Γράφει ο δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Η αποσύνθεση της κοινωνίας με την άνωθεν επιβολή της Νέας Τάξης πραγμάτων αποδείχθηκε με την παρέλαση της υπερηφάνειας των ομοφυλοφίλων, η οποία τείνει πλέον, δια της ρητορικής
μίσους την οποία διατυπώνουν προς τους αντιφρονούντες και επικριτές τους οι θιασώτες των, να παγιωθεί ως δεσπόζον και αυθεντικό κοινωνικό πρότυπο ανεπίδεκτο αμφισβήτησης, το οποίο
ανυπερθέτως απολαμβάνει ασυλίας υπό του Κράτους, καθότι δε τούτο, συνιστά την πολιτισμική εναλλακτική αντιπρόταση, κατά των παραδοσιακών θεσμών της οικογενείας, καίτοι ο τελευταίος
συνιστά ανυπερθέτως τον ακρογωνιαίο και ακροτελεύτιο λίθο του έθνους.
Η εκτεταμένη προβολή της εν λόγω ετήσιας εκδηλώσεως δια της επιβεβλημένης παρουσίας σύμπασας της πολιτικής σκηνής ανεξαρτήτως ιδεολογικού χρωματισμού υπό το άνωθεν
κέλευσμα ισχυρών χωρών, πέραν του Ατλαντικού, σηματοδοτεί πέραν πάσης αμφιβολίας, την πολιτισμική ατζέντα, η οποία προάγεται ως μείζονα έκφανση της πολύφερνης αλλοτριωτικής
πάσης φύσεως επανεκκίνησης.
Η ποινικοποίηση της επιστημονικής συζητήσεως περί της ομοφυλοφιλίας και το στίγμα του μισαλλόδοξου εις όποιον σκεπτικιστική αντιτείνει με σφοδρά νομικά, πολιτισμικά, ιστορικά και ψυχιατρικά επιχειρήματα περί της έλξης αυτή μεταξύ των όμοιων φύλων, συνιστά αμέσως πεδίο πολεμικής, γεγονός το οποίο αποδεικνύει το έλλειμμα δημοκρατίας και ότι το εν λόγω κοινωνικό
ζήτημα επιβάλλεται μονιστικά, ξύλοις και ροπάλοις- ή άλλως δια πυρός και σιδήρου- εν τω πλαισίω μίας ορισμένης στανικά άνωθεν πολιτισμικής «ατζέντας» εξ ου και η σοβούσα και υποδόρια προβολή τέτοιων είδους υπαινιγμών, μέσω των ταινιών, της τέχνης και των τηλεοπτικών σειρών.
Ο αόρατος αυτός ιθύνων νους εγκαθιδρύει τους ιδικούς του κανόνες καίτοι τούτοι προσκρούουν ευθέως εις την Συνταγματική έννομη τάξη αλλά και εις την ιστορική και πολιτισμική παράδοση
ενός έθνους, δοθέντος ότι το άρθρο 21 του Συντάγματος παρ. 1 και 5 αναφέρει ότι η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους καθώς ο γάμος και η μητρότητα και η
παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους αλλά και αιτιωδώς συνδεόμενο με τα ως άνω ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής καθώς η λήψη όλων των αναγκαίων
μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.
Όμως το δοτό ανθελληνικό κράτος, ουδένα κίνητρο δίδει προς τις νέες οικογένειες όπως αναπτυχθούν, εις τον αντίποδα μάλιστα συκοφαντεί το έθνος και περιφρονεί τις πολύτεκνες οικογένειες προπαγανδίζοντας κατ’ αδίστακτη βεβαιότητα και υπερεκχειλίζουσα αισχύνη υπέρ της επιλύσεως του οξέος εν Ελλάδι δημογραφικού δια μέσου των επήλυδων.
Εις επίρρωση της ως άνω αντι-εθνικής στάσεως του, το Κράτος (ανεξαρτήτως κόμματος, δοθέντος ότι η θεσμική ελίτ εντέλλεται άνωθεν προς εφαρμογή των καινοφανών σχεδιασμών του
νεοπαγούς ολοκληρωτισμού της παγκοσμιοποιήσεως), εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά εκθειάζοντας και διαφημίζοντας τους ομοφυλόφιλους ενώ όλως τουναντίον, εξοστρακίζει την οικογένεια, εξοβελίζει το έθνος, και καταφρονεί την Ιερά μητρότητα, υποτιμώντας ιταμώς το κατά φύσιν τούτο δώρο προς το γυναικείο φύλο, αναζητώντας τοιουτοτρόπως, την στειρότητα δια της
εκ του μη όντος, κατασκευή τρίτων φύλων, με ασύμπτωτες και παράλληλες μοναξιές, ερειδόμενες αμιγώς εις τις παρωχημένες θεωρίες του χρεωκοπημένου πολιτισμικού μαρξισμού.
Έτι περαιτέρω επί της επιμελώς μεθοδευμένης συγχύσεως της καθημαγμένης κοινωνίας μας δια της επιβεβλημένης φρενίτιδος, περί της απολύτου πρωτοκαθεδρίας του σεξουαλικού
προσανατολισμού των ατόμων, εις τον τόπο μας, είπερ παν άλλο, πέραν του θεσμού της οικογένειας και της μητρότητας, ωσαύτως περιθωριοποιείται βαναύσως η παιδική ανηλικότητα κατά παράβαση των άρθρων 9&3, 10&2 και 18&1 της Διεθνούς Σύμβασης του Ο.Η.Ε δια τα δικαιώματα του παιδιού καθώς και το άρθρο 24&3 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και η εφαρμογή των άρθρων 8 και 14 της ΕΣΔΑ, τα οποία προβλέπουν την εξασφάλιση της συνυπευθυνότητας των δύο γονέων για την ανατροφή του παιδιού και την άμεση επαφή του τέκνου με αμφότερους τους γονείς παροτρύνοντας δια την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, ως μείζονα έκφανση πραγμάτωσης του σεβασμού της οικογενειακής ζωής.
Η αλλοτριωτική μας διολίσθηση προς την μονολιθική εισαγωγή προς νέα ακατάληπτα και εκμαυλιστικά πολιτισμικά πρότυπα της επιβεβλημένης μειοψηφίας, αποδείχθηκε επί των ημερών μας εξ αφορμής της ως άνω παρελάσεως, καθότι η παρεμπίπτουσα εορτή των «μπαμπάδων» επί της 18ης -6-2022 ουδένα συγκίνησε εξ ού και επισκιάστηκε, όπως επίσης ουδείς ενδιαφέρεται πλέον δια την μητρότητα, το έθνος και την οικογένεια, καθότι επιβάλλεται οσημέραι ο σκοταδισμός της Νέας Τάξης πραγμάτων, η οποία κείται επί θύραις, με θεματοφύλακες τους σύγχρονους εξωνημένους Ιερο-εξεταστές, οι οποίοι εξουδετερώνουν εις την κλίνη του Προκρούστη τους αντιφρονούντες ως μιάσματα, εγκαινιάζοντας τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, υπό το πρόσχημα του κατά το δοκούν δικαιωματισμού.
μίσους την οποία διατυπώνουν προς τους αντιφρονούντες και επικριτές τους οι θιασώτες των, να παγιωθεί ως δεσπόζον και αυθεντικό κοινωνικό πρότυπο ανεπίδεκτο αμφισβήτησης, το οποίο
ανυπερθέτως απολαμβάνει ασυλίας υπό του Κράτους, καθότι δε τούτο, συνιστά την πολιτισμική εναλλακτική αντιπρόταση, κατά των παραδοσιακών θεσμών της οικογενείας, καίτοι ο τελευταίος
συνιστά ανυπερθέτως τον ακρογωνιαίο και ακροτελεύτιο λίθο του έθνους.
Η εκτεταμένη προβολή της εν λόγω ετήσιας εκδηλώσεως δια της επιβεβλημένης παρουσίας σύμπασας της πολιτικής σκηνής ανεξαρτήτως ιδεολογικού χρωματισμού υπό το άνωθεν
κέλευσμα ισχυρών χωρών, πέραν του Ατλαντικού, σηματοδοτεί πέραν πάσης αμφιβολίας, την πολιτισμική ατζέντα, η οποία προάγεται ως μείζονα έκφανση της πολύφερνης αλλοτριωτικής
πάσης φύσεως επανεκκίνησης.
Η ποινικοποίηση της επιστημονικής συζητήσεως περί της ομοφυλοφιλίας και το στίγμα του μισαλλόδοξου εις όποιον σκεπτικιστική αντιτείνει με σφοδρά νομικά, πολιτισμικά, ιστορικά και ψυχιατρικά επιχειρήματα περί της έλξης αυτή μεταξύ των όμοιων φύλων, συνιστά αμέσως πεδίο πολεμικής, γεγονός το οποίο αποδεικνύει το έλλειμμα δημοκρατίας και ότι το εν λόγω κοινωνικό
ζήτημα επιβάλλεται μονιστικά, ξύλοις και ροπάλοις- ή άλλως δια πυρός και σιδήρου- εν τω πλαισίω μίας ορισμένης στανικά άνωθεν πολιτισμικής «ατζέντας» εξ ου και η σοβούσα και υποδόρια προβολή τέτοιων είδους υπαινιγμών, μέσω των ταινιών, της τέχνης και των τηλεοπτικών σειρών.
