Γράφει ο δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
«Τότε πορευθείς εις των δώδεκα, ο λεγόμενος ̓Ιούδας ̓Ισκαριώτης, προς τους Αρχιερείς, είπε· Τι θέλετέ μοι δούναι, καγώ υμίν παραδώσω αυτόν;
Οι δε έστησαν αυτώ τριάκοντα αργύρια. Καί από τότε εζήτει ευκαιρίαν, ίνα αυτόν παραδώ..»
«Ο δε παραδιδούς αυτόν έδωκεν αυτοίς σημείον λέγων· Ον αν φιλήσω, αυτός εστι· κρατήσατε αυτόν. Καί ευθέως προσελθών τω ̓Ιησού, είπε· Χαίρε, Ραββί· και κατεφίλησεν αυτόν. Ο δε Ιησούς είπεν αυτώ· Εταίρε, εφ ̓ ω πάρει. Τότε προσελθόντες επέβαλον τας χείρας επί τον ̓Ιησούν, και εκράτησαν αυτόν».
Οι έκγονοι των φορέων της διαχρονικής εσχάτης προδοσίας, εκ της Σταυρώσεως του Θεανθρώπου, άχρι του νυν, οι προσφιλείς ιδιοτελείς γραμματείς και φαρισαίοι, ούτως βραχέως ειπείν οι περίπυστοι προβατόσχημοι λυκοποιμήνες των εγχώριων και
υπερεθνικών διεφθαρμένων- μισάνθρωπων, διευθυντηρίων, φωνασκούν στεντορείως και αλαλάζουν επί αδίκω, «άρον άρον Σταύρωσον Αυτόν» ουχί επειδή έχει διαπράξει κανείς κάποιο ποινικό αδίκημα ή καθίσταται αποδεδειγμένα επικίνδυνος δια την δημόσια τάξη και ασφάλεια, αλλά επειδή, το εθνικό κόμμα «ΈΛΛΗΝΕΣ», του τ. Εισαγγελέως κ. Κανελλοπούλου, με συνιδρυτή τον Ηλία Κασιδάρη, έχει αποσπάσει ένα παγιωμένο ποσό
τουλάχιστον 8 με 12% ανά την Επικράτεια.
Η αρτιφανής αυτή ωμή, ιταμή και απροκάλυπτη επέμβαση προς την λειτουργική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης συνιστά ένα κατάφωρα πρωτοφανές θεσμικό πραξικόπημα το οποίο κλυδωνίζει εκ βάθρων τα θεμέλια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και εν
ταυτώ, τιτρώσκει την θεμελιώδη αρχή της λαϊκής κυριαρχίας
Η ανοσιουργηματική αυτή πράξη, επιφέρει αυτοδικαίως διττές ιδιαζόντως επαχθείς συνέπειες ως προς την εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος, αφενός, την ποδοπάτηση της διάκρισης των εξουσιών κατακρημνίζοντας το άρθρο 26 του Συντάγματος και εξ ετέρου, το άρθρο 52 αυτού, διότι τοιουτοτρόπως η οιονεί διδακτορική και άκρως επιλήψιμος συμπεριφορά της κυβερνήσεως κατατείνει και υποτείνει εις την αισχρά χυδαία και ευθεία περιφρόνηση της εκδηλωθείσης βουλήσεως της ύπατης αρχής του Ελληνικού έντιμου λαού, ο οποίος καταφάσκει το πρόγραμμα του κόμματος «ΕΛΛΗΝΕΣ».
Είναι πρόδηλο ότι η κυβέρνησις δρα ωσεί δικτάτωρ, η οποία δια στυγνά ολοκληρωτικό τρόπο επέβαλε την μονιστική άποψη της καταργώντας πάσα μορφή ιδεολογικού πλουραλισμού και πολυφωνίας, το αυτό συντελείται εν προκειμένω δια της κατάπτυστης και ονειδιστικής αυτής θεσμικής βίας η οποία καταλύει πάν ψήγμα νομιμότητας καταστρατηγώντας πάσα κορυφαία επιταγή του Νομικού μας πολιτισμού, αγάγοντας νομοτελειακά την χώρα εις άκρως αντιδημοκρατικά καθεστώτα.
