.jpg)
Αριστοφανικό πιπεράτο του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
«Αυταπατώμεθα ότι φιλοσοφούμε, εμείς με TV και καναπέ, οι νεολαίοι με ανεργία και φραπέ…
Μήπως «καταντήσαμε», σύμφωνα με Περικλή και Ματθαίο, Μ@Λ@ΚΕΣ;
Ο τίτλος είναι εσκεμμένα αλληγορικός για το τι ζούμε, «τι φύκια μας σερβίρουν για μεταξωτές κορδέλες» και πώς τα καταφέρνουν οι πολιτικοί μας, εξαιρώντας εαυτούς και αλλήλους, ενώ μας «οικτίρει» η παγκόσμια κοινή γνώμη επειδή είμαστε ένας ιστορικά σημαντικότατος λαός, να παρουσιάζουν ολάκερη την Οικουμένη (εξαιρουμένης της κάστας των εντός και εκτός Ελλάδος«εκμεταλλευτών μας») ως αμείλικτους ΕΧΘΡΟΥΣ που ΔΕΝ μας «οικτίρουν», αλλά μας… «σιχτιρίζουν»!
Στη χώρα μας γεννήθηκαν λέξεις και όροι που έχουν ενσωματωθεί σε όλες τις γλώσες του Πλανήτη εκπροσωπώντας ποσοστά 30%, 40% και βάλε των λεξιλογίων τους και μάλιστα τα ποσοστά φτάνουν σε αστρονομικά επίπεδα όταν αναφερόμαστε στην επιστημονική ορολογία σε όλες τις γλώσσες και ιδιαίτερα στην Αγγλική, τη γλώσσα που καθημερινά μιλάνε και καταλαβαίνουν ένα δισεκατομμύριο συνανθρώπων μας και ήδη την σπουδάζουν άλλα δύο δισεκατομμύρια…
Λογική, Ηθική, Οργάνωση, Σύστημα είναι 4, πέραν του μ@λ@κ@ς, διεθνώς γνωστές ελληνικές λέξεις που θα παρουσιάσω συνοπτικά παρακάτω…
Ξεκινώ με δύο συναφείς φράσεις που συναντάμε στον ΕΠΙΤΑΦΙΟ του Περικλή και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και συγκεκριμένα:
Είπε ο Περικλής ότι: «…φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας» και
Έγραψε ο Ματθαίος «…θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν».
Καταθέτω το Αγγλοσαξωνικό «sorry» και ταυτόχρονα ζητώ ειλικρινα ΣΥΓΝΩΜΗ καθώς, επικαλούμενος το Αριστοφανικό πνεύμα, παραθέτω τον πενιχρό σε λέξεις αλλά καθοριστικά συναφή με το σημερινό μου θέμα εκπληκτικά λακωνικό διάλογο δύο πιτσιρικάδων που άθελά μου άκουσα απολαμβάνοντας τον καφέ μου σε νωστό «kafe” :
Ξέρεις τί έμαθα ρε «μ@λ@κ@;»
Τι έμαθες ρε «μ@λ@κ@;»
Η ελληνική γλώσσα «μ@λ@κ@» έχει δανείσει χιλιάδες λέξεις σε όλους τους λαούς της γης!..
Φοβερό ρε «μ@λ@κ@»
Ναι ρε «μ@λ@κ@»...
Επανάρχομαι στην επίμαχη λέξη του σημερινού μου πιπεράτου στο «Μ@λ@κ@ς»…
Την έχουν μάθει αμέτρητα εκατομμύρια τουρίστες που πέρασαν από την Ελλάδα και έμειναν άφωνοι με τον σύγχρονο ελληνικό όρο «μ@λ@κ@ς», που περιγράφει θετικά, αρνητικά, ποσοτικά και μετεωρολογικά, πρόσωπα, καταστάσεις, συναισθήματα συμπεριφορές και πολιτικά φαινόμενα:
Συναντάς το φίλο σου και με αγάπη ρωτάς «τι γίνεται ρε μ@λ@κ@;»
Ψάχνετε και οι δυο τον φίλο σας που αργεί στο ραντεβού και αναρωτιέστε καλοπροαίρετα «ρε πού να είναι ο μ@λ@κ@ς;»
Χαρακτηρίζετε τον τύπο που ενοχλεί τις νεαρές κοπέλες που κάθονται στο διπλανό σας τραπέζι και δηλώνετε περιφρονητικά και χωρίς επιείκεια «κοίτα ρε τον μ@λ@κ@!»
Σε παραμυθιάζει ο φίλος σου και τον βάζεις στη θέση του με το γνωστό «κόψε τις μ@λ@κίες, ρε Τάσο!..»
Ακούμε τις «κοτσάνες» κάποιων πολιτικών σε πάνελ και αναρωτιόμαστε:
«Πόσο μ@λ@κ@ς μπορεί να είναι ένας πολιτικός;»
Αλήθεια πόσο; Το μέγεθος και ύψος το προσδιορίζει επιτυχώς η ορολογία της ΕΜΥ:
«Στην Πατρίδα μας η πολιτική μ@λ@κί@ πάει… σύννεφο…»
Περικλής και Ματθαίος αναφερόντουσαν στην «ανθρώπινη νωθρότητα στην μαλθακότητα…»
Εμείς υπήρξαμε ποτέ τέτοιοι «μ@λ@κες»;
Προχωρώ παρακάτω σημειώνοντας εμφαντικ΄λα ότι πέρα από τον συγκεκριμένο όρο, υπάρχουν και αμέτρητοι άλλοι όροι και λέξεις που, όπως προανέφερα, γεννήθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα, υιοθετήθηκαν διεθνώς αλλά είναι ΑΓΝΩΣΤΟΙ στη σύγχρονη Ελλάδα και σε μας τους νεο-Έλληνες!…
Εδώ γεννήθηκε η «Λογική», όρος παγκόσμια γνωστός, αλλά εμείς ως Λαός οδηγούμαστε σε παράλογες εκτιμήσεις από εκείνους που με την βοήθεια αργυρώνητων ΜΜΕ (Μέσων Μαζικού Εκμαυλισμού) και διαμορφωτές της κοινής γνώμης μας διαφεντεύουν, μας καθοδηγούν, μας αποκοιμίζουν και ενώ απομυζούν και τις τελευταίες πλέον σταγόνες εθνικού πλούτου, αξιών και υπερηφάνειας, φοβάμαι ότι τελικά έχουν παραδώσει εμάς, τα παιδιά και εγγόνια μας σεμακροχρόνια οικονομική «σκλαβιά!..»
Αλήθεια, θα μάθουμε ποτέ εάν, πότε και ποιοι εισέπραξαν τα «30 αργύρια»;
Εδώ γεννήθηκε η έννοια «Ηθική» και αναρωτιέμαι, αλήθεια πόση ευαισθησία απαιτείται να διαθέτει κανείς για να αντιληφθεί ότι στη χώρα μας σήμερα τις τύχες μας τις κρατά στα χέρια της μια ομάδα, ένας ΚΥΚΛΟΣ, ο οποίος καθώς επεκτείνεται φυγόκεντρα σε μερικούς ακόμη ομόκεντρους κύκλους, που συνολικά αριθμούν κάποιες χιλιάδες οικογένειες, κατέλυσε κάθε έννοια ηθικής λειτουργώντας πασιφανώς, εξοργιστικά και ανενδοίαστα… ΑΝΗΘΙΚΑ;
Εδώ γεννήθηκε και μετά υιοθετήθηκε από τους λαούς της γης ο όρος «Οργάνωση» και αναρωτιέμαι πόσο «ανεβασμένο» IQ απαιτείται για να συνειδητοποιήσουμε ότι το «μπάχαλο» που περιγράφει την παροιμιακή για ΟΛΟΥΣ τους άλλους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της γης, Ελληνική Δημόσια Διοίκηση ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ, ΕΝΙΣΧΥΘΗΚΕ και ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ επιμελώς από τους «εγχώριους εκμεταλλευτές» μας. Τους είχε αποκαλέσει «ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ» ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, που είχε υποσχεθεί ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ του ΚΡΑΤΟΥΣ, αλλά στην 5ετία που Κυβέρνησε μάλλον το ξέχασε…
Με τέτοια, όμως, έλλειψη ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ κάποιοι μέσα στην ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ θησαυρίζουν!..
Εάν υπήρχε ΟΡΓΑΝΩΣΗ στην Ελληνική Δημόσια Διοίκηση πώς θα προέκυπταν οι γνωστές σε όλους μας και απίστευτων μεγεθών απάτες με ρεμούλες, μίζες, κλεψιές, σε Νοσοκομεία, Συνεταιριστικές Οργανώσεις, Δημόσια Έργα, Προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων, παροχές συντάξεων σε πεθαμένους και σε «τυφλούς» που οδηγούν ταξί και άλλα πολλά;
Εδώ γεννήθηκε ο παγκόσμια γνωστός, καθημερινά χρησιμοποιούμενος όρος «Σύστημα» που αφορά στο σύνολο μερών ή πραγμάτων με στενή σχέση ενότητας ή αλληλεξάρτησης στην πραγμάτωση κάποιου στόχου, ή εργασίας, ή ισορροπίας.
Η τραγωδία που βιώσαμε και βιώνουμε με τρόικες και θεσμούς καβάλα στον εθνικό μας «σβέρκο» είναι έργο αυτών που με την ψήφο μας ορίζαμε ως Κυβερνήτες εναλλάξ από την μεταπολίτευση του 1974 ως Κυανές, Πράσινες κάποια στιγμή ως «Κυανο-Πράσινες» και πρόσφατα ως «Πολύχρωμες» Κυβερνήσεις και ταυτόχρονα όλων εκείνων εκείνων των μεγαλοσχημόμων καισυχνά Κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών που αθροιστικά συνιστούν το ΣΥΣΤΗΜΑ το οποίο διαχειρίζεται τη μοίρα μας κρυμμένοι πίσω από χοντρές και αδιαφανείς κουρτίνες.
Φίλες και φίλοι αναγνώστες δεν μας «Ψεκάζουν» ούτε τρώμε «ληγμένα!…»
Αυταπατώμεθα ότι φιλοσοφούμε, εμείς με TV και καναπέ, οι νεολαίοι με ανεργία και φραπέ…
Μήπως «καταντήσαμε», σύμφωνα με Περικλή και Ματθαίο, «Μ@Λ@ΚΕΣ»;