Στη «Δίκη στο Open» φιλοξενήθηκε ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ Βαγγέλης Γραμμένος και μίλησε για όλα τα καυτά ζητήματα που απασχολούν και συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στην πρώτη του μεγάλη τηλεοπτική συνέντευξη ο Βαγγέλης Γραμμένος, τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση της προεδρικής του θητείας του, μεταξύ άλλων τόνισε:
"Ο Αυγενάκης οδήγησε το ποδόσφαιρο στην απαξίωση"!
Αναλυτικά όσα είπε ο Βαγγέλης Γραμμένος:
Για το θέμα με τον απλήρωτο συνεργάτη του Γκουστάβο Πογιέτ και γιατί ο ομοσπονδιακός τεχνικός επέλεξε αυτή τη στιγμή για να το αποκαλύψει: «Δεν είναι καλή αυτή η εικόνα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένα εσωτερικό ζήτημα της Ομοσπονδίας και θα έπρεπε να λυθεί «εντός των τειχών», αναγκάζει τον προπονητή να βγει και να το πει δημοσίως και η ΕΠΟ να απαντήσει, επίσης, δημοσίως. Αν δεν έχει ελληνικό ΑΦΜ, προφανώς δεν μπορεί να πληρώσει η Ομοσπονδία, πώς θα πληρώσεις κάποιον που παρέχει υπηρεσία στη χώρα σου όταν αυτός δεν έχει ΑΦΜ; Επί 8 μήνες θα έπρεπε να έχει λυθεί το ζήτημα αλλά επιμένω ότι είναι εσωτερικό το θέμα και θα έπρεπε να παραμείνει στους «κόλπους» της, δηλαδή μεταξύ των υπηρεσιών και του ομοσπονδιακού προπονητή. Και το θέμα βγαίνει παραμονές ενός αγώνα που όλος ο φίλαθλος κόσμος της Ελλάδας θέλει να τον παρακολουθήσει, τον αγώνα με τη Γαλλία. Δεν είναι το πιο όμορφο πράγμα που μπορεί να βλέπει κανείς στους κόλπους της ΕΠΟ».
Για ποιους λόγους τα είπε τώρα ο Γκουστάβο Πογιέτ: «Το πιο παράδοξο είναι ότι οι δηλώσεις αυτές, επαναλαμβάνω, γίνονται παραμονές ενός αγώνα με μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα όπως είναι οι Γάλλοι. Δεν μπορώ να προδικάσω την αιτία για το οποίο γίνεται αυτό. Ίσως να οφείλεται και στον αυθορμητισμό του κ. Πογιέτ ο οποίος τον διαθέτει. Πάλι όμως, παραμονές ενός τέτοιου αγώνα στην Αθήνα δεν δικαιολογούνται τέτοιου είδους δηλώσεις, ένθεν κακείθεν. Έπρεπε να λυθεί «εντός των τειχών» και όχι να βγαίνουμε τώρα στα media και να λέμε γιατί δεν πληρώνεται ο προπονητής, δεν έχει ΑΦΜ. Αυτά είναι ζητήματα που μπορούν να λυθούν.
Αν η διοίκηση της ΕΠΟ έπρεπε να χειριστεί αλλιώς το ζήτημα: «Το είπα και πριν, αυτά τα ζητήματα πρέπει να λύνονται προτού να βγουν προς τα έξω. Όμως το μεγάλο χρονικό διάστημα των 8 μηνών γεννά απορίες, όχι μόνο σε εμένα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Κατ’ αντιστοιχία, κι εγώ είχα αντιμετωπίσει προβλήματα με κάποιους ξένους που ερχόταν είτε στην ΚΕΔ είτε στην Εθνική ομάδα όμως φροντίζαμε να τα λύνουμε χωρίς να μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι το κακό στην όλη υπόθεση. Δεν μπορείς να έχεις απλήρωτο επί 8 μήνες έναν συνεργάτη του εθνικού προπονητή. Και επί 8 μήνες να μην λύνεται το πρόβλημα, πόσο σοβαρό είναι; Και, εν πάση περιπτώσει, αν δεν έχει ΑΦΜ, είναι υποχρεωμένος να βγάλει. Από τη στιγμή που δεν βγάζει, εσύ τι πρέπει να κάνεις ως διοίκηση. Πρέπει να φωνάξεις τον ομοσπονδιακό προπονητή και να τον θέσεις προ των ευθυνών του το συγκεκριμένο ζήτημα. Δεν μπορώ να έχω απλήρωτο συνεργάτη σου, αν όντως είναι έτσι τα πράγματα, γιατί αυτός δεν είναι συνεπής στην υποχρέωσή του απέναντι στην Ομοσπονδία. Τόσο απλό είναι. Εξακολουθώ να υπερασπίζομαι αυτό που είπα πριν, αυτά τα ζητήματα λύνονται έγκαιρα, γρήγορα και εντός του «κόλπου» της Ομοσπονδίας».
