Για την υπόθεση έχουν γίνει συγκλονιστικές καταγγελίες στη Δικαιοσύνη από την αρμόδια πολιτικό μηχανικό των Ταχυδρομείων, που όχι μόνον δεν εισακούστηκε, αλλά κινδυνεύει και να διωχθεί.
Πρόσφατα η υπόθεση, που καρκινοβατεί δικαστικά, επέστρεψε στον Αρειο Πάγο, που μετά το κλείσιμο του ΟΑΚΑ, λόγω της επικινδυνότητας του στεγάστρου Καλατράβα, έδωσε εντολή για νέα έρευνα, την οποία ανέθεσε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πατρών.
Μάλιστα στην προσφυγή της πολιτικού μηχανικού προς την Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Βιργινία Σακελλαροπούλου, αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«Εργαζόμενος των ΕΛΤΑ, που εργάστηκε κατά τη διάρκεια της διατάραξης (σ.σ. εννοεί την κάλυψη του αμίαντου με γυψοσανίδες) στον 2ο όροφο από 4.8.2018 μέχρι 14.8.2018, δυστυχώς τώρα νοσεί από καρκίνο του πνεύμονα, ενώ σε όλο το κτίριο, έχουν νοσήσει με καρκίνους, σύμφωνα με πληροφορίες, άλλα 12 άτομα, έως τώρα».
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή:
Το 2018 έγινε καταγγελία ότι, στο κτήριο που στεγάζονται τα ΕΛΤΑ στο κέντρο της Πάτρας έχει εντοπιστεί αμίαντος.
Αρχικά, το θέμα ανατέθηκε στην πολιτικό μηχανικό Αθηνά Σουγλέρη, η οποία εργαζόταν στην επιχείρηση ως Πολιτικός Μηχανικός με ειδίκευση στην Περιβαλλοντολογία.
Το διάστημα εκείνο, η κ. Σουγλέρη απουσίασε με άδεια τοκετού και φέρεται ότι, αποφασίστηκε από τον τότε Τεχνικό Διευθυντή η ανάθεση του προβλήματος σε εργολάβο, που χρησιμοποίησε ανειδίκευτο προσωπικό.
Οι εργασίες που έγιναν τότε καταγγέλθηκαν ως μη προβλεπόμενες, με αποτέλεσμα να παρέμβει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, που επέβαλαν πρόστιμα.
Σύμφωνα πάντα με τα καταγγελόμενα, η εργολαβική εταιρεία, που ανέλαβε, με στόχο να καλύψει με διάφορα τεχνικά μέσα τον αμίαντο που βρίσκεται στους τοίχους, χρησιμοποίησε ανειδίκευτο προσωπικό, με αποτέλεσμα τη διάτρηση του αμίαντου και την απελευθέρωση σκόνης σε όλο το κτήριο κατά την διάρκεια των εργασιών και φυσικά την έκθεση εργαζόμενων στην καρκινογόνο ουσία.
Μάλιστα η υπόθεση κατέληξε στη Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών, με κατηγορούμενους για μη τήρηση των προβλεπόμενων διαδικασιών ασφάλειας στην υγεία, υποβάθμιση περιβάλλοντος και πρόκληση ρύπανσης τον τότε τεχνικό διευθυντή και πλέον συνταξιούχο, τον εργολάβο και την πρόεδρο των ΕΛΤΑ Πάτρας.
Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, η δίκη έγινε το 2020 και οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.
Ομως, τον Απρίλιο του 2021, η Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου Ολγα Σμυρλή άσκησε αναίρεση, κατά της απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών, η οποία έγινε δεκτή και η υπόθεση επέστρεψε στο δικαστήριο Πάτρας.
Η ανώτατη εισαγγελέας στην αναίρεση της εντόπιζε πλήθος «κενών» στην αρχική απόφαση, ενώ τόνιζε ότι, «με αυτά που δέχθηκε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο, δεν διέλαβε στην απόφασή του την ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η οποία είναι ελλιπής, ασαφής και αντιφατική».
Σύμφωνα με την κ. Σμυρλή, «δεν συναξιολογήθηκαν έγγραφα τα οποία αφορούν έκθεση αυτοψίας και τις διαπιστώσεις του τρόπου πραγματοποίησης των εργασιών για την κάλυψη των αμιαντοπλακών και την εισήγηση επιβολής προστίμου στη διοίκηση των ΕΛΤΑ λόγω μη λήψης κάθε αναγκαίου και πρόσφορου μέτρου για την πρόληψη των εκπομπών αμιάντου στα υγρά και στερεά απόβλητα και γιατί δεν τηρήθηκε σχετικό βιβλίο μετρήσεων, όπως απαιτείται, στην πραγματοποίηση εργασιών χρησιμοποίησης αμιάντου».
Παράλληλα η κ. Σουγλέρη προσέφυγε εκ νέου στην Εισαγγελία Αρείου Πάγου, ζητώντας νέα πραγματογνωμοσύνη, καθώς καταγγέλει τον πραγματογνώμονα, που έκανε την έρευνα και διερωτάται μεταξύ άλλων: «Πως είναι δυνατόν κ. Εισαγγελέα, δημόσιος υπάλληλος, ερευνητής του Δημόκριτου, που ανήκει στις υπηρεσίες του κράτους, να υπηρετεί παράλληλα, σε εξωτερική ιδιωτική εταιρία μετρήσεων και να εμπλέκεται σε αυτή την υπόθεση αμιάντου, που αφορά καθαρά το δημόσιο συμφέρον και τη δημόσια υγεία?».
