Πυρκαγιές στην Αχαΐα: Ο 33χρονος Αλβανός που έγινε viral με το πρόβατο πάνω στη μηχανή

ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Ο 33χρονος Αλβανός εργάτης Ολσιέν Μουτσομπέγκα έγινε άθελά του σύμβολο ανθρωπιάς, όταν ο φωτογραφικός φακός τον απαθανάτισε μέσα στη φωτιά της Πάτρας να σώζει ένα πρόβατο, παίρνοντάς το αγκαλιά και μεταφέροντάς το με το μηχανάκι του. Η εικόνα έγινε viral, συγκίνησε το πανελλήνιο και ανέδειξε την πιο ανθρώπινη πλευρά σε μια μέρα καταστροφής.

Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μοναδική πράξη του. Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, την ίδια μέρα έσωσε κι άλλα ζώα — ανάμεσά τους και δεμένα σκυλιά που είχαν εγκαταλειφθεί. «Ξέρεις πόσα ζώα σώσαμε; Και σκυλιά, πολλά σκυλιά δεμένα. Τρελαίνομαι με αυτό που κάνει ο κόσμος, φεύγουν και αφήνουν τα σκυλιά δεμένα. Αυτό δεν είναι αμέλεια, είναι έγκλημα» δηλώνει χαρακτηριστικά.

Από το Τεπελένι στην Πάτρα

Ο Ολσιέν ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία μόλις 3 ετών, από το Τεπελένι της Αλβανίας. Ο πατέρας του ήταν οικοδόμος, η μητέρα του νοικοκυρά, κι εκείνος μεγάλωσε δουλεύοντας από μικρός. Στην πορεία της ζωής του εργάστηκε ως ελαιοχρωματιστής, ντελίβερι και τυλιχτής σε σουβλατζίδικο. Έχει παντρευτεί την Ελληνίδα Μαρία – Ελένη, με την οποία έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τη Γεωργιάννα και τον Ιάσονα. Παρά τις ρίζες του και την πολυετή παρουσία του στην Ελλάδα, παραμένει αντιμέτωπος με γραφειοκρατικά εμπόδια: «Έχω ένα θέμα με την Περιφέρεια, δεν μου δίνουν άδεια, ενώ κανονικά έπρεπε να πάρω διαβατήριο ελληνικό» λέει με πικρία.

«Είμαι τρελάκιας με τα ζώα»

Την ημέρα της φωτιάς βρέθηκε στο σημείο με φίλους του από τον σύνδεσμο της ΑΕΚ στην περιοχή, για να βοηθήσουν τους πυροσβέστες. Η διάθεση προσφοράς, η αγάπη του για τα ζώα και η αγωνία να σωθεί ό,τι σώζεται ήταν τα κίνητρα πίσω από την πράξη του. «Είμαι τρελάκιας με τα ζώα» δηλώνει ο ίδιος, τονίζοντας ότι όλα όσα έσωσαν ανήκαν σε έναν ηλικιωμένο κτηνοτρόφο, που εκείνες τις ώρες πάλευε να προστατεύσει την περιουσία του.

Ο Ολσιέν Μουτσομπέγκα δεν βλέπει τον εαυτό του ως ήρωα, παρότι για πολλούς είναι ακριβώς αυτό. Βλέπει έναν άνθρωπο που έκανε το αυτονόητο: να σταθεί δίπλα σε ό,τι είναι ζωντανό, σε μια στιγμή που όλα απειλούνταν από τις φλόγες.

«Διαθήκη ενός μελλοθάνατου"!

Γράφει: Με πόνο σώματος και ψυχής, ένα νεαρό κατακα(η)μένο Πεύκο
__________________________

«Διαθήκη ενός μελλοθάνατου
από τα προάστια της Πάτρας»

Φίλες και φίλοι, μην χαίρετε.

