ΠΗΓΗ 20/20
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΧΤΣΙΔΗΣ
Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει. Όχι για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, κυβέρνηση συνεργασίας, ο Φουρθιώτης (ή ξερωγώ ποιος θα αναλάβει την αποικία). Πρέπει να φύγει για να μπορέσουμε να ανασάνουμε απ' την -σε τόσα πολλά επίπεδα- ασφυξία!
Και στο κάτω – κάτω βρε αδερφέ ας αναλάβουμε τις «ατομικές» μας ευθύνες, το φταίξιμό μας, την ηθική και φυσική αυτουργία μας.
Φταίμε για τις πυρκαγιές, φταίμε για τις πλημμύρες, φταίμε που μπαίνουμε στον πιο σύγχρονο, ιδιωτικό αυτοκινητόδρομο χωρίς αλυσίδες και εγκλωβιζόμαστε στα χιόνια λες και είμαστε στο Άνκορατζ της Αλάσκα.
Για την πανδημία και τους 23.000 νεκρούς; Εκεί και αν φταίμε, ειδικά οι νέοι που είναι η βασική αιτία διάδοσης του κορωνοϊού, δεν το συζητάμε καν. Το έχει αποδείξει με έρευνες, που δεν υπάρχουν, ο πρωθυπουργός.
Και το φταίξιμο δεν τελειώνει φυσικά στις φυσικές καταστροφές.
Δεν πιστεύω να ξεχάσατε.
Φταίμε για την χρεοκοπία της χώρας, το "γεύμα" με τον Πάγκαλο και τις αποδείξεις, που δεν ζητήσαμε.
Φταίμε για την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ, γιατί δεν ελέγχουμε τις τιμές και δεν βγάζουμε σέλφι με τον Άδωνη.
Φταίμε για την ακρίβεια στο ρεύμα και την ενέργεια, λες και δεν μπορούμε να ζεσταθούμε αφήνοντας μισάνοιχτο τον φούρνο.
Φταίμε για την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους.
Φταίμε για τη διεθνή κατακραυγή εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης, για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και την φίμωση του Τύπου. Φταίμε που είμαστε αλληλέγγυοι και μιλάμε πολύ αντί να βγάλουμε τον σκασμό για το καλό της χώρας.
Φταίμε που δεν είμαστε πιο παραγωγικοί ώστε να μπορέσουμε να βρούμε ένα σπίτι με ανθρώπινο ενοίκιο.
Φταίμε που δεν τα βγάζουμε πέρα.
Φταίμε που σκαρώνουμε στιχάκια για τον πρωθυπουργό.
Και τέλος, αχ αυτές οι γυναίκες με τη φλυαρία τους και το προκλητικό τους ντύσιμο – κάλεσμα για βιασμό.
Φταίμε για τις πυρκαγιές, φταίμε για τις πλημμύρες, φταίμε που μπαίνουμε στον πιο σύγχρονο, ιδιωτικό αυτοκινητόδρομο χωρίς αλυσίδες και εγκλωβιζόμαστε στα χιόνια λες και είμαστε στο Άνκορατζ της Αλάσκα.
Για την πανδημία και τους 23.000 νεκρούς; Εκεί και αν φταίμε, ειδικά οι νέοι που είναι η βασική αιτία διάδοσης του κορωνοϊού, δεν το συζητάμε καν. Το έχει αποδείξει με έρευνες, που δεν υπάρχουν, ο πρωθυπουργός.
Και το φταίξιμο δεν τελειώνει φυσικά στις φυσικές καταστροφές.
Δεν πιστεύω να ξεχάσατε.
Φταίμε για την χρεοκοπία της χώρας, το "γεύμα" με τον Πάγκαλο και τις αποδείξεις, που δεν ζητήσαμε.
Φταίμε για την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ, γιατί δεν ελέγχουμε τις τιμές και δεν βγάζουμε σέλφι με τον Άδωνη.
Φταίμε για την ακρίβεια στο ρεύμα και την ενέργεια, λες και δεν μπορούμε να ζεσταθούμε αφήνοντας μισάνοιχτο τον φούρνο.
Φταίμε για την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους.
Φταίμε για τη διεθνή κατακραυγή εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης, για τις παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και την φίμωση του Τύπου. Φταίμε που είμαστε αλληλέγγυοι και μιλάμε πολύ αντί να βγάλουμε τον σκασμό για το καλό της χώρας.
Φταίμε που δεν είμαστε πιο παραγωγικοί ώστε να μπορέσουμε να βρούμε ένα σπίτι με ανθρώπινο ενοίκιο.
Φταίμε που δεν τα βγάζουμε πέρα.
Φταίμε που σκαρώνουμε στιχάκια για τον πρωθυπουργό.
Και τέλος, αχ αυτές οι γυναίκες με τη φλυαρία τους και το προκλητικό τους ντύσιμο – κάλεσμα για βιασμό.
Πόσο φταίνε, που πεθαίνουν στα χέρια κακοποιητών, οι οποίοι στο κάτω κάτω δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να είναι και καλοί πατέρες.
Τέλος πάντων, για να μη φλυαρώ (δεν κινδυνεύω βέβαια, είμαι άνδρας), το πιάσατε το νόημα.
Η αλάνθαστη κυβέρνηση Μητσοτάκη, έκανε ίσως το μοναδικό της λάθος σε μια –ειλικρινά- αψεγάδιαστη επικοινωνιακή στρατηγική που εφαρμόζει εδώ και 2,5 χρονια.
Μια στρατηγική που μπορεί να τέθηκε σε εφαρμογή από την πρώτη μέρα του πρώτου μνημονίου, αλλά η επικοινωνιακή ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη την εξέλιξε σε επιστήμη: «Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη, αν νιώθει ότι φταίει».
Το μοναδικό αυτό λάθος είναι πως αυτή η στρατηγική της πλήρους ανάθεσης των ευθυνών στην κοινωνία, για τις «10 πληγές του Μητσοτάκη» που ζούμε εδώ και 2,5 περίπου χρόνια, υπονόμευσε την μεγαλύτερη δύναμη μιας κυβέρνησης: Την αίσθηση ότι την χρειαζόμαστε.
Όχι, αγαπητοί επικοινωνιολόγοι και ΜΜΕ, με αυτή την τερατώδη ανάθεση ευθυνών στου πολίτες, ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται άτρωτος, σοφός, αλάνθαστος και ηγέτης.
Αυτό που πλέον φαίνεται, είναι το πραγματικό πρόσωπο του Ντόριαν Γκρέυ.
Αυτό που πλέον φαίνεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί πολιτικό, οικονομικό, ψυχολογικό και ανθρώπινο βάρος.
Είναι ένας ιδιωτικός οργανισμός, που έχει αναλάβει εργολαβία την ανάθεση ευθυνών.
Αυτό που πλέον φαίνεται είναι πως τελικά, κυβέρνηση είμαστε εμείς, η «ατομική ευθύνη» μας, τα φταιξίματά και τα βάρη που μας φόρτωσαν.
Ε, ας αναλάβουμε λοιπόν και την εντολή διακυβέρνησης.
Τέλος πάντων, για να μη φλυαρώ (δεν κινδυνεύω βέβαια, είμαι άνδρας), το πιάσατε το νόημα.
Η αλάνθαστη κυβέρνηση Μητσοτάκη, έκανε ίσως το μοναδικό της λάθος σε μια –ειλικρινά- αψεγάδιαστη επικοινωνιακή στρατηγική που εφαρμόζει εδώ και 2,5 χρονια.
Μια στρατηγική που μπορεί να τέθηκε σε εφαρμογή από την πρώτη μέρα του πρώτου μνημονίου, αλλά η επικοινωνιακή ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη την εξέλιξε σε επιστήμη: «Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη, αν νιώθει ότι φταίει».
Το μοναδικό αυτό λάθος είναι πως αυτή η στρατηγική της πλήρους ανάθεσης των ευθυνών στην κοινωνία, για τις «10 πληγές του Μητσοτάκη» που ζούμε εδώ και 2,5 περίπου χρόνια, υπονόμευσε την μεγαλύτερη δύναμη μιας κυβέρνησης: Την αίσθηση ότι την χρειαζόμαστε.
Όχι, αγαπητοί επικοινωνιολόγοι και ΜΜΕ, με αυτή την τερατώδη ανάθεση ευθυνών στου πολίτες, ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται άτρωτος, σοφός, αλάνθαστος και ηγέτης.
Αυτό που πλέον φαίνεται, είναι το πραγματικό πρόσωπο του Ντόριαν Γκρέυ.
Αυτό που πλέον φαίνεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί πολιτικό, οικονομικό, ψυχολογικό και ανθρώπινο βάρος.
Είναι ένας ιδιωτικός οργανισμός, που έχει αναλάβει εργολαβία την ανάθεση ευθυνών.
Αυτό που πλέον φαίνεται είναι πως τελικά, κυβέρνηση είμαστε εμείς, η «ατομική ευθύνη» μας, τα φταιξίματά και τα βάρη που μας φόρτωσαν.
Ε, ας αναλάβουμε λοιπόν και την εντολή διακυβέρνησης.
