Ο Αστικός Κώδικας στο άρθρο 107, εξομοιώνει, νομικά, με εταιρίες, τα Ταμεία Αλληλοβοηθείας, τα οποία έχουν ιδρύσει και διατηρούν πολλοί εργαζόμενοι, με σκοπό - μεταξύ άλλων - την ανάπτυξη της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας των μελών τους μέσω:
α) Της συμπληρωματικής κάλυψης δαπάνης νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψής τους, καθώς και των οικογενειών τους. β) Της καταβολής χρηματικής αρωγής σε περιπτώσεις βαριάς ασθένειας ή ατυχήματος ή βοηθήματος στους κληρονόμους σε περίπτωση θανάτου μέλους, εφόσον οι κληρονόμοι είναι σύζυγος ή συγγενής πρώτου βαθμού. γ) Της λειτουργίας κατασκηνώσεων σε συνεργασία με φο ρείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλους οργανισμούς. δ) Της παροχής έκτακτων βοηθημάτων στα μέλη του κατά τα Χριστούγεννα και τις καλοκαιρινές διακοπές. ε) Της διοργάνωσης κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων για τα μέλη του και τις οικογένειές τους, προς σύσφιγξη των σχέσεων και ανάπτυξη των πολιτιστικού χαρακτήρα ενδιαφερόντων τους, που μπορούν να πραγματοποιούνται και σε συνεργασία με φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης.
Για να είναι νόμιμο ένα ταμείο αλληλοβοηθείας ωστόσο, πρέπει να τηρούνται όλα όσα προβλέπει ο νόμος, όπως το να κόβει νόμιμα παραστατικά, για οποιαδήποτε δαπάνη ή γιά οποιαδήποτε προσφορά ή εισφορά των μελών του.
Το καταθετήριο των χρημάτων στην Τράπεζα, δεν αποτελεί απόδειξη νομιμότητας, καθώς ο νόμος δεν αναγνωρίζει άτυπο ταμείο αλληλοβοηθείας.
Εξ όυ και η δικαστική έρευνα, που όπως αποκάλυψε η "Δίκη στον Σκάι", διενεργείται με παραγγελία της αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βιργινίας Σακελλαροπούλου, για τον τρόπο διάθεσης των χρημάτων στο άτυπο Ταμείο Αλληλοβοηθείας των διαιτητών της SL1.
Με απόλυτο σεβασμό στο τεκμήριο αθώωτητας για τους δύο κορυφαίους διαιτητές, που ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη, για την υπόθεση αυτή, να κάνουμε μία επισήμαση, που μπορεί να αποδειχτεί προφητική, σίγουρα πάντως θα αποβεί διδακτική: Πολλές φορές η απόσταση, που χωρίζει το άτυπο από το παράτυπο δεν είναι μεγάλη, ενώ ακόμη μικρότερη μπορεί να αποδειχτεί η απόσταση, που χωρίζει το παράτυπο με το παράνομο!