ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ: Ουδείς μπορεί να αφαιρέσει το δικαίωμα ψήφου

Οι "Δικογραφίες" αποκαλύπτουν και το αίτημα των τεσσάρων σωματείων της Ρόδου, που έκανε δεκτό το Ανώτατο Διαιτητικό Δικαστήριο της ΕΠΟ. 

Δημιουργείται δεδικασμένο για το Αθλητικό Μητρώο της ΓΓΑ, το οποίο παρανόμως (όπως αποδείχτηκε) δεν έδινε δικαίωμα ψήφου στα σωματεία, που δεν ήταν εγγεγραμμένα. 

Ιδού ολόκληρη η σχετική αίτηση που ανέτρεψε τη μεθόδευση Αυγενάκη: 

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΤΗΣ ΕΠΟ




ΠΡΟΣΦΥΓΗ- ΑΙΤΗΣΗ

Των κάτωθι σωματείων της ΕΠΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

1. ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ ΛΙΝΔΟΥ, ΑΡ. ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΠΟ 1155

2. ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΙΣΤΡΙΟΥ, ΑΡ. ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΠΟ 4510

3. ΔΟΞΑ ΨΙΝΘΟΥ, ΑΡ. ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΠΟ 1161

4. ΑΣ ΤΗΛΟΥ, ΑΡ. ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΠΟ 5094




ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ




Της υπ΄αριθ. 33/18.06.2021 απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της

ΕΠΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ και ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ του δικαιώματος μας για

την συμμετοχή μας στην Γενική Συνέλευση της Ενώσεώς μας.




----------------




1.ΙΣΤΟΡΙΚΟ.

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ

Ι. Προσβαλλόμενη απόφαση

Με την προσβαλλόμενη απόφαση η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΣ

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ αποφάσισε την μη συμμετοχή των σωματείων μας στην

Γενική Συνέλευση της Ενώσεώς μας, που είχε προκηρυχθεί για την Ιουλίου

2019, μαζί με άλλα 50 Σωματεία γιατί «η συμμετοχή μας στην Γενική

Συνέλευση της ΕΠΣ δεν επικυρώθηκε από την Γενική Γραμματεία

Αθλητισμού».

Ειδικότερα με το (υπ αριθμ πρωτ. 32/1-6-2021 της Εκτελεστικής

Επιτροπής της ΕΠΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ αποφασίσθηκε η σύγκληση της

Τακτικής Γενικής Συνελεύσεως των μελών της στις 19-7-2021. Με το υπ΄

αριθμ. πρωτ. 33/2-6-2021 έγγραφο της ΕΠΣ απευθύνθηκε πρόσκληση

προς όλα τα σωματεία της Ενώσεως, μεταξύ των οποίων και ημών για την

σύγκληση της ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των μελών στις 19

Ιουλίου 2021 ημέρα Δευτέρα και ώρα 18.00. Στην συνέχεια, όπως αναφέρει η

προσβαλλόμενη, η Ε.Ε. της ΕΠΣ Δωδ/νήσου, όπως εκ του νόμου (άρθρο 14

του ν.2725/1999, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο του ν.4726/2020) είχε




υποχρέωση, απέστειλε προς επικύρωση τον κατάλογο όλων των ενεργών

σωματείων της Ενώσεως, που σύμφωνα με το Καταστατικό της και το

Καταστατικό της Ομοσπονδίας μας (Ε.Π.Ο.) έχουν δικαίωμα συμμετοχής και

ψήφου στην Γενική Συνέλευση, στο Υφυπουργείο Αθλητισμού στην Γενική

Γραμματεία Αθλητισμού, στην Διεύθυνση Αγωνιστικού Αθλητισμού με το

υπ΄αριθμ. πρωτ 36/4-6-2021 έγγραφό της.

Η υπαγόμενη στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού Γενική

Γραμματεία Αθλητισμού απάντησε με το υπ΄αριθμ. 262218/14-6-2021

έγγραφό της, με θέμα: «επικύρωση καταλόγου σωματείων, εχόντων δικαίωμα

συμμετοχής και ψήφου στην επικείμενη Γενική Συνέλευση της ΕΝΩΣΗΣ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ στις 19 Ιουλίου 2021»,

σύμφωνα με το οποίο, εκ του αποσταλέντος καταλόγου, με τα εβδομήντα

ένα (71) ενεργά, βάσει του καταστατικού της Ενώσεως, σωματεία,

επικυρώθηκε ο κατάλογος μόνο για δεκαεπτά (17) εξ αυτών, ως εχόντων

δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου στην Γενική Συνέλευση της Ενώσεως στις

19 Ιουλίου 2021, όπως αυτά αναγράφονται στον συνημμένο πίνακα (με βάση

το τηρούμενο στην ΓΓΑ ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων) που

απεστάλη στην Ένωση.

ΙΙ. Ποδοσφαιρικά Σωματεία και Κανονισμός σωματείων ΕΠΟ.

Οι προσφεύγοντες, είμαστε ποδοσφαιρικά σωματεία, που έχουμε

συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 12 του Συντάγματος και τις διατάξεις 78 επ.

του ΑΚ για τα σωματεία. Στα καταστατικά μας έχουμε ενσωματώσει (όπως

όλα τα αθλητικά σωματεία) τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του αθλητικού

νόμου, που σχετίζονται με τα σωματεία και εισήγαγαν, ας πούμε, διατάξεις

αναγκαστικού δικαίου (όπως π.χ. τα κωλύματα των μελών, κ.λ.π.). Κάθε

ποδοσφαιρικό σωματείο ιδρυόμενο καταθέτει τα απαιτούμενα από τον

Κανονισμό σωματείων της ΕΠΟ έγγραφα στην ένωση που υπάγεται αυτή

στην συνέχεια τα προωθεί στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, με

απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της οποίας στην συνέχεια εγγράφεται

τόσο στην Ένωση όσο και στην ΕΠΟ. Σύμφωνα με το άρθρο 12 (Εγγραφή

στο μητρώο σωματείων της Ε.Π.Ο.) του Κανονισμού σωματείων, μετά την

κατά νόμο έγκριση του καταστατικού ποδοσφαιρικού σωματείου, αυτό οφείλει,

μέσω της οικείας Ε.Π.Σ., να εγγραφεί, πρωτίστως, στο μητρώο σωματείων της

Ε.Π.Ο. Η εγγραφή ποδοσφαιρικού σωματείου στο μητρώο σωματείων της

Ε.Π.Ο., γίνεται με έλεγχο των δικαιολογητικών από τη Νομική Επιτροπή και

απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ε.Π.Ο. Η αίτηση του

ενδιαφερόμενου ποδοσφαιρικού σωματείου διαβιβάζεται στην Ε.Π.Ο. μέσω

της οικείας πανελλήνιας ή τοπικής Ε.Π.Σ. και οφείλει να συνοδεύεται, από τα

ακόλουθα έγγραφα: α. Αντίγραφο της δικαστικής απόφασης που εγκρίνει ή

τροποποιεί το Καταστατικό. β. Επικυρωμένο αντίγραφο του Καταστατικού. γ.

Βεβαίωση του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου ότι το Σωματείο γράφτηκε στο

Βιβλίο Σωματείων, με τον αύξ. αριθμό που έλαβε. δ. Πίνακα Μελών

Διοικητικού Συμβουλίου. ε. Επωνυμία – Διακριτικό τίτλο – Σήμα – Σφραγίδα

και Χρώματα Ομάδας. στ. Προϋπολογισμό. ζ. Δήλωση ότι το Σωματείο

αριθμεί τουλάχιστον 20 Μέλη και επίσης 20 αθλούμενα μέλη με ονομαστική

κατάσταση αυτών. η. Τίτλους ιδιόκτητου γηπέδου ή συμφωνητικό νόμιμα

παραχωρηθέντος γηπέδου, διαρκείας τουλάχιστον δύο (2) ετών. θ. Για την

ίδρυση τμήματος ειδικής μορφής ποδοσφαίρου, για το οποίο δεν έχει εισέτι

συσταθεί πανελλήνια ένωση απαιτείται, απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου

του σωματείου, η οποία επικυρώνεται από την επόμενη Γενική Συνέλευση

του. ι. Δήλωση ότι θα συμμορφώνεται πάντα προς τα καταστατικά, τους

κανονισμούς, τις οδηγίες, τις εγκυκλίους και τις αποφάσεις της Ε.Π.Ο., της

FIFA και της UEFA και ομοίως θα διασφαλίζει ότι αυτά είναι το ίδιο σεβαστά

και αποδεκτά από όλα τα μέλη, τους αξιωματούχους και τους ποδοσφαιριστές

του. κ.α δηλώσεις με παρόμοιο περιεχόμενο και τέλος, ιστ. Δήλωση ότι

υπόσχεται να συμμετέχει σε αγώνες που διοργανώνονται μόνο από την

Ε.Π.Σ. ή την Ε.Π.Ο. και ιζ. Αντίγραφο των πρακτικών της τελευταίας Γενικής

Συνέλευσης. Στην συνέχεια στο άρθρο 13 προβλέπεται ο τρόπος και τα

δικαιολογητικά για την εγγραφή ενός σωματείου ως μέλους πανελλήνιας ή

τοπικής ερασιτεχνικής Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων, ενώ στην παρ. 2

του ιδίου άρθρου προβλέπεται ότι κάθε ποδοσφαιρικό σωματείο,

συμμετέχει στα πρωταθλήματα που διοργανώνει η Ένωση στην οποία

εγγράφεται. Εξάλλου αυτός είναι ο αποκλειστικός λόγος για τον οποίο

συστήνεται, για να δημιουργήσει μία αθλούμενη ομάδα (ή περισσότερες

στις κατηγορίες υποδομών) να συμμετάσχει (παίξει) στο οργανωμένο

ποδόσφαιρο. Για τον λόγο αυτό άλλωστε στο άρθρο 18 προβλέπεται ότι σε

περίπτωση κατά την οποία ένα σωματείο που μετέχει στα πρωταθλήματα

μίας Ένωσης δεν κατέρχεται να αγωνισθεί για δύο (2) συνεχείς αγωνιστικές

περιόδους, με τη θέληση του και όχι λόγω ανωτέρας βίας, διαγράφεται από

μέλος της οικείας Ε.Π.Σ. με απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ε.Π.Σ.,

η οποία επιβεβαιώνεται από τη Γενική Συνέλευση.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του κανονισμού ερασιτεχνικών σωματείων

της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας 1. Ποδοσφαιρικό σωματείο είναι

η ένωση φυσικών προσώπων, (άρθρα 78 επ. του Αστικού Κώδικα) που έχει

ως κύριο σκοπό τη συστηματική καλλιέργεια και την αρμονική ανάπτυξη των

σωματικών και ψυχικών δυνάμεων και δεξιοτήτων των αθλητών της για τη

συμμετοχή τους σε αγώνες ποδοσφαίρου. 2. Στην έννοια του σκοπού του

σωματείου εντάσσονται και η καλλιέργεια του πνεύματος της ευγενούς

άμιλλας και αλληλεγγύης, η διάδοση της αθλητικής ιδέας στα μέλη του, η

συμβολή στην εμπέδωση συμπεριφορών που συνάδουν με τη φύση της

ομαδικής άθλησης και δη του ποδοσφαίρου και η ανάπτυξη των μορφών και

τεχνικών του ποδοσφαίρου, σύμφωνα με τις αρχές που χαράσσει η Ε.Π.Ο. ως

η υπερκείμενη αρχή του ποδοσφαίρου στη Χώρα μας και οι υπερεθνικές

Ομοσπονδίες (FIFA – UEFA). Ειδικότερα, σκοπός του ποδοσφαιρικού

σωματείου είναι η καλλιέργεια του αθλήματος του ποδοσφαίρου. Για το λόγο

αυτό το ποδοσφαιρικό σωματείο, οφείλει και αποδέχεται ότι θα ενεργεί, πάντα,

μέσα στο πλαίσιο και σε πλήρη εναρμόνιση προς τις διατάξεις του

καταστατικού, των κανονισμών, των εγκυκλίων, των οδηγιών και των

αποφάσεων της ΕΠΟ, της FIFA και της UEFA. Για την επίτευξη των σκοπών

του, το ποδοσφαιρικό σωματείο δύναται να διατηρεί τμήματα Ανδρών,

Γυναικών, Σάλας και Άμμου και να συμμετέχει στα τοπικά ή πανελλήνια

πρωταθλήματα που διοργανώνονται κάθε έτος. 3…4…5… 6. Στην ΕΠΟ

τηρείται βιβλίο κατοχυρωμένων επωνυμιών- διακριτικών τίτλων και σημάτων,

οι οποίες ακολουθούν, ως προς το χρόνο χρήσης τους, την εγγραφή του

σωματείου στα μητρώα της ΕΠΟ. Άρθρο 1 (Έννοια – Σκοπός – Ίδρυση –

Επωνυμία).