Ο εκφυλισμός της δημοκρατίας μας δια τούτου του τρόπου μας φαιδροποιεί παγκοσμίως, εξομοιώνοντάς μας με μία τριτοκοσμική χώρα, η οποία στερείται θεσμών αρχών και διοικείται από μια ολιγαρχία η οποία σύγκειται από έναν ποταπό εσμό διαπλοκής
συμφερόντων (επιχειρηματιών, δομών, στοών, συμβουλίων,) οι οποίοι φοβούνται υπέρμετρα από το λαό και σπεύδουν να μετέλθουν αθέμιτες πρακτικές ίνα καθυποτάξουν τον λαό και να προσκόψουν την ελευθέρα και ανόθευτη βούλησή τους.
Εν προκειμένω, η ωμή παρέμβαση προς την δικαστική εξουσία, ούτως ώστε η εκτελεστική εξουσία να επιβάλλει ξύλοις και ροπάλοις την βούληση της, καίτοι, τοιαύτη εναντιούται σφόδρα προς την βούληση του Ελληνικού λαού και επί τω τέλει να την
χειραγωγήσει επαίσχυντα και απροκάλυπτα προς τον αποκλεισμό του κόμματος «ΕΛΛΗΝΕΣ» τούτο δε, αποδεικνύει το μέγεθος των θεσμικών αυθαιρεσιών από τους αδίστακτους βιαστές της Δικαιοσύνης.
Εντούτοις, εν τη Πατρίδι μας, υπάρχουν εισέτι και σήμερον, άνθρωποι οι οποίοι ανθίστανται και εξακολουθούν απροσκόπτως να φυλάττουν Θερμοπύλες παραμένοντας ακέραιη εις τον όρκο των οποίο έχουν ομώσει ενώπιον του Θεού και της Δικαιοσύνης, να
υπηρετούν το δίκαιο υπηρετώντας και υπακούοντας αταλάντευτα την φωνή της συνειδήσεως τους.
Η αντίδραση του προέδρου Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου, κ Τζενερίκου, εις μία εποχή ένθα ο ολετήρας της όζουσας σήψεως κατισχύει, και άπαντες ενδίδουν αντί τριάκοντα αργυρίων προκειμένου να προδώσουν εν ακαρεί χρόνω, πάσα αρχή και αξία, εν προκειμένω, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίο ανθίστανται με γνώμονα την αλήθεια, την Δικαιοσύνη, την Δημοκρατία και τον Θεό.
Η σιδηρά αντίσταση του κ. Τζενερίκου, να ίσταται εις το ύψος των περιστάσεων παρά τις όποιες συνθλιπτικές πιέσεις των καθιστούν εις το ύψος της Ιστορίας, όμοιου με τον Πολυζωίδη και Τερσέτη, καθότι αγνόησε τον ολετήρα των ευμεγέθων υπερεθνικών
συμφερόντων και υπήκουσε μετά σθένους, ανδρείας και ηθικής εις την αλήθεια.
Εν κατακλείδι η θνήσκουσα δικαιοσύνη ήτις κείται εν Τάφω, δέον όπως διαφυλαχθεί, τούτο επετεύχθη δια τους ως άνω δικαστού, δηλονότι του κ. Τζενερίκου, τούτων δοθέντων, προσδοκούμε την καθολική, άρδην και ράγδην εξανάσταση της καθημαγμένης
Δικαιοσύνης, οι υπηρετούντες αυτήν ήτοι οι αξιότιμοι κύριοι Δικαστές δέον όπως τηρούν απαρεγκλίτως τις θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας και να μην ενδίδουν αμελλητί, εις τις άνωθεν πιέσεως των αργυρώνητων και εξωνημένων πολιτικών μας, ο καιρός γαρ
εγγύς, να το διαγνώσουμε κατά πόσο θα ενεργήσουν αδέκαστα, αντιπαρερχόμενοι οιαδήποτε έξωθεν παρέμβαση εκ των εξωθεσμικών παρακέντρων.