 
Οι λόγοι, πικροί και διάφοροι, και η περίσταση -γενικότερη και προσωπική- για τ’ ανάθεμα. Πριν αρχίσω να εξομολογούμαι τον καημό μου -με την κυριολεκτική σημασία της η τελευταία λέξη- ας αυτοσυστηθώ: Είμαι γόνος της Αχαϊκής γης αλλά άγνωστου γυρολόγου πατέρα. Κάτοικος στα ριζά του Παναχαϊκού όρους, ευλογημένος να αγναντεύω ρεμβαστικά και με περήφανα μίαν από τις κοιτίδες του πιο ανθρωπόφιλου πολιτισμού στον κόσμο, εκείνου που έπειτα γεννοβόλησε τις φυσικότερες και πιο χαροποιές προτάσεις τρόπου ύπαρξης και συνύπαρξης των ανθρώπων με τη φύση και αναμεταξύ τους· ριζωμένος σ’ αυτό το μέρος μα έχοντας πολλά αδέρφια, ξαδέρφια και σόι πολυπληθές σε όλην την Ελλάδα, μα και ξενιτεμένους στις χώρες τριγύρω από τη Μεσόγειο.

Οι γεροντότεροι μού έλεγαν συχνά πως κάποτε οι Αχαιοί της Αιγιαλείας έχτιζαν και κανόνιζαν τον βίο και το βιος τους πάνω στο θεμέλιο της α ν ά γ κ η ς· της ακαταμάχητης προτεραιότητας να επιβιώνουν και να διαιωνίζονται, σε εναρμόνια σ χ έ σ η με τη φύση και σεβόμενοι με λατρεία όλους τους κανόνες της. Σχηματικά, δεν αφήνεις τις κότες θύμα στις αλεπούδες, γιατί θα σού λείψουν το κρέας και τ’ αβγά· ούτε και τις σφάζεις όλες, για’ θα απειληθούν οι αλεπούδες. Κι επίσης, χτίζεις και οργανώνεις μια πόλη κοντά σε υψώματα με τρεχούμενα νερά· τα μεν υψώματα, ανεμοθραύστες τα δε νερά, ζωή κι ενέργεια.

Ωστόσο, τέσσερεις αιώνες τώρα, από τότε που η μηχανή απέγινε προέκταση κι αντικατάσταση του μυαλού και των χεριών, και ιδίως στα δικά μου χρόνια κατά τον τελευταίο αιώνα, η στάση των θνητών απέναντι στην αθάνατη φύση -μέχρι τότε σχέση παιδιών και μητέρας, σύνδεσμος πάθους και πόθου, με σέβαση υπέρτερη από κείνην που επέδειχναν στο ίδιο το σπίτι τους καθότι γνώριζαν βαθιά ότι κατοικία τους ε ί ν α ι το φυσικό περιβάλλον- άλλαξε τόσο τραγικά, όσο που φρικιάζει κάποιος μπρος στη μεταλλαγή της ζωής σε νέκρα. Και οι πλείστοι έγιναν άπληστοι εχθροί και άρπαγες κονκισταδόροι και εμμονικοί κυρίαρχοι, καταπατώντας, βιάζοντας, λεηλατώντας και ξεζουμίζοντας ποικιλότροπα κι εξακολουθητικά το περιβάλλον.

 
Γιατί οι αρχές και οι εξουσίες των ανθρώπων αλλοίωσαν εκείνον τον πανάρχαιο τρόπο ζωής, πάει να πει την ιεράρχηση των αναγκών, πρωταρχική μεταξύ των οποίων στεκόταν η εναρμόνια με τους φυσικούς κανόνες ζωή και η κ ο ι ν ω ν ί α των σ χ έ σ ε ω ν· δηλαδή η πραγματοποίηση ενός λ ο γ ι κ ο ύ τρόπου συν-ύπαρξης υποκειμένων και αντικειμένων, με τον οποίον -μέσω της α υ θ υ π έ ρ β α σ η ς- αθανατίζουν και συνάμα χαίρονται τη ζωή όλα τα αισθητά κι εξαιτίας του οποίου κάθε υπαρκτό δεν αλλοιώνεται, δεν μεταβάλλεται, δεν πεθαίνει ως ο υ σ ί α. Κατά τον Ηράκλειτο, κείνου του έλλογου τρόπου «τῆς τοῦ παντός διοικήσεως», στον οποίο οφείλεται το γεγονός ότι εξακολουθούν να ανθίζουν τα τριαντάφυλλα ως τέτοια, μολονότι η συγκεκριμένη λευκή τριανταφυλλιά στον διπλανό κήπο μαραίνεται, ότι συνεχίζουν να υφίστανται άλογα, παρόλο που ένα μεμονωμένο άλογο σε γειτονικό στάβλο ψόφησε τις προάλλες· του τρόπου που συνέχει, ζωοποιεί και συνέχει τα πάντα όλα σε κόσμο, δηλαδή σε κάλλος κι ομορφιά ( < κοσμῶ = ομορφαίνω).

 
Στη θέση της παραπάνω αρχέγονης και ισορροπημένης -μεταξύ φύσης και λογικότητας- ανάγκης τέθηκε από τους μαριονεττίστες των κοινωνιών ως πρώτη κι απόλυτη προτεραιότητα η καταναλωτική ευκολία· κατάντησε αυτοσκοπός της ζωής η επίτευξη της ψευδαίσθησης της ευτυχίας μέσα από τ’ ατέλειωτο χ ι μ α ι ρ ι κ ό κυνήγι της πλησμονής· παράλογος ο στόχος και, ασφαλώς, κατά της φύσης το μέσον για την επίτευξή του. Πιο απλά, θες να τα έχεις όλα αλλά είναι αδύνατο να τεθεί «ταβάνι» σε τούτην την επιθυμία. Ακόμα απλούστερα, ποτέ δεν θα σου αρκέσει να ξεριζώσεις κατακόβοντας όλα τα δένδρα στον πλαϊνό λόφο, γιατί δεν είναι στη φύση σου να ξεθυμαίνει η δίψα για κερδοφόρα παραγωγή ξυλείας· πιο λιανά, δεν πρόκειται ποτέ να ικανοποιηθείς απόλυτα με χρήματα και κτήματα, διότι το ένστικτο με το οποίο έχεις γεννηθεί είναι φυσική ορμή δίχως όρια. Και τα φυσικά ένστικτα, εκτός του ότι δεν ικανοποιούνται ως αδηφάγα, αποδεδειγμένα και ποικιλότροπα έχουν αποβεί σε φρικτή λεηλασία της φύσης.

 
Περιττό να υπενθυμίσω πασίγνωστα αποτελέσματα της αποικιοκρατίας ως μεθόδου πραγμάτωσης της θεωρίας του καπιταλισμού και της τάσης του ιμπεριαλισμού των βιομηχανικά ανεπτυγμένων χωρών κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα. Κι άσκοπο να αναφέρω τις αποτρόπαιες συνέπειες των πολέμων -ας λάβουμε υπόψη μόνους τους δύο παγκόσμιους. Ωστόσο θα τονίσω λίγα για όσα έχουν συμβεί τα τελευταία πενήντα χρόνια στα μέρη μου, μιας και με πονούν βασανιστικά, από τότε που με θυμάμαι μέχρι τώρα που χαροπαλεύω.
Έχω δει τους καλοκαιρινούς αγέρηδες να μεταλλάσσουν σπίθες από κάρβουνα κι αποτσίγαρα εγκληματικά αμελών εκδρομέων, διαβατικών οδηγών και περιπατητών σε πύρινα κύματα που κατάπιαν μέσα σε λίγες ώρες τις γύρω και πέρα γειτονιές της Αττικής και, μέσα σ’ αυτές, συγγενείς, συντρόφους, φίλους με όλο τους το «είναι» και «έχει».

 
Γνωρίζοντας εδώ και μισόν αιώνα τους κατοίκους της περιοχής, από τους παλιότερους μέχρι και τα νιάνιαρα -δίποδους, τετράποδους, φτερωτούς και σερνάμενους- έχω παρατηρήσει αγνώστους να σουλατσάρουν ύποπτα για συναπτές νύχτες στην περιοχή μας αλλά και παραπέρα· και μετά από τέτοιες «αναγνωρίσεις», να εμφανίζονται άλλοι ξένοι, που με ακριβέστατη τοπογραφική επίγνωση και αλάθητη μετεωρολογική ενημερότητα ξεκίνησαν την κάψα αποχωρώντας σούμπιτοι, σκυφτοί και μουλωχτοί. Μπορώ να μαρτυρήσω ότι αρκετούς μήνες μετά από τέτοια θανατικά, συνήθως απογευματόβραδα, οι «ανιχνευτές» συναντιόντουσαν στη ρημαγμένη έκταση με άλλους άγνωστους κυρίους, οι οποίοι με εμβρίθεια και επιστημοσύνη, χαρτούρα και, μερικές φορές, τοπογραφικά όργανα και φορητούς υπολογιστές ανά χείρας, φαίνονταν να καταρτίζουν σχέδια σιγομιλώντας μεταξύ τους και λαθροκοιτώντας τριγύρω σαν σπιούνοι· καθώς κι ότι λίγες μέρες αργότερα έσκαζαν μύτη συνεργεία -κάποτε συνοδευμένα με αυτοκίνητα των δήμων της ευρύτερης περιοχής- τα οποία σε χρόνο ρεκόρ οικοδομούσαν σπίτια, ξενοδοχεία, εταιρείες και φάμπρικες, μολονότι γνωρίζω καλά ότι στα καταδικά μας λημέρια δεν επιτρέπεται οποιασδήποτε λογής δόμηση.

 
Έχω φρικιάσει βλέποντας αρχαίες δενδροπόλεις να κατακρεουργούνται μεθοδικά από δημίους της σύγχρονης “δημοκρατίας”, τα κουφάρια να φορτώνονται σε καρότσες και, ύστερα, κάποια από αυτά -τα πιο τυχερά- να στολίζουν σπίτια και πλατείες τα Χριστούγεννα, ενώ οι στάχτες των υπόλοιπων γίνονταν ένα με την κιτρινόμαυρη τοξίνη του αττικού αιθέρα.
Και, κάθε που βρέχει, έχω αναρριγήσει στο θέαμα των σταγόνων, που γίνονται νεροσυρμές και ρυάκια και ποτάμια και χείμαρροι αδάμαστοι -αφότου νεκρές και παραχωμένες οι ρίζες που κάποτε τους συγκρατούσαν- πνίγοντας κάθε τι ζωντανό και όρθιο στα πέριξ.

 
Το δικό μου ριζικό όρισε να ζήσω κατά τη μέση του τρέχοντος Αυγούστου άλλο ένα δράμα τραγικότερο από τα αρχαία μαζί με τα νεότερα: Την πυρκαγιά και τη συνακόλουθη γενοκτονία, δένδρων, ζώων και ανθρώπων γύρω από την Πάτρα, στην Πρέβεζα και στη Χίο. Δεν κρίνω την τραγικότητα σύμφωνα με την εξέλιξη και τις επιπτώσεις αλλά με τη ρίζα του τωρινού κακού. «Ο άνθρωπος είναι στη βάση του σφάλμα και στην κορυφή του εξιλέωση» έχει γράψει ένας σύγχρονος φιλόσοφος εννοώντας ότι τα πάθη, οι ατέλειες, οι ελλείψεις και τα συνεπαγόμενα λάθη του ανθρώπου είναι σύμφυτα, ως ανθρωπινά, αλλά αν κάποιος θέλει να είναι και να λέγεται «άνθρωπος», τότε επιδιώκει μέσω της εξισορρόπησης των παθών την εξιλέωση έναντι του εαυτού του και των άλλων, υποκειμένων και αντικειμένων της φύσης. Θα συμπληρώσω ότι αυτός ο μετριασμός των ανθρώπινων παθών επιτυγχάνεται με την καλλιέργεια, στην ψυχή και το νου του ανθρώπου, της φιλόστοργης (όχι της τετράγωνης κι ατομιστικής) λογικής, μέσω της συμμετοχής του στην εμπειρία των σχέσεων τόσο με τα έμψυχα όσο και τα άψυχα της φύσης. Με άλλα λόγια, η φυσική ακατέργαστη βάση των ορμεμφύτων εκλεπτύνεται και λειαίνεται με το καλέμι της α γ ω γ ή ς -ελλιπέστατης, λειψής, μερικής, επαρκούς, άρτιας· κι επίσης, τα ανθρώπινα σφάλματα, ως συνέπειες των παντοδύναμων αρχέγονων ενστίκτων στη ροή της ιστορίας, είτε βαραίνουν είτε ελαφραίνουν, περισσότερο ή λιγότερο, στη συνείδηση και την καθημερινή ζωή ανάλογα με πόσο καθένας έχει υποστεί την επίπονη αλλά ανθρωποποιό αγωγή. Το λοιπόν, εξηγώ αμέσως προς τί η άποψή μου ότι η -δίχως προηγούμενο- τραγικότητα όσων παθαίνουμε τις έσχατες μέρες συνδέεται άμεσα με τη ρίζα της αγωγής.
Αυτήν την ώρα που τα κορμιά μας έχουν κατακαεί και οι ρίζες μας αργοχάνονται, καθότι η γη έχει φρυάξει κανονικά σε βάθος μισού και πλέον μέτρου, ενώ η στάχτη συγγενών και φίλων κάθε λογής έχει αποκρύψει τον ήλιο ραίνοντας με τεφρό θάνατο την Αιγιαλεία και άλλες περιοχές της χώρας, κι ενώ η επιβίωση σημαντικού μέρους της κοινωνίας δοκιμάζεται βάναυσα γι’ άλλη μια φορά, αναλογίζομαι ριγμένος καταγής και φριγμένος δίπλα σε καψαλισμένους συντρόφους μου πόσα δράμια ανθρωπινής λογικής έγνοιας κουβαλάνε μέσα τους όσοι αυτονομάζονται κυβερνήτες και «υπεύθυνοι πολιτικής προστασίας». Παραπέρα, πόση και ποιας λογής αγωγή έχουν επιδεχθεί να λάβουν στη ζωή τους.

