Λένε ότι, οι νόμοι καταρρέουν στην πράξη και ανατρέπονται από τις καταστάσεις και τα γεγονότα.
Και απόδειξη η περίπτωση του νέου νόμου για την αθλητική βία, που ψηφίστηκε από την Κυβέρνηση, μετά τη δολοφονία του Γιώργου Λυγγερίδη.
Ενα κομμάτι του νόμου αυτού, ανατράπηκε πρόσφατα από δικαστική απόφαση του Αυτοφώρου Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ρόδου, που γιά πρώτη φορά ήρε τον περιοριστικό όρο, που είχε επιβληθεί σε 25 φιλάθλους της ΠΑΕ Παναχαϊκής, σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να εμφανίζονται στο Αστυνομικό Τμήμα του τόπου κατοικιας τους, μία ώρα πριν την έναρξη του αγώνα, στον οποίο συμμετείχε η ομάδα τους και μία ώρα μετά.
Το δικαστήριο ήρε τον περιοριστικό όρο, ενώ ακόμη δεν έχει εκδικαστεί η υπόθεση και δεν έχει κριθεί η ενοχή ή η αθωώτητα των κατηγορουμένων.Προφανώς κρίθηκε απο το δικαστήριο ότι, ο συγκεκριμένος περιοριστικός όρος στην πράξη είναι ανεφάρμοστος, αφού - μέχρι να γίνει η δίκη και να κριθεί η ενοχή ή η αθωώτητα των κατηγορουμένων - θα πρέπει κάθε φορά, που παίζουν οι συγκεκριμένες ομάδες, να απασχολείται, μεγάλη αστυνομική δύναμη, για τη φύλαξη των κατηγορουμένων οπαδών, που δεν μπορεί να είναι διαθέσιμη.
Απορίας άξιον: Ο αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού, που έφερε το νέο νόμο 5085/24, για την αθλητική βία, για τον οποίο μάλιστα χρειάστηκε να κλείσουν και τα γήπεδα για δύο μήνες, αυτό δεν τον υπολόγισε?
