ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ BLOG //dikografies.blogspot.com// από τη ΜΑΙΡΗ ΜΠΕΝΕΑ. mbenea5@gmail.com//. Κάθε Δευτέρα (22.00) live στην υβριδική τηλεόραση του ΣΚΑΪ και σε μαγνητοσκόπηση (00.45) στον ΣΚΑΪ. Καθημερινά στο iEidiseis.gr. και στο monobala.gr και κάθε Κυριακή στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ και στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Όπως μπορείτε να δείτε και στα σχόλια κάτω από την ανάρτηση του υπουργείου Πολιτισμού στο Facebook, η απόφαση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις.
“Διάβαζα χθες στην τελευταία σελίδα μεγάλης εφημερίδας, ότι ποτέ ΔΕΝ δόθηκε υπόσχεση στον Γκορμπατσόφ ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ανατολικά. Ο φιλοαμερικανισμός τυφλώνει ή πρόκειται για ογκώδη άγνοια;
Δεν είναι πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας, είναι αντιπαράθεση ΝΑΤΟ – Ρωσίας για τις σφαίρες επιρροής στον κόσμο, με αφορμή την Ουκρανία, αφού το ΝΑΤΟ ήθελε να αλλάξει το παγκόσμιο status ασφαλείας, τοποθετώντας όπλα όσο πιο κοντά στη Μόσχα γινόταν.
Οι Αμερικανοί -όντες στην άλλη άκρη του πλανήτη- επέλεξαν την Ουκρανία, δηλαδή ένα μη μέλος του ΝΑΤΟ και μια χώρα στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, ώστε να μεταφέρουν την κρίση σε αγαστή συνεργασία με τη φιλοδυτική-ακροδεξιά κυβέρνηση του Κιέβου. Έτσι, οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τη μη επέμβαση του ΝΑΤΟ και -κατ’ επέκταση- την «προστασία» της Ουκρανίας σε περίπτωση αντίδρασης της Ρωσίας. Άλλωστε, το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι Αμερικανοί, δεν υπολόγιζαν πως η Ρωσία θα αντιδρούσε τόσο έντονα γιατί εσφαλμένα, ίσως λόγω υπεροψίας και εστιάζοντας μόνο στην Κίνα τα τελευταία χρόνια, θεωρούσαν πως η Ρωσία είναι ακόμα μια «χώρα σε κρίση».
Δυστυχώς, δεν είναι έτσι, γιατί η Ρωσία -μεταξύ άλλων- είναι η πρώτη πυρηνική δύναμη του κόσμου αυτή τη στιγμή με απίστευτο εξοπλισμό και ναι, αντέδρασε στη στρατηγική του ΝΑΤΟ, αμφισβητώντας ευθέως το αμερικανικό μονοπώλιο. Επομένως, όσα εκτυλίσσονται από τα ξημερώματα στην Ουκρανία, είναι προσχεδιασμένα μέχρι τελείας και φέρουν και την υπογραφή όλης της Δύσης — α, και της Ελλάδας, όσο της αναλογεί, εφόσον ανήκει στο ΝΑΤΟ και δεν αντέδρασε, όσο μπορούσε, στις αμερικανικές βλέψεις.
Ενδιαφέρον για όλα αυτά παρέχοντας μάλιστα αρκετά στοιχεία για το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα από το 1990-91 με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και των χωρών του λεγόμενου Ανατολικού μπλοκ και την σχέση ΝΑΤΟ – Ρωσίας είναι τα ακόλουθα από το πρόσφατο άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου και Ευρωβουλευτού κ. Στέλιου Κούλογλου.
Πλήθος ιστορικών ντοκουμέντων και μαρτυριών, που παραθέτω παρακάτω, αποδεικνύουν ότι η σημερινή ουκρανική κρίση, με όλες τις συνέπειές της, θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί: αν οι ΗΠΑ και οι δυτικοί σύμμαχοί της δεν είχαν εξαπατήσει τον τελευταίο ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στο θέμα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και δεν είχαν απορρίψει τα ανοίγματα του Πούτιν, τα πρώτα χρόνια της προεδρίας του.
H National Security Archives, είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση που κάνει εξαιρετική δουλειά στην Ουάσιγκτον. Αξιοποιεί τον νόμο για την Ελευθερία στην Πληροφόρηση, τέκνο της «καλής εποχής» μετά την ήττα στο Βιετνάμ και το σκάνδαλο Γουώτεργκέιτ, αποκτώντας πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία των αμερικανικών υπηρεσιών. Έχει δώσει λοιπόν στη δημοσιότητα τις συνομιλίες που είχαν οι δυτικοί ηγέτες με τον Γκορμπατσόφ, στο διάστημα ανάμεσα στην πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης δύο χρόνια αργότερα.
Η Σοβιετική Ένωση ήταν μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις στη Γερμανία και χωρίς την έγκρισή της δεν ήταν δυνατή η επανένωση των δύο Γερμανιών. Στην προσπάθειά τους να πείσουν τον Σοβιετικό ηγέτη να δώσει τη συγκατάθεσή του, όλοι οι Δυτικοί ηγέτες, από τον τότε Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον Α μέχρι τον Γερμανό Καγκελάριο, τον Μιτεράν της Γαλλίας και τη «Σιδηρά Κυρία» της Μεγάλης Βρετανίας, δίνουν όρκους ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκτεινόταν «ούτε μια ίντσα» ανατολικά.
9 Φεβρουαρίου του 1990. Ένα από τα απόρρητα έγγραφα ενημερώνει για τη συνάντηση Γκορμπατσόφ με τον Αμερικανό υπουργό εξωτερικών Τζέιμς Μπέικερ:
«Όχι μία, αλλά τρεις φορές, ο Μπέικερ ανέφερε τη φόρμουλα “ούτε εκατοστό προς τα ανατολικά” .Συμφώνησε με τη δήλωση Γκορμπατσόφ ότι “η επέκταση του ΝΑΤΟ είναι απαράδεκτη”. Ο Μπέικερ διαβεβαίωσε τον Γκορμπατσόφ ότι “ούτε ο Πρόεδρος ούτε εγώ σκοπεύουμε να αποκομίσουμε μονομερή πλεονεκτήματα από τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα” …
.. “εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρήσουν την παρουσία τους στη Γερμανία στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ούτε κατά ένα εκατοστό η σημερινή στρατιωτική δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί προς ανατολάς”».
10 Φεβρουαρίου. Την επόμενη μέρα πραγματοποιείται συνάντηση του Γκορμπατσόφ με τον Γερμανό καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, ενημερωμένο αναλυτικά από τον Μπέικερ. Ο Κολ επαναλαμβάνει τη διαβεβαίωση:
«”Πιστεύουμε ότι το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να επεκτείνει τη σφαίρα των δραστηριοτήτων του”». Ο Γκορμπατσόφ τελικώς συγκατανεύει και «μετά από αυτή τη συνάντηση, ο Κολ δύσκολα μπόρεσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του.. περιέγραψε στα απομνημονεύματά του να περπατά όλη τη νύχτα στη Μόσχα».
Ο Γκορμπατσόφ πείθεται από αυτό τον «καταιγισμό διαβεβαιώσεων», επειδή η στρατηγική του είναι η ενσωμάτωση της Σοβιετικής Ένωσης στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και πιστεύει ότι η οικονομικά ισχυρή Γερμανία μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Όλοι άλλωστε τού τονίζουν ότι η Σοβιετική Ένωση θα είναι μέρος της ενωμένης Ευρώπης. Να ένα ακόμη έγγραφο, από συνάντησή του με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ :
«Ο Μπέικερ ξεκίνησε τις παρατηρήσεις του: “ήθελα να τονίσω ότι οι πολιτικές μας δεν στοχεύουν στον διαχωρισμό της Ανατολικής Ευρώπης από τη Σοβιετική Ένωση. Είχαμε (παλιότερα) αυτή την πολιτική. Αλλά σήμερα μας ενδιαφέρει να οικοδομήσουμε μια σταθερή Ευρώπη και να το κάνουμε μαζί σας”».
Αλλά τα επόμενα χρόνια, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, η δέσμευση για τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ «ούτε μια ίντσα» θα αναιρεθεί. Το 1999 το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει τη Γιουγκοσλαβία, χωρίς τη συγκατάθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Την ίδια χρονιά η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Πολωνία γίνονται τα πρώτα κράτη του πρώην σοβιετικού μπλοκ που προσχωρούν στο ΝΑΤΟ, φτάνοντας τη Συμμαχία στα 400 μίλια μακριά από τη Ρωσία. Θα ακολουθήσουν το 2002 άλλες επτά χώρες (Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία) και τα επόμενα χρόνια και άλλες.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο του με αφορμή την ουκρανική κρίση, ο Jack F. Matlock Jr., πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Μόσχα εκείνη την κρίσιμη περίοδο, τονίζει ότι η σημερινή ένταση ήταν απολύτως προβλέψιμη:
«Το 1997, όταν τέθηκε το ζήτημα της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, μου ζητήθηκε να καταθέσω ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας. Στις εισαγωγικές μου παρατηρήσεις, έκανα την ακόλουθη δήλωση:
” Εάν εγκριθεί από τη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών, μπορεί κάλλιστα να μείνει στην ιστορία ως το πιο σοβαρό στρατηγικό ατόπημα που έγινε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Μακριά από το να βελτιώσει την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών, των Συμμάχων τους και των εθνών που επιθυμούν να εισέλθουν στη Συμμαχία..
..θα ενθάρρυνε μια αλυσίδα γεγονότων που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν την πιο σοβαρή απειλή για την ασφάλεια αυτού του έθνους από τότε που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση”»
Και το άρθρο συνεχίζει σχολιάζοντας τον νέο ψυχρό πόλεμο:
«Η προσθήκη χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στο ΝΑΤΟ συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Τζορτζ Μπους, αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο που υποκίνησε τη ρωσική αντίδραση. Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να αποσύρονται από τις συνθήκες ελέγχου των εξοπλισμών που είχαν μετριάσει, για ένα διάστημα, την παράλογη και επικίνδυνη κούρσα εξοπλισμών και αποτέλεσαν τις θεμελιώδεις συμφωνίες για τον τερματισμό του Ψυχρού Πολέμου.
Δυστυχώς, οι πολιτικές που ακολούθησαν οι πρόεδροι Τζορτζ Μπους, Μπαράκ Ομπάμα, Ντόναλντ Τραμπ και Τζο Μπάιντεν συνέβαλαν στο να φτάσουμε σε αυτό το σημείο».
Ο βετεράνος Αμερικανός πρεσβευτής, αναφέρεται στο άρθρο του και στις πρώτες κινήσεις του Πούτιν, που ήθελε να ενταχθεί και η Ρωσία στο ΝΑΤΟ:
«Μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ο Πούτιν ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης που τηλεφώνησε στον πρόεδρο Μπους και προσέφερε υποστήριξη. Κράτησε τον λόγο του διευκολύνοντας την επίθεση κατά του καθεστώτος των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Εκείνη την εποχή ήταν σαφές ότι ο Πούτιν φιλοδοξούσε για μια εταιρική σχέση ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς οι τζιχαντιστές τρομοκράτες που είχαν στόχο τις Ηνωμένες Πολιτείες, είχαν στόχο και τη Ρωσία…
..Παρ’ όλα αυτά, η Ουάσινγκτον συνέχισε την πορεία της, αγνοώντας τα ρωσικά (αλλά και τα συμμαχικά) συμφέροντα με την εισβολή στο Ιράκ.. »
Και το συμπέρασμα του πρώην πρέσβη:
« Η επέκταση του ΝΑΤΟ ήταν το πιο κρίσιμο στρατηγικό λάθος που έγινε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου..
..Δεδομένου ότι το σημαντικότερο αίτημα του Πούτιν είναι η διαβεβαίωση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα δεχθεί άλλα μέλη, και συγκεκριμένα την Ουκρανία ή τη Γεωργία, προφανώς δεν θα υπήρχε βάση για την παρούσα κρίση αν δεν είχε υπάρξει επέκταση της συμμαχίας μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ή αν η επέκταση είχε γίνει σε αρμονία με την οικοδόμηση μιας δομής ασφαλείας στην Ευρώπη που θα περιλάμβανε τη Ρωσία».
Το παρελθόν δείχνει το μέλλον...
Η δημοσιογράφος της γερμανικής εφημερίδας Μπιλντ λοιπόν, έχει μία ενδιαφέρουσα είδηση αναφορικά με το θέμα. Δείτε τι ανάρτησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter:
«Θυμάστε εκείνη την κατάσχεση 20 χιλιάδων Καλάσνικοφ μέσα σε πλοίο που κατευθυνόταν προς τη Λιβύη;
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που καταφέραμε να πάρουμε από τους υψηλόβαθμους Έλληνες αξιωματούχους ΑΥΤΑ είναι τα όπλα που στέλνουμε στην Ουκρανία!
Η ειρωνεία: Η UKRINMASH Co ήταν ο ιδιοκτήτης του πλοίου»!
Η συγκεκριμένη εταιρία μάλιστα φέρεται να είναι η κρατική εταιρεία της Ουκρανίας, η οποία είχε κατηγορηθεί ότι σε συνεργασία με την Σαουδική Αραβία προμήθευε όπλα στους ισλαμιστές τρομοκράτες.
Με απλά λόγια, εάν η είδηση δεν διαψευστεί, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε την Ελλάδα στην μέση μια εμπόλεμης κατάστασης χωρίς κανένα συμφέρον για την πατρίδα μας, λέγοντας με στόμφο ότι στέλνει στρατιωτικό υλικό, ενώ στην ουσία επιστρέφει τα κατασχεμένα καλάσνικοφ που προοριζόταν για ισλαμιστές τρομοκράτες, πίσω στους πωλητές!
Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα, μία τέτοια αποκάλυψη θα έριχνε την κυβέρνηση.
NYT: Το κρυφό όπλο της Ρωσίας για την παράκαμψη των κυρώσεων
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες απαγόρευσαν στους Αμερικανούς να συνεργάζονται με ρωσικές τράπεζες, εταιρείες ανάπτυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου και άλλες εταιρείες το 2014 μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία, το πλήγμα στη ρωσική οικονομία ήταν άμεσο και τεράστιο. Οι οικονομολόγοι υπολόγισαν ότι οι κυρώσεις που επέβαλαν τα δυτικά έθνη κόστισαν στη Ρωσία 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Έκτοτε, η παγκόσμια αγορά κρυπτονομισμάτων και άλλων ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων έχει διογκωθεί.
Την Τρίτη (22/2), η αμερικανική κυβέρνηση θέσπισε νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας μετά από την εισβολή στην Ουκρανία, με στόχο να εμποδίσει την πρόσβασή της σε ξένα κεφάλαια. Αλλά οι ρωσικές οντότητες ετοιμάζονται να αμβλύνουν κάποιες από τις χειρότερες επιπτώσεις, κάνοντας συμφωνίες με οποιονδήποτε σε όλο τον κόσμο είναι πρόθυμος να συνεργαστεί μαζί τους, δήλωσαν ειδικοί στους New York Times. Oι οντότητες αυτές μπορούν στη συνέχεια να χρησιμοποιούν ψηφιακά νομίσματα για να παρακάμπτουν τα σημεία ελέγχου στα οποία βασίζονται οι κυβερνήσεις.
«Η Ρωσία είχε πολύ χρόνο για να σκεφτεί αυτή τη συγκεκριμένη συνέπεια», δήλωσε στους ΝΥΤ ο Μάικλ Πάρκερ, πρώην ομοσπονδιακός εισαγγελέας, ο οποίος τώρα είναι επικεφαλής της πρακτικής καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και κυρώσεων, σε δικηγορική εταιρεία στην Ουάσινγκτον.
Οι κυρώσεις είναι μερικά από τα πιο ισχυρά εργαλεία που διαθέτουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ευρωπαϊκές χώρες για να επηρεάσουν τη συμπεριφορά εθνών που δεν θεωρούν συμμάχους. Ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τις κυρώσεις ως διπλωματικό εργαλείο επειδή το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και χρησιμοποιείται στις πληρωμές παγκοσμίως. Ωστόσο, οι Αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο τη δυνατότητα των κρυπτονομισμάτων να μειώσουν τον αντίκτυπο των κυρώσεων και εντείνουν τον έλεγχο των ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων.
Για να εφαρμόσει κυρώσεις μια κυβέρνηση, καταρτίζει έναν κατάλογο με άτομα και επιχειρήσεις που πρέπει να αποφεύγουν οι πολίτες της. Όποιος συλλαμβάνεται να συναλλάσσεται με κάποιον από τον κατάλογο αυτό, αντιμετωπίζει βαριά πρόστιμα. Αλλά το πραγματικό κλειδί για κάθε αποτελεσματικό πρόγραμμα κυρώσεων είναι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι τράπεζες σε όλο τον κόσμο διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επιβολή των κυρώσεων. Οι νόμοι κατά του ξεπλύματος χρήματος τις υποχρεώνουν να μπλοκάρουν τις συναλλαγές με οντότητες που υπόκεινται σε κυρώσεις και να το αναφέρουν στις αρχές.
Οι τράπεζες οφείλουν να τηρούν τους κανόνες οι οποίοι περιλαμβάνουν την επαλήθευση της ταυτότητας των πελατών τους. Ωστόσο τα ανταλλακτήρια και άλλες πλατφόρμες που διευκολύνουν την αγορά και την πώληση κρυπτονομισμάτων και ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων, σπάνια ελέγχουν τους πελάτες τους όσο οι τράπεζες, παρόλο που υποτίθεται ότι ακολουθούν τους ίδιους κανόνες. Τον Οκτώβριο, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ προειδοποίησε ότι τα κρυπτονομίσματα συνιστούν ολοένα και πιο σοβαρή απειλή για το αμερικανικό πρόγραμμα κυρώσεων και ότι οι αμερικανικές αρχές πρέπει να εκπαιδευτούν σχετικά με αυτή την τεχνολογία.
Σε περίπτωση που επιλέξει να αποφύγει τις κυρώσεις, η Ρωσία έχει στη διάθεσή της πολλαπλά εργαλεία που σχετίζονται με τα κρυπτονομίσματα, δήλωσαν στους ΝΥΤ οι ειδικοί. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρει τρόπους να συναλλάσσεται χωρίς να χρησιμοποιεί το δολάριο.
Η ρωσική κυβέρνηση αναπτύσσει το δικό της ψηφιακό νόμισμα, το λεγόμενο ψηφιακό ρούβλι, το οποίο ελπίζει να χρησιμοποιήσει για να συναλλάσσεται απευθείας με άλλες χώρες που είναι πρόθυμες να το δεχτούν χωρίς να το μετατρέψει πρώτα σε δολάρια. Τεχνικές hacking, όπως το ransomware, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους Ρώσους να κλέψουν ψηφιακά νομίσματα και να αναπληρώσουν τα έσοδα που χάθηκαν εξαιτίας των κυρώσεων.
Και ενώ οι συναλλαγές κρυπτονομισμάτων καταγράφονται στο blockchain καθιστώντας τες διαφανείς, τα νέα εργαλεία που αναπτύχθηκαν στη Ρωσία μπορούν να βοηθήσουν στην απόκρυψη της προέλευσης τέτοιων συναλλαγών. Αυτό θα επέτρεπε στις επιχειρήσεις να συναλλάσσονται με ρωσικές οντότητες χωρίς να εντοπίζονται.
Υπάρχει προηγούμενο για τέτοιου είδους παρακάμψεις. Το Ιράν και η Βόρεια Κορέα είναι μεταξύ των χωρών που έχουν χρησιμοποιήσει ψηφιακά νομίσματα για να μετριάσουν τις επιπτώσεις των δυτικών κυρώσεων, μια τάση που έχουν παρατηρήσει πρόσφατα αξιωματούχοι των ΗΠΑ και των Ηνωμένων Εθνών. Η Βόρεια Κορέα, για παράδειγμα, έχει χρησιμοποιήσει ransomware για να κλέψει κρυπτονομίσματα με σκοπό να χρηματοδοτήσει το πυρηνικό της πρόγραμμα, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.
Τον Οκτώβριο του 2020, εκπρόσωποι της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας δήλωσαν σε εφημερίδα της Μόσχας ότι το νέο ψηφιακό ρούβλι θα καταστήσει τη χώρα λιγότερο εξαρτημένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ικανότερη να αντισταθεί στις κυρώσεις. Θα επέτρεπε στις ρωσικές οντότητες να πραγματοποιούν συναλλαγές εκτός του διεθνούς τραπεζικού συστήματος με οποιαδήποτε χώρα επιθυμεί να συναλλάσσεται σε ψηφιακό νόμισμα.
Η Ρωσία θα μπορούσε να βρει πρόθυμους εταίρους σε άλλα έθνη που βρίσκονται στο στόχαστρο των αμερικανικών κυρώσεων, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, τα οποία επίσης αναπτύσσουν ψηφιακά νομίσματα που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση. Η Κίνα, ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ρωσίας τόσο σε εισαγωγές όσο και σε εξαγωγές, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, έχει ήδη δρομολογήσει το δικό της ψηφιακό νόμισμα της κεντρικής τράπεζας.
Όπως αναφέρουν οι ΝΥΤ στο άρθρο τους, η Ρωσία βρίσκεται στο επίκεντρο της αναπτυσσόμενης βιομηχανίας ransomware. Πέρυσι, περίπου το 74% των παγκόσμιων εσόδων από ransomware, ή περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια σε κρυπτονόμισμα, πήγαν σε οντότητες που πιθανώς συνδέονται με τη Ρωσία με κάποιο τρόπο, σύμφωνα με μια έκθεση της εταιρείας παρακολούθησης blockchain Chainalysis.
Παράνομα κεφάλαια έχουν επίσης εισρεύσει στη Ρωσία μέσω μιας «σκοτεινής» διαδικτυακής αγοράς που ονομάζεται Hydra, η οποία διαχειρίστηκε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε πωλήσεις το 2020, σύμφωνα με την Chainalysis. Οι αυστηροί κανόνες της πλατφόρμας – οι πωλητές επιτρέπεται να ρευστοποιούν κρυπτονομίσματα μόνο μέσω ορισμένων περιφερειακών ανταλλαγών – δυσκολεύουν τους ερευνητές στην παρακολούθηση των χρημάτων.
Όλα τα ψηφιακά νομίσματα χρησιμοποιούν την τεχνολογία blockchain, μια μορφή κώδικα υπολογιστή που είναι δημόσια ορατός από οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Αυτό το δημόσιο λογιστικό βιβλίο παρακολουθεί τις κινήσεις των μεμονωμένων ψηφιακών νομισμάτων από το ένα ψηφιακό πορτοφόλι στο άλλο. Θεωρητικά, αυτό θα πρέπει να επιτρέπει στις αρχές να παρακολουθούν όλες τις συναλλαγές και να εμποδίζουν τις οντότητες που έχουν υποστεί κυρώσεις, να τις ολοκληρώσουν.
Ωστόσο, η τεχνολογία της Hydra αποκρύπτει την πηγή των συναλλαγών, προσφέροντας ένα πιθανό εργαλείο για τους Ρώσους χρήστες να μεταφέρουν χρήματα εκτός των συνόρων της χώρας. Από μόνη της, η Hydra δεν είναι ακόμη αρκετά μεγάλη για να διαχειριστεί τον όγκο των συναλλαγών που θα χρειαζόταν η Ρωσία για να αποφύγει επιτυχώς τις κυρώσεις.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εντείνουν την παρακολούθηση της δραστηριότητας των κρυπτονομισμάτων. Στις 17 Φεβρουαρίου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι δημιούργησε μια νέα εθνική ομάδα επιβολής της νομοθεσίας για τα κρυπτονομίσματα.
Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης παροτρύνουν επίσης τη βιομηχανία κρυπτονομισμάτων να θέσει σε εφαρμογή εσωτερικούς ελέγχους που να εμποδίζουν τους απατεώνες να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους. Τον Οκτώβριο, το Υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε ένα εγχειρίδιο 30 σελίδων το οποίο συνιστά στις εταιρείες κρυπτονομισμάτων να χρησιμοποιούν εργαλεία γεωγραφικού εντοπισμού για να αποκλείσουν τους πελάτες που βρίσκονται σε χώρες που έχουν υποστεί κυρώσεις. Σε πολλές περιπτώσεις, σύμφωνα με την έκθεση, οι εταιρείες κρυπτογράφησης χρειάστηκαν μήνες ή και χρόνια για να πραγματοποιήσουν τέτοιες διαδικασίες συμμόρφωσης.
Αυτό μπορεί να αλλάξει καθώς ο κλάδος αρχίζει να ωριμάζει. Η Chainalysis προσφέρει ένα εργαλείο που ειδοποιεί τις εταιρείες όταν οντότητες που βρίσκονται στη μαύρη λίστα χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους. Πέρυσι, η εταιρεία διπλασίασε τον αριθμό των πελατών της στον ιδιωτικό τομέα, πολλοί από τους οποίους χρησιμοποιούν το εργαλείο αυτό.
Ωστόσο, οι έμπειροι χρήστες κρυπτονομισμάτων μπορούν να βρουν τρόπους να παρακάμψουν μια μαύρη λίστα.