Γιατί είναι εξωλογικά προκλητικό, ενώ ολάκερη χώρα και κοινωνία διαγουμίζεται από εξήντα περίπου πυρκαγιές, να κουνούν και πάλι στα μούτρα των ανθρώπων το δάχτυλο μιλώντας για «ατομική ευθύνη», ιδίως λίγο χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών.

 
Είναι παράλογα απάνθρωπο, ενώ εδώ και χρόνια τούς έχουν κατακράξει και οι μαύρες πέτρες -φίλες πιστές των αποκαϊδιών- για αυτουργία, συνέργεια, συγκάλυψη κι εγκληματική αμέλεια σε ανεκπλήρωτες ή -και- παραγραφείσες δίκες εμπρησμών και περιβαλλοντικών λεηλασιών, να κυκλοφορούν μεταξύ των υπολοίπων ως υπέρμαχοι του νόμου και της τάξης, ανακοινώνοντας σκαιά και θρασύτατα στα μέσα ότι δεν διαθέτουν εργαλεία διαχείρισης τέτοιων κρίσεων. Πρόκειται για τους ίδιους φυγόδικους και εμπλεγμένους -ακόμη και στο παρόν- σε εγχώριας και διεθνούς φήμης οικονομικά σκάνδαλα.

 
Είναι ενστικτωδώς αδιανόητο τα ανδροειδή της εξουσίας, όσοι πολίτες έχουν συνεργήσει πρακτικά και ηθικά αλλά κι εκείνοι που τα έχουν στηρίξει εκλογικά να μην έχουν αντιληφθεί -όχι εξαιτίας μικρόνοιας αλλά μάλλον αδιαφορώντας μπρος στη συνειδητοποίηση-, πως όταν φτύνεις και αποπατίζεις στο χαλί που πατάς και το στρώμα που κοιμάσαι, αναπόφευκτα θα αρρωστήσεις, θα χλεμπονιάσεις και θα πεθάνεις.
Φίλε και φίλη, ενώ τις ώρες τις στερνές σιγοδιαλύομαι μεταξύ πολλών ομοίων μου σε άχρωμη άγονη στάχτη, δεν είχα ούτε χρόνο ούτε διάθεση να ξεράσω άλλη μία μεμψίμοιρη, διαπιστωτική, επικριτική και κοινότοπη θρηνωδία. Ψυχορραγώντας ήθελα να αφήσω σα διαθήκη τη βιωμένη αλήθεια ότι στη ρ ί ζ α μου οφείλω ό,τι έχω γίνει, όσα άχαρα και χαριτωμένα διαθέτω, ακόμα και τις τελευταίες ικμάδες που μου επιτρέπουν να σκέφτομαι. Κι αντίστοιχα, στη ρ ί ζ α όσων ανθρώπων με καταδίκασαν σε θάνατο αλλά και των λίγων εκλεκτών που τώρα δα πασχίζουν να τελέψουν το βασανισμό μου, οφείλεται είτε η αθρωπινότερη και λελογισμένη είτε η κτηνωδέστερη και ξεπεσμένη βιωτή τους. Κι ετούτη η ρίζα είναι η αγωγή.

 
Με πόνο σώματος και ψυχής,
ένα νεαρό κατακα(η)μένο Πεύκο
__________________________

ΠΗΓΗ: Kυνός Νους (Facebook)

Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά

Εντυπωσίασε την ομήγυρη του κοσμικού "Αγκίστρι" Χαλκιδικής ο Γιάννης Πράττος, εγγονός του πρώην αντιπροέδρου του Ηρακλή Γιάννη Σαρηκεχαγιά.

Παρά το νεαρό της ηλικίας του μετέφερε με γλαφυρόταητα τις εντυπώσεις του από την δεκαπενθήμερη διαμονή του στη Νέα Υόρκη και διατράνωσε την αγάπη του για τον "γηραιό" της Θεσσαλονίκης.

Μαζί τους ο δημοσιογράφος Κυριάκος Θωμαΐδης και ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων σεφ, ο Κωνσταντίνος Σλαμπάκης.

Διαμαρτυρία και στον Πειραιά για το «ανεπιθύμητο» ισραηλινό Irish Crown – Εκτόξευσαν γιαούρτια στο Λιμεναρχείο

«Να μην πατήσουν το πόδι τους!», φωνάζουν οι διαδηλωτές. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις στο λιμάνι του Πειραιά. Εικόνες και βίντεο.

ΠΗΓΗ: iEdiseis

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν από τις 7:00 το πρωί της Πέμπτης (14/8) στο λιμάνι του Πειραιά ναυτεργατικά και εργατικά σωματεία, με κεντρικό αίτημα την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

Αφορμή για τη συγκέντρωση αποτέλεσε η άφιξη του κρουαζιερόπλοιου Irish Crown που, σύμφωνα με τις οργανώσεις, μεταφέρει ισραηλινούς στρατιώτες, «καμουφλαρισμένους» ως τουρίστες. Όπως τονίζουν, η κίνηση αυτή έρχεται την ίδια στιγμή που ο Νετανιάχου κλιμακώνει τις επιθέσεις, εγκαταλείποντας κάθε πρόσχημα περί «αυτοάμυνας» και προαναγγέλλοντας καθολική ισραηλινή κατοχή στη Γάζα.

«ΣΤΟΠ στην εμπλοκή και στη στήριξη της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού Λαού», «Το κρουαζιερόπλοιο με τους Ισραηλινούς στρατιώτες είναι ανεπιθύμητο. Να μην πατήσουν το πόδι τους!», «Η Ελλάδα δεν θα γίνει χώρα ανάπαυσης για εγκληματίες πολέμου» είναι μερικά από τα συνθήματα των συγκεντρωμένων.

Την ίδια ώρα, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις βρέθηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, από την πύλη 11 έως την πύλη 12, όπου δένουν τα κρουαζιερόπλοια. Οι τουρίστες, κατά πληροφορίες, βγήκαν με επτά λεωφορεία από άλλη πύλη και συνοδεία της αστυνομίας απομακρύνθηκαν από το λιμάνι.

Μάλιστα, προς το τέλος της κινητοποίησης δεν έλειψαν και μερικα μικροεπεισόδια, όταν εκτοξεύθηκαν γιαούρτια στο Λιμεναρχείο Πειραιά.

Υπενθυμίζεται ότι σε ανάλογη συγκέντρωση χθες στον Βόλο, την ώρα που έδενε στο λιμάνι το Irish Crown, σημειώθηκαν επεισόδια, με την αστυνομία να απωθεί τους διαδηλωτές με χημικά, αλλά και με τη χρήση χειροβομβίδας κρότου λάμψης. Η ενέργεια αυτή προκάλεσε αντίδραση του Γιάννη Μάγγου, πατέρα του Βασίλη Μάγγου, καθώς, όπως ανέφερε, ποσότητα χημικού έπεσε στο πρόσωπό του.

Όπως αναφέρει η τροχαία, λόγω της συγκέντρωσης, στην πύλη Ε12 στο λιμάνι του Πειραιά, έχει διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων στην οδό Μαρίας Χατζηκυριάκου, από το ύψος της συμβολής της με Λεωφόρο Χατζηκυριάκου.
Εικόνες και βίντεο από τη συγκέντρωση στον Πειραιά.

Οι συλληφθέντες για τις φωτιές στην Πάτρα, να μας πουν και ποιοί τους έβαλαν...

Φωτιά στην Πάτρα: Τα ντοκουμέντα που «καίνε» τους 3 που κατηγορούνται για εμπρησμό – Ομολόγησε ο ένας

Αυτοί είναι οι τρεις άντρες που έχουν συλληφθεί για εμπρησμούς στη φωτιά στην Πάτρα. Φωτογραφίες ντοκουμέντα.