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του ιδίου Κανονισμού ( Διοικητική και

Οικονομική Ανεξαρτησία) Τα ποδοσφαιρικά σωματεία έχουν διοικητική και

οικονομική ανεξαρτησία - αυτονομία και η λειτουργία τους διέπεται από τις

διατάξεις του καταστατικού τους, τις διατάξεις του καταστατικού και των

κανονισμών της Ε.Π.Ο. και τις αντίστοιχες των FIFA και UEFA, προς τις

οποίες ρητά προσχωρούν και τις οποίες ρητά αποδέχονται.

Σύμφωνα με το άρθρο 10 (Υποχρεώσεις – Δικαιώματα) 1. Το

ποδοσφαιρικό σωματείο, οφείλει και αποδέχεται ότι θα ενεργεί, πάντα, στο

πλαίσιο και σε πλήρη εναρμόνιση προς τις διατάξεις του καταστατικού, των

κανονισμών, των εγκυκλίων, των οδηγιών και των αποφάσεων της ΕΠΟ, της

FIFA και της UEFA. 2. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του ποδοσφαιρικού

σωματείου, καθώς και τα θέματα οργάνωσης και λειτουργίας του, ορίζονται

από το καταστατικό του, με την επιφύλαξη των διατάξεων του καταστατικού,

των κανονισμών, των εγκυκλίων, των οδηγιών και των αποφάσεων της

Ε.Π.Ο.

Σύμφωνα με το άρθρο 11 (Υποχρέωση συμμόρφωσης στο θεσμικό

πλαίσιο του ποδοσφαίρου) 1. Κάθε ποδοσφαιρικό σωματείο υποχρεούται να

συμμορφώνεται και να τηρεί τα καταστατικά, τους κανονισμούς, τις οδηγίες,

τις εγκυκλίους και τις αποφάσεις των οργάνων της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας

Ποδοσφαίρου (FIFA), της Ευρωπαϊκής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (UEFA)

και της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (Ε.Π.Ο.), οι οποίες είναι

άμεσα εκτελεστές. 2. Κάθε ποδοσφαιρικό σωματείο υποχρεούται να

συμμορφώνεται και να τηρεί τις αποφάσεις όλων των δικαστικών οργάνων της

Ε.Π.Σ., της Ε.Π.Ο., του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Ε.Π.Ο. και τις αποφάσεις

του Διαιτητικού Αθλητικού Δικαστηρίου (C.A.S.) της Λοζάννης.

ΙΙΙ. Ποδοσφαιρικά Σωματεία και «Ειδική αθλητική αναγνώριση»

της Γ.Γ.Α. του υφυπουργείου αθλητισμού

i. Η (προ)ισχύουσα διάταξη

Στο άρθρο 8 του ν.2725/1999 υπήρχε μία διάταξη για την λεγόμενη

«ειδική αθλητική αναγνώριση», όπως (αντιγράφουμε από το αρχικό κείμενο

του νόμου που ίσχυσε επί 20 έτη) κατωτέρω:

Άρθρο 8.Ειδική αθλητική αναγνώριση

1. Το αθλητικό σωματείο, για κάθε κλάδο άθλησης που καλλιεργεί, δικαιούται

να ζητήσει την παροχή ειδικής αθλητικής αναγνώρισης. Η ειδική αυτή

αναγνώριση χορηγείται, ύστερα από αίτηση του Δ.Σ., με απόφαση του

αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού ή άλλου από αυτόν εξουσιοδοτημένου

οργάνου της Κεντρικής ή της Περιφερειακής Διοίκησης, εφόσον το σωματείο:

1. Το αθλητικό σωματείο, για κάθε κλάδο άθλησης που καλλιεργεί, δικαιούται

να ζητήσει την παροχή ειδικής αθλητικής αναγνώρισης. Η ειδική αυτή

αναγνώριση χορηγείται, ύστερα από αίτηση του Δ.Σ., με απόφαση του

αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού ή άλλου από αυτόν εξουσιοδοτημένου

οργάνου της Κεντρικής ή της Περιφερειακής Διοίκησης, εφόσον το σωματείο:

α) Είναι από τριετίας μέλος αθλητικής ένωσης ή ομοσπονδίας και κατά το

διάστημα αυτό έχει συμμετάσχει σε αγώνες που διοργανώνονται από αυτές

σύμφωνα με το καταστατικό τους και συγκεντρώνει τις λοιπές προϋποθέσεις

που προβλέπονται από αυτό. Η συνδρομή των προϋποθέσεων αποδεικνύεται

με τη συνυποβολή σχετικής βεβαίωσης της οικείας ένωσης ή ομοσπονδίας,

β) Δεν έχει ως επωνυμία το όνομα, την επωνυμία, το διακριτικό τίτλο ή το

σήμα οποιασδήποτε εμπορικής επιχείρησης εξαιρουμένων των περιπτώσεων

ιδιωτικών εκπαιδευτικών οργανισμών ή εργασιακών μονάδων, με

πρωτοβουλία, των οποίων έχουν ιδρυθεί αθλητικά σωματεία.

γ) Έχει επωνυμία διατυπωμένη στην ελληνική γλώσσα.

δ) Υποβάλλει εγκεκριμένο από το αρμόδιο Πρωτοδικείο καταστατικό και

πιστοποιητικό εγγραφής στο βιβλίο σωματείων του οικείου Πρωτοδικείου,

ε) Τηρεί τα προβλεπόμενα από τον παρόντα νόμο βιβλία.

2. Εάν αθλητικό σωματείο καλλιεργεί άθλημα ή κλάδο άθλησης που δεν

υπάγεται σε ειδικώς αναγνωρισμένη ομοσπονδία, η ειδική αθλητική

αναγνώριση του σωματείου παρέχεται με απόφαση του αρμόδιου για τον

αθλητισμό Υπουργού, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των

περιπτώσεων β', γ' και δ' της παρ. 1 του παρόντος.

3. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ανακαλείται, αν

διαπιστωθεί ότι το σωματείο συστεγάζεται με εμπορική επιχείρηση ή

υποκρύπτεται άσκηση εμπορικής δραστηριότητας από τη λειτουργία του

σωματείου ή το σωματείο δεν επιδεικνύει την αθλητική δραστηριότητα, που

προβλέπεται από το καταστατικό της αθλητικής ένωσης ή της ομοσπονδίας

της οποίας είναι μέλος ή παραβεί τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ. 6 του

παρόντος νόμου ή δεν απασχολεί προπονητή κατά τις διατάξεις του παρόντος

νόμου ή στις λοιπές προβλεπόμενες από τον παρόντα νόμο περιπτώσεις.

4. Στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού τηρείται μητρώο ειδικά

αναγνωρισμένων αθλητικών σωματείων.

5. Όπου εφεξής στον παρόντα νόμο αναφέρεται αθλητικό σωματείο νοείται το

σωματείο που έχει την κατά το παρόν ειδική αθλητική αναγνώριση.

ii. Κατάσταση σωματείων

Όλα λοιπόν τα ποδοσφαιρικά σωματεία ή σε ποσοστό άνω του 95%,

όταν εγγράφονταν στην Ένωση που υπάγονται και στην ΕΠΟ, στην συνέχεια,

αφού διέθεταν ήδη όλα τα απαιτούμενα έγγραφα/ δικαιολογητικά,

εγγράφονταν (καταθέτοντας τα ίδια) και στην ΓΓΑ και ελάμβαναν την λεγόμενη

«ειδική αθλητική αναγνώριση» αποκτώντας έναν ειδικό κωδικό ΓΓΑ. Η

«ειδική αθλητική αναγνώριση» δεν τους χρησίμευε σε τίποτε άλλο, παρά

μόνο, στην λίγο σπάνια περίπτωση επιδότησης ποδοσφαιρικών σωματείων,

για να λάβουν τα χρήματα της επιδότησης έπρεπε να είναι εγγεγραμμένα στο

μητρώο της ΓΓΑ.

Με βάση λοιπόν την ανωτέρω διάταξη του αθλητικού νόμου

(ν.2725/1999) υπήρχαν δύο δεδομένα: αα) αφενός η εγγραφή των

σωματείων στην ΓΓΑ και η απόκτηση της «ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης» ήταν εύκολη γιατί επιτυγχάνονταν μόνο με την κατάθεση

κάποιων αναγκαίων δικαιολογητικών εγγράφων (αντίγραφο

καταστατικού, αντίγραφο δικαστικής απόφασης σύστασης, πιστοποιητικό

μεταβολών του πρωτοδικείου, βεβαίωση της οικείας Ομοσπονδίας ότι έχουν

εγγραφεί σ΄ αυτήν και κάποιες υπεύθυνες δηλώσεις ότι δεν συστεγάζονται με

εμπορική επιχείρηση κ.λ.π.) ββ) Αφετέρου η μη εγγραφή ή η ενδεχόμενη

διαγραφή δεν είχε καμία απολύτως συνέπεια (ποινή), αφού η «ειδική

αθλητική αναγνώριση» αποτελούσε ένα (ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΟ) ΔΙΚΑΙΩΜΑ του

σωματείου και όχι κάποια υποχρέωση με εξοντωτικές ποινές. Μόνη

αυτονόητη συνέπεια ήταν η μη επιχορήγηση του σωματείου, αν τύχαινε και τα

λοιπά σωματεία της Ένωσης ή της Περιφέρειας ελάμβαναν κάποια

επιχορήγηση (για να την λάβει θα έπρεπε να είναι εγγεγραμμένο)

iii. Ανατροπή της ισχύουσας κατάστασης

α. Όλα άρχισαν τον Απρίλιο -Μάιο του 2020. Κατά τον χρόνο εκείνο

ΔΕΝ υπήρχε κάποιο πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί σε σχέση με το

ποδόσφαιρο και τα ποδοσφαιρικά σωματεία ΔΕΝ υπήρχε κάποια

διαπιστωμένη αταξία σε σχέση με το ποδόσφαιρο και τα ποδοσφαιρικά

σωματεία. ΔΕΝ υπήρχε κάποια μορφή αδιαφάνειας στην διαχείριση

επιχορηγήσεων σε σχέση με το ποδόσφαιρο και τα ποδοσφαιρικά σωματεία,

γιατί το ποδόσφαιρο δεν ελάμβανε επιχορηγήσεις. Όλα τα ποδοσφαιρικά

σωματεία πριν ξεκινήσουν την αγωνιστική τους δράση εγγράφονται στην

ΕΠΟ και την οικεία Ένωση καταθέτοντας όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά

του Κανονισμού σωματείων και σχεδόν όλα εγγράφονται και στην ΓΓΑ και

ελάμβαναν κωδικό.

β. Ήδη από τον Μάιο του 2020 υπήρξε μία κινητικότητα από πλευράς

ΓΓΑ και με το δέλεαρ της χορήγησης μίας κάποιας μορφής επιδότησης

στα σωματεία για τις ζημίες που υπέστησαν από την «πανδημία» του

covid-19, ζητήθηκε αρχικά από την ΕΠΟ ένας κατάλογος με τα ενεργά

σωματεία. Η ΕΠΟ, ανταποκρινόμενη στο αίτημα, απέστειλε έναν κατάλογο με

τα σωματεία που συμμετείχαν στα πρωταθλήματα των Ενώσεων την

αγωνιστική περίοδο 2019-2020 που ήταν 2.599 σωματεία. Στην συνέχεια

προκειμένου να ενταχθούν στο πρόγραμμα της ανωτέρω επιχορήγησης

ζητήθηκε εκ μέρους της ΓΓΑ από ΟΛΑ τα ανωτέρω σωματεία να

συμπληρώσουν μία ηλεκτρονική πλατφόρμα του υπουργείου που είχε

αναρτήσει, για να λάβουν (ξανά!!) την αποκαλούμενη «ειδική αθλητική

αναγνώριση». Και γράφουμε «ξανά» γιατί τούτο τους ζητήθηκε ασχέτως του

γεγονότος ότι τουλάχιστον σε ποσοστό 95% των σωματείων, όπως

προαναφέραμε, την διέθεταν ήδη.

γ. Η συγκεκριμένη ηλεκτρονική πλατφόρμα διαθέτει ένα πεδίο, όπου

το κάθε σωματείο πρέπει να συμπληρώσει το όνομα του προπονητή του. Με

έκπληξη η πλειοψηφία των σωματείων διαπίστωσε ότι το σύστημα δεν

αποδεχόταν ως έγκυρο το όνομα του προπονητή που δήλωναν, με

αποτέλεσμα η συμπλήρωση της φόρμας να μην ολοκληρώνεται. Το

σύστημα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας ΔΕΝ αναγνωρίζει και ΔΕΝ

αποδέχεται (παράνομα) τους προπονητές που έχουν ταυτότητα ΕΠΟ

και έχουν αποφοιτήσει από τις σχολές προπονητών ΕΠΟ/UEFA, και

αναφέρουμε «ΠΑΡΑΝΟΜΑ» διότι η λειτουργία σχολών προπονητών

στην ΕΠΟ είχε νομοθετικά κατοχυρωθεί και ισχύει από το έτος 2002 με

τον ν.3057/2002.

δ. Η ΕΠΟ απέστειλε αρχικά προς το Υφυπουργείο Αθλητισμού (Γ.Γ.

κ. Μαυρωτά) στις 26-6-2020 το με αριθμ. πρωτ. 12350/2020 έγγραφό της

με το οποίο ανέλυσε το θέμα της «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης». Το θέμα

όμως δεν διευθετήθηκε παρά τις αρκετές συναντήσεις ή τηλεδιασκέψεις μίας

Επιτροπής της ΕΠΟ με αξιωματούχους του υφυπουργείου αθλητισμού. Το

ηλεκτρονικό «σύστημα» της Γ.Γ.Α. συνέχισε να αναγνωρίζει ως προπονητές

ΜΟΝΟ τους απόφοιτους των Πανεπιστημίων (ΤΕΦΑΑ/ΣΕΦΑΑ) που διέθεταν

άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από την ΓΓΑ και δεν αναγνώριζε παντελώς

ως προπονητές τους απόφοιτους σχολών ΕΠΟ/UEFA που διέθεταν

ταυτότητα προπονητή ΕΠΟ (UEFA PRO, UEFA A, UEFA B, UEFA C κ.ο.κ)

όπως και όλους τους αλλοδαπούς που έχουν ταυτότητα προπονητή από

ξένες ομοσπονδίες.

ε. Στην συνέχεια βγήκε προς διαβούλευση ο νέος αθλητικός νόμος. Η

ΕΠΟ απέστειλε εκ νέου στο στον κ. υφυπουργό στις 25-8-2020 με

αριθμ. πρωτ. 16315/2020 πολυσέλιδο κείμενό της με το οποίο εξέφρασε

τις αντιρρήσεις στις εισαγόμενες με τον νόμο νέες διατάξεις για την εδική

αθλητική αναγνώριση κ.λ.π., αλλά οι απόψεις της δεν εισακούστηκαν ούτε

κλήθηκε να συμμετάσχει στην διαβούλευση στην επιτροπή μορφωτικών

υποθέσεων. Ο νόμος ψηφίστηκε εισάγοντας εξοντωτικές ποινές για τα

σωματεία που δεν έχουν την ειδική αθλητική αναγνώριση και

συγκεκριμένα τους επέβαλε, χωρίς καμία διαβάθμιση, την ΜΙΑ ΚΑΙ

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΟΙΝΗ της απαγόρευσης λειτουργίας τους! Τούτο δε

καθίσταται πιο ακραίο, με δεδομένο ότι η Γ.Γ.Α. ΠΑΡΑΝΟΜΑ (τονίζουμε)

εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει τους προπονητές ΕΠΟ/UEFA που δεν είναι

απόφοιτοι ΤΕΦΦΑ/ΣΕΦΑΑ και με αυτό το ΤΕΧΝΑΣΜΑ/ ΠΡΟΣΚΟΜΜΑ

εμποδίζει σκόπιμα την εγγραφή των σωματείων ώστε να αποκτήσουν την

λεγόμενη «ειδική αθλητική αναγνώριση», για να πετύχει αυτό που επιδιώκει

σε σχέση με τους προπονητές ποδοσφαίρου.

ΙV. Διατάξεις του (νέου) αθλητικού νόμου όπως ισχύει σήμερα, του

ν.4726/2020

Άρθρο 3 Ειδική αθλητική αναγνώριση - Τροποποίηση του άρθρου 8

του ν. 2725/1999 Στο άρθρο 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) τροποποιούνται

οι παρ. 1, 4 και 5, προστίθεται παρ. 1Α και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 8 Ειδική αθλητική αναγνώριση

1. Το αθλητικό σωματείο, για κάθε κλάδο άθλησης που καλλιεργεί,

δικαιούται να ζητήσει την παροχή ειδικής αθλητικής αναγνώρισης.

Η ειδική αθλητική αναγνώριση χορηγείται, ύστερα από αίτηση του σωματείου,

με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Πολιτισμού και

Αθλητισμού ή άλλου από αυτό εξουσιοδοτημένου οργάνου της κεντρικής ή της

περιφερειακής διοίκησης, εφόσον το σωματείο: α) Είναι μέλος αθλητικής

ένωσης ή ομοσπονδίας, όπως προκύπτει από σχετική βεβαίωση της οικείας

ένωσης ή ομοσπονδίας. Αν δε δοθεί αιτιολογημένη αρνητική απάντηση εντός

προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την υποβολή αιτήσεως για χορήγηση της

ανωτέρω βεβαίωσης, θεωρείται ότι η βεβαίωση έχει χορηγηθεί. β) Δεν έχει ως

επωνυμία το όνομα, την επωνυμία, τον διακριτικό τίτλο ή το σήμα

οποιασδήποτε εμπορικής επιχείρησης, εξαιρουμένων των περιπτώσεων

ιδιωτικών εκπαιδευτικών οργανισμών ή εργασιακών μονάδων,

με πρωτοβουλία των οποίων έχουν ιδρυθεί αθλητικά σωματεία. γ) Έχει

επωνυμία διατυπωμένη στην ελληνική γλώσσα. Στις διεθνείς σχέσεις του

το αθλητικό σωματείο μπορεί να αποδίδει την επωνυμία του και στην αγγλική

γλώσσα. δ) Υποβάλλει εγκεκριμένο από το αρμόδιο δικαστήριο καταστατικό

και πιστοποιητικό εγγραφής στο βιβλίο σωματείων του οικείου Πρωτοδικείου.

ε) Τηρεί τα προβλεπόμενα από τον παρόντα νόμο βιβλία.

1Α. Κατά τα πρώτα δύο (2) έτη από την εγγραφή του σε αθλητική

ένωση ή ομοσπονδία, το αθλητικό σωματείο μετέχει στην αγωνιστική

δραστηριότητα της οικείας ένωσης ή ομοσπονδίας, πλην των πανελληνίων

αγώνων και πρωταθλημάτων ή των τελικών φάσεων πανελληνίων αγώνων

και πρωταθλημάτων, χωρίς να διαθέτει ειδική αθλητική αναγνώριση, την

οποία μπορεί να αιτηθεί και να λάβει το αργότερο εντός του ίδιου χρονικού

διαστήματος. Αν μετά από την παρέλευση δύο (2) ετών από την εγγραφή του

το αθλητικό σωματείο δεν έχει λάβει ειδική αθλητική αναγνώριση,

διαγράφεται αυτοδικαίως από το μητρώο των μελών της ένωσης ή της

ομοσπονδίας και δε δύναται πλέον να συμμετέχει στις αγωνιστικές

διοργανώσεις της αντίστοιχης αθλητικής ένωσης ή ομοσπονδίας.

2. Με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Πολιτισμού και

Αθλητισμού μπορεί να παρέχεται ειδική αθλητική αναγνώριση, εφόσον

συντρέχουν και οι προϋποθέσεις των περ. β΄, γ΄ και δ΄ της παρ. 1, σε

αθλητικό σωματείο που καλλιεργεί άθλημα ή κλάδο άθλησης, το οποίο δεν

υπάγεται σε ειδικώς αναγνωρισμένη ομοσπονδία.

3. Η απόφαση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ανακαλείται, αν

διαπιστωθεί ότι το σωματείο συστεγάζεται με εμπορική επιχείρηση ή

υποκρύπτεται άσκηση εμπορικής δραστηριότητας από τη λειτουργία του

σωματείου ή το σωματείο δεν επιδεικνύει την αθλητική δραστηριότητα που

προβλέπεται από το καταστατικό της αθλητικής ένωσης ή της ομοσπονδίας

της οποίας είναι μέλος ή παραβεί τα οριζόμενα στην παρ. 6 του άρθρου 7 ή

δεν απασχολεί προπονητή κατά τις διατάξεις του παρόντος ή στις

λοιπές προβλεπόμενες από τον παρόντα νόμο περιπτώσεις.

4. Στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού τηρείται μητρώο ειδικά

αναγνωρισμένων αθλητικών σωματείων. Αθλητικό σωματείο που δεν φέρει

την κατά το παρόν ειδική αθλητική αναγνώριση και δεν έχει εγγραφεί στο

ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020

(Α΄ 148), δεν μπορεί να χρησιμοποιεί αθλητικές εγκαταστάσεις που ανήκουν

σε εποπτευόμενα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού νομικά πρόσωπα

δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου.

5. Με την επιφύλαξη της παρ. 1Α, όπου στον παρόντα νόμο αναφέρεται

αθλητικό σωματείο, νοείται το σωματείο που έχει την κατά το παρόν ειδική

αθλητική αναγνώριση.»

Άρθρο 5. Γενική Συνέλευση - Αρχαιρεσίες - Όργανα αθλητικής

ένωσης

– Τροποποίηση του άρθρου 14 του ν. 2725/1999 Το άρθρο 14 του

ν. 2725/1999 (Α΄ 121) αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 14 Γενική Συνέλευση - Αρχαιρεσίες - Όργανα αθλητικής ένωσης

1. Στη Γενική Συνέλευση αθλητικής ένωσης συμμετέχουν με αντιπροσώπους

μόνο τα αθλητικά σωματεία - μέλη που την απαρτίζουν. Κάθε σωματείο -

μέλος της ένωσης εκπροσωπείται στη Γενική Συνέλευση από έναν (1) μόνο

αντιπρόσωπο, ο οποίος ορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του

σωματείου. Με την ίδια απόφαση ορίζεται και ο αναπληρωτής του.

Ο αντιπρόσωπος και ο αναπληρωτής του είναι οπωσδήποτε τακτικά μέλη του

Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου με δικαίωμα να εκλέγουν και να

εκλέγονται και εκπροσωπούν ένα (1) μόνο σωματείο. Κάθε σωματείο - μέλος

της ένωσης διαθέτει μία (1) μόνο ψήφο στη Γενική Συνέλευση.

Ο αντιπρόσωπος του σωματείου συμμετέχει και ψηφίζει στη Γενική Συνέλευση

αυτοπροσώπως, απαγορευμένης της διά πληρεξουσίου συμμετοχής και

ψηφοφορίας.

2. Δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου σε Γενική Συνέλευση αθλητικής

ένωσης έχει κάθε αθλητικό σωματείο που φέρει ειδική αθλητική

αναγνώριση, έχει εγγραφεί στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών

σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148) και τουλάχιστον

κατά τα δύο (2) από τα τρία (3) προηγούμενα της γενικής συνέλευσης έτη

συμπεριλαμβανομένου του έτους διεξαγωγής της, συμμετείχε σε επίσημες

αθλητικές διοργανώσεις, αν πρόκειται για ατομικό άθλημα, με οκτώ (8)

τουλάχιστον αθλητές, ανά έτος, και αν πρόκειται για ομαδικό άθλημα, με

όσους κατ’ ελάχιστον αθλητές απαιτούνται από τους κανονισμούς του οικείου

αθλήματος για την κανονική συμμετοχή σε επίσημους αγώνες και σε κάθε

περίπτωση με τουλάχιστον δώδεκα (12) αθλητές, ανά έτος…..

3. Η πρόσκληση για τη Γενική Συνέλευση δημοσιεύεται σαράντα πέντε (45)

πλήρεις ημέρες πριν από τη διεξαγωγή της με ανάρτηση στην ιστοσελίδα της

ένωσης. Σαράντα (40) τουλάχιστον πλήρεις ημέρες πριν από την ημέρα

σύγκλησης της γενικής συνέλευσης, το διοικητικό συμβούλιο της αθλητικής

ένωσης καταρτίζει και υποβάλλει στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού

κατάλογο με τα σωματεία που έχουν δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου στην

επικείμενη Γενική Συνέλευση. Ο κατάλογος αυτός επικυρώνεται από τη Γενική

Γραμματεία Αθλητισμού με βάση το τηρούμενο στην υπηρεσία αυτή

ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020

(Α΄ 148). Το αργότερο δεκαπέντε (15) πλήρεις ημέρες πριν από τη Γενική

Συνέλευση, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού απαντά εγγράφως περί της

επικυρώσεως ή μη του καταλόγου, άλλως θεωρείται ότι ο κατάλογος έχει

επικυρωθεί. Σε περίπτωση που ο κατάλογος δεν συμφωνεί με το ανωτέρω

μητρώο αναμορφώνεται.

4….. 5…… 6. Μέλη Διοικητικού Συμβουλίου αθλητικής ένωσης που, κατά

παράβαση του νόμου ή του οικείου καταστατικού, επιτρέπουν σε αθλητικό

σωματείο να συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου σε Γενική Συνέλευση, διά της

εγγραφής του στον κατάλογο της παρ. 3 ή σε φυσικό πρόσωπο να είναι

υποψήφιος σε αρχαιρεσίες για την ανάδειξη καταστατικών οργάνων,

εκπίπτουν του αξιώματός τους κατ’ ανάλογη εφαρμογή της παρ. 9 του

άρθρου 3. Αν πρόκειται για Γενική Συνέλευση αρχαιρεσιών, εκπίπτουν, κατά

τα προβλεπόμενα στο πρώτο εδάφιο, όσα μέλη του απελθόντος Διοικητικού

Συμβουλίου επανεξελέγησαν σε καταστατικό όργανο της ένωσης.

7. Με την επιφύλαξη του παρόντος, το καταστατικό κάθε αθλητικής ένωσης

ρυθμίζει τα επιμέρους θέματα που αφορούν στα όργανα της ένωσης,

τη διαδικασία σύγκλησης, συνεδρίασης και λήψης αποφάσεων των οργάνων

της, τη διεξαγωγή αρχαιρεσιών και την εν γένει λειτουργία και οργάνωση της

ένωσης.»

V. Καταστατικές διατάξεις της ΕΠΣ Δωδεκανήσου σχετικά με την

Συμμετοχή των Σωματείων στην Γενική Συνέλευση της Ένωσης.

Η Γενική Συνέλευση αποτελείται από το σύνολο των μελών της ΕΠΣ

Δωδεκανήσου. Η Γ.Σ. είναι το ανώτατο όργανο. Μόνο μία νομίμως

συγκληθείσα Συνέλευση έχει δικαίωμα να λάβει αποφάσεις (άρθρο 20). Κάθε

σωματείο εκπροσωπείται στην Γενική Συνέλευση με τον αντιπρόσωπό του

(άρθρο 21) κάθε σωματείο διαθέτει στην Γενική Συνέλευση μία ψήφο (άρθρο

22). Η Γενική Συνέλευση λαμβάνει έγκυρες αποφάσεις μόνον όταν

παρευρίσκεται και εκπροσωπείται η απόλυτη πλειοψηφία (50% +1) των

μελών που έχουν δικαίωμα ψήφου, με την επιφύλαξη ειδικών ρυθμίσεων που

προβλέπονται στο παρόν Καταστατικό.

Σύμφωνα με το Παράρτημα Β του Καταστατικού της ΕΠΣ

Δωδεκανήσου στις Γενικές Συνελεύσεις της ΕΠΣ Δωδεκανήσου συμμετέχουν

με εκπροσώπους μόνο τα ποδοσφαιρικά σωματεία – μέλη που την

απαρτίζουν, που κατά τον χρόνο της διεξαγωγής της Γενικής Συνέλευσης

είναι ταμειακώς εντάξει. Κάθε σωματείο- μέλος της ΕΠΣ Δωδεκανήσου

εκπροσωπείται στην Γενική Συνέλευση με έναν μόνο εκπρόσωπο…. Κάθε

σωματείο- μέλος της ΕΠΣ Δωδεκανήσου διαθέτει μόνο μία ψήφο στην Γενική

Συνέλευση. Στερείται δικαιώματος ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις της ΕΠΣ

Δωδεκανήσου κάθε σωματείο, εφόσον στο προ της Γενικής Συνελεύσεως

ημερολογιακό έτος δεν είχε συμμετοχή σε αγώνες με 18 τουλάχιστον

ποδοσφαιριστές, πλην των εδικών μορφών (ΣΑΛΑΣ και Άμμου) η συμμετοχή

στους αγώνες των οποίων ρυθμίζεται με ειδικότερες διατάξεις.

Συνεπώς οι ανωτέρω διατάξεις του καταστατικού της ΕΠΣ

Δωδεκανήσου ορίζουν τα δικαιώματα εκάστου εξ ημών σωματείου για

να συμμετάσχει στην Γενική Συνέλευση της Ένωσης. Οι προϋποθέσεις

είναι δύο: α) να είναι ταμειακώς εντάξει και β) να είναι ενεργό ποδοσφαιρικά,

να συμμετάσχει στα πρωταθλήματα της Ένωσης.

VI. Διατάξεις Καταστατικού ΕΠΟ (και διατάξεις του νόμου) σχετικά

με την αυτονομία του ποδοσφαίρου και σχετικά με την λειτουργία των

Ενώσεων.

α. H Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο) είναι τριτοβάθμιο

αθλητικό Σωματείο. Σαν σωματείο διαθέτει το συνταγματικά

κατοχυρωμένο δικαίωμα αυτοδιοίκησης, όλων των σωματείων και όλων

των ενώσεων προσώπων που είναι Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα,

τα όρια του οποίου καθορίζονται από το Σύνταγμα και Καταστατικό του, το

νόμιμα κατατεθειμένο και εγκεκριμένο από το Ειρηνοδικείο Αθηνών. Η Ε.Π.Ο.

είναι μέλος διεθνών ομοσπονδιών με ρήτρα ανεξαρτησίας. Η ΕΠΟ ως

Ομοσπονδία είναι μέλος της παγκόσμιας συνομοσπονδίας ποδοσφαίρου

FIFA από το 1927 και της UEFA στην συνέχεια και έχει καταστατική

υποχρέωση να έχει εναρμονισμένο το Καταστατικό της με αυτό της FIFA (βλ.

Ν.2433/1996, ΦΕΚ180Α΄ και ειδικότερα στο άρθρο 8 που φέρει τον τίτλο

«Εναρμόνιση του Καταστατικού της Ε.Π.Ο. με αυτό της FIFA»). Η ΕΠΟ

δεσμεύεται από την ρήτρα ανεξαρτησίας σε επεμβάσεις τρίτων, μεταξύ των

οποίων και το κράτος, στα εσωτερικά της (στην διοίκηση και λειτουργία του

ποδοσφαίρου). Η ΕΠΟ λοιπόν, έχει συμπεριλάβει σε αυτό γενική καταστατική

ρήτρα (άρθρο 2, παρ. 3Α α΄) ότι πρέπει να τελεί σε πλήρη συμμόρφωση

με τους Κανονισμούς, τις οδηγίες και τις με τις αποφάσεις των οργάνων

της FIFA και της UEFA.

β. Νομοθετική πρόβλεψη εναρμόνισης του καταστατικού της

Ε.Π.Ο. με αυτό της FIFA και της αυτόνομης λειτουργίας στην ελληνική

έννομη τάξη

αα) στον Ν.2433/1996 (ΦΕΚ 180Α΄) και ειδικότερα στο άρθρο 8

που φέρει τον τίτλο «Εναρμόνιση του Καταστατικού της Ε.Π.Ο. με αυτό

της FIFA» ότι τα κάθε είδους θέματα που αφορούν την οργάνωση και

λειτουργία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ) ρυθμίζονται με

το Καταστατικό της, το οποίο, τα ο οποίο καταρτίζεται, εγκρίνεται και τίθεται σε

ισχύ, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 78 επ. του Αστικού Κώδικα (στο

ίδιο άρθρο στην συνέχεια αναφέρονται α συγκεκριμένες δράσεις και

εξουσίες που πέρασαν στην ευθύνη της ΕΠΟ, για την εναρμόνιση του

Καταστατικού της με αυτό της FIFA)

ββ) Στο άρθρο 15 του ν. 4326/2015, προβλέπεται ότι: «Θέματα του

ποδοσφαίρου και της οργάνωσης και λειτουργίας της ποδοσφαιρικής

ομοσπονδίας ρυθμίζονται από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία

(Ε.Π.Ο.) στο πλαίσιο της αυτοδιοικητικής της λειτουργίας σύμφωνα με το

Καταστατικού και τους Κανονισμούς της, τα οποία πρέπει να είναι

εναρμονισμένα με το Σύνταγμα, την κείμενη νομοθεσία, με δεδομένο ότι η

Ε.Π.Ο. διαχειρίζεται τις υποθέσεις της ανεξάρτητα και χωρίς επιρροή από

τρίτους και σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής

Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, μέλος των οποίων αποτελεί η ΕΠΟ».

γ. διατάξεις του καταστατικού της ΕΠΟ σχετικά με τις Γενικές

Συνελεύσεις των ενώσεων και την συμμετοχή των ομάδων σ’ αυτές και

στα πρωταθλήματα

Στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β του Καταστατικού της ΕΠΟ (Οργάνωση και

λειτουργία των Ενώσεων) στο άρθρο 4 (Συνελεύσεις – Αρχαιρεσίες – Όργανα)

προβλέπεται ότι:

1. Στις Γενικές Συνελεύσεις των Ενώσεων συμμετέχουν με

εκπροσώπους μόνο τα ποδοσφαιρικά σωματεία – μέλη που τις

απαρτίζουν. Κάθε σωματείο – μέλος της ένωσης εκπροσωπείται στη Γενική

Συνέλευση με έναν μόνο εκπρόσωπο, ο οποίος ορίζεται με τον αναπληρωτή

του με απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του σωματείου. Εκπρόσωπος

ορίζεται μέλος του σωματείου με δικαίωμα να εκλέγει και να εκλέγεται. Κάθε

εκπρόσωπος μπορεί να εκπροσωπεί ένα μόνο σωματείο. Κάθε σωματείο της

ένωσης διαθέτει μία μόνο ψήφο στη γενική συνέλευση.

2. Στερείται του δικαιώματος ψήφου στις Γενικές Συνελεύσεις κάθε

σωματείο, εφόσον στο προ της γενικής συνέλευσης ημερολογιακό έτος δεν

είχε συμμετοχή σε αγώνες με δεκαοχτώ (18) τουλάχιστον ποδοσφαιριστές,

πλην των ειδικών μορφών ποδοσφαίρου (Σάλας και Άμμου) η συμμετοχή

στους αγώνες των οποίων ρυθμίζεται από ειδικότερες διατάξεις. Η συμμετοχή

αποδεικνύεται από επίσημα φύλλα αγώνων που διοργανώνονται

αποκλειστικά από την οικεία ένωση ή Ομοσπονδία. Ως συμμετοχή νοείται η

χρησιμοποίηση ποδοσφαιριστή σε αγώνα και όχι η απλή αναγραφή του στο

Φύλο Αγώνα. Διατάξεις καταστατικών που προβλέπουν αυστηρότερες

προϋποθέσεις άσκησης του δικαιώματος ψήφου ισχύουν.

VII. ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Άρθρο 12: (Δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι) 1. Oι Έλληνες έχουν το

δικαίωμα να συνιστούν ενώσεις και μη κερδοσκοπικά σωματεία,

τηρώντας τους νόμους, που ποτέ όμως δεν μπορούν να εξαρτήσουν την

άσκηση του δικαιώματος αυτού από προηγούμενη άδεια.

2. Tο σωματείο δεν μπορεί να διαλυθεί για παράβαση του νόμου ή ουσιώδους

διάταξης του καταστατικού του, παρά μόνο με δικαστική απόφαση.

3. Oι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται αναλόγως και

σε ενώσεις προσώπων που δεν συνιστούν σωματείο.

4. Oι γεωργικοί και αστικοί συνεταιρισμοί κάθε είδους αυτοδιοικούνται

σύμφωνα με τους όρους του νόμου και του καταστατικού τους και

προστατεύονται και εποπτεύονται από το Kράτος, που είναι υποχρεωμένο

να μεριμνά για την ανάπτυξή τους.

5. Eπιτρέπεται η σύσταση με νόμο αναγκαστικών συνεταιρισμών που

αποβλέπουν στην εκπλήρωση σκοπών κοινής ωφέλειας ή δημόσιουενδιαφέροντος ή κοινής εκμετάλλευσης γεωργικών εκτάσεων ή άλλης

πλουτοπαραγωγικής πηγής, εφόσον πάντως εξασφαλίζεται η ίση μεταχείριση

αυτών που συμμετέχουν.

(σχόλιο: η Πολιτεία «προστατεύει» και «μεριμνά», δεν βάζει προσκόμματα

και δεν «απαγορεύει»).

'Άρθρο 25: (Αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου, προστασία

θεμελιωδών δικαιωμάτων)

1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού

συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση

του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την

ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά

ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Oι κάθε

είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα

δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το

Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και

να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

2. H αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων

δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση

της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.

3. H καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.

4. Tο Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση

του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.

(σχόλιο: Η Πολιτεία διασφαλίζει την ανεμπόδιστη άσκηση των

δικαιωμάτων, δεν βάζει προσκόμματα και δεν «απαγορεύει»).

ΛΟΓΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ

1ος λόγος.

Οι ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 3 και 5 του ν.4726/2020, όπως

και κάθε νεότερη που παραπέμπει στον τρόπο εκτελέσεως αυτών, που

εξαρτά την λειτουργία των ποδοσφαιρικών σωματείων από την

προηγούμενη εγγραφή τους στο «μητρώο σωματείων» και την

προηγούμενη κτήση της «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης» είναι

ανίσχυρες και δεν μπορούν να ισχύσουν, ως αντίθετες στο Σύνταγμα

της Ελλάδος για τους κατωτέρω λόγους:

α) Η εξάρτηση της λειτουργίας ενός σωματείου από προηγούμενη

άδεια της διοίκησης είναι αντίθετη στο άρθρο 12Σ.

β) Οι περιορισμοί που τίθενται στην άσκηση των κοινωνικών

δικαιωμάτων, όπως εν προκειμένου του κοινωνικού δικαιώματος του

συνεταιρίζεσθαι των ποδοσφαιρικών σωματείων δεν προβλέπονται

από το Σύνταγμα ούτε από το νόμο, υπέρ του οποίου υπάρχει

επιφύλαξη από το Σύνταγμα, συνεπώς είναι αντίθετοι στο άρθρο 25

παρ.1 Σ.

γ) Οι περιορισμοί που τίθενται στην άσκηση των κοινωνικών

δικαιωμάτων, όπως εν προκειμένου του κοινωνικού δικαιώματος του

συνεταιρίζεσθαι των ποδοσφαιρικών σωματείων, (στην περίπτωση μη

κτήσης της «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης ή μη εγγραφής στο μητρώο

σωματείων), φτάνει μέχρι την πλήρη απαγόρευση της λειτουργίας τους.

Ειδικότερα η διάταξη δεν θέτει άλλη ποινή παρά μόνο την απαγόρευση

λειτουργίας των σωματείων, συνεπώς παραβιάζει την αρχή της

αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. Σ).

Ειδικότερα:

1. Ειδική αθλητική αναγνώριση (άρθρο 3 ν. 4726/2020)

α) Η παράγραφος 1 Α , η πρόβλεψη του δευτέρου εδαφίου. 1 Α , που

προβλέπει ότι: Αν μετά από την παρέλευση δύο (2) ετών από την εγγραφή

του το αθλητικό σωματείο δεν έχει λάβει ειδική αθλητική αναγνώριση,

διαγράφεται αυτοδικαίως από το μητρώο των μελών της ένωσης ή της

ομοσπονδίας και δε δύναται πλέον να συμμετέχει στις αγωνιστικές

διοργανώσεις της αντίστοιχης αθλητικής ένωσης ή ομοσπονδίας, είναι

αντισυνταγματική.

Το ίδιο ισχύει και την διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 5 που

προβλέπει ότι Δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου σε Γενική Συνέλευση

αθλητικής ένωσης έχει κάθε αθλητικό σωματείο που φέρει ειδική αθλητική

αναγνώριση, έχει εγγραφεί στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων

του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148).

Σημειώνεται ότι με νεότερες διατάξεις και εγκυκλίους για τον τρόπο

εφαρμογής τους τα δύο έτη που προβλέπονται ως χρόνος «προθεσμίας για

τα αθλητικά σωματεία ώστε να αποκτήσουν την λεγόμενη «ειδική αθλητική

αναγνώριση» έχει ορισθεί ότι για τα υφιστάμενα ήδη σωματεία θα έχουν

παρέλθει 31-12-2020!

Δεν μπορεί να αποτελέσει προϋπόθεση αγωνιστικής δράσης ενός

ποδοσφαιρικού σωματείου και συμμετοχής στα πρωταθλήματα της

Ένωσης που ανήκει η λεγόμενη «ειδική αθλητική αναγνώριση». Εξάλλου η

διάταξη ξεκινά σωστά και καταλήγει λάθος. Ξεκινά με την πρόβλεψη ότι

«Το αθλητικό σωματείο, για κάθε κλάδο άθλησης που καλλιεργεί,

«δικαιούται» να ζητήσει την παροχή ειδικής αθλητικής αναγνώρισης» και στο

τέλος καταλήγει αυτό το δικαίωμα να το μεταλλάσσει σε «υποχρέωση». Η

«ειδική αθλητική αναγνώριση» πρέπει να παραμείνει δικαίωμα (για

κάποια επιπλέον προνόμια που η Πολιτεία μπορεί να χορηγεί στα σωματεία

που την έχουν), αλλά ποτέ υποχρέωση.

Η εξάρτηση της λειτουργίας ενός σωματείου, μη κερδοσκοπικού

χαρακτήρα, σύμφωνα με τον καταστατικό σκοπό του, από προηγούμενη

άδεια της διοίκησης, είναι ακριβώς αυτό που απαγορεύει το Σύνταγμα στο

άρθρο 12 (άρθρο 12 παρ. 1 Συντ. «Oι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να

συνιστούν ενώσεις και μη κερδοσκοπικά σωματεία, τηρώντας τους νόμους,

που ποτέ όμως δεν μπορούν να εξαρτήσουν την άσκηση του

δικαιώματος αυτού από προηγούμενη άδεια»).

β) Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ και η άσκησή του

αποτελεί χόμπι. Το άρθρο 12 του Συντάγματος κατοχυρώνει το δικαίωμα του

συνεταιρίζεσθαι, ήτοι το δικαίωμα των πολιτών να συστήνουν σωματεία και

Ενώσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και να ασκούν καλλιτεχνικές,

πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες. Η άσκηση αυτών αποτελεί

δικαίωμα των πολιτών και τα σωματεία είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού

δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Οι δράσεις αυτές δεν μπορούν

καταλήξουν σε απολύτως κρατικά ελεγχόμενες ή/και αδειοδοτούμενες από την

πολιτεία, γιατί μία τέτοια μεθοδολογία καταργεί αυτό καθ’ αυτό το

δικαίωμα. Τα καταστατικά των σωματείων υπάγονται μόνο σε έλεγχο

νομιμότητας από τα Δικαστήρια και όχι σε έλεγχο σκοπιμότητας. Δεν είναι

δυνατόν να τεθούν προσκόμματα και προϋποθέσεις και πολλαπλές

απαιτήσεις ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥ ελέγχου για την άσκηση μίας αθλητικής δράσης

σε ερασιτεχνικό επίπεδο, σε επίπεδο ενός σωματείου μη κερδοσκοπικού

χαρακτήρα. Το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι ανήκει στα ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ήτοι στα δικαιώματα του ανθρώπου, ως ατόμου και ως

μέλους του κοινωνικού συνόλου, τα οποία σύμφωνα με το άρθρο 25

του Συντάγματος, όπως και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου

τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα

υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή

τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες

προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το

Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται

είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει

επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

γ) Δεν διαφωνούμε να εγγραφούμε στην ΓΓΑ και να λάβουμε την ειδική

αθλητική αναγνώριση. Όμως:

Πρώτον Αυτό θα πρέπει να γίνεται με ένα μίνιμουμ βασικών

προϋποθέσεων όπως ήταν ανέκαθεν στον νόμο. Θεωρούμε ότι είναι

θεμιτό και εύλογο τα αθλητικά σωματεία κάθε ομοσπονδίας να καταγράφονται

σε ένα μητρώο στο Υφυπουργείο αθλητισμού, γιατί η πολιτεία έχει και την

ευθύνη εποπτείας αλλά και χρηματοδότησης του αθλητισμού. Ας πούμε ότι

είναι ένα ζήτημα εύλογης ευταξίας.

Δεύτερον, δεν δύναται όμως να τίθενται (σκόπιμα) προσκόμματα

–εμπόδια στην εγγραφή μας (όπως συμβαίνει σήμερα), πράγμα που

καταδεικνύει την ακρότητα του μέτρου-της διάταξης, που καταφανώς

καλείται να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες, πολιτικές φιλοδοξίες, στόχους

άγνωστους σε ημάς και πέραν της δική μας λειτουργίας και

Τρίτον δεν μπορεί η μη εγγραφή μας να εμποδίζει την λειτουργία

μας. Η μη καταγραφή, η μη χορήγηση «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης», δεν

μπορεί να επισύρει ως ποινή, ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΑ (μάλιστα σύμφωνα με την

διάταξη) την διαγραφή του σωματείου από το μητρώο της Ένωσης και της

Ομοσπονδίας και την αδυναμία συμμετοχής του στις διοργανώσεις αυτών,

γιατί μία τέτοια πρόβλεψη είναι κάθετα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ. Όπως

προαναφέραμε η λειτουργία ενός σωματείου δεν μπορεί να εξαρτηθεί

από άδεια της διοίκησης, όπως εν τοις πράγμασι εισάγεται με την

ανωτέρω διάταξη και ένας τέτοιος περιορισμός στο κοινωνικό δικαίωμα του

συνεταιρίζεσθαι ούτε προβλέπεται απευθείας από το Σύνταγμα ούτε

υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού για να μπορεί να τεθεί με νόμο ούτε σέβεται

την αρχή της αναλογικότητας, γιατί κατατείνει στην ολοκληρωτική

κατάργηση του δικαιώματος, ούτε βέβαια υπάρχει κάποιος λόγος δημοσίου

συμφέροντος που καλείται να υπηρετηθεί με την εν λόγω διάταξη, γιατί μέχρι

σήμερα δεν υπήρχε, άρα δεν μπορούμε ξαφνικά να πούμε ότι τον

ανακαλύψανε τώρα!

Κατά την γνώμη μας απολύτως ικανοποιητικά στοιχεία για την

καταγραφή ενός σωματείου στην ΓΓΑ και την απόκτηση της «Ειδικής

αθλητικής αναγνώρισης» είναι:

1) Αντίγραφο καταστατικού με πιστοποιητικό μεταβολών από το

πρωτοδικείο

2) Βεβαίωση εγγραφής του σωματείου από την οικεία Ομοσπονδία του

αθλήματος που ασκεί

3) υπεύθυνη δήλωση του Προέδρου α) περί τήρησης των βιβλίων του

σωματείου β) ότι το σωματείο δεν συστεγάζεται με εμπορική επιχείρηση κ.λ.π.

και γ) ότι στα μέλη του Δ.Σ. δεν συντρέχουν τα κωλύματα του νόμου

4) Αντίγραφο του πρακτικού συγκροτήσεως του Δ.Σ. σε σώμα

5) Στοιχεία επικοινωνίας (διεύθυνση, τηλέφωνο και mail)

6) βεβαίωση της ένωσης ότι συμμετέχει στα πρωταθλήματα)

Τα στοιχεία που ζητούνται στην σημερινή φόρμα –τουλάχιστον για τα

ποδοσφαιρικά σωματεία που ανήκουν σε μία μη επιχορηγούμενη ομοσπονδία

και ασκούν ένα και ομαδικό άθλημα- είναι πάρα πολλά και στην ουσία εκτός

πραγματικότητας για ένα ποδοσφαιρικό σωματείο (μεταξύ των οποίων

άπειρες υπεύθυνες δηλώσεις από όλα τα μέλη του ΔΣ και ακόμη πίνακας εν

ενεργεία αθλητών με πλήρη στοιχεία (αριθμό δελτίου αθλητή, ονοματεπώνυμο,

πατρώνυμο, ημερομηνία γέννησης, αριθμό τηλεφώνου) υπογεγραμμένο από

τον Πρόεδρο και τον Γενικό Γραμματέα, (κάτι ουτοπικό για το ποδόσφαιρο,

λόγω των συνεχών μετακινήσεων των ποδοσφαιριστών, αποδεσμεύσεων,

αλλαγών κ.λ.π. και αντίθετο στον GDPR)!, αλλά κυρίως υπάρχει το

σκόπιμο ΠΡΟΣΚΟΜΜΑ του προπονητή με άδεια ΓΓΑ που μπλοκάρει

–σκόπιμα πάντα- την εγγραφή μας!!!

Ειδικότερα:

δ. Προπονητές

Αναφερόμαστε ανωτέρω εν γνώσει μας σε λέξεις και φράσεις όπως

«σκόπιμα προσκόμματα» «επιδιώξεις», «φιλοδοξίες» «στόχους» κ.ο.κ.

που εξυπηρετούνται με την τεθείσα διάταξη για την απαγόρευση τη

λειτουργίας μας τελώντας ΕΝ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙ ΤΩΝ

ΤΕΚΜΑΙΝΟΜΕΝΩΝ. Ειδικότερα, για το θέμα που εμποδίζει την απόκτηση

από ημάς της λεγόμενης «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης» ισχύουν τα

ακόλουθα:

i. Σύμφωνα με το άρθρο 31 του Ν.2725/1999 όπως ισχύει σήμερα

παρ. 1. Η άσκηση του επαγγέλματος του προπονητή επιτρέπεται μόνο στον

κάτοχο άδειας, που χορηγείται από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Η

απόφαση χορήγησης της άδειας κοινοποιείται στην οικεία αθλητική

ομοσπονδία, η οποία τηρεί μητρώο προπονητών για κάθε κλάδο άθλησης,

καθώς και στον οικείο σύνδεσμο η ομοσπονδία προπονητών. 2. Για τη

χορήγηση της ειδικής άδειας άσκησης του επαγγέλματος του προπονητή

απαιτούνται: α) πτυχίο Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και

Αθλητισμού (Σ.Ε.Φ.Α.Α.), με κύρια ή πρώτη ειδικότητα στο συγκεκριμένο

άθλημα, ή ισότιμης σχολής της αλλοδαπής ή δίπλωμα της σχολής

προπονητών της παρ. 4 ή πτυχίο ή δίπλωμα αναγνωρισμένων σχολών

προπονητών του εξωτερικού

ii. Σύμφωνα με την παρ. 4 του ιδίου άρθρου στην ΓΓΑ (Ε.Κ.Α.Ε.Τ.)

ιδρύεται και λειτουργεί Εθνική Σχολή Προπονητών για όλες τις

κατηγορίες προπονητών και για όλους τους κλάδους άθλησης. Η

λειτουργία της σχολής πραγματοποιείται, ύστερα από γνώμη της οικείας

αθλητικής ομοσπονδίας και έχει διάρκεια τουλάχιστον οκτώ (8) μήνες για την

κατώτατη κατηγορία.

iii. Παρομοίως ήδη από το έτος 2002 στον ελληνικό νόμο

επιτρέπεται, η λειτουργία των σχολών προπονητών ποδοσφαίρου

Ε.Π.Ο. κατά παρέκκλιση των ρυθμίσεων της παρ. 4 (όπως εισήχθηκε

νομοθετικά με το άρθρο 75 του ν.3057/2002). Λόγω της ιδιαιτερότητας του

αθλήματος ποδοσφαίρου, οι κανόνες διεξαγωγής του οποίου ορίζονται από

τις διεθνείς ομοσπονδίες FIFA και UEFA η πολιτεία χορήγησε με τον νόμο το

δικαίωμα στην ΕΠΟ να έχει σχολές προπονητών. Η διάταξη έχει

συμπεριληφθεί στο άρθρο 31 παρ. 10 του ν.2725/1999, συγκεκριμένα

αναφέρει: «Κατά παρέκκλιση των ρυθμίσεων της παρ. 4 του παρόντος οι

σχολές προπονητών ποδοσφαίρου, θαλάσσιου σκι και χιονοδρομίας

μπορούν να ιδρύονται και να λειτουργούν από τις οικείες αθλητικές

ομοσπονδίες». Όλα αυτά έγιναν ενόψει της εντάξεως της ΕΠΟ στην σύμβαση

προπονητικής της UEFA κάτι που έλαβε χώραν στις 11.12.2003. Από τότε

(2003) μέχρι σήμερα οι σχολές της ΕΠΟ βγάζουν προπονητές

ποδοσφαίρου χωρίς να υπάρξει ποτέ πρόβλημα. Πρόβλημα γεννήθηκε

για πρώτη φορά τώρα από τον Ιούνιο του 2020.

iv. Τα σωματεία προκειμένου να λάβουν την αθλητική αναγνώριση

έπρεπε να συμπληρώσουν μία φόρμα, που εκτός των λοιπών είναι προς

υποχρεωτική συμπλήρωση και την ένδειξη προπονητής. Όπως

προαναφέραμε το σύστημα, δεν αναγνωρίζει τους προπονητές σχολών

ΕΠΟ- UEFA. Το σύστημα (η πλατφόρμα) φυσικά δεν αναγνωρίζει και

όλους τους αλλοδαπούς προπονητές που προέρχονται από άλλες

ομοσπονδίες γιατί δεν είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίου. Το υπουργείο

αυτή την χρονική στιγμή δεν αναγνωρίζει ως προπονητές τον ΜΑΡΤΙΝΣ του

Ολυμπιακού, τον ΜΠΟΛΟΝΙ του παναθηναϊκού τον ΧΙΜΕΝΕΘ της ΑΕΚ γιατί

δεν είναι απόφοιτοι ούτε Ελληνικού ούτε αλλοδαπού Πανεπιστημίου (για το

οποίο το υπουργείο θα αναγνώριζε ισοτιμία πτυχίου). Όλα αυτά παρά το

γεγονός ότι η λειτουργία σχολών προπονητών ΕΠΟ προβλέπεται στον νόμο

από το έτος 2002!

v. Όμως το ίδιο το υφυπουργείο αθλητισμού ιδρύει και λειτουργεί

ΜΗ πανεπιστημιακές σχολές προπονητών, για όλα τα λοιπά αθλήματα

(άρθρο 31 παρ. 4 (εκτός των τριών που εξαιρεί η διάταξη της παρ 10) όπου

στους υποψηφίους ζητείται μόνο ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ (όπως

τοξοβολία, χάντμπολ–χειροσφαίριση, βόλεϊ, μπάσκετ, ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ, ρυθμική

γυμναστική, ενόργανη, ακροβατική, άρση βαρών, σκάκι, μοντέρνο πένταθλο,

αγωνιστική αναρρίχηση, σκοποβολή, κ.λ.π.). Άρα η «παραγωγή»

προπονητών αθλημάτων μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης είναι κάτι

απολύτως ΓΝΩΣΤΟ στο υφυπουργείο αθλητισμού ΝΟΜΙΜΟ, ΘΕΜΙΤΟ,

ΚΟΙΝΟ και ΣΥΝΗΘΕΣ και κάτι που πράττει το ίδιο το υπουργείο. Συνεπώς

είναι παράλογο να «ενοχλείται» η ΓΓΑ από την αντίστοιχη και

προβλεπόμενη στον νόμο από το έτος 2002 δράση της ΕΠΟ που είναι σε

συμφωνία με την UEFA CONVENTION και να την εξαιρεί αυθαίρετα, μην

καταγράφοντας στα μητρώα της τους αντίστοιχους προπονητές

ποδοσφαίρου.

Συνεπώς:

Οι διατάξεις του νόμου που ορίζουν τις ανωτέρω ποινές, για την

περίπτωση μη κτήσης ή ανάκλησης της «ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης» από ένα αθλητικό σωματείο, είναι κάθετα

αντισυνταγματικές, γιατί συνιστούν απαγόρευση λειτουργίας εν τοις

πράγμασι του σωματείου, καθότι ταυτίζουν αυτή την «ειδική αθλητική

αναγνώριση» με «άδεια λειτουργίας» του σωματείου παρεχόμενη από

την διοίκηση, χωρίς την οποία απαγορεύεται να ασκήσει την δράση

του.

Περαιτέρω ως ποινές παραβιάζουν και την συνταγματική αρχή

της αναλογικότητας, διότι, όπως προείπαμε δεν έχουν κάποιας μορφής

κλιμάκωση αναλόγως της βαρύτητας της παράβασης που θα μπορούσε

να είναι κάποιο πρόστιμο ή κυρίως η ποινή της μη χρηματοδότησης από

την Πολιτεία που αποτελεί την βασική ποινή του αθλητικού νόμου

ν.2725/1999 για όλες τις παραβάσεις σωματείων ή ομοσπονδιών που

σχετίζονται με παρόμοια συμπεριφορά (με συμμόρφωση σε επιταγές της

πολιτείας για κατάθεση/προσκομιδή εγγραφών σ’ αυτήν (ισολογισμών,

απολογισμών, κανονισμών, κ.ο.κ.),

Τα όρια των επιτρεπόμενων κυρώσεων

Οι κυρώσεις δεν μπορούν να φτάνουν στην κατάργηση της

συγκεκριμένης δράσης. Αυτό είναι κάτι αδιανόητο. Συνεπώς το

υφυπουργείο είναι σαφές ότι θέλει να εκδίδει «άδεια λειτουργίας» των

ποδοσφαιρικών σωματείων. Αν οι λέξεις με τις οποίες υποδηλώνεται είναι

διαφορετικές αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχουν οι κυρώσεις της μη

εγγραφής ενός σωματείου που ισοδυναμούν με κυρώσεις μη εκδόσεως

αδείας λειτουργίας. Όταν η κύρωση είναι οριστική διαγραφή από την

ομοσπονδία και απαγόρευση αγωνιστικής δράσης, αυτό αποτελεί «άδεια

λειτουργίας» και δεν τίθεται ούτε από τους κανόνες της ομοσπονδίας ούτε

από κάποια ορθώς εννοούμενο δημόσιο συμφέρον. Αντίθετα οι εμφαινόμενες

σκοπιμότητες είναι τελείως διαφορετικές. Όταν (τον Ιούνιο του 2020)

επισημάνθηκε με την επιστολή της ΕΠΟ στον ΓΓ του Υφυπουργείου

Αθλητισμού ότι τα στοιχεία που ζητούνταν δεν προβλέπονταν στον νόμο, τότε

τα στοιχεία αυτά συμπεριλήφθηκαν στον νέο νόμο ν. 4726/2020 (τον

Σεπτέμβριο του 2020)!!!

Η αντισυνταγματικότητα των ανωτέρω διατάξεων καταφαίνεται

από το γεγονός, ότι όπως έχουμε πολλαπλώς τονίσει, μία διάταξη που

εξαρτά την λειτουργία ενός σωματείου από την έκδοση άδειας

λειτουργίας της «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης», θα εξαρτά την δράση

του και την ικανότητα/δικαίωμα λειτουργίας τους από την ΔΙΑΘΕΣΗ

ΤΡΙΤΩΝ, διότι κανένας δεν θα εμποδίζει τον εκάστοτε υφυπουργό αθλητισμού

ή γενικώς την διοίκηση να θέτει αρεστές σ΄αυτήν για Χ λόγους (πολιτικής ή

άλλης σκοπιμότητας) προϋποθέσεις για την έκδοση «ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης» κατά την βούλησή της. Τούτο αποδεικνύεται περίτρανα

στην πρώτη εφαρμογή της διάταξης, που η ΓΓΑ παρά το γεγονός ότι οι

σχολές προπονητών ΕΠΟ προβλέπονται στον νόμο εδώ και 20 έτη (με

τον ν.3057/2002) σιωπηρά (γιατί δεν το έχει αναφέρει σε κανένα έγγραφο)

έπαψε ξαφνικά να τους αναγνωρίζει και απορρίπτει το αίτημα για

απόδοση της «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης» στα ποδοσφαιρικά

σωματεία «ετσιθελικά». ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ

ΑΡΘΡΟΥ 12 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ.

