου την σκηνοθεσία που έγινε με την κ. Χατζηαντωνίου και τον κ. Καρατζά. Θέλουμε να τελειώσει η διαδικασία για τον κ. Λιγνάδη και φτάνουμε στο κωμικό σημείο ένα θηρίο ολόκληρο να λέει ότι δεν μπορεί να σταθεί.
Βλάχος: Νομίζω ούτε στα κρατητήρια της Γκεστάπο δεν συνεχίζονταν η ανάκριση όταν οι ανακρινόμενοι δεν μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους. Θεωρώ ότι είναι μόνο προς δημιουργία εντυπώσεων που θέλει να δημιουργήσει η απέναντι πλευρά, δεν νομίζω ότι αξίζει να το συζητάμε για μία ώρα. Ανθρώπινα και από θέμα υγείας για τον μάρτυρα ώστε να μπορεί να απαντήσει. Να μπει ένα όριο στην επιθετικότητα της υπεράσπισης.
ΝΣ: Μπορώ να προσκομίσω τα έγγραφα από τη δουλειά μου ότι είχα νοσήσει. Νιώθω πραγματικά εξαντλημένος. Είμαι διατεθειμένος να με εξετάσει ο κ. Κούγιας και θα είμαι εδώ την Παρασκευή.