Ο βετεράνος διαιτητής μίλησε στην εκπομπή για τη σκληρή μάχη που έδωσε με την κατάθλιψη και τον αλκοολισμό. Μία μάχη που ξεκίνησε το 2015.
Μεταξύ άλλων, ο Δημήτρης Θάνος δήλωσε:
«Ευχαριστώ που μου δίνετε βήμα ώστε να βοηθηθεί έστω και ένας άνθρωπος από την προσωπική μου ιστορία. Θα αισθανθώ μεγάλη εξιλέωση προς την οικογένειά μου.
Επί τρία χρόνια ήμουν παρατηρητής Γ’ Εθνικής, φέτος ανέβηκα στη Super League 2. Με ενδιαφέρει απλά να προσφέρω στον χώρο.
Σε μένα πρώτα ήρθε η κατάθλιψη. Η ΕΠΣ Ηπείρου στα Ιωάννινα και η ΚΕΔ με βοήθησαν. Έχω περάσει από ΚΕΘΕΑ, από την κλινική που έκανα την απεξάρτησή μου.
Και συνέχισε: ""
Είμαι πάρα πολύ ευαισθητοποιημένος σε αυτό το κομμάτι και θέλω να βοηθήσω ανθρώπους να μπορέσουν να ανακαλύψουν τα πρόδρομα συμπτώματα. Δεν είναι κακό να επισκεφτεί κανείς ψυχολόγο και να πάρει αγωγή. Διαφορετικά μπορεί να καταφύγει στην αυτοΐαση και να το κάνει με το λάθος φάρμακο. Η κατάθλιψη ήρθε μετά τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας μου από εγκεφαλικό ανεύρυσμα. Διαπίστωσα τις πρώτες κρίσεις πανικού. Το πρώτο πρόβλημα είναι ο ύπνος. Ο εργοφυσιόλογος μού στάθηκε πάρα πολύ, μιλούσαμε πολύ στο τηλέφωνο.Δεν υπήρχε αλκοόλ για μένα που έπρεπε να έχω μια φυσική κατάσταση. Το αλκοόλ κάνει ότι και τα υπόλοιπα ναρκωτικά. Αν θέλεις ένα ποτήρι κρασί για να κοιμηθείς, μετά θα θες δύο και τρία. Αρχικά αμφισβήτησα τον ψυχολόγο. Το 2018 κατάλαβα ότι πλέον δεν τραβάω και παραιτήθηκα.
Η κατάθλιψη μεταμορφώνεται σε πάρα πολλά στην καθημερινότητα. Σε μένα ήταν οι κρίσεις πανικού και η αργή έλευση του ύπνου. Ινιέστα, Μπουφόν, Αντριάνο και άλλοι μεγάλοι αθλητές μίλησαν για το πρόβλημά τους. Τουλάχιστον όσοι έχουμε μια αναγνωρισιμότητα καλό είναι να μιλάμε. Έλεγα θα το λύσω μόνος μου. Και αυτό είναι λάθος. Όταν κάποιος διαγιγνώσκεται με κατάθλιψη πρέπει να ζητήσει βοήθεια. Η ίαση με τη φαρμακολογία να έχει προχωρήσει στα ύψη και με την ψυχανάλυση μπορεί να είναι εύκολη. Διαφορετικά μπορεί να γίνει γάγγραινα. Μετά από 5-6 συνεδρίες διαγνώστηκα. Μου είπε θα πάρεις την αγωγή, δεν το δέχτηκα. Προσπάθησα να κάνω αυτοΐαση, μόλις έσβησα τα φωτά της διαιτησίας γιατί δεν είχα άλλο να δώσω. Είχα κοντά στα 100 ματς Super League μαζί με το Κύπελλο, ήμουν 39 και μπορούσα να έχω άλλα 6 χρόνια. Θεώρησα σκόπιμο να παραιτηθώ, και από τη στιγμή που μέχρι εδώ ήμουν είπα ευχαριστώ που έγινα γνωστός μέσα από τη διαιτησία.
Που ψαρεύει τα θύματα η κατάθλιψη: «Παντού, οποιοδήποτε σύμπτωμα είναι σημάδι. Μη χάνετε χρόνο. Εγώ βγήκα να μιλήσω γιατί με συγκλονίζει το ότι ακούμε για τόσες αυτοκτονίες. Δυο φοιτητές στα Ιωάννινα πιάστηκαν στα χέρια και πέσανε στη λίμνη. Η ίαση της κατάθλιψης είναι πολύ εύκολα αλλά πρέπει να παραδεχτεί ο άνθρωπος το πρόβλημα και να απευθυνθεί στους ειδικούς. Εγώ δεν το παραδέχτηκα και όσο οξύμωρο κι αν φαίνεται εγώ στον εγκλεισμό του κορωνοϊού περνούσα ωραία γιατί και την ψυχανάλυσή μου έκανα, και το κράτος μας στήριξε με τις επιστρεπτέες προκαταβολές, και την προπόνησή μου έκανα καθημερινά».
Στα τρία χρόνια που είχε κατάθλιψη παράλληλα με τη διαιτησία, αν τον επηρέασε σε κάποιο παιχνίδι: «Στα παιχνίδια τα έβλεπα καθαρά. Ήταν 90 λεπτά που τα απολάμβανα. Το ποδόσφαιρο είναι τεράστιο κοινωνικό γεγονός. Το καταλαβαίνω και στις επιχειρήσεις και στην εξόδιο ακολουθία της μητέρας μου γιατί πολλοί άνθρωποι ήρθαν να με στηρίξουν και έστω να με χτυπήσουν στην πλάτη».
Συνεχίζοντας, είπε: «Μετά τον θάνατο της μητέρας μου, χωρίς να έχω διαγνωστεί με την κατάθλιψη, ενώ ήμουν σε πένθος θέλησα να ξεκινήσω, δεν δήλωσα κώλυμα και έκανα και μια κακή διαιτησία. Ήταν ένα ματς Πλατανιάς-Ατρόμητος και δεν έδωσα ένα καθαρό πέναλτι στον Πλατανιά. Και μετά έκανα κι άλλο άσχημο παιχνίδι. Ένιωσα άσχημα γιατί δεν έπρεπε να παίξω, έφερα σε δύσκολη θέση την ΚΕΔ και τις ομάδες. Μετά συνήλθα, άλλα δεν είχα διαγνωστεί ακόμα δεν ήταν ορατά τα σημάδια σε κατάσταση πένθους.
Η δική μου αναγέννηση είναι η δημιουργία της οικογένειάς μου, η επέκταση των επιχειρήσεών μου. Θα ήταν πολύ σημαντικό να υπάρχει μια ψυχιατρική ερευνά με τους διαιτητές».
Δείτε την εκπομπή: