Ο μαέστρος, που χαρακτηρίστηκε "διάνοια", από μιά μυθική μορφή της μουσικής, τον Ιλία Μούσιν, σε συνέντευξη του στην "Καθημερινή", που αναδημοσίευσε το site Kourdistoportokali, δείχνει να εκτιμάει το ποδόσφαιρο, όσο και τη μουσική, καθώς δεν διστάζει, να παραδεχτεί:
"Εγώ, όταν είμαι κουρασμένος και αισθάνομαι ότι καταρρέω, αν πάω να παίξω ποδόσφαιρο, επιστρέφω στον εαυτό μου"
Ο έλληνας μαέστρος, που μεγάλωσε στις αλάνες του Βύρωνα και κατέκτησε τον κόσμο, από το μακρινό Περμ, στην καρδιά της Σιβηρίας, την πόλη, που μέχρι το 1957 ήταν γνωστή με την ονομασία Μολότωφ (προς τιμή του Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ, Σοβιετικού πολιτικού και διπλωμάτη που συνδέθηκε με την σχετική βόμβα), όπου ζει και δημιουργεί, λέει, για τη δεύτερη μεγάλη αγάπη του, το ποδόσφαιρο:«Δεν είμαι φανατικός οπαδός κάποιας ομάδας -εντάξει, είμαι Ολυμπιακός- αλλά το ποδόσφαιρο είναι μεγάλο πάθος. Παίζω μέχρι και σήμερα -και πάντα επιθετικός. Με μια διακοπή κάμποσων ετών. Ξανάρχισα πριν από δύο χρόνια. Είναι κάποιοι μουσικοί στη MusicAeterna, την ορχήστρα μας, που παίζουν ποδόσφαιρο και κάποια στιγμή μου λένε: “Μαέστρο, ξέρετε να παίζετε μπάλα;” “Εγώ δεν ξέρω;!” Το πήρα πατριωτικά! Και έτσι ξαναξεκίνησα. Ε, την πρώτη φορά ήταν δύσκολο, γιατί είχα να παίξω χρόνια, αλλά η τεχνική ήταν εκεί. Εννοείται ότι στην αρχή έπαθα ένα τραύμα, έσπασα κάτι δάχτυλα, αλλά ήταν τέλεια. Το ποδόσφαιρο, με κάποιον τρόπο, σε φέρνει στο κέντρο του εαυτού σου. Θεωρώ πως το παιχνίδι είναι κάτι πολύ σπουδαίο στη ζωή. Και ένα από τα παιχνίδια που θα συνιστούσα σε όλους να παίζουν είναι το ποδόσφαιρο, γιατί είναι μια μικρογραφία του κόσμου που ζούμε. Στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν τρομερές εντάσεις, συνεργατικότητα, ατομικότητα, άμιλλα, ανταγωνισμός, σωματικότητα, βία, ρίσκο, κίνδυνος. Εγώ, όταν είμαι κουρασμένος και αισθάνομαι ότι καταρρέω, αν πάω να παίξω ποδόσφαιρο, επιστρέφω στον εαυτό μου».
https://kourdistoportocali.com/magazine/den-fovomoyn-na-pethano-mechri-poy-piga-se-ena-krematorio-sto-novosimpirsk-stin-kideia-tis-miteras-enos-filoy/