Φωτογραφίες-ντοκουμέντο φέρνει στο φως της δημοσιότητας το iEidiseis από τους τρεις άνδρες που κατηγορούνται για εμπρησμό στην Πάτρα, με έναν εξ αυτών να έχει ήδη ομολογήσει την πράξη του.

Συνολικά, έχουν συλληφθεί τρεις νεαροί: ένας 19χρονος, ένας 25χρονος και ένας 27χρονος.

Ο 19χρονος και ο 27χρονος που συνελήφθησαν για εμπρησμό

Ο 19χρονος φέρεται να έχει παραδεχθεί στις Αρχές ότι έβαλε φωτιά, υποδεικνύοντας μάλιστα το σημείο από όπου ξεκίνησε η πυρκαγιά, γνωστό ως «σημείο μηδέν».

Οι αστυνομικοί έχουν και καταθέσεις κατοίκων που έβλεπαν τη φωτιά και την τραβούσαν βίντεο. Τότε, είδαν να φεύγουν από το σημείο ο 27χρονος και ο 19χρονος με το μηχανάκι και τους τραβούσαν με τα κινητά τους.

Ο 27χρονος συνελήφθη έχοντας στην κατοχή του σακίδιο με σπίρτα, αναπτήρα και κινητό τηλέφωνο, το οποίο κρατούσε κατά την προσέγγισή του στο σημείο έναρξης της φωτιάς.






Το σημείο έναρξης της πυρκαγιάς:


Ο 25χρονος που «πιάστηκε» από φωτογραφικό φακό

Ο 25χρονος, που απαθανατίζεται στις παρακάτω φωτογραφίες, συνελήφθη το απόγευμα της Τετάρτης στην περιοχή της Αχαΐας από αστυνομικούς της ΟΠΚΕ και της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αχαΐας.

Στις εικόνες φαίνεται σκυμμένος σε χωράφι, στο σημείο όπου εκδηλώθηκε η πυρκαγιά.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας φωτογράφος τον εντόπισε και κατέγραψε τη στιγμή που φέρεται να βάζει φωτιά.

Ο νεαρός κινούνταν ανάμεσα στο Καραμανδάνειο και το Γηροκομείο με μοτοσικλέτα.



Η Υποδιεύθυνση Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Πατρών διεξάγει από την πρώτη στιγμή συντονισμένη έρευνα για τον εντοπισμό των υπευθύνων.

Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν οδήγησαν στις συλλήψεις των τριών ανδρών, ενώ η σχετική δικογραφία έχει ήδη διαβιβαστεί στις εισαγγελικές Αρχές.

Aτόμημα με εθνικές επιπτώσεις (pic)

Γράφει ο Κυριάκος Θωμαίδης

ΠΗΓΗ: https://monobala.gr/atopima-me-ethnikes-epiptoseis-pic/

Στην ΕΡΤ δεν έχουν διαβάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Αλλιώς δεν εξηγείται η επιμονή του τρίτου καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης να δείχνει για μεγάλο χρονικό διάστημα το λογότυπο “MKD” για τη Βόρεια Μακεδονία.




Συνέβη στον αγώνα της Εθνικής μας για τα προκριματικά του Ευρωβόλει!

Πρόκειται για μνημειώδη γκάφα διότι η κατάργηση του σχετικού διακριτικού αποτελεί συνταγματική υποχρέωση των Σκοπίων έναντι της Αθήνας.

Η δικαιολογία ότι “αυτό το σήμα και την εικόνα λαμβάναμε από τον διεθνή πάροχο” είναι για γέλια και για κλάματα.

"Τι ήμουνα για σένα..."

Και ο Αντώνης Ρέμος στο πλέον κοσμοπολίτικο beach bar της Χαλκιδικής, το "Αγκίστρι" Πευκοχωρίου.

Στο τραπέζι του πρώην αντιπροέδρου του Ηρακλή Γιάννη Σαρηκεχαγιά βρέθηκε ο Σαλονικιός τραγουδιστής, ο οποίος υπήρξε στο παρελθόν και πρόεδρος του ιστορικού "γηραιού".

Θυμήθηκαν τα παλιά, συζητώντας με τον δημοσιογράφο Κυριάκο Θωμαΐδη και τον επιχειρηματία Δημήτρη Καραμανλή.