Οταν οι δικαστές έχουν καρδιά...

Από τη σελίδα στο facebook του Προέδρου του ΔΣΑ Δημήτρη Βερβεσσού: 

Χτες στο Αυτόφωρο Μονομελές περιμένοντας να καταθέσω μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της συναδέλφου Ζωής Σπυροπούλου, για την επίθεση που δέχτηκε από αντίδικο της πρόσφατα εντός του χώρου του πρώην Ειρηνοδικείου μετά ακριβώς το πέρας της δίκης που είχε συμμετάσχει ως πληρεξούσια (σ.σ.:Ο δράστης καταδικάστηκε πρωτοδίκως χτες σε 11 μήνες φυλάκιση) έζησα και με πολλούς συναδέλφους που ήταν παρόντες το ακόλουθο περιστατικό:

Στο προηγούμενο πινάκιο ένας νεαρός άνδρας ημεδαπός, κατηγορείτο για κλοπή τυριών από σούπερ μάρκετ συνολικής αξίας 25€ για μεταπωληση(!!!)

Αφού παραδέχτηκε χωρίς περιστροφες την πράξη του δήλωσε με μια αφοπλιστική -για μένα-ειλικρίνεια (εύχομαι να μην έχω πέσει έξω),ότι τα πήρε για να τα καταναλώσει αυτός κι ο ασθενής πατέρας του, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβιωσης, καθώς μένουν σε προνοιακή δομή, αφού αδυνατούν να βρουν στέγη αλλού, Δουλευει οικοδομή «μαύρα»-όπως είπε απολογούμενος-αλλά δεν έχει μεροκάματο κάθε μέρα…

Προς τιμήν της Έδρας και του Εισαγγελέα ανέβαλε για κρεισσονες για να του δοθεί η δυνατότητα να βρει τα χρήματα μέχρι την μετ’ αναβολην δικάσιμο, για να εξοφλήσει τα τυριά που έκλεψε, ώστε να ελαφρύνει τη θέση του

Υπάρχει κι αυτή η πλευρά της κοινωνίας που ζει(διαβιεί!!!) δίπλα μας στην πόλη, αφενός. Υπάρχουν και αυτοί οι δικαστικοί λειτουργοί στο σώμα αφετέρου.


Να τα λέμε