ΠΗΓΗ: SDNA
Ο Γάλλος αρχιδιαιτητής έπιασε τον σφυγμό του ελληνικού προβλήματος. Η ατιμωρησία είναι αυτή που δημιουργεί εκφυλιστικά συμπτώματα και χρόνιες παθογένειες όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και στην κοινωνία.
Παρότι υπήρξαν αρρυθμίες και αβλεψίες με τους πίνακες διαιτησίας, ο νέος πρόεδρος της ΚΕΔ έχει μία και μοναδική οδηγία από την UEFA και την ΕΠΟ: «Να είσαι ακραία αυστηρός με τους Ελληνες ρέφερι. Μόνον έτσι καταλαβαίνουν».
Δεν έχει λόγο να μην την εφαρμόσει, εκτός κι αν ακολουθήσει τα χνάρια του Μαρκ Κλάτενμπεργκ. Δηλαδή αυστηρός και ακριβοδίκαιος στην αρχή και μετά πλήρως ελληνοποιημένος.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση, ο κ. Λανουά οφείλει να προχωρήσει σε άμεση επανασυγκρότηση των πινάκων χωρίς νεκρούς παρατηρητές, αναστημένους διαιτητές και φαντάσματα του παρελθόντος που έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την εποχή. Ο καταρτισμός έγινε πρόχειρα και βιαστικά, αλλά δεν υπάρχει τίποτε πιο γενναίο να παραδέχεσαι το λάθος σου (όπως στην προκειμένη περίπτωση οι γκάφες του Δαμιανού Ευθυμιάδη, μέλους της ΚΕΔ). Παράλληλα -μετά το σωστό κοσκίνισμα που ήδη έγινε- να φτιάξει και μια σφιχτή βιτρίνα, αλλά και τον παραγωγικό ιστό.
Υπάρχει και μια άλλη διάσταση του ζητήματος της ατιμωρησίας, την οποία οι ποδοσφαιροπαράγοντες αποφεύγουν να αγγίξουν. Κι όμως: Προβλέπεται ρητά και απαρέγκλιτα τις νέες διατάξεις του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ. Οποιος αξιωματούχος προχωρεί σε δυσμενείς κρίσεις ή bullying ή απειλή ή εκφοβισμό σε διαιτητή, τότε τιμωρείται με τον πλέον σκληρό τρόπο και κινδυνεύει πειθαρχικά η ομάδα του.
Οι παρατηρητικοί αναγνώστες ίσως έχουν εντοπίσει ότι, ο προηγούμενος Πειθαρχικός Κώδικας περί αυστηρών τιμωριών για δυσμενείς κρίσεις είτε δεν εφαρμόστηκε είτε αντιμετωπίστηκε με το επιεικές πνεύμα του νόμου. Δυστυχώς εδώ και τρία χρόνια τα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου αναζητούν τον βηματισμό τους.
Συνοψίζοντας, δεν μπορείς να είσαι αυστηρός και τιμωρητικός μόνο με τους διαιτητές. Οφείλεις να είσαι το ίδιο σκληρός σε πειθαρχικό επίπεδο και με τους αμετροεπείς ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Και αυτοί δεν είναι λίγοι.
Ο Γάλλος αρχιδιαιτητής έπιασε τον σφυγμό του ελληνικού προβλήματος. Η ατιμωρησία είναι αυτή που δημιουργεί εκφυλιστικά συμπτώματα και χρόνιες παθογένειες όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και στην κοινωνία.
Παρότι υπήρξαν αρρυθμίες και αβλεψίες με τους πίνακες διαιτησίας, ο νέος πρόεδρος της ΚΕΔ έχει μία και μοναδική οδηγία από την UEFA και την ΕΠΟ: «Να είσαι ακραία αυστηρός με τους Ελληνες ρέφερι. Μόνον έτσι καταλαβαίνουν».
Δεν έχει λόγο να μην την εφαρμόσει, εκτός κι αν ακολουθήσει τα χνάρια του Μαρκ Κλάτενμπεργκ. Δηλαδή αυστηρός και ακριβοδίκαιος στην αρχή και μετά πλήρως ελληνοποιημένος.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση, ο κ. Λανουά οφείλει να προχωρήσει σε άμεση επανασυγκρότηση των πινάκων χωρίς νεκρούς παρατηρητές, αναστημένους διαιτητές και φαντάσματα του παρελθόντος που έχουν ξεπεραστεί από την ίδια την εποχή. Ο καταρτισμός έγινε πρόχειρα και βιαστικά, αλλά δεν υπάρχει τίποτε πιο γενναίο να παραδέχεσαι το λάθος σου (όπως στην προκειμένη περίπτωση οι γκάφες του Δαμιανού Ευθυμιάδη, μέλους της ΚΕΔ). Παράλληλα -μετά το σωστό κοσκίνισμα που ήδη έγινε- να φτιάξει και μια σφιχτή βιτρίνα, αλλά και τον παραγωγικό ιστό.
Υπάρχει και μια άλλη διάσταση του ζητήματος της ατιμωρησίας, την οποία οι ποδοσφαιροπαράγοντες αποφεύγουν να αγγίξουν. Κι όμως: Προβλέπεται ρητά και απαρέγκλιτα τις νέες διατάξεις του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ. Οποιος αξιωματούχος προχωρεί σε δυσμενείς κρίσεις ή bullying ή απειλή ή εκφοβισμό σε διαιτητή, τότε τιμωρείται με τον πλέον σκληρό τρόπο και κινδυνεύει πειθαρχικά η ομάδα του.
Οι παρατηρητικοί αναγνώστες ίσως έχουν εντοπίσει ότι, ο προηγούμενος Πειθαρχικός Κώδικας περί αυστηρών τιμωριών για δυσμενείς κρίσεις είτε δεν εφαρμόστηκε είτε αντιμετωπίστηκε με το επιεικές πνεύμα του νόμου. Δυστυχώς εδώ και τρία χρόνια τα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου αναζητούν τον βηματισμό τους.
Συνοψίζοντας, δεν μπορείς να είσαι αυστηρός και τιμωρητικός μόνο με τους διαιτητές. Οφείλεις να είσαι το ίδιο σκληρός σε πειθαρχικό επίπεδο και με τους αμετροεπείς ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Και αυτοί δεν είναι λίγοι.