Αν το ζήτημα αυτό προδίδει δυναμική ή αδυναμία διαχείρισης από πλευράς ΕΠΟ: «Ξεκάθαρα είναι αδυναμία διαχείρισης. Τι είδους δυναμική θα μπορούσε να είναι; Εδώ φαίνεται ένα πρόβλημα πριν από έναν μεγάλο αγώνα της Εθνικής. Είναι αδυναμία διαχείρισής μιας υπόθεσης η οποία κατά την άποψή μου θα μπορούσε να λυθεί σε αυτό το διάστημα των 8 μηνών, ακόμα και εντός μηνός. Δεν αναφέρθηκα στο προπονητικό κέντρο που είναι μεγάλο ζήτημα, η τοποθέτησή μου ήταν αποκλειστικά για το ζήτημα του συνεργάτη του Πογιέτ και της ΕΠΟ».
Για τη μη ύπαρξη προπονητικού κέντρου της Εθνικής: «Εμείς ξεκινήσαμε με τέτοια προσπάθεια. Θέλω να θυμίσω σε όσους δεν το γνωρίζουν ότι όταν πήγαμε στην ΕΠΟ βρήκαμε μια Ομοσπονδία με 13 εκατ. ευρώ χρέος, διαχειρίσιμο αλλά μεγάλο, και αποκλεισμένη από τα προγράμματα FIFA και UEFA, το FIFA Forward και το Hat-trick της UEFA. Ξέρετε πότε απεγκλωβίστηκαν, γιατί ακούω διάφορους. Τα προγράμματα αυτά απεγκλωβίστηκαν από τη διοίκηση της οποίας είχα την τιμή να είμαι πρόεδρος στις 20 Σεπτεμβρίου 2020, δηλαδή 2-3 μήνες πριν αποχωρήσω εγώ και οι συνεργάτες μου από την Ομοσπονδία. Αυτά για την αποκατάστασή της αλήθειας, γιατί μου διαβίβασαν πρώην συνεργάτες μου ότι τώρα υπάρχουν απεγκλωβισμένα τα προγράμματα κλπ. Δεν «ευλογώ τα γένια» της δικιάς μας διοίκησης αλλά αυτά ήταν πάρα πολλά χρήματα τα οποία στερούνταν επί σειρά ετών η ΕΠΟ, αν θυμάμαι καλά από το 2015 λόγω όχι ατασθαλιών αλλά λόγω παρατυπιών στη διαχείρισή τους από τις προηγούμενες διοικήσεις. Τότε βάλαμε παράλληλα το προπονητικό κέντρο με την ελπίδα ότι αυτά τα προγράμματα θα απεγκλωβιστούν. Η αλήθεια είναι ότι βοήθησε και η FIFA και η UEFA. Άργησαν όμως με αποτέλεσμα, ελλείψει ρευστότητας, να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι. Παρ’ όλα αυτά θυμάμαι ο Κώστας Βρακάς, ένας εξαιρετικός συνεργάτης και φίλος, έτρεχε τότε το προπονητικό κέντρο της ΕΠΟ αλλά όταν δεν έχεις χρήματα δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Κι όταν ένα χρέος έρχεται και μπαίνει «θηλιά στο λαιμό» σου, πρέπει να το διαχειριστείς. Κλείνω με την επισήμανση ότι όταν φύγαμε από την Ομοσπονδία, το χρέος εκείνης της περιόδου που κληρονομήσαμε είχε μειωθεί, αν θυμάμαι καλά, κατά 2,5-3 εκατ. ευρώ».
Αν είχε βοήθεια από το υπουργείο Αθλητισμού για το προπονητικό κέντρο της Εθνικής: «Η αλήθεια είναι ότι με υφυπουργό, τότε, τον Γιώργο Βασιλειάδη είχαμε συζητήσει, είχε προσφερθεί να συμβάλλει σε αυτό. Εμείς ζητήσαμε χρήματα από την UEFA, επίσης η UEFA είχε πει ότι θα συμβάλλει αλλά θέλαμε και ίδιους πόρους τους οποίους δεν είχαμε. Να σας θυμίσω ότι είχαμε και μεγάλη απώλεια εσόδων λόγω της κακής συγκυρίας της ασθένειας του covid οπότε όλα αυτά ήρθαν και μπλόκαραν την όποια προσπάθεια είχαμε κατά νου να κάνουμε για να αποκτήσει επιτέλους η ΕΠΟ ένα προπονητικό κέντρο το οποίο το δικαιούται».
Αν είναι θέμα προσώπων, νοοτροπίας ή κάποιοι δε θέλουν να προχωρήσει η Εθνική: «Συνολικά στο ποδόσφαιρο είναι θέμα νοοτροπίας. Δεν ξεχωρίζει η Εθνική και δεν μπορεί να ξεχωρίζει όταν συνολικά το ποδόσφαιρο της χώρας έχει τόσο μεγάλη τοξικότητα, λογικό είναι τα «σκάγια» να παίρνουν και τις Εθνικές ομάδες. Είναι η ατμόσφαιρα που επικρατεί και ασφαλώς και η νοοτροπία όσων εμφιλοχωρούν στον χώρο του ποδοσφαίρου. Πώς είναι δυνατόν να ευδοκιμήσει μέσα σε ένα τόσο τοξικό περιβάλλον μια κουλτούρα η οποία θα έχει κατεύθυνση την πρόοδο; Σε ένα υγιές περιβάλλον οι απόψεις είναι αυτές που διαμορφώνουν την κουλτούρα και την οδηγούν στη σωστή κατεύθυνση. Αλλιώς πώς; Σε ένα σωφρονιστικό κατάστημα δεν μπορεί να έχεις την απαίτηση να υπάρχει κουλτούρα προς το καλό. Γι αυτό λέγεται σωφρονιστικό, εκεί θα σωφρονιστούν, άσχετα που στην Ελλάδα δεν γίνεται αυτό».
Αν μετάνιωσε για την εμπλοκή του στην ΕΠΟ: «Δεν μετάνιωσα. Ήταν μια εμπειρία ζωής για μένα. Ομολογώ ότι έχω βγει πιο δυνατός ως άνθρωπος και ως χαρακτήρα από τη θητεία μου στην ΕΠΟ. Είναι μια θέση, χωρίς υπερβολή, «ηλεκτρική καρέκλα». Δε θέλω να υπερασπιστώ κανέναν και πολύ περισσότερο τον εαυτό μου αλλά η αλήθεια είναι αυτή, δεν μετάνιωσα, έδωσα μία μάχη, η ιστορία θα δείξει».
Αν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα για την προεδρία της ΕΠΟ: «Δεν υπάρχει καμιά τέτοια περίπτωση».
Για τις δηλώσεις του Νίκου Τζώρτζογλου για τους «έτοιμους φακέλους» για τις εκλογές της ΕΠΟ: «Σε εμένα, πάντως, κανείς δεν τόλμησε ποτέ να δώσει «χαρτάκι» και να μου υποδείξει τι θα ψηφίσω. Είναι πρόβλημα του κ. Τζώρτζογλου που το αποδέχεται αυτό. Το πρόβλημα, λοιπόν, έχει να κάνει με τον κ. Τζώρτζογλου, εγώ δε θα το δεχόμουνα ποτέ αυτό. Γιατί το δέχτηκε αυτό; Αν ο κ. Τζώρτζογλου, υπό το σημερινό καθεστώς της εκλογής τη διοίκησης της ΕΠΟ, παίρνει «χαρτάκι», γιατί δεν θα έπαιρνε «χαρτάκι» και με ένα άλλο σύστημα εκλογής; Αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του καθενός. Εκλογή η μία, εκλογή και η άλλη. Όταν κάποιος δεν έχει τη δυνατότητα να αντισταθεί σε αυτό που του δίνουν με τη συγκεκριμένη εκλογική διαδικασία, γιατί να αντισταθεί σε μία άλλη εκλογική διαδικασία. Αν κάποιος είναι αδύναμος χαρακτήρας, όποια εκλογική διαδικασία και να υφίσταται, θα είναι πάντα αδύναμος χαρακτήρας».
Γιατί δεν έγινε η διεύρυνση του εκλογικού σώματος για τις εκλογές στην ΕΠΟ: «Η διεύρυνση δεν έγινε γιατί δε θα περνούσε στη γενική συνέλευση της Ομοσπονδίας εκείνη την εποχή με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε τότε ως ΕΠΟ. Όταν τέθηκε ένα τέτοιο ζήτημα, η FIFA και η UEFA παραξενεύτηκαν για ποιον λόγο πρέπει να γίνει αυτό. Εδώ έχουμε ισοπεδώσει τα πάντα σε σχέση με τις Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων. Δεν άκουσα έναν άνθρωπο να βγει να πει τι έργο παράγουν αυτές οι Ενώσεις παρά τις όποιες παθογένειες έχουν. Εγώ υπηρέτησα την ΕΠΣ Μακεδονίας επί 16 χρόνια από τη θέση του προέδρου. Ξέρετε τι αγώνας, τι άγχος; Υπήρξαν περιπτώσεις που έφυγα από την ΕΠΣΜ στις 4 το πρωί. Με χίλια δυο προβλήματα. Κανείς δεν βγαίνει να πει τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι ως πρόεδροι, ως σύμβουλοι των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων. Τις έχουν απαξιώσει εντελώς. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Και περισσότερο τις απαξίωσε ο προηγούμενος υφυπουργός Αθλητισμού, ο κ. Αυγενάκης. Δεν ξέρω τι λόγο είχε αλλά τις απαξίωσε όλες, μηδεμιάς εξαιρουμένης, και με τον νόμο του και με τη συμπεριφορά του. Είναι καλό να αναδεικνύουμε την παθογένεια οργανισμών όπως είναι οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων, όπως είναι οι ΠΑΕ, αλλά να πούμε και… του στραβού το δίκιο».
Αν εκτιμά ότι ο κ. Αυγενάκης στοχοποίησε το ποδόσφαιρο: «Η στοχοποίηση δεν είναι ακριβής όρος. Ο κ. Αυγενάκης με τις δικές του ενέργειες οδήγησε το ποδόσφαιρο στην απαξίωσή του. Αυτή είναι η άποψή μου. Και με έναν νόμο που είναι οριακά αντισυνταγματικός».
Για τον κ. Βρούτση που δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο: «Δεν έχω άποψη για τον κ. Βρούτση. Είναι και πρόσφατα τοποθετηθείς στη θέση αυτή. Θα ήταν πολύ άδικο να μιλήσω για τον κ. Βρούτση».
Πόσα χρήματα χρειάζονται για να βγει κανείς πρόεδρος στην ΕΠΟ: «Εγώ πάντως δε χρειάστηκα ούτε ένα ευρώ. Αυτά όχι σε μένα. Αυτά σε αυτούς που λένε «τα πήρα», που δεν θα βρείτε κανέναν να το πει, αλλά και σε όσους το διατυμπανίζουν. Φωνάξτε τους μια μέρα και αναλύστε όλο αυτό το ζήτημα για να δούμε πού ακριβώς πηγαίνει αυτό το πράγμα».
Αν έκανε καλό στη διαιτησία η παρουσία ξένων αρχιδιαιτητών: «Για την περίοδο εκείνη και την μετέπειτα, με όλα αυτά που συνέβαιναν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έπρεπε να βάλεις στη ζυγαριά δύο πράγματα για να ισορροπήσεις. Από τη μία ξένοι αρχιδιαιτητές και ξένοι διαιτητές στα ντέρμπι και από την άλλη πλευρά Έλληνες παντού. Εκείνη τη χρονική συγκυρία, ποια θα έπρεπε να είναι η επιλογή; Αναφανδόν είχα ταχθεί τότε υπέρ της πρώτης. Με μία υποσημείωση: στο διάστημα αυτό να παραχθεί έργο, να βγάλουμε διαιτητές, να ακολουθήσουμε τα ευρωπαϊκά πρότυπα, να φτιάξουμε τη διαιτησία και σταδιακά να αποχωρήσει η ξένη ΚΕΔ και να παίξουν Έλληνες διαιτητές στα ντέρμπι. Δυστυχώς και σήμερα επιβάλλεται να είναι ξένη ΚΕΔ και ξένοι διαιτητές στα ντέρμπι. Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να έχουμε ένα ποδόσφαιρο που στοιχειωδώς να το χαρακτηρίσουμε καλό. Κάθε άλλο παρά καλό μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε. Με ξένους διαιτητές στα ντέρμπι και γίνονται όσα γίνονται, φανταστείτε να είχαμε Έλληνες διαιτητές. Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες, λυπάμαι που το λέω αλλά η πραγματικότητα είναι αυτή παρά το γεγονός ότι η τεχνολογία με το VAR έχει βελτιώσει τα πράγματα. Δεν μπορώ να δω φως στο τούνελ γιατί δεν γνωρίζω τα δρώμενα στην ΚΕΔ, δηλαδή τη δουλειά της, τους στόχους της, τα οργανογράμματά της, τα χρονοδιαγράμματά της, δεν ξέρω αν υπάρχουν κιόλας. Δεν τα γνωρίζω οπότε οποιαδήποτε θέση θα ήταν παρακινδυνευμένη».
Αν η παραγωγική διαδικασία στη διαιτησία έπαψε να υφίσταται μετά την έλευση των ξένων: «Αυτό είναι αληθές, το βλέπω κι εγώ σε τοπικές Ενώσεις. Είναι επικίνδυνο. Κάποια στιγμή πρέπει η ΚΕΔ και η ΕΠΟ να αντιληφθούν ότι το κίνητρο που έχει ένα νέο παιδί να μπει στη διαιτησία πρέπει να του το ξαναδώσουν. Τι πρέπει να κάνουν; Να συντομεύσουν τον χρόνο παραμονής των ξένων και στα ντέρμπι και στην ΚΕΔ. Σήμερα όμως που μιλάμε, αυτό, κατά την άποψή μου, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να γίνει. Χρειαζόμαστε ξένους και στην ΚΕΔ και στα ντέρμπι».
Για το VAR και αν είναι περήφανος που το πλήρωσε ο ελληνικός λαός και όχι οι ομάδες: «Πράγματι, αυτό είναι ένα ζήτημα που απασχολεί το ποδόσφαιρο. Άρα η δαπάνη αυτή έπρεπε να καλυφθεί από το ποδόσφαιρο. Όταν, λοιπόν, το ποδόσφαιρο δεν είχε αυτή τη δυνατότητα προσφέρθηκε η τότε κυβέρνηση να το υλοποιήσει».
Για το αν οι ΠΑΕ είχαν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν αυτές το VAR: «Όταν ήρθε το VAR στην Ελλάδα, μπορείτε να μου υπενθυμίσετε μια ΠΑΕ, πλην της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που να έβγαινε έστω και ψευδεπίγραφα, επίπλαστα, και να έλεγε «επιτέλους έχουμε ένα εργαλείο»; Από κανέναν δεν το άκουσα και αυτό είναι το παράπονό μου. Σήμερα, λοιπόν, όλοι αυτοί σιγοψιθυρίζουν ή βγαίνουν και λένε «ευτυχώς υπάρχει το VAR». Φαντάζεστε να μην υπήρχε; Γι αυτό το λέω. Όχι απλά δεν είχαν τη βούληση να πληρώσουν, δεν βγήκαν να πουν ένα «ευχαριστώ» στην ΕΠΟ που έκανε αυτή τη μεγάλη κίνηση. Να θυμίσω, νομίζω ήμασταν η 13η χώρα στην Ευρώπη που έφερε την τεχνολογία. Και μάλιστα σε μία ημερίδα που είχαμε κάνει σε ένα ξενοδοχείο της Αθήνας, είχε έρθει και ο κ. Αυγενάκης ο οποίος χωρίς ντροπή είπε «ναι ήρθε το VAR αλλά είναι ελαττωματικό». Καταλαβαίνετε τι ζούσαμε και τι ζούσα; Του απάντησα τότε ότι «το VAR δεν είναι για επικοινωνιακά παιχνίδια». Μιλάμε για παράνοια. Να τους φέρνεις ένα χρήσιμο εργαλείο σε έναν πολύπαθο χώρο όπως είναι η διαιτησία και αυτοί να σκύβουν το κεφάλι. Και σήμερα να πανηγυρίζουν. Ρωτήστε τον κ. Αυγενάκη γιατί το πλήρωνε η κυβέρνηση. Μετά το βελτιώσαμε, βάλαμε και τη γραμμή του οφσάιντ. Κανείς δεν βγήκε να μιλήσει. Θεωρώ, και είμαι πολύ περήφανος, ότι το VAR όλα αυτά τα χρόνια έχει προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες γιατί δεν ξέρω τι θα γινόταν».
Για την επιλογή του Σουηδού Πίτερ Φρόιντφελντ ως αρχιδιαιτητή που προέρχεται από μία χώρα που δεν χρησιμοποιεί το VAR: «Την ευθύνη για το VAR δεν την έχει κατά βάση ο αρχιδιαιτητής, την έχει ο συνεργάτης του. Εγώ τότε είχα κάνει μια εξόχως δημοκρατική διαδικασία, είχα στήσει και κάλπη για να ψηφίσουν μεταξύ του νυν προέδρου της ΚΕΔ και του Κλάτενμπεργκ. Μου το απέτρεψε τότε ο κ. Μπουτσικάρης λέγοντας μου ότι όλοι είχαν συμφωνήσει στον Κλάτενμπεργκ και δεν χρειάζονταν η κάλπη. Ψήφισαν οι Big 4 γιατί αυτοί εκλήθησαν τότε από την FIFA και την UEFA. Εγώ είχα την άποψη ότι αυτό πρέπει να το αποφασίσει η Ομοσπονδία. Για χάρη, όμως, της καλής συνεργασίας που είχαμε με τις διεθνείς Ομοσπονδίες δεχθήκαμε να έρθουν η Super League και οι Big 4».
Πώς βλέπει τους διαδόχους του στην προεδρία της ΕΠΟ: «Με τους δύο εκ των τριών συνδέομαι φιλικά για πολλά χρόνια. Και με τον Θοδωρή Ζαγοράκη και τον Παναγιώτη Δημητρίου, τον Τάκη Μπαλτάκο δεν τον ήξερα, τον γνώρισα τώρα. Δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να αποχωρήσει ο Θοδωρής, με εξέπληξε πραγματικά το γεγονός ότι τα παράτησε και έφυγε, έπρεπε να δώσει μία ακόμα μάχη παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, είχε και μία καθολική αποδοχή τότε, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί σηκώθηκε και έφυγε. Όταν παραιτήθηκε στο εξάμηνο, δεν είναι και το πιο ωραίο πράγμα να παρατάς την Ομοσπονδία και τους ανθρώπους που καθολικά σε αποδέχθηκαν. Έχω την άποψη ότι προφανώς δεν του έβγαιναν και οι χρόνοι του Θοδωρή, δηλαδή να είσαι εν ενεργεία ευρωβουλευτής και να έχεις και την ΕΠΟ στο κεφάλι σου. Η θέση του προέδρου της ΕΠΟ σας είπα ότι είναι ηλεκτρική καρέκλα, εγώ ανάλωνα τουλάχιστον 10 ώρες τη μέρα. Ίσως να έκανε κακή εκτίμηση των δυνατοτήτων που είχε, προϊόντος του χρόνου μπορεί να κατάλαβε ότι δεν χωράνε «δύο καρπούζια σε μια μασχάλη». Όμως αυτό δεν ήταν και το καλύτερο αυτό που συνέβη, δεν τιμάει και τον ίδιο τον Θοδωρή και το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εγώ πίστευα πάντα ότι με τον Θοδωρή Ζαγοράκη θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω. Δυστυχώς, μας άφησε και έφυγε.
Ο Παναγιώτης Δημητρίου ήταν προεδρεύων, μη του καταμαρτυρήσουμε όλα τα δεινά, δεν ήταν εκλεγμένος πρόεδρος. Κλήθηκε να αναπληρώσει έναν πρόεδρο, ήταν προετοιμασμένος να κάνει κάτι τέτοιο; Ξαφνικά βρέθηκε σε μια τέτοια θέση, όσο μπορούσε έκανε μια προσπάθεια. Δεν ξέρω τι κατάφερε και τι όχι.
Η διοίκηση του κ. Μπαλτάκου έχει αρρυθμίες, από όσο παρακολουθώ και όσο πληροφορούμαι».
Αν υπάρχει κάτι για το οποίο δεν είναι περήφανος από τη θητεία του στην ΕΠΟ: «Προφανώς. Όλη αυτή η τοξικότητα, όλο αυτό που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο και δηλητηριάζει το άθλημα συνολικά, δεν τιμά κι εμένα που δεν κατάφερα να δώσω μία λύση. Κάποτε σε μια συνάντηση με τον Τζιάνι Ινφαντίνο μου είχε πει επί λέξη: «Το πρόβλημά σου είναι ένα. Να βάλεις τους Big 4 σε ένα τραπέζι». Ωραία, να τους βάλω. Τι θα καταφέρω; Δε θα καταφέρω τίποτε. Και οι ξένοι γνωρίζανε ποιο είναι το πρόβλημα. Σε αυτό το κομμάτι, λοιπόν, να πέσουν οι τόνοι, να υπάρξει μία οξυδέρκεια όσον αφορά και τα οικονομικά τους συμφέροντα και να δουν λίγο πέρα από τη μύτη τους, δεν υπήρξε ποτέ. Εάν κάποια στιγμή αντιληφθούν ότι αυτή η τοξικότητα δεν ωφελεί το ποδόσφαιρο, και ότι πρέπει να ομονοήσουν και να πάνε σε μία γραμμή, απλά πράγματα, πάμε να δοκιμάσουμε ένα χρόνο τι θα φέρει αυτή η σύμπνοια και η αντιπαλότητα αλλά μέσα στους όρους του ευ αγωνίζεσθαι. Μεσοπρόθεσμα θα δουν αποτελέσματα, όχι μακροπρόθεσμα. Θα αυτογελοιοποιόμουν αν έλεγα ότι δεν έχω ευθύνη για όλο αυτό που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, το μερίδιο που μου αναλογεί, μικρό ή μεγάλο. Εγώ το αποδέχομαι αυτό γιατί πολύ απλά η κοινωνία δοκιμάζει την τοξικότητα στο ποδόσφαιρο και σήμερα και επί της δικής μου εποχής».
Αν το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι «έρμαιο» των διαθέσεων των Big 4: «Το να καθίσουν στο τραπέζι με δική τους πρωτοβουλία, θα ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Και όχι να αχθούν σε μία στρογγυλή τράπεζα είτε από την κυβέρνηση, είτε από την ΕΠΟ, είτε από τον οποιονδήποτε. Μόνο τότε θα υπάρξει αληθινή βούληση αν καταφέρουν από μόνοι τους να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι. Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνει. Δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να συμβεί για να πούμε επιτέλους ότι κάτι πρέπει να γίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δε λέω ότι δε θα γίνει ποτέ, το θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο να γίνει».
Αν συζήτησε ποτέ τετ-α-τετ με τον κ. Μαρινάκη ως πρόεδρος της ΕΠΟ: «Ναι, ασφαλώς. Είχαμε συναντηθεί στην αρχή της θητείας μου και ομολογώ μέσα σε ένα πάρα πολύ καλό κλίμα. Είπαμε πέντε πράγματα, μου είπε και δυο κουβέντες κολακευτικές αλλά στην πορεία άλλα πράγματα ανεφάνησαν».
Αν είχε καλή συνεργασία με τους άλλους τρεις παράγοντες, τον κ. Σαββίδη, τον κ. Μελισσανίδη και τον κ. Αλαφούζο: «Είχα μια πολύ καλή σχέση και με τους τρεις. Εξαιρετική σχέση».
Για την υπόθεση του κυκλώματος παράνομου στοιχηματισμού: «Κάποια στιγμή κάτι πρέπει να γίνει. Δεν ξέρω πόσο ισχυρά είναι τα στοιχεία, οι ενδείξεις στην αρχή και οι αποδείξεις στη συνέχεια αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει. Τώρα για το match fixing, ας μη γελιόμαστε, είναι δεδομένο. Γινόταν και δεν ξέρω αν γίνεται και τώρα που είμαι εκτός θεσμικού πλαισίου. Μη βαυκαλιζόμαστε εδώ, υπάρχουν χειραγωγημένοι αγώνες. Πλαίσιο υπάρχει; Δεν μπορεί να το φτιάξει η Ομοσπονδία και θα σας πω γιατί. Η Sportradar μου είχε κάνει μία παρουσίαση, γιατί εγώ συνήθιζα να ανανεώνω τη σύμβαση με τη συγκεκριμένη εταιρία. Ήταν ένα εργαλείο και με βάση αυτό εγώ προωθούσα τους φακέλους στην Επιτροπή Δεοντολογίας και στους υπόλοιπους φορείς. Κάποια στιγμή, σε μία παρουσίαση, μου έκανε ένα πλάνο βάζοντας μου τα εργαλεία τα οποία ήταν χρήσιμα για να φτάσεις να έχεις έναν καλό οδηγό και απόδειξη ή έστω μεγάλη ένδειξη ότι το ματς είναι χειραγωγημένο. Ξέρετε τι τους απάντησα; «Εάν αυτά τα εφαρμόσει η ΕΠΟ, θα πάμε φυλακή όλοι μας κι εσείς μαζί με εμάς». Δηλαδή το GTPR το οποίο παραβιαζόταν κατάφωρα, οι παρακολουθήσεις, κατάφωρες και αυτές. Αυτό σημαίνει ότι αν θέλεις να ανακαλύψεις, έστω να μην αποδείξεις αλλά να έχεις μια ισχυρή ένδειξη ότι το ματς είναι χειραγωγημένο, πρέπει στον δικαστή να δώσεις τα εργαλεία που χρειάζεται. Τι έχουν σήμερα οι δικαστές της Επιτροπής Δεοντολογίας; Αυτή η έρευνα είναι μετά από 2 χρόνια. Θα συνεχίσει και μετά από αυτό το διάστημα; Θα πάμε και στο αύριο; Περιμέναμε δηλαδή την Interpol να καθοδηγήσει κι εκεί την ελληνική δικαιοσύνη. Η ελληνική έννομη τάξη τι έκανε γι αυτό;»
Για την αλλαγή του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ προς το επιεικέστερο για τους χειραγωγημένους αγώνες: «Δε θα συμφωνήσω. Αντί να αυστηροποιήσεις το θεσμικό σου πλαίσιο, εσύ το κάνεις πιο χαλαρό. Δεν ξέρω αν αυτό είναι συγκυριακό ή αν υπάρχει μία βούληση ελάφρυνσης των ποινών αλλά μιλάμε για αυτήν την παθογένεια που κυριολεκτικά σκοτώνει το ποδόσφαιρο. Το match fixing είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να διανοηθεί κανείς μαζί με την οργανωμένη βία, τα δύο χειρότερα δεινά του ποδοσφαίρου. Άρα, λοιπόν, ακόμη και αν έχεις ένα πλαίσιο, διατήρησέ το, μην το χαλαρώνεις».
Γιατί υπάρχει αυτή η χαλάρωση των ποινών από την ΕΠΟ και αν αυτοί που το έκαναν είναι εξαρτώμενοι: «Δεν ξέρω με ποιο σκεπτικό έγινε, ομολογώ ότι κι εγώ αιφνιδιάστηκα. Ειλικρινά, δεν μπορώ να το εξηγήσω και με εξέπληξε δυσάρεστα αυτή η ιστορία. Αλλά δεν έχω και γνώση των τεκταινομένων στην ΕΠΟ κατά συνειδητή επιλογή και δεν μπορώ να ξέρω ποιο είναι το σκεπτικό σε έναν Πειθαρχικό Κώδικα ή έναν Κώδικα Δεοντολογίας. Όπου παρεμβαίνεις, το κάνεις για τον κάνεις πιο δυναμικό και πιο σωστό».
Γιατί οι υποθέσεις Travel Plan και Κάρτας Υγείας της ΕΠΟ κατέληξαν στο εδώλιο για κακουργήματα: «Το ερώτημα πρέπει να γίνει στους ανθρώπους που καλούνται ως ύποπτοι και σε αυτούς που βρίσκονται στη διαδικασία της ποινικής διερεύνησης. Ο ανακριτής με κάλεσε να με ρωτήσει αν η ΕΠΟ έχει υποστεί ζημία και του απάντησα τότε ότι πράγματι φαίνεται να έχει υποστεί ζημία η Ομοσπονδία. Αυτή ήταν η κουβέντα μας με τον ανακριτή τότε. Όσον αφορά την Κάρτα Υγείας, η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη με την έννοια ότι υπάρχουν αγωγές ένθεν κακείθεν, και από την ΕΠΟ και από την εταιρία. Μια ποινική διαδικασία για την οποία εκκρεμεί το Εφετείο. Μακάρι, ποινικά να μην καταδικαστεί κανείς, το εύχομαι ολόψυχα. Μακάρι να μην υπάρξει ζημία. Αλλά εκ των πραγμάτων φαίνεται στο αστικό σκέλος της υπόθεσης ότι έχει υπάρξει ζημία. Κατά το βούλευμα θα πάει και στα επόμενα στάδια. Δεν ξέρω σε ποιο στάδιο είναι τα οικονομικά της ΕΠΟ και δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Το τι οδήγησε την Ομοσπονδία και για ποιους λόγους οι άνθρωποι που σήμερα βιώνουν αυτήν την κατάσταση είναι ζήτημα δικό τους. Δε θα μπω στη λογική αυτός έκανε αυτό το κακούργημα, αυτό έκανε αυτό το πλημμέλημα. Δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ».
Για το ότι ο πρόεδρος της ΕΠΟ είναι άμισθος: «Χωρίς να το έχω επιδιώξει εγώ τότε, ο πρόεδρος της ΕΠΟ πρέπει να αμείβεται. Το επέβαλε τότε η FIFA και η UEFA, κυρίως η UEFA δια στόματος Λάκοβιτς, το έκανε ο κ. Βασιλειάδης και ήρθε ο κ. Αυγενάκης με μία απίστευτη δικαιολογία και το έθεσε εκτός νόμου. Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους μια και καλή. Σε εμένα αυτό ήρθε το 2019. Δύο χρόνια αρνιόμουνα. Είχε περάσει τότε η προσωρινή διοίκηση της ΕΠΟ υπό τον κ. Δρόσο ένα καταστατικό που ονόμαζε εκτελεστικό πρόεδρο. Και; Επειδή λέγεσαι εκτελεστικός πρόεδρος; Το απαγορεύει ο ελληνικός νόμος, ο 27/25; Το απαγορεύει ο κώδικας περί δικηγόρων; Είχα δηλώσει τότε ότι αν δεν αλλάξει η ελληνική νομοθεσία, εγώ δεν πρόκειται να δεχθώ ούτε ένα ευρώ».
Πόσα πρέπει να παίρνει ένας πρόεδρος της ΕΠΟ: «Δεν πρότεινα εγώ τη δική μου αμοιβή. Η αλήθεια είναι ότι μου είχαν προτείνει μια αμοιβή εφάμιλλη αυτής του προέδρου της ΚΕΔ και το απέρριψα ασυζητητί. Και η Γενική Συνέλευση τότε είχε αποφασίσει να είναι της τάξης των 5.000 ευρώ. Έπαιρνα λιγότερα και από τον Δέδε, τότε. Ήταν προσωπική επιλογή, και με αυτό το ποσό είχα διαφωνήσει αλλά μου είπαν, συγγνώμη για τη φράση, «μην το ξεφτιλίσεις κιόλας». Και το σεβάστηκα».
Ποια ήταν η καλύτερή του στιγμή ως πρόεδρος στην ΕΠΟ: «Όταν τέλειωσε η έλευση του VAR και μπήκαμε στην τελική ευθεία για να ξεκινήσει. Θυμίζω ότι ξεκίνησε μετά κόπων και βασάνων η εφαρμογή του VAR, δεν θα την προλαβαίναμε. Παρά τις όποιες δυσκολίες και τα αλλεπάλληλα εγκεφαλικά που μου ήρθαν εκείνο το διάστημα για να το προλάβουμε, γιατί ομολογώ ότι εκεί το είχα πάρει μόνος μου πάνω μου και είπα θα το προλάβουμε. Και γίνανε απίστευτα πράγματα. Όταν, λοιπόν, το είδα, έστω και έτσι όπως ήρθε την 1η αγωνιστική και όταν ήρθε ο Περέιρα και μου είπε ότι «έγιναν σε τρεις αγωνιστικές 18 λάθη, και θέλω να σου τα δείξω και να σου τα επισημάνω», τότε πραγματικά ένιωσα και χαρά και ανακούφιση».
