Η αλήθεια πίσω από τη βία των ανηλίκων

Η δολοφονία του 20χρονου Μάριου στη Χαλκίδα, που είχε οπαδικά κίνητρα, έβγαλε στην επιφάνεια, για πολλοστή φορά, μιά θλιβερή πραγματικότητα, που συνίσταται σε δύο πράγματα:

Πρώτον ότι, ο νόμος Βρούτση, για την αθλητική βία, όσο σκληρός κι αν είναι δεν λειτουργεί, γιατί η βία πλέον έχει μεταφερθεί έξω από τα γήπεδα. Απόδειξη ότι, μετά τη δολοφονία Λυγγερίδη, που ήταν και η αφορμή για το νόμο Βρούτση, εξαιτίας του οποίου έκλεισαν και δύο μήνες τα γήπεδα, συνεχίστηκαν τα αιματηρά περιστικά βίας με θύματα νέα παιδιά, που βρέθηκαν είτε στο χώμα, είτε στη φυλακή.

Δεύτερον ότι, η βία κυρίως των ανηλίκων δεν είναι οπαδική, αλλά κοινωνική και συνδέεται κυρίως με την έλλειψη επικοινωνίας τόσο  από την οικογένεια, όσο και από την πολιτεία, που στρέφει τα παιδιά να ενταχθούν είτε σε οπαδικούς στρατούς, είτε σε συμμορίες του δρόμου. 

Η πρωτοφανής έξαρση της βίας είχε προκαλέσει στην κυβέρνηση σκέψεις, για ακόμη μεγαλύτερη αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου, μέσω της μείωσης των ορίων ηλικίας γιά την ποινική ευθύνη των ανηλίκων, που σήμερα καθορίζεται στα 15 έτη.

Μάλιστα ο Υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης ήταν υποστηρικτής της άποψης ότι, πρέπει το όριο της ατιμωρησίας των ανηλίκων να μειωθεί και να κατέβει κάτω από τα 15 έτη, που είναι μέχρι σήμερα με τον  ισχύοντα νόμο, βάσει του οποίου δεν τιμωρούνται οι 15χρονοι δράστες παραβατικής συμπεριφοράς.

Ποιος ήταν αυτός, που μπλόκαρε την μείωση των ορίων ηλικίας της παιδικής παραβατικότητας;

O ίδιος ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που θεώρησε το μέτρο πολύ σκληρό, πιθανόν γιατί έχει καταλάβει ότι, η αυστηροποίηση δεν είναι η λύση.

Το θέμα βέβαια είναι να προχωρήσει και σε μέτρα, τέτοια, που θα περιορίσουν τις αιτίες, που γεννούν τη βία, ώστε να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα!