Εισαγγελέας για τις στοιχηματικές: "Δεν νοείται μεταβατική περίοδος με διάρκεια 7 ετών"

Τη μεταβατική περίοδο... μαμούθ, που ισχύει στη χώρα μας για τις στοιχηματικές εταιρίες, οι οποίες λειτουργούν σε ημινόμιμο ή ημιπαράνομο καθεστώς στηλίτευσε εισαγγελέας Εφετών Βιργινία Σακελαροπούλου, η οποία εποπτεύει τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματoς.

"Σχετικά με την μεταβατική περίοδο φρονώ ότι δεν νοείται

μεταβατική περίοδος με διάρκεια ετών, όπως εν προκειμένω που

η μεταβατική περίοδος αριθμεί χρονικό διάστημα πλέον των 7

ετών”, τόνισε η εισαγγελεας, η οποία ήταν απο τους βασικούς ομιλητές, στην ημερίδα, που συνδιοργάνωσαν ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος, με θέμα “Η ποινική αντιμετώπιση των τυχερών παιγνίων".

Η κ. Σακελαροπούλου μίλησε γιά “Ποδόσφαιρο - Στοίχημα – Διαδικτυακό Στοίχημα"και είπε:

Ποδόσφαιρο- Στοίχημα: δύο οντότητες ξεχωριστές, που τα

τελευταία χρόνια συναντήθηκαν στα δικαστήρια κατά την εκδίκαση

υποθέσεων χειραγώγησης ποδοσφαιρικών αγώνων για λόγους

στοιχηματικούς, και μάλιστα μερικές φορές παράνομου

στοιχηματισμού.

Ποδόσφαιρο: Ομαδικό άθλημα, ο βασιλιάς των σπορ, ξεκίνησε

από την Αγγλία το 1863, όπου και τέθηκαν οι πρώτοι κανόνες, και

κατέκτησε τον κόσμο, σήμερα δε είναι το πιο δημοφιλές άθλημα

στον κόσμο.

Στοίχημα: Από την αρχαιότητα εμφανίσθηκαν παιχνίδια το

αποτέλεσμα των οποίων εξαρτάται από την τύχη και στα οποία οι

συμμετέχοντες στοιχημάτιζαν χρηματικά ποσά ή τιμαλφή. Οι

ιστορικοί τοποθετούν την εμφάνισή τους 3000 χρόνια π.Χ. στην

Άπω Ανατολή και την Αίγυπτο. Τα παιχνίδια αυτά ήταν πολύ

διαδεδομένα στην ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα. Από τότε

φυσικά τα παιχνίδια διαφοροποιήθηκαν και σήμερα υπάρχει πολύ

μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών. Με βάση το αντικείμενο του

στοιχήματος, θα μπορούσαμε να διακρίνομε τα στοιχήματα σε

αθλητικά, όταν αφορούν αθλητικά γεγονότα, και σε μη αθλητικά.

Διαδικτυακό είναι το στοίχημα που διεξάγεται δια του διαδικτύου.

Σύμφωνα με το άρθ.2&&1,2 Ν. 2433/1996, που εξακολουθεί να

ισχύει (ορισμένα άρθρα έχουν καταργηθεί) << Με προεδρικό

διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών

Οικονομικών και Πολιτισμού και του αρμόδιου για θέματα

αθλητισμού

Υφυπουργού, επιτρέπεται η έκδοση δελτίου στοιχημάτων

προκαθορισμένης ή

μη απόδοσης στα πάσης φύσεως ατομικά ή ομαδικά παιχνίδια,

όπως και σε

γεγονότα η φύση των οποίων προσφέρεται για διεξαγωγή

στοιχήματος κ.λπ.

Διαχειριστής του δελτίου ορίζεται ο Οργανισμός Προγνωστικών

Αγώνων

Ποδοσφαίρου (Ο.Π.Α.Π.).

Όποιος χωρίς δικαίωμα διεξάγει δημόσια ή σε ευρύ κύκλο

προσώπων

στοίχημα σχετικά με την έκβαση ιπποδρομιακών ή ατομικών

παιχνιδιών ή

αθλημάτων προκαθορισμένης ή μη απόδοσης και σε γεγονότα, η

φύση των

οποίων προσφέρεται για διεξαγωγή στοιχήματος ή διαφημίζει το

στοίχημα

αυτό ή με οποιονδήποτε τρόπο προσελκύει τρίτους να

συμμετάσχουν σε

αυτά, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και

χρηματική ποινή από ένα εκατομμύριο (1.000.000) μέχρι είκοσι

εκατομμύρια (20.000.000) δραχμές. Όποιος συμμετέχει στο

στοίχημα του

προηγουμένου εδαφίου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης>>.

Επίσης από τον ν. 2843/2000, καθώς και τη σύμβαση που

συνήφθη μεταξύ του ΟΠΑΠ και του Ελληνικού Δημοσίου, το

αποκλειστικό δικαίωμα διεξαγωγής, διαχειρίσεως, οργανώσεως

και λειτουργίας των τυχερών παιγνίων και των δελτίων

στοιχημάτων σταθερής ή μη απόδοσης παραχωρήθηκε στον

ΟΠΑΠ για χρονικό διάστημα 20 ετών. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι

ο ΟΠΑΠ το έτος 1999 μετετράπη σε ανώνυμη εταιρεία και

εισήχθη στο χρηματιστήριο το έτος 2001. Το Ελληνικό Δημόσιο

εξακολούθησε να ασκεί εποπτεία επί του ΟΠΑΠ ιδίως με την

έγκριση των σχετικών με τις δραστηριότητές του κανονισμών και

την παρακολούθηση της διαδικασίας διεξαγωγής των παιγνίων.

Το έτος 2008 και συγκεκριμένα στην Υ.Α. 37336/11-8-2008

<<Περί εγκρίσεως του Κανονισμού Οργάνωσης λειτουργίας, και

διεξαγωγής των παιχνιδίων στοιχημάτων προκαθορισμένης

απόδοσης της ΟΠΑΠ ΑΕ>> και συγκεκριμένα στο άρθ. 1

αναφέρεται μεταξύ άλλων: <<Η συμμετοχή εκ μέρους του παίκτη

στα παιχνίδια στοιχημάτων προκαθορισμένης απόδοσης

πραγματοποιείται μόνο μέσω των εξουσιοδοτημένων από την

ΟΠΑΠ ΑΕ σημείων πώλησης. Δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στα

παιχνίδια στοιχημάτων με εναλλακτικούς τρόπους όπως μέσω

τηλεφώνου – τηλεφωνικό στοίχημα, ή μέσω άλλων ηλεκτρονικών

μέσων ίντερνετ, ψηφιακής τηλεόρασης κ.λπ.>>. Ρητά δηλαδή εδώ

διασαφηνίζεται ότι απαγορεύεται μεταξύ άλλων το διαδικτυακό

στοίχημα. Δηλαδή το διαδικτυακό στοίχημα αποτελεί παράνομη

δραστηριότητα, δεδομένου ότι επιτρέπονταν μέχρι τότε η επίγεια

παροχή τυχερών παιγνίων στα πρακτορεία της ΟΠΑΠ ΑΕ. Στη

συνέχεια και συγκεκριμένα τρία χρόνια αργότερα, ήτοι το έτος

2011, βλέπουμε μια εντελώς διαφορετική ρύθμιση. Αυτό

συνέβη με τη με αριθ. 7209/14-3-2011 κοινή υπουργική απόφαση

των Υπουργών Οικονομικών – Πολιτισμού και Τουρισμού, που

δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 14-3-2011,

με την οποία ενεκρίθη η τροποποίηση του Κανονισμού

Οργάνωσης, Λειτουργίας και Διεξαγωγής των Παιχνιδιών

Στοιχημάτων Προκαθορισμένης απόδοσης της ΟΠΑΠ ΑΕ. Στο

άρθ. 3&2 της ως άνω υπουργικής απόφασης ορίζεται: <<Ο παρών

Κανονισμός αφορά αποκλειστικά την κατηγορία των παιγνίων που

διεξάγει η ΟΠΑΠ ΑΕ. Δεν αφορά τα παίγνια που διεξάγονται με

παιγνιομηχανήματα ή μέσω του διαδικτύου>>. Ενώ λοιπόν η

προηγούμενη Υ.Α. ανέφερε ότι δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στο

διαδικτυακό στοίχημα, με την καινούργια υπουργική αυτή

απόφαση για πρώτη φορά το διαδικτυακό στοίχημα φαίνεται να

αποτελεί γεγονός που αναγνωρίζεται πλέον. Το ίδιο έτος, ήτοι το

2011, και συγκεκριμένα 5 μήνες αργότερα, ακολούθησε ο Ν.

4002/2011, που ισχύει από τον Αύγουστο του 2011, ο οποίος στο

άρθ. 45&1 ορίζει τη διαδικασία αδειοδότησης. Συγκεκριμένα

ορίζει ότι:

<< Η διεξαγωγή στην Ελληνική Επικράτεια τυχερών παιγνίων

μέσω του

διαδικτύου (internet) ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία του

Δημοσίου που

την ασκεί μέσω ειδικά αδειοδοτημένων παρόχων>>. Η πανηγυρική

αυτή διακήρυξη του νομοθέτη καταδεικνύει μία δραστηριότητα

που ασκείται κατά παραχώρηση από το δημόσιο.

Η παρ. 2 του άρθ. 45 Ν. 4002/2011 ορίζει: <<Η Ε.Ε.Ε.Π. καθορίζει

τις απαιτούμενες προϋποθέσεις λειτουργίας και τα τεχνικά

χαρακτηριστικά των εξυπηρετητών (servers) και του λογισμικού

των τυχερών παιγνίων για τους κατόχους της άδειας διεξαγωγής

τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου, ώστε να εξασφαλίζεται η

τήρηση όλων των διατάξεων που αφορούν την προστασία των

παικτών και του δημοσίου συμφέροντος>>. Βλέπομε λοιπόν ότι

ελεγκτικό ρόλο αναλαμβάνει και στο διαδίκτυο η ΕΕΠΠ, ενώ

παράλληλα γίνεται λόγος για προστασία παικτών και για

προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Η Ε.Ε.Ε.Π., σύμφωνα με

την διάταξη του άρθ. 48παρ. 8 Ν. 4002/2011, συντάσσει και

αναθεωρεί κατάλογο μη αδειοδοτημένων παρόχων τυχερών

παιγνίων (black list), οι οποίοι διοργανώνουν ή/και διεξάγουν

τυχερά παίγνια κατά παράβαση των κειμένων διατάξεων. Ο

κατάλογος αυτός κατά διαστήματα επικαιροποιείται, μέχρι δε

σήμερα έχουν ενταχθεί σ΄αυτόν 2708 ιστότοποι.

Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθ. 45 Ν. 4002/2011 <<Με

απόφαση του Υπουργού Οικονομικών προκηρύσσονται άδειες

διενέργειας τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου. Οι άδειες

χορηγούνται ύστερα από διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό>>.

Περαιτέρω η διάταξη του άρθ. 45&4 Ν 4002/2011 ορίζει, μεταξύ

άλλων: << Αν δεν κατακυρωθεί το σύνολο των αδειών που

προκηρύχθηκαν, οι άδειες που δεν κατακυρώθηκαν

επαναπροκηρύσσονται με απόφαση του Υπουργού

Οικονομικών>>. Από την ως άνω διατύπωση προκύπτει ότι

υπάρχει πρόβλεψη για συγκεκριμένο αριθμό αδειών, πρόβλεψη

που ήδη, όπως θα δούμε στη συνέχεια, εγκαταλείφθηκε.

Δεδομένου ότι δεν υπήρξε υπουργική απόφαση μέχρι σήμερα,

ούτε διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός, το διαδικτυακό στοίχημα

λειτούργησε υπό ένα καθεστώς μεταβατικής περιόδου, στην οποία

θα αναφερθώ στην συνέχεια.

Περαιτέρω κατά το άρθ. 47&7 Ν. 4002/2011 <<Οι ιστότοποι στους

οποίους διενεργούνται τυχερά παίγνια μέσω διαδικτύου έχουν

υποχρεωτικά ονομασία με κατάληξη gr>>.

Ο ανωτέρω νόμος στο άρθ. 50&12 ορίζει μεταξύ άλλων:

<<Εταιρείες παροχής υπηρεσιών στοιχημάτων και τυχερών

παιγνίων μέσω του

διαδικτύου που είναι νόμιμα εγκατεστημένες σε κράτη - μέλη της

Ευρωπαϊκής

Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικονομικού χώρου και κατέχουν

σχετική νόμιμη

άδεια λειτουργίας και παροχής τέτοιων υπηρεσιών, μπορούν να

συνεχίσουν την

παροχή υπηρεσιών στη μεταβατική περίοδο μέχρι την εφαρμογή

των διατάξεων του

νόμου αυτού που διέπουν το διαδικτυακό στοίχημα και τη

χορήγηση των σχετικών

αδειών μόνον εφόσον υπαχθούν αμέσως και οικειοθελώς στο

φορολογικό καθεστώς

των άρθρων 45 έως 50 του νόμου αυτού, αναδρομικά στο πλαίσιο

του άρθρου 78

παρ. 2 του Συντάγματος.

Η εφαρμογή της παραγράφου αυτής δεν θίγει τη σχετική

αποκλειστική δικαιοδοσία του Ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με

τα προβλεπόμενα

στο νόμο αυτόν και δεν προδικάζει την παροχή άδειας κατά το

άρθρο 45>>.

Ο νομοθέτης ρυθμίζει τα ανωτέρω σχετικά με το μεταβατικό

στάδιο, προκειμένου και οι εταιρείες αυτές, που ήδη παρείχαν

υπηρεσίες διαδικτυακού στοιχήματος στην Ελλάδα να υπαχθούν

στο φορολογικό καθεστώς και να έχουν μία δήλη, μία φανερή

λειτουργία. Αυτό είναι εύλογο, αν ληφθεί υπόψη ότι η παροχή

παιχνιδιών διαδικτυακώς ενέχει πολλούς κινδύνους. Ένας εκ των

κινδύνων συνίσταται στο ότι, επειδή η διοργάνωση παιχνιδιών

διαδικτυακώς δεν απαιτεί την ενοικίαση χώρου, την μεταφορά,

τοποθέτηση, εγκατάσταση παιχνιδιών, οι ανέντιμοι διοργανωτές

μπορούν να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται ταχύτατα.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για τη νομιμότητα της υπαγωγής των

εταιρειών στο λεγόμενο καθεστώς της μεταβατικής περιόδου, είναι

οι εξής: α)οι εταιρείες να είναι νόμιμα εγκατεστημένες σε κράτη -

μέλη της Ευρωπαϊκής

Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού χώρου, β)να κατέχουν

σχετική νόμιμη

άδεια λειτουργίας και παροχής τέτοιων υπηρεσιών στην χώρα τους

γ) να παρείχαν υπηρεσίες διαδικτύου στην Ελλάδα, δεδομένου ότι

ο νομοθέτης χρησιμοποιεί το ρήμα <<συνεχίσουν>> συγκεκριμένα

αναφέρει << να συνεχίσουν να παρέχουν>> και δ) να υπαχθούν

αμέσως και οικειοθελώς στο φορολογικό καθεστώς

των άρθρων 45 έως 50 του νόμου αυτού και στα πλαίσια του άρθ.

78&2 Σ. Επισημαίνεται ότι η ΠΟΛ 1248/13-12-2011, που ρύθμιζε

τις λεπτομέρειες του τρόπου υπαγωγής στη μεταβατική περίοδο,

έδινε προθεσμία μέχρι την 31-12-2011, ήτοι όλες οι ανωτέρω

προϋποθέσεις αθροιστικά έπρεπε να υπάρχουν κατά τον χρόνο

εκείνο. Στο καθεστώς αυτό εντάχθηκαν 24 εταιρείες, δεν

δραστηριοποιήθηκαν όμως τελικά όλες.

Σχετικά με την μεταβατική περίοδο φρονώ ότι δεν νοείται

μεταβατική περίοδος με διάρκεια ετών, όπως εν προκειμένω που

η μεταβατική περίοδος αριθμεί χρονικό διάστημα πλέον των 7

ετών. Ήδη όμως εισήλθαμε στο τελικό στάδιο, δεδομένου ότι

υπάρχει σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών για

τροποποιήσεις του Ν. 4002/11, που έχει τεθεί ήδη σε δημόσια

διαβούλευση, η οποία έληξε στις 5-10-2018, προ ολίγων δηλαδή

ημερών. Είναι χαρακτηριστική η πρώτη πρόταση της Αιτιολογικής

Έκθεσης: <<Με τον παρόντα νόμο βελτιώνεται σημαντικά και

εκσυγχρονίζεται το ρυθμιστικό πλαίσιο για την αγορά τυχερών

παιγνίων, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την ελληνική πραγματικότητα

όσο και τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές. Πέραν των τεχνικών

βελτιώσεων που επιφέρει ο παρών νόμος, σημαντική τομή προς

την κατεύθυνση της διαφάνειας, του υγιούς ανταγωνισμού, της

προστασίας των παικτών και της καταπολέμησης των αστοχιών

και των καταχρήσεων του υφιστάμενου πλαισίου, αποτελούν οι

ρυθμίσεις για τον νέο τρόπο αδειοδότησης των προσώπων που

δραστηριοποιούνται στη συγκεκριμένη αγορά.>> Είναι

χαρακτηριστικό ότι διαπιστώνεται στην αρχή της ως άνω

Αιτιολογικής Έκθεσης ότι η λειτουργία της διαδικτυακής αγοράς

παιγνίων κατά την λεγόμενη μεταβατική περίοδο παρουσίασε

αστοχίες και καταχρήσεις. Επίσης με το σχέδιο νόμου

προβλέπονται δύο τύποι αδειών: α) άδεια για διεξαγωγή

στοιχηματικών παιγνίων, ήτοι αθλητικών και μη στοιχημάτων και β)

άδεια λοιπών διαδικτυακών παιγνίων.

Σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις

είναι πλέον η μετάβαση σε ένα ανοικτό σύστημα αδειοδότησης

(χωρίς διαγωνιστική διαδικασία) με προβλεπόμενο τίμημα το ποσό

των 4.000.000 Ευρώ για την άδεια στοιχηματισμού και 1.000.000

Ευρώ για τις άδειες των λοιπών διαδικτυακών παιγνίων. Από το

προβλεπόμενο αυτό ύψος τιμήματος συνάγεται και η σημασία της

ασκουμένης αυτής οικονομικής δραστηριότητας για τα δημόσια

οικονομικά. Είναι προφανές επίσης και το ενδιαφέρον του

παρόχου που θα καταβάλει το υψηλό αυτό τίμημα για την

εξάλειψη της μη αδειοδοτημένης, αφορολόγητης και ανέλεγκτης

παράνομης δραστηριότητας.

Επίσης δεν τίθεται όριο ως προς τον τελικό αριθμό αδειών.

Η συνήθης παραβατικότητα που διαπιστώθηκε κατά τη

μεταβατική περίοδο αφορά:

1) Την πρόσβαση σε μη αδειοδοτημένες ιστοσελίδες ή την

πρόσβαση σε ιστοσελίδες που τέθηκαν στην μαύρη λίστα,

αλλά με τη χρήση του <<proxy server >> ή την αλλαγή

domain name η απαγόρευση παρακάμφθηκε. Εδώ δηλαδή

παρατηρείται το εξής φαινόμενο: μόλις κλείσει μία

ιστοσελίδα δημιουργείται μία νέα με παρεμφερή ονομασία

(π.χ. στην ονομασία της προηγούμενης ιστοσελίδας

προστίθεται ένας αριθμός). Εν προκειμένω η σχετική ποινική

διάταξη (άρθ.52&3 Ν. 4002/2011) ορίζει: << Όποιος μετέχει

σε τυχερό παίγνιο, το οποίο διοργανώνεται χωρίς άδεια από

την Ελληνική Δημοκρατία, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης

έως τριών (3) μηνών και με χρηματική ποινή από 5.000 έως

20.000 ευρώ>>. Με τη διάταξη αυτή τιμωρούνται οι παίκτες

των τυχερών παιγνίων.

2) Την δημιουργία επίγειου δικτύου σε καταστήματα

προσφοράς υπηρεσιών διαδικτύου κατά παράβαση του

παράλληλα ισχύοντος άρθ. 2 του Ν. 2433/1996, με την

οργανωμένη πρώθηση των υπηρεσιών τυχερών παιγνίων

σε ένα μόνο πάροχο.

3) Την συμμετοχή σε τυχερά παίγνια μέσω παρενθέτου

προσώπου κατά παράβαση των διατάξεων του άρθ. 52&7 Ν.

4002/11. Συγκεκριμένα η ως άνω διάταξη ορίζει:<< Όποιος

μετέχει σε παίγνια μέσω παρενθέτου φυσικού ή νομικού

προσώπου τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) ετών και

χρηματική ποινή από 100.000 έως 200.000 ευρώ. Με τις

ίδιες ποινές τιμωρείται και το παρένθετο φυσικό πρόσωπο

και αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο, τα πρόσωπα που

καθορίζονται ως αυτουργοί με την παράγραφο 11>>.

4) Επίσης να αναφερθεί ότι σε αρκετές περιπτώσεις έχομε

άσκηση ποινικής δίωξης για κακουργηματική πράξη, ήτοι του

άρθ. 52&1γ Ν. 4002/11. Συγκεκριμένα το ανωτέρω άρθρο

ορίζει:<<Απαγορεύεται η διοργάνωση και η διεξαγωγή

παιγνίων χωρίς την προβλεπόμενη άδεια ή/και πιστοποίηση.

Όποιος διεξάγει παίγνια χωρίς την απαιτούμενη προς τούτο

άδεια ή/και πιστοποίηση: γ. Αν τα παίγνια που διεξάγονται

είναι τυχερά τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10)

ετών και με χρηματική ποινή επτακοσίων χιλιάδων (700.000)

ευρώ, ανεξάρτητα από τον τρόπο ή το μέσο διεξαγωγής των

παιγνίων>>. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ποινική

κύρωση του ανωτέρω άρθρου του Ν. 4002/2011 είναι

ιδιαίτερα αυστηρή όσον αφορά την στερητική της ελευθερίας

ποινή, συγκριτικά και με άλλες αξιόποινες πράξεις π.χ. την

εγκληματική οργάνωση, η οποία επίσης πλήττει τα θεμέλια

της κοινωνίας και ενέχει ιδιαίτερη επικινδυνότητα για τη

δημόσια τάξη. Η προβλεπόμενη ποινή για την πράξη της

συγκρότησης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση είναι

κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, ήτοι κάθειρξη 5- 10 ετών.

Περαιτέρω, σχετικά με την περάτωση της κύριας ανάκρισης για

το κακούργημα του Ν. 4002/2011, σύμφωνα με την παρ. 12

του άρθ. 52 Ν. 4002/11, όπως προστέθηκε με το άρθρο 25

παρ.4 Ν.4531/2018: <<Στην περίπτωση των κακουργημάτων

του παρόντος άρθρου για την περάτωση της κύριας ανάκρισης

και την εισαγωγή της υπόθεσης στο ακροατήριο εφαρμόζεται η

διάταξη του άρθρου 308Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας,

περί κατ` εξαίρεση περάτωσης της κύριας ανάκρισης.». Από την

ως άνω διάταξη διαπιστώνομε ότι ο νομοθέτης για την

επιτάχυνση της διαδικασίας κατά την εκδίκαση του ως άνω

κακουργήματος προκρίνει, και κατά την άποψή μου πολύ

σωστά, την διαδικασία του άρθ. 308 Α Κ.Π.Δ., ήτοι την

παραπομπή απευθείας στο ακροατήριο με τη σύμφωνη γνώμη

του Προέδρου Εφετών αντί της συνήθους διαδικασίας μέσω

των δικαστικών συμβουλίων, η οποία, εκ των πραγμάτων,

διαρκεί περισσότερο.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του

παράνομου στοιχηματισμού μέσω διαδικτύου, η Διεύθυνση

Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, την οποία εποπτεύω, έχει

διερευνήσει πολλές περιπτώσεις που αφορούν παράνομο

στοιχηματισμό μέσω διαδικτύου και έχουν σχηματισθεί

δικογραφίες, οι οποίες έχουν υποβληθεί αρμοδίως.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η διάταξη του άρθ. 49 Ν. 4002/11 για

τον τρόπο μεταφοράς χρηματικών ποσών για την παροχή των

σχετικών υπηρεσιών. Το άρθρο 49 καθορίζει τον τρόπο για τις

μεταφορές χρηματικών ποσών για την εξασφάλιση της

διαφάνειας της διαδικασίας. Συγκεκριμένα το άρθ. 49 ορίζει:

«Οι πληρωμές των ποσών συμμετοχής και απόδοσης κέρδους

που απορρέουν από τη συμμετοχή σε τυχερά παίγνια μέσω του

διαδικτύου διενεργούνται υποχρεωτικά μέσω πιστωτικών

ιδρυμάτων ή ιδρυμάτων πληρωμών που είναι εγκατεστημένα

και λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος-μέλος

της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού

Χώρου.» Μάλιστα κατά το άρθ. 49&4Ν. 4002/2011:

<<Απαγορεύεται στα πιστωτικά ιδρύματα ή τα ιδρύματα

πληρωμών που είναι εγκατεστημένα και λειτουργούν νόμιμα

στην Ελλάδα να πραγματοποιούν οποιαδήποτε συναλλαγή,

καθώς και πληρωμές ποσών συμμετοχής και απόδοσης

κέρδους που απορρέουν από τη συμμετοχή σε τυχερά παίγνια

σε λογαριασμούς που τηρούν σε αυτά μη αδειοδοτημένοι

πάροχοι τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου, όπως

αναφέρονται στον κατάλογο μη αδειοδοτημένων παρόχων

(black list) που τηρεί η Ε.Ε.Ε.Π. αναρτημένο στον ιστότοπό της.

Τα παραπάνω ιδρύματα, διαβιβάζουν αμελλητί στην Τράπεζα

της Ελλάδος και στην Ε.Ε.Ε.Π. κατάσταση με κάθε συναλλαγή ή

πληρωμή που έχει πραγματοποιηθεί κατά τα παραπάνω,

καθώς και όλα τα στοιχεία των λογαριασμών που έχουν

συναλλαγεί και των προσώπων που τους κατέχουν. Στο

πιστωτικό ίδρυμα ή στο ίδρυμα πληρωμών που παραβαίνει τις

διατάξεις της παραγράφου αυτής επιβάλλεται, με απόφαση της

Ε.Ε.Ε.Π., πρόστιμο υπέρ του Δημοσίου ίσο με το δεκαπλάσιο

κάθε ποσού που διακινήθηκε και τουλάχιστον ίσο με

πεντακόσια (500) ευρώ.».

Το στοίχημα έχει εισέλθει στη ζωή του ποδοσφαίρου, του πιο

λαοφιλούς αθλήματος. Είναι κατόπιν τούτου εμφανές ότι όλο

και πιο συχνά σχετικές υποθέσεις παράνομου διαδικτυακού

στοιχηματισμού στο άθλημα αυτό θα απασχολούν τα

Δικαστήρια. Τούτο άλλωστε αποδεικνύει και το γεγονός ότι τα

τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα την τελευταία πενταετία

υποθέσεις με σχετικό αντικείμενο απησχόλησαν δικαστήρια και

των δύο βαθμών. Μάλιστα προσωπικώς ήμουν Εισαγγελέας

της έδρας τόσο στον πρώτο βαθμό (Τριμελές Εφετείο

Κακουργημάτων), όσο και στον δεύτερο βαθμό (Πενταμελές

Εφετείο) σε σχετικές υποθέσεις, σε συρροή βέβαια των

σχετικών εγκλημάτων με διάφορα εγκλήματα του Π.Κ.

(κακουργηματική απάτη, κακουργηματική εκβίαση, εγκληματική

οργάνωση).

Τελειώνοντας να τονίσω ότι, και εδώ νομίζω ότι θα

συμφωνήσομε όλοι, ανεξάρτητα των οιωνδήποτε

νομοθετικών ρυθμίσεων, είναι αναμφισβήτητο ότι το

διαδίκτυο στον τομέα των παιγνίων απαιτεί εμπειρία και

ικανή στελέχωση των διωκτικών υπηρεσιών, απαιτεί

εξειδικευμένες γνώσεις, τεχνογνωσία και υποστηρικτικές

δομές για ανάλυση δεδομένων που θα ενεργούν σε πρώτο

χρόνο και σε όλη τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας. Η

ύπαρξη πολύπλοκων ζητημάτων τεχνικής φύσεως στις

σχετικές υποθέσεις είναι αυτή που επιβάλλει την συνδρομή

των προϋποθέσεων αυτών για την αποτελεσματική

αντιμετώπιση του φαινομένου τουτου παράνομου διαδικτυακού

στοιχηματισμού και την εξασφάλιση ενός πλήρους πλαισίου

σύννομης λειτουργίας.