Ο αόρατος αυτός ιθύνων νους εγκαθιδρύει τους ιδικούς του κανόνες καίτοι τούτοι προσκρούουν ευθέως εις την Συνταγματική έννομη τάξη αλλά και εις την ιστορική και πολιτισμική παράδοση
ενός έθνους, δοθέντος ότι το άρθρο 21 του Συντάγματος παρ. 1 και 5 αναφέρει ότι η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους καθώς ο γάμος και η μητρότητα και η
παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους αλλά και αιτιωδώς συνδεόμενο με τα ως άνω ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής καθώς η λήψη όλων των αναγκαίων
μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους.
Όμως το δοτό ανθελληνικό κράτος, ουδένα κίνητρο δίδει προς τις νέες οικογένειες όπως αναπτυχθούν, εις τον αντίποδα μάλιστα συκοφαντεί το έθνος και περιφρονεί τις πολύτεκνες οικογένειες προπαγανδίζοντας κατ’ αδίστακτη βεβαιότητα και υπερεκχειλίζουσα αισχύνη υπέρ της επιλύσεως του οξέος εν Ελλάδι δημογραφικού δια μέσου των επήλυδων.
Εις επίρρωση της ως άνω αντι-εθνικής στάσεως του, το Κράτος (ανεξαρτήτως κόμματος, δοθέντος ότι η θεσμική ελίτ εντέλλεται άνωθεν προς εφαρμογή των καινοφανών σχεδιασμών του
νεοπαγούς ολοκληρωτισμού της παγκοσμιοποιήσεως), εφαρμόζει δύο μέτρα και δύο σταθμά εκθειάζοντας και διαφημίζοντας τους ομοφυλόφιλους ενώ όλως τουναντίον, εξοστρακίζει την οικογένεια, εξοβελίζει το έθνος, και καταφρονεί την Ιερά μητρότητα, υποτιμώντας ιταμώς το κατά φύσιν τούτο δώρο προς το γυναικείο φύλο, αναζητώντας τοιουτοτρόπως, την στειρότητα δια της
εκ του μη όντος, κατασκευή τρίτων φύλων, με ασύμπτωτες και παράλληλες μοναξιές, ερειδόμενες αμιγώς εις τις παρωχημένες θεωρίες του χρεωκοπημένου πολιτισμικού μαρξισμού.
Έτι περαιτέρω επί της επιμελώς μεθοδευμένης συγχύσεως της καθημαγμένης κοινωνίας μας δια της επιβεβλημένης φρενίτιδος, περί της απολύτου πρωτοκαθεδρίας του σεξουαλικού
προσανατολισμού των ατόμων, εις τον τόπο μας, είπερ παν άλλο, πέραν του θεσμού της οικογένειας και της μητρότητας, ωσαύτως περιθωριοποιείται βαναύσως η παιδική ανηλικότητα κατά παράβαση των άρθρων 9&3, 10&2 και 18&1 της Διεθνούς Σύμβασης του Ο.Η.Ε δια τα δικαιώματα του παιδιού καθώς και το άρθρο 24&3 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και η εφαρμογή των άρθρων 8 και 14 της ΕΣΔΑ, τα οποία προβλέπουν την εξασφάλιση της συνυπευθυνότητας των δύο γονέων για την ανατροφή του παιδιού και την άμεση επαφή του τέκνου με αμφότερους τους γονείς παροτρύνοντας δια την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο, ως μείζονα έκφανση πραγμάτωσης του σεβασμού της οικογενειακής ζωής.
Η αλλοτριωτική μας διολίσθηση προς την μονολιθική εισαγωγή προς νέα ακατάληπτα και εκμαυλιστικά πολιτισμικά πρότυπα της επιβεβλημένης μειοψηφίας, αποδείχθηκε επί των ημερών μας εξ αφορμής της ως άνω παρελάσεως, καθότι η παρεμπίπτουσα εορτή των «μπαμπάδων» επί της 18ης -6-2022 ουδένα συγκίνησε εξ ού και επισκιάστηκε, όπως επίσης ουδείς ενδιαφέρεται πλέον δια την μητρότητα, το έθνος και την οικογένεια, καθότι επιβάλλεται οσημέραι ο σκοταδισμός της Νέας Τάξης πραγμάτων, η οποία κείται επί θύραις, με θεματοφύλακες τους σύγχρονους εξωνημένους Ιερο-εξεταστές, οι οποίοι εξουδετερώνουν εις την κλίνη του Προκρούστη τους αντιφρονούντες ως μιάσματα, εγκαινιάζοντας τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, υπό το πρόσχημα του κατά το δοκούν δικαιωματισμού.