Αναλυτικά όσα είπε ο Γιώργος Ορφανός:
Για την κατάργηση του ιδιωνύμου, του νόμου κατά της βίας που έφτιαξε ο ίδιος: «Όταν έχεις ένα πρόβλημα, ή το αντιμετωπίζεις ή πας και κρύβεσαι. Κι εμένα μου κάνει εντύπωση η πολιτεία όπως είναι δομημένη, το κράτος το οποίο έχει τεράστιες δυνατότητες και δεν αντιμετωπίζει ένα θέμα το οποίο μπορεί να το λύσει. Σίγουρα, η προσπάθεια που έγινε τότε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι το 2009 που καταργήθηκε αυτή η διάταξη, ο νόμος ήταν απόλυτα επιτυχημένος. Ο στόχος του ήταν να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα βίας. Όταν έχεις μείωση 80% στα επεισόδια, σημαίνει ότι έχεις πετύχει τον βασικό σου στόχο. Το 20% είναι μια σύγκρουση του τύπου ο Γιώργος Ορφανός είπε κάτι άσχημο στον Κυριάκο Θωμαΐδη, έτσι το κατέγραψε η Αστυνομία, δεν είναι πραγματικά γεγονότα βίας.
Το δεύτερο είναι να επιδιώκεις να φέρεις στο γήπεδο εκείνους τους οποίους δεν πηγαίνουν λόγω της βίας, τις οικογένειες, τις γυναίκες, τα παιδιά. Με σταματάνε γυναίκες και μου λένε “χάρη στον νόμο σας πήγαμε στο γήπεδο”, οργανώσαμε κερκίδες, τις επιδοτήσαμε για να είναι οικογενειακές. Όταν θέλεις, το αντιμετωπίζεις. Και νομίζω ότι καταργήσανε τον νόμο χωρίς ουσιαστική δικαιολογία.
Εκείνο τον καιρό ήμουν επικεφαλής στην ομάδα ποδοσφαίρου των βουλευτών αλλά μετά μετείχα και στην ομάδα μπάσκετ, πηγαίναμε και παίζαμε. Κι εκεί μετείχε και ο συνάδελφός μου, ο κ. Ιωαννίδης, μετείχανε και άτομα από την αντιπολίτευση και όταν έφερε τη ρύθμιση που αναιρούσε τον νόμο, ο Ανδρέας Λοβέρδος του είπε “Γιάννη, γιατί το κάνεις αυτό; Είναι κοινωνική κατάκτηση”. Όχι κάποιος από τη Νέα Δημοκρατία, κάποιος από την άλλη πλευρά που έβλεπε ότι φέραμε αποτέλεσμα, είναι και νομικός οπότε είχε την εικόνα τι γίνεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Τι θέλω να πω. Έχουμε να λύσουμε ένα θέμα. Το αντιμετωπίζεις ριζικά. Αυτό σημαίνει νέα παιδεία σε βάθος χρόνου, το αντιμετωπίζει όμως και έγκαιρα για αυτό που υπάρχει τώρα, δεν το αφήνεις να περνάει λέγοντας ότι θα το λύσω σε 20 χρόνια».
Για το ότι μετά την κατάργηση του νόμου του, ο ίδιος δεν επανεξελέγη σε αντίθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη: «Αυτό είναι σαφέστατο. Είπατε να βγει μπροστά. Γιατί κάποιος να βγει μπροστά αν ο στόχος του ήταν η επανεκλογή. Εμένα δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Το να «χαϊδεύεις τα αυτιά» των πολιτών αποδίδει. Αλλά δεν αποδίδει για την κοινωνία. Είναι σαφές ότι πολλοί πρέπει να βρεθούν μπροστά, να βάλουν τα δικά τους τα σώματα και πίσω από αυτούς θα στοιχηθούν η κοινωνία, οι πλειοψηφίες και θα μπορέσουμε να περάσουμε πράγματα τα οποία μας φαίνονται δύσκολα».
Για τις «φωνές» για την επαναφορά του νόμου του: «Σε έναν βαθμό έχει επανέλθει αλλά δεν εφαρμόζεται. Δεν υπάρχει η αποφασιστικότητα να στείλω το μήνυμα. Το έκανες; Θα βρεθείς στη φυλακή! Όχι γιατί η πολιτεία είναι εκδικητική αλλά προστατευτική για όλους τους υπόλοιπους που δεν μετέχουν στα γεγονότα βίας. Θα σας πω ότι το κυριότερο αποτέλεσμα ήταν ότι η παραβατικότητα μειώθηκε με δυναμικό τρόπο ακριβώς επειδή υπήρχε ο φόβος ότι θα πάει φυλακή. Λειτουργούσε πλέον αποτρεπτικά, δεν είχαμε επεισόδια. Θέλω να πω και το εξής. Δεν μπορεί να εφαρμόσεις το 2023 τον ίδιο νόμο του 2006. Θα πρέπει να δεις τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, ποια είναι τα γεγονότα τα οποία οδηγούν στα φαινόμενα βίας, κι αυτό είναι για τη μακροπρόθεσμη πολιτική σου.
Θα σας πω επίσης ότι είναι στα επόμενα σχέδιά μου να φτιάξω ένα ίδρυμα που θα ασχοληθεί με τα θέματα βίας γύρω από τον αθλητισμό. Και αυτό δε θα είναι ένα όργανο για την Ελλάδα, θα είναι ένα όργανο που θα ασχοληθεί με όλη την Ευρώπη, ενδεχομένως και όπου αλλού μπορούμε να επεκταθούμε σε συνεργασίες, να δούμε γιατί δημιουργείται και πώς μπορούμε να το αποφύγουμε και να το αντιμετωπίσουμε».
Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα «ραντεβού θανάτου»: «Η Αστυνομία έχει τους τρόπους της να μαθαίνει, να πληροφορείται και να προετοιμάζεται. Δε λέω ότι θα πετυχαίνει 100% αλλά τα περισσότερα από αυτά θα τα προλαβαίνει μέσω της πληροφόρησης. Είναι το βασικό στοιχείο για να μπορέσεις να έχεις μία συγκροτημένη πολιτική αντιμετώπισης της βίας. Υπάρχει και ένα δεύτερο σημείο που πρέπει να δούμε. Αυτός ο οποίος προετοιμάζεται για τέτοια γεγονότα, φαίνεται. Με το πώς συμπεριφέρεται, με το πώς κάνει η Αστυνομία. Ο βασικός στόχος αυτός είναι, να προλάβει κάποιος αυτές τις καταστάσεις».
Ο κ. Ορφανός πρόσθεσε: «Αρχικά, τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει ποιος πληρώνει τον αστυνομικό, αυτό είναι θέμα της πολιτείας να βρει τις ρυθμίσεις. Τα οικονομικά θέματα είναι έξω από τη διαδικασία της βίας. Η πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει κατάματα το θέμα. Τι σημαίνει κατάματα; Δύο λέξεις: καμία ανοχή. Δεν υπάρχει ανοχή σε αυτό το θέμα. Και το να πάρω τη βία από εδώ και να τη μεταφέρω εκεί γιατί εκεί μου είναι πιο εύκολα, εμένα δεν με νοιάζει. Να τελειώσω τη βία, να την αντιμετωπίσω κατάματα, να βρω τις διαδικασίες. Οι ομάδες έχουν τις ευθύνες τους. Αυτοί που μετέχουν στους συνδέσμους εκπροσωπούν τις ομάδες. Αν η ομάδα δεν τους δώσει τη θετική της άποψη για τη λειτουργία, δεν μπορούν να ξεκινήσουν. Αυτά προβλέπει η νομοθεσία αλλά δεν τα εφαρμόζουν. Έναν που τον έπιασαν σε ένα αγγλικό γήπεδο και είπε η ομάδα του, η Σαουθάμπτον, 6 χρόνια δεν έρχεσαι στο γήπεδο. Κι όταν είναι βαρύτερο το αδίκημα, του λέει δεν έρχεσαι ποτέ, δε σε ξαναθέλω. Εάν δεν αποφασίσουμε να τους βγάλουμε από τα γήπεδα, το θέμα της βίας θα το έχουμε μπροστά μας. Άρα χρειάζεται έναν αποφασιστικό τρόπο. Δεν μπορεί ούτε η UEFA ούτε η FIFA να αδιαφορούν για ένα τέτοιο φαινόμενο που συνοδεύει τις δικές τους διοργανώσεις. Δεν μπορεί να είναι έξω από το παιχνίδι. Πρέπει να μπει αποφασιστικά και μπαίνει όταν χρειάζεται να τιμωρήσει. Όταν αποφασίσεις να μπεις στη μάχη, θα μπεις στη μάχη. Δεν μας ενδιαφέρει το όνομα της ομάδας αλλά να τους βγάλουμε έξω από το παιχνίδι. Δεν θέλουμε εκείνους που δολοφονούν, θέλουμε εκείνους που πάνε και πανηγυρίζουν στα γήπεδα. Όταν οι αθλητικοί παράγοντες στέκονται από μακριά και ψιλοχαϊδεύουνε, όταν οι ίδιοι οι πρόεδροι παίρνουν και λένε «βγάλτον από τη φυλακή είναι καλό παιδί, του ξέφυγε». Δε μπορούμε να εμφανίζουμε εικόνα ανοχής σε τέτοια φαινόμενα. Κανένας! Είτε είναι η αθλητική εξουσία, είτε είναι η κεντρική εξουσία, αποφασιστικά τους τιμωρούμε όταν πρέπει και τους βγάζουμε έξω από το παιχνίδι. Τελικά, θα μείνουν όλοι εκείνοι που τους θέλουμε».
Για την κατάργηση του ιδιωνύμου, του νόμου κατά της βίας που έφτιαξε ο ίδιος: «Όταν έχεις ένα πρόβλημα, ή το αντιμετωπίζεις ή πας και κρύβεσαι. Κι εμένα μου κάνει εντύπωση η πολιτεία όπως είναι δομημένη, το κράτος το οποίο έχει τεράστιες δυνατότητες και δεν αντιμετωπίζει ένα θέμα το οποίο μπορεί να το λύσει. Σίγουρα, η προσπάθεια που έγινε τότε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι το 2009 που καταργήθηκε αυτή η διάταξη, ο νόμος ήταν απόλυτα επιτυχημένος. Ο στόχος του ήταν να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα βίας. Όταν έχεις μείωση 80% στα επεισόδια, σημαίνει ότι έχεις πετύχει τον βασικό σου στόχο. Το 20% είναι μια σύγκρουση του τύπου ο Γιώργος Ορφανός είπε κάτι άσχημο στον Κυριάκο Θωμαΐδη, έτσι το κατέγραψε η Αστυνομία, δεν είναι πραγματικά γεγονότα βίας.
Το δεύτερο είναι να επιδιώκεις να φέρεις στο γήπεδο εκείνους τους οποίους δεν πηγαίνουν λόγω της βίας, τις οικογένειες, τις γυναίκες, τα παιδιά. Με σταματάνε γυναίκες και μου λένε “χάρη στον νόμο σας πήγαμε στο γήπεδο”, οργανώσαμε κερκίδες, τις επιδοτήσαμε για να είναι οικογενειακές. Όταν θέλεις, το αντιμετωπίζεις. Και νομίζω ότι καταργήσανε τον νόμο χωρίς ουσιαστική δικαιολογία.
Εκείνο τον καιρό ήμουν επικεφαλής στην ομάδα ποδοσφαίρου των βουλευτών αλλά μετά μετείχα και στην ομάδα μπάσκετ, πηγαίναμε και παίζαμε. Κι εκεί μετείχε και ο συνάδελφός μου, ο κ. Ιωαννίδης, μετείχανε και άτομα από την αντιπολίτευση και όταν έφερε τη ρύθμιση που αναιρούσε τον νόμο, ο Ανδρέας Λοβέρδος του είπε “Γιάννη, γιατί το κάνεις αυτό; Είναι κοινωνική κατάκτηση”. Όχι κάποιος από τη Νέα Δημοκρατία, κάποιος από την άλλη πλευρά που έβλεπε ότι φέραμε αποτέλεσμα, είναι και νομικός οπότε είχε την εικόνα τι γίνεται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Τι θέλω να πω. Έχουμε να λύσουμε ένα θέμα. Το αντιμετωπίζεις ριζικά. Αυτό σημαίνει νέα παιδεία σε βάθος χρόνου, το αντιμετωπίζει όμως και έγκαιρα για αυτό που υπάρχει τώρα, δεν το αφήνεις να περνάει λέγοντας ότι θα το λύσω σε 20 χρόνια».
Για το ότι μετά την κατάργηση του νόμου του, ο ίδιος δεν επανεξελέγη σε αντίθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη: «Αυτό είναι σαφέστατο. Είπατε να βγει μπροστά. Γιατί κάποιος να βγει μπροστά αν ο στόχος του ήταν η επανεκλογή. Εμένα δεν ήταν αυτός ο στόχος μου. Το να «χαϊδεύεις τα αυτιά» των πολιτών αποδίδει. Αλλά δεν αποδίδει για την κοινωνία. Είναι σαφές ότι πολλοί πρέπει να βρεθούν μπροστά, να βάλουν τα δικά τους τα σώματα και πίσω από αυτούς θα στοιχηθούν η κοινωνία, οι πλειοψηφίες και θα μπορέσουμε να περάσουμε πράγματα τα οποία μας φαίνονται δύσκολα».
Για τις «φωνές» για την επαναφορά του νόμου του: «Σε έναν βαθμό έχει επανέλθει αλλά δεν εφαρμόζεται. Δεν υπάρχει η αποφασιστικότητα να στείλω το μήνυμα. Το έκανες; Θα βρεθείς στη φυλακή! Όχι γιατί η πολιτεία είναι εκδικητική αλλά προστατευτική για όλους τους υπόλοιπους που δεν μετέχουν στα γεγονότα βίας. Θα σας πω ότι το κυριότερο αποτέλεσμα ήταν ότι η παραβατικότητα μειώθηκε με δυναμικό τρόπο ακριβώς επειδή υπήρχε ο φόβος ότι θα πάει φυλακή. Λειτουργούσε πλέον αποτρεπτικά, δεν είχαμε επεισόδια. Θέλω να πω και το εξής. Δεν μπορεί να εφαρμόσεις το 2023 τον ίδιο νόμο του 2006. Θα πρέπει να δεις τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, ποια είναι τα γεγονότα τα οποία οδηγούν στα φαινόμενα βίας, κι αυτό είναι για τη μακροπρόθεσμη πολιτική σου.
Θα σας πω επίσης ότι είναι στα επόμενα σχέδιά μου να φτιάξω ένα ίδρυμα που θα ασχοληθεί με τα θέματα βίας γύρω από τον αθλητισμό. Και αυτό δε θα είναι ένα όργανο για την Ελλάδα, θα είναι ένα όργανο που θα ασχοληθεί με όλη την Ευρώπη, ενδεχομένως και όπου αλλού μπορούμε να επεκταθούμε σε συνεργασίες, να δούμε γιατί δημιουργείται και πώς μπορούμε να το αποφύγουμε και να το αντιμετωπίσουμε».
Πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα «ραντεβού θανάτου»: «Η Αστυνομία έχει τους τρόπους της να μαθαίνει, να πληροφορείται και να προετοιμάζεται. Δε λέω ότι θα πετυχαίνει 100% αλλά τα περισσότερα από αυτά θα τα προλαβαίνει μέσω της πληροφόρησης. Είναι το βασικό στοιχείο για να μπορέσεις να έχεις μία συγκροτημένη πολιτική αντιμετώπισης της βίας. Υπάρχει και ένα δεύτερο σημείο που πρέπει να δούμε. Αυτός ο οποίος προετοιμάζεται για τέτοια γεγονότα, φαίνεται. Με το πώς συμπεριφέρεται, με το πώς κάνει η Αστυνομία. Ο βασικός στόχος αυτός είναι, να προλάβει κάποιος αυτές τις καταστάσεις».
Ο κ. Ορφανός πρόσθεσε: «Αρχικά, τον πολίτη δεν τον ενδιαφέρει ποιος πληρώνει τον αστυνομικό, αυτό είναι θέμα της πολιτείας να βρει τις ρυθμίσεις. Τα οικονομικά θέματα είναι έξω από τη διαδικασία της βίας. Η πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει κατάματα το θέμα. Τι σημαίνει κατάματα; Δύο λέξεις: καμία ανοχή. Δεν υπάρχει ανοχή σε αυτό το θέμα. Και το να πάρω τη βία από εδώ και να τη μεταφέρω εκεί γιατί εκεί μου είναι πιο εύκολα, εμένα δεν με νοιάζει. Να τελειώσω τη βία, να την αντιμετωπίσω κατάματα, να βρω τις διαδικασίες. Οι ομάδες έχουν τις ευθύνες τους. Αυτοί που μετέχουν στους συνδέσμους εκπροσωπούν τις ομάδες. Αν η ομάδα δεν τους δώσει τη θετική της άποψη για τη λειτουργία, δεν μπορούν να ξεκινήσουν. Αυτά προβλέπει η νομοθεσία αλλά δεν τα εφαρμόζουν. Έναν που τον έπιασαν σε ένα αγγλικό γήπεδο και είπε η ομάδα του, η Σαουθάμπτον, 6 χρόνια δεν έρχεσαι στο γήπεδο. Κι όταν είναι βαρύτερο το αδίκημα, του λέει δεν έρχεσαι ποτέ, δε σε ξαναθέλω. Εάν δεν αποφασίσουμε να τους βγάλουμε από τα γήπεδα, το θέμα της βίας θα το έχουμε μπροστά μας. Άρα χρειάζεται έναν αποφασιστικό τρόπο. Δεν μπορεί ούτε η UEFA ούτε η FIFA να αδιαφορούν για ένα τέτοιο φαινόμενο που συνοδεύει τις δικές τους διοργανώσεις. Δεν μπορεί να είναι έξω από το παιχνίδι. Πρέπει να μπει αποφασιστικά και μπαίνει όταν χρειάζεται να τιμωρήσει. Όταν αποφασίσεις να μπεις στη μάχη, θα μπεις στη μάχη. Δεν μας ενδιαφέρει το όνομα της ομάδας αλλά να τους βγάλουμε έξω από το παιχνίδι. Δεν θέλουμε εκείνους που δολοφονούν, θέλουμε εκείνους που πάνε και πανηγυρίζουν στα γήπεδα. Όταν οι αθλητικοί παράγοντες στέκονται από μακριά και ψιλοχαϊδεύουνε, όταν οι ίδιοι οι πρόεδροι παίρνουν και λένε «βγάλτον από τη φυλακή είναι καλό παιδί, του ξέφυγε». Δε μπορούμε να εμφανίζουμε εικόνα ανοχής σε τέτοια φαινόμενα. Κανένας! Είτε είναι η αθλητική εξουσία, είτε είναι η κεντρική εξουσία, αποφασιστικά τους τιμωρούμε όταν πρέπει και τους βγάζουμε έξω από το παιχνίδι. Τελικά, θα μείνουν όλοι εκείνοι που τους θέλουμε».