Θα πρέπει να σημειωθεί μάλιστα ότι η λύση του προβλήματος

αυτού (των προπονητών) ΔΕΝ εξαρτάται από την βούληση των

ποδοσφαιρικών σωματείων, ημών, που, όπως οφείλουμε, τηρούμε όλες

τις υποχρεώσεις απέναντι στην Ομοσπονδία μας (Ελληνική Ποδοσφαιρική

Ομοσπονδία, που με την σειρά της τηρεί τις υποχρεώσεις που

δεσμευτικά έχει αναλάβει απέναντι στην σύμβαση προπονητικής UEFA

CONVENTION και στις διεθνείς ομοσπονδίες από το έτος 2003 και

εντεύθεν, όπου όλοι οι αναγνωριζόμενοι από τις διεθνείς ομοσπονδίες

προπονητές ποδοσφαίρου πρέπει να έχουν διπλώματα που τους έχουν

απονεμηθεί από μία ποδοσφαιρική ομοσπονδία (ΕΠΟ για την Ελλάδα) και όχι

από την ΓΓΑ!!!

2. Εκλογές Ενώσεων

α) Οι διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 6 του άρθρου 5 του

ν.4726/2020 ομοίως είναι αντισυνταγματικές. Οι προβλέψεις του άρθρου ότι

δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου σε γενική συνέλευση αθλητικής

ένωσης να έχουν μόνο τα σωματεία που φέρουν ειδική αθλητική

αναγνώριση (παρ. 2), σε συνδυασμό με την παρ. 3 που προβλέπει ότι οι

αθλητικές Ενώσεις θα κάνουν εκλογές με κατάλογο σωματείων που θα έχει

προεγκρίνει η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ως διατάξεις είναι

αντισυνταγματικές, για τους λόγους που εκτενώς προαναφέρονται και

άλλους ακόμη, διότι επεμβαίνουν κάθετα στο δικαίωμα αυτοδιοίκησης των

σωματείων και ορίζουν με λεπτομέρεια την διαδικασία σύγκλησης των

Συνελεύσεών τους, εκλογής των οργάνων τους κ.ο.κ δικαιώματα που ανήκουν

στην απόλυτη σφαίρα επιλογής των μελών που συγκροτούν ένα σωματείο και

συντάσσουν το καταστατικό λειτουργίες του. Αν ο συνταγματικός νομοθέτης

ήθελε κοινούς κανόνες εκλογής ή διοίκησης για τα αθλητικά σωματεία

(επιβαλλόμενους από την πολιτεία) θα το είχε προβλέψει στο Σύνταγμα με

γενικό κατευθυντήριο κανόνα (αλλά αυτό –αυτή η παρέμβαση αποτελεί έργο

των 2-3 τελευταίων ετών).

β) Περαιτέρω οι διατάξεις αποτελούν ακόμη μη συμβατή με το

δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι επέμβαση του κράτους στις εκλογές των

Ενώσεων, που θέλει –επιδιώκει- να έχει την τελική απόφαση στην

διαμόρφωση του εκλογικού τους καταλόγου (ποιοι θα ψηφίζουν στις

εκλογές). Αυτό θα επιτυγχάνεται με το «τρικ» της ‘’ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης’’, που αν δεν χορηγείται ή αν αφαιρείται από τα σωματεία,

αυτά δεν θα έχουν δικαίωμα ψήφου. Η ρύθμιση αυτή όμως αποτελεί

αντισυνταγματική επέμβαση το δικαίωμα αυτοδιοίκησης τόσο των

ποδοσφαιρικών σωματείων όσο και των Ενώσεων που είναι δευτεροβάθμια

σωματεία και του ποδοσφαίρου γενικότερα. Είναι αντίθετο στο δικαίωμα

αυτοδιοίκησης σωματείων, Ενώσεων και Ελληνικής Ποδοσφαιρικής

Ομοσπονδίας (ΕΠΟ) γιατί, παράνομα και αντίθετα στις προβλέψεις των

καταστατικών όλων αυτών, προβλέπει την αυτοδίκαια διαγραφή κάθε

σωματείου που χάνει την «ειδική αθλητική αναγνώριση» «από το

μητρώο των μελών της ένωσης ή της ομοσπονδίας» και ότι …δεν δύναται

πλέον να συμμετέχει στις αγωνιστικές διοργανώσεις της αντίστοιχης αθλητικής

ένωσης ή ομοσπονδίας»., γεγονός που πλήττει καίρια τα πρωταθλήματα

που διοργανώνουν οι ΕΠΟ και οι Ενώσεις και την ακεραιότητα αγώνων

και διοργανώσεων, αν η ΓΓΑ αποβάλλει όποτε θέλει για χ λόγους όσα

σωματεία επιθυμεί σωματεία. Σήμερα την πλειοψηφία αυτών - το 70-80%

των σωματείων- δεν διαθέτει την «εδική αθλητική αναγνώριση» με το

πρόσκομμα της μη αποδοχής των αιτήσεων εξαιτίας των προπονητών, όπως

αναλυτικά προαναφέραμε. Συνεπώς πως θα διεξαχθούν τα

πρωταθλήματα της Ενώσεώς μας, τρεις (3) κατηγορίες Α΄, Β΄και Γ΄με 17

σωματεία; (αντί 71 που διαθέτουμε)

γ) Μάλιστα με την παρ. 6 εισάγει ποινές εκπτώσεως για τα μέλη της

διοίκησης της Ένωσης που εγγράφουν στον κατάλογο των μελών τους

σωματείο που δεν έχει την «ειδική αθλητική αναγνώριση». Το οξύμωρο είναι

ότι προβλέπει την αυτή ποινή για τα μέλη που «κατά παράβαση του

καταστατικού τους» πράττουν το ίδιο. Όμως η μη εγγραφή στον κατάλογο

των δικαιουμένων να ψηφίσουν στην Γ.Σ. μελών μίας ένωσης (σωματείων)

από την νόμιμη διοίκησή της, για τον λόγο ότι στερούνται ‘’ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης’’ θα συνιστά ούτως ή άλλως παράβαση του καταστατικού όλων

των Ενώσεων (ΕΠΣ), αφού καμία ένωση δεν έχει αυτή την πρόβλεψη στο

Καταστατικό της (ότι δηλαδή στερούνται δικαιώματος ψήφου τα σωματεία που

δεν έχουν ‘’ειδική αθλητική αναγνώριση’’). Ούτε βέβαια μπορούν να βάλουν οι

Ενώσεις του ποδοσφαίρου τέτοια πρόβλεψη (κάθετα αντίθετο στο δικαίωμα

αυτοδιοίκησης του ποδοσφαίρου) στα Καταστατικά τους, να εξαρτάται όχι

μόνο η συμμετοχή στα πρωταθλήματα των ομάδων τους, αλλά και η εγγραφή

στην Ένωση των σωματείων, από άδεια που χορηγεί η ΓΓΑ (Άρα η προς

ψήφιση διάταξη ζητάει επί ποινή εκπτώσεως των διοικήσεων σε όλες τις

Ενώσεις να παραβιάσουν τα καταστατικά τους στις Γ.Σ. και την ίδια στιγμή

τους απειλεί με ποινή εκπτώσεως αν τα παραβιάσουν!)

3. Μητρώο σωματείων

Το ηλεκτρονικό μητρώο σωματείων προβλέπεται στην παρ. 4 του

άρθρου 3, ισχύουν τα ίδια που αναφέρονται για την «ειδική αθλητική

αναγνώριση». Ζητείται τεράστιος όγκος στοιχείων από τα σωματεία (μας

εστάλη έγγραφο με περί τα 80 στοιχεία να συμπληρωθούν- έγγραφα να

αποσταλούν, (πλήρη στοιχεία όλων των μελών του Δ.Σ. και αθλητών, πλήρη

στοιχεία δωρεών, χορηγών, οικονομικών συναλλαγών, φορολογικά και

λογιστικά στοιχεία, κ.λ.π.), που δεν εξυπηρετεί απολύτως κανέναν σκοπό (ένα

«φακέλωμα» που βρίσκεται εκτός κάθε έννοιας αθλητισμού). Και για την μη

εγγραφή στο αθλητικό μητρώο ισχύουν οι ίδιες ποινές: α) η απαγόρευση

συμμετοχής στα πρωταθλήματα των Ενώσεων β) απαγόρευση

συμμετοχής στις γενικές συνελεύσεις των ενώσεων και γ) απαγόρευση

χρήσης αθλητικών εγκαταστάσεων που ανήκουν σε εποπτευόμενα

από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού νομικά πρόσωπα δημοσίου και

ιδιωτικού δικαίου» Ισχύουν ακριβώς τα ίδια που προαναφέρονται και

για την «ειδική αθλητική αναγνώριση».

4. Ο αθλητικός νόμος ν.2725/1999

(οι διατάξεις του οποίου για την «ειδική αθλητική αναγνώριση»

τροποποιήθηκαν με τον ν.4726/2020). Ένα γενικό σχόλιο για τον νόμο

για την επιχορήγηση των αθλητικών ενώσεων και την συνταγματικά

κατοχυρωμένη εποπτεία που ασκεί η Πολιτεία.

Ατυχώς ο αθλητικός νόμος είναι ενιαίος αα) για ατομικά και ομαδικά

αθλήματα και ββ) για επιχορηγούμενες και μη επιχορηγούμενες

Ομοσπονδίες, κάτι που δημιουργεί ασυμβίβαστα/ ασύμβατες καταστάσεις,

άδικες γενικότητες και διατάξεις που δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής σε

κάθε άθλημα ομαδικό ή ατομικό και σε κάθε ομοσπονδία

i. Σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 12 του Συντάγματος Ο αθλητισμός

τελεί υπό την προστασία και την ανώτατη εποπτεία του Κράτους. Το

Κράτος επιχορηγεί και ελέγχει τις ενώσεις των αθλητικών σωματείων κάθε

είδους, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει επίσης τη διάθεση των ενισχύσεων

που παρέχονται κάθε φορά στις επιχορηγούμενες ενώσεις σύμφωνα με τον

προορισμό τους.

ii. Ο αθλητικός νόμος 2725/1999 θεσπίζοντας ελεγκτικά όργανα και

διαδικασίες ελέγχου των Σωματείων, Ενώσεων και Ομοσπονδιών, έλαβε

κυριαρχικά υπόψη ότι το σύνολο των υπαγόμενων στην εποπτεία του

υφυπουργείου αθλητισμού Ομοσπονδιών (περίπου 44 Ομοσπονδίες),

εξαιρουμένης της ΕΠΟ (δεν γνωρίζω τι γίνεται με την Ομοσπονδία μπάσκετ),

επιχορηγούνταν σε ποσοστά 50% του προϋπολογισμού τους και άνω

από το δημόσιο. Για τον λόγο αυτό το άρθρο 52 του ν.2725/99, που

αναφέρεται στις διαδικασίες ελέγχου, είχε εξαιρέσει και την ΕΠΟ από τον

έλεγχο αυτό.

iii. Η λογική αυτή του αθλητικού νόμου 2725/1999 ενυπάρχει στις

διατάξεις αρκετών άρθρων, όπως π.χ. του άρθρου 30 που αναφέρεται στην

οργάνωση των ομοσπονδιών και στις αποδοχές του προσωπικού, όπου

θεσπίζονται συγκεκριμένοι κανόνες για την οργάνωση και λειτουργία των

ομοσπονδιών, υπηρεσιακές θέσεις, ειδικότητες προσόντα εργαζομένων,

αποδοχές, και υποβολή προς έγκριση στον αρμόδιο υπουργό αθλητισμού του

σχετικού κανονισμού της κάθε ομοσπονδίας που τα προβλέπει όλα αυτά. Η

υποχρέωση αυτή δεν υπάρχει όταν η ομοσπονδία χρηματοδοτείται

από την ΓΓΑ ή από εποπτευόμενους από αυτή φορείς σε ποσοστό

μικρότερο από 50% των συνολικών εσόδων της.

iv. Η Εποπτεία λοιπόν και ο έλεγχος σχετίζονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ

με την χρηματοδότηση των Ομοσπονδιών, Ενώσεων ή σωματείων,

άλλως για ποιόν λόγο να ελεγχθεί ένας ιδιώτης που ασκεί το κατοχυρωμένο

συνταγματικά χόμπι του, εφόσον δεν διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα; Αν έχει

έσοδα κάνει φορολογική δήλωση στην Α.Α.Δ.Ε. και σε κάθε περίπτωση

αρμόδιο να τον ελέγξει είναι το υπουργείο Οικονομικών, αν έχει υπαλλήλους

τους δηλώνει και ασφαλίζει στον Ε.Φ.Κ.Α. και σε κάθε περίπτωση αρμόδιο να

τον ελέγξει είναι το υπουργείο εργασίας κ.ο.κ.

Η «ειδική αθλητική αναγνώριση», θα πρέπει να παραμείνει σε ένα

πρωτογενές και λογικό επίπεδο, και θα πρέπει να πάψει να

χρησιμοποιείται σαν «όχημα» για λοιπές επιδιώξεις όπως όχι τείνει να

γίνει, αλλά ήδη ΕΓΙΝΕ σήμερα π.χ. αν το ποδοσφαιρικό σωματείο έχει

προσλάβει προπονητή που έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος από την

Γ.Γ.Α., όπως ζητείται στον παρόντα χρόνο, για να γίνει αποδεκτή η αίτηση,

οπότε τα σωματεία πιέζονται με την μορφή εκβιαστικού διλήμματος, αν

θέλουν να μπουν στο πρόγραμμα χρηματοδότησης, να προσλάβουν

προπονητή με δίπλωμα ΓΓΑ (που η πλειοψηφία των προπονητών σχολών

ΕΠΟ, αν όχι όλοι, δεν διαθέτει!). Με την μεταστροφή του «δικαιώματος» της

«ειδικής αθλητικής αναγνώρισης» των σωματείων σε «υποχρέωση», (με

ποινή αυτοδίκαιης απαγόρευσης της λειτουργία τους!), ανοίγει ο δρόμος, για

την επιβολή διαφόρων λοιπών υποχρεώσεων στα σωματεία, με μόνιμη

απειλή την άρση της αναγνώρισης, κάτι που μπορεί να στοχεύει σε

διάφορες επιδιώξεις, πολιτικές ή μη, θεμιτές η μη, δεν έχει σημασία, μη

επιτρεπτές όμως, σε κάθε περίπτωση, στο πρωτογενές και

συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.

ζ) Η μόνη «ποινή» που μπορεί να βάλλει η ΓΓΑ, το υφυπουργείο

αθλητισμού, που εν προκειμένω αποτελεί την «ΔΙΟΙΚΗΣΗ», στην

περίπτωση που ένα αθλητικό σωματείο δεν ασκήσει το δικαίωμά του να

αποκτήσει την λεγόμενη αθλητική αναγνώριση (παρότι η έννομη τάξη δεν

επιβάλλει ποινές για την μη άσκηση δικαιωμάτων!) είναι η μη καταβολή

επιχορηγήσεων εκ μέρους της. Καμία άλλη ποινή. Στην παράθεση των

διατάξεων του Συνάγματος ανωτέρω υπογραμμίσαμε τις λέξεις ή φράσεις για

το πώς λειτουργεί η Πολιτεία (το κράτος): «μεριμνά» «προστατεύει»

«διασφαλίζει την ανεμπόδιστη άσκηση των δικαιωμάτων»…. δεν βάζει

προσκόμματα και δεν «απαγορεύει! (όπως εν προκειμένω)!

2 ος λόγος καταχρηστική άσκηση δικαιώματος

Η μη κτήση από ημάς «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης οφείλεται

στην επίδειξη απόλυτα καταχρηστικής συμπεριφοράς εκ μέρους της

διοίκησης για τους λόγους που εκτενώς έχουμε προαναφέρει:

Διότι: α) Κατ αρχάς είχαμε ήδη αθλητική αναγνώριση από τον

χρόνο συστάσεως των σωματείων μας που ποτέ δεν μας ανακλήθηκε!

β) Δεύτερον οι νέες διατάξεις των άρθρων 3 και 5 του ν.4726/2020

στόχευαν ακριβώς σ΄αυτό, στην μη κτήση από ημάς της «εδικής

αθλητικής αναγνώρισης» χρησιμοποιηθήκαμε εμείς τα ποδοσφαιρικά

σωματεία ως μοχλός πίεσης της Διοίκησης, του υφυπουργείου

Αθλητισμού εν προκειμένω, για να πετύχει τους στόχους που είχε θέσει

σχετικά με το θέμα των προπονητών ποδοσφαίρου. Τούτο είναι σαφές

αφού τα προσκόμματα στην εγγραφή των σωματείων στην πλατφόρμα που

είχε ανοίξει το Υφυπουργείο Αθλητισμού άρχισαν ήδη να τίθενται πριν

ψηφιστεί ο νόμος από τον Ιούνιο του 2020, θέτοντας (ΠΑΡΑΝΟΜΑ) ως

προϋπόθεση αποδοχής της αίτησης εγγραφής να διαθέτουν τα σωματεία

προπονητή με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ΓΓΑ που να είναι απόφοιτος

ΤΕΦΦΑ/ΣΕΦΑΑ

γ) Θα πρέπει να σημειωθεί μάλιστα, ότι τέθηκε ως προϋπόθεση

της εγγραφής μας για την απόκτηση της «ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης» ένα ζήτημα που ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ παντάπασιν από ημάς

από δικές μας ενέργειες ή δράσεις. Αυτό καταδεικνύει το μέγεθος της

καταχρηστικής συμπεριφοράς των οργάνων της διοίκησης. Όπως

προαναφέρθηκε η λύση του προβλήματος αυτού (των προπονητών) ΔΕΝ

εξαρτάται από την βούληση των ποδοσφαιρικών σωματείων, όπως

ημών που, ως μέλη των Ενώσεων και της ΕΠΟ, όπως οφείλουμε, τηρούμε

όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στην Ομοσπονδία μας (Ελληνική

Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία), που με την σειρά της τηρεί τις υποχρεώσεις που

δεσμευτικά έχει αναλάβει απέναντι στην σύμβαση προπονητικής UEFA

CONVENTION και στις διεθνείς ομοσπονδίες από το έτος 2003 και εντεύθεν,

όπου όλοι οι αναγνωριζόμενοι από τις διεθνείς ομοσπονδίες προπονητές

ποδοσφαίρου πρέπει να έχουν διπλώματα που τους έχουν απονεμηθεί από

μία ποδοσφαιρική ομοσπονδία (ΕΠΟ γι την Ελλάδα) και όχι από την ΓΓΑ!!!

δ) Τα συμβάντα καταδεικνύουν, ότι, όπως έχουμε πολλαπλώς

τονίσει, οι ανωτέρω πληττόμενες ως αντισυνταγματικές διατάξεις εξαρτούν

την λειτουργία των ποδοσφαιρικών σωματείων, όπως ημών από τις

εκάστοτε διαθέσεις της διοίκησης, διότι με την «άδεια λειτουργίας» που

τίθεται ως προϋπόθεση της λειτουργίας μας, που εντέχνως βαφτίζεται ως

«ειδική αθλητική αναγνώριση», θα εξαρτάται μονίμως η δράση μας και η

ικανότητα/το δικαίωμα λειτουργίας μας από την ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΡΙΤΩΝ, διότι

κανένας δεν θα εμποδίζει τον εκάστοτε υφυπουργό αθλητισμού ή γενικώς την

διοίκηση να θέτει αρεστές σ΄αυτήν για Χ λόγους (πολιτικής ή άλλης

σκοπιμότητας) προϋποθέσεις για την έκδοση «ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης» κατά την βούλησή της. Τούτο αποδεικνύεται περίτρανα

από τον τρόπο της πρώτης εφαρμογή της διάταξης, που η ΓΓΑ παρά

το γεγονός ότι οι σχολές προπονητών ΕΠΟ προβλέπονται στον νόμο

εδώ και 20 έτη (με τον ν.3057/2002) σιωπηρά (γιατί δεν το έχει αναφέρει σε

κανένα έγγραφο) έπαψε ξαφνικά να τους αναγνωρίζει και απορρίπτει το

αίτημα για απόδοση της «ειδικής αθλητικής αναγνώρισης» στα

ποδοσφαιρικά σωματεία «ετσιθελικά». ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΟΥ Η

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 12 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ.

Συνεπώς, εκτός όλων των λοιπών, επειδή η διοίκηση καταχρηστικά

εμποδίζει την κτήση της εδικής αθλητικής αναγνώρισης από ημάς, για τον

λόγο αυτό δεν δικαιούται να μας εμποδίσει/αποβάλλει από τον κατάλογο των

δικαιούμενων να συμμετέχουν στην τακτική Γενική Συνέλευση της Ενώσεώς

μας.

Αρμοδιότητα.

Το Διαιτητικό Δικαστήριό Σας είναι αρμόδιο για την επίλυση της

προπεριγραφόμενης διαφοράς, δυνάμει του αρ. 5 του Κανονισμού

Λειτουργίας Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου (Αρμοδιότητες.

Δικαιοδοσία. Υπαγόμενες Διαφορές), αφού στην παρ. 2 περ. β. αυτού ορίζεται

ότι το Διαιτητικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο για «την εκδίκαση των διαφορών

που σχετίζονται με ακυρότητες αποφάσεων του Δ.Σ. ή των Γενικών

Συνελεύσεων των Ενώσεων ή των Σωματείων Μελών των Ενώσεων».

Επομένως η παρούσα προσφυγή μας εισάγεται αρμοδίως ενώπιον του

Διαιτητικού Δικαστηρίου Ε.Π.Ο.

Η παρούσα προσφυγή μας ασκείται, επίσης εμπρόθεσμα, δυνάμει του

αρ. 7 του Κανονισμού Λειτουργίας Διαιτητικού Δικαστηρίου

Ποδοσφαίρου, το οποίο ορίζει στην παρ. 2 ότι «Το αίτημα της προσβολής

απόφασης του Δ.Σ. ή της Ε.Ε. μίας Ένωσης ή ενός Οργάνου της ΕΠΟ κ.ο.κ.,

πρέπει να κατατεθεί στο Δικαστήριο εντός της προθεσμίας που ορίζεται ειδικά

για την κάθε περίπτωση. Σε περίπτωση που στο Καταστατικό ή στον

Κανονισμό της ΕΠΟ, της οικείας Ένωσης ή του Αθλητικού Οργάνου, ή στην

προηγούμενη συμφωνία των διαδίκων, δεν προβλέπεται για την προσβολή της

απόφασης ειδική προθεσμία, τότε η προθεσμία θα είναι πέντε (5) ημέρες από

την επόμενη ημέρα της νόμιμης κοινοποίησης της απόφασης που

προσβάλλεται ή της αποδεδειγμένης γνώσης αυτής (σε περίπτωση που ο/η

προσφεύγων/ουσα δεν ανήκει στα προς κοινοποίηση πρόσωπα) όχι όμως

πέραν των δεκαπέντε (15) ημερών από την κοινοποίησή της».

Εν προκειμένω, σημείο εκκίνησης της πενθήμερης προθεσμίας

αποτελεί η επομένη της συνεδριάσεως του Δ.Σ., οπότε και λάβαμε γνώση της

απόφασης. Ήτοι η προθεσμία μας ξεκίνησε την …..-06-2021.

Επειδή, με την παρούσα προσφυγή μας δηλώνουμε ότι

αναγνωρίζουμε τη δικαιοδοσία και την αρμοδιότητα του Διαιτητικού Σας

Δικαστηρίου για την επίλυση της παρούσας διαφοράς.

Επειδή με την παρούσα ορίζουμε Διαιτητή τον ………………

Επειδή όλα τα ανωτέρω είναι νόμιμα, βάσιμα και αληθή.



ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Και τα όσα νόμιμα και εμπρόθεσμα θα προσθέσουμε


ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ

Να γίνει δεκτή η παρούσα προσφυγή μας.

Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. …. Απόφαση της Ε.Ε. της

ΕΠΣ Δωδεκανήσου.

Να αναγνωρισθεί ότι οι διατάξεις των άρθρων 3 και 5 του ν.4726/2020

κατά το μέρος που ορίζουν ως υποχρέωση για την λειτουργία μας ως

ποδοσφαιρικών σωματείων την απόκτηση της «ειδικής αθλητικής

αναγνώρισης» και κατά το μέρος που ορίζουν ως ποινή της μη απόκτησής της

την διαγραφή μας από την Ένωση που ανήκουμε, την απαγόρευση να

αγωνιζόμαστε στα πρωταθλήματα της Ενώσεώς μας και την απαγόρευση να

συμμετέχουμε στις Γενικές Συνελεύσεις τις Ενώσεώς μας, είναι

αντισυνταγματικές.

Να αναγνωρισθεί ότι, με βάσει τις διατάξεις του εν ισχύ καταστατικού

της ΕΠΣ Δωδεκανήσου δικαιούμαστε να συμμετάσχουμε στην Τακτική

Γενική συνέλευση της ΕΣΠΣ Δωδεκανήσου που έχει ορισθεί για τις 19-07-

2021. Να μας επιστραφεί το παράβολο.




Αθήνα 22-06-2021

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος