.png)
Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Το σημερινό κείμενο και ο μονόλογός μου στο Youtube συνθέτουν μια ειλικρινή, από βάθος ψυχής Ωδή, για τους δασκάλους με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Εκαπιδευτικών», που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Οκτωβρίου για να τιμήσει όλους τους εκπαιδευτικούς, τους δασκάλους ΟΛΩΝ των βαθμίδων εκπαίδευσης, σε παγκόσμια κλίμακα.
Η 5 η Οκτωβρίου ορίσθηκε το 1966 ως κοινή Σύσταση του ΔΟΕ (Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας) και της UNESCO θέτοντας σημεία αναφοράς σχετικά με τα δικαιώματα και τις ευθύνες των εκπαιδευτικών, καθώς και πρότυπα για την αρχική τους προετοιμασία και την περαιτέρω εκπαίδευσή τους, την πρόσληψη, την απασχόληση και τις συνθήκες διδασκαλίας και μάθησης.
Η Αρχική Σύσταση αφορούσε μόνο την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αλλά το 1977 προστέθηκε και η Τριτοβάθμια εκπαίδευση ολοκληρώνοντας έτσι τους 3 κύκλους Παιδείας, Δημοτικό, Γυμνάσιο-Λϋκειο και Πανεπιστήμιο.
Η 5 η Οκτωβρίου υιοθέτηθηκε και γιορτάζεται σε 100 χώρες μέλη του ΟΗΕ αλλά η Ινδία έχει καθιερώσει ως Ημέρα των Εκπαιδευιικών την 5 η Σεπτεμβρίου.
Μας καλεί η ημέρα να γιορτάσουμε τον τρόπο με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί μεταμορφώνουν την εκπαίδευση, αλλά και να αναλογιστούμε την υποστήριξη, που χρειάζονται για να αξιοποιήσουν πλήρως το ταλέντο και το επαγγελματικό τους προσανατολισμό, καθώς και για να επανεξετάσουμε την πορεία του επαγγέλματος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Εξετάζοντας τα δεδομένα της Εκπαίδευσης στην Πατρίδα μας εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι, σε σύγκριση με περασμένες δεκαετίες πολλά πράγματα βελτιώθηκαν αλλα, ταυτόχρονα, πολλά πράγματα όπως ο σεβασμός στον δάκαλο και τη δασκάλα μειώθηκαν δημιουργώντας αρνητικά κενά στην ιερή μυσταγωγία μεταλαμπάδευσης γνώσεων και καλλιέργειας Αρχών και Αξιών στα παιδιά μας.
Με τα σημερινά κοινωνικό-οικονομικό-πολιτιστικά προβληματικά δεδομένα μιας κοινωνίας με τεράστιους αριθμούς διαζυγίων, με απίστευτα μεγάλους αριθμούς μονο- γονεϊκών οικογενειών και αδυναμία των γονέων να εκπληρώσουν με επιτυχία τον ανέκαθεν δύσκολο ρόλο τους δάσκαλοι, δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες καλούνται να λειτουργήσουν όχι μόνο ως μεταλαμπαδευτές γνώσεων αλλά και ως ψυχολόγοι και ενιότε ως αστυνόμοι στη διαχείριση προβλημάτων ανυπακοής, έλλειψης σεβασμού, επιθετικότητας και τάσεων αυτοκαταστροφής.
Στο σημείο αυτό θέλω να προσθέσω τον ιδιαίτερο σεβασμό και θαυμασμό μου, για εκείνους τους δασκάλους και τις δασκάλες, τους καθηγητές και τις καθηγήτριες και μαζί τα μέλη του Ειδικού Επιστημονικού Προσωπικού που έχουν αφιερωθεί στην προσφορά των υπηρεσιών και της αγάπης τους στα αγόρια και κορίτσια που έχουν ενταχθεί σε δομές Ειδικής Αγωγής.
Υποκλίνομαι, ως συνταξιούχος πανεπιστημιακός «δάσκαλος» χωρίς καμία επιφύλαξη με σεβασμό στους συναδέλφους δασκάλους και δασκάλες της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στους εν ενεργεία συναδέλφους μου της Τριτοβάθμιας.
Αλλά στους συναδέλφους της ειδικής αγωγής μαζί με την υπόκλισή μου τους προσφέρω και δύο δάκρυα συγκίνησης και μια αγκαλιά αγάπης για την επιλογή τους να αφιερωθούν στην Ειδική Αγωγή.
Σε πολλές άλλες χώρες, αλλά όχι ακόμη επίσημα στην Ελλάδα, έχουν εισαχθεί δράσεις επιβράβευσης στον «δάσκαλο» και την «δασκάλα» ΟΛΩΝ των βαθμίδων με αναγνώριση του ανέκαθεν δύσκολου και πολύτιμου έργου τους μέσω απονομής ΒΡΑΒΕΙΟΥ στον «καλύτερο» και την «καλύτερη» ανάμεσα σε όλους και όλες τους παραγωγικούς λειτουργούς της σύγχρονης Παιδείας.
Κλείνω καλώντας την Κυβέρνηση και την Υπουργό Παιδείας να αυξήσουν το συντομότερο δυνατό τις προσλήψεις ψυχολόγων και ταυτόχρονα καλώ εσάς φίλες/φίλοι αναγνώστες να με ακούσετε από το 12ο λεπτό και για τα επόμενα 25 λεπτα ως φιλοξενούμενο για αυτό το θέμα και την ημέρα στο Mrgnosi2go χρησιμοποιώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=u-MFxWfoBQk
