Βουτιά στα E.Coli...
ΠΗΓΗ: "EΘΝΟΣ"
Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο- λένε- απ’ αυτό που οι Γάλλοι ξέρουν καλά και τίποτε χειρότερο απ’ αυτό που δεν κάνουν καλά. Και τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν τους κάνουν καλά. Και σε λίγο δεν θα μπορούν να… κάνουν καλά τους επισκέπτες τους!
Ναι Ρικ, ναι Ίλσα, το Παρίσι θα είναι στο μέλλον το μέτρο σύγκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και η θρυλική ατάκα από την «Καζαμπλάνκα» θα είναι, όμως, κάπως διαφορετική: «Μην το κάνουμε όπως το Παρίσι»… Είναι, δίχως αμφιβολία, οι Αγώνες του Παρισιού, οι χειρότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ! Γιατί; Πάμε σιγά σιγά…
Μανόν, πόση αδικία χώρεσε σε ένα μετάλλιο; Αδικίες με... τελετουργικό τρόπο
Αφήνουμε την Τελετή Έναρξης, που, αφού κρίθηκε και επικρίθηκε, και από κάποιους- λίγους- «σιγά μωρέ» πέρασε τα τεστ κλινικής εικόνας και ευρέθη υγιής, και πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι. Κατάφορες αδικίες σε αθλήματα που υπερισχύει η ανθρώπινη κρίση: Γυμναστική, ποδηλασία BMX, ξιφασκία, τζούντο! Η μεροληψία των κριτών- κυρίως προς γάλλους αθλητές είναι προκλητική!
Το κλάμα της ελληνίδας ξιφομάχου Δώρας Γκουντούρα θα θαμπώνει τους Αγώνες! Η Γαλλίδα αντίπαλος της Ελληνίδας, για να φθάσει στο χρυσό μετάλλιο, χρειάστηκε, όχι σε μια αλλά, σε όλες τις μάχες της πλην του τελικού (όπου μονομάχησε με Γαλλίδα), την εύνοια των κριτών, ενώ το κοινό αποθέωνε, αποδοκίμαζε, παραληρούσε και συνθηματολογούσε παθιασμένα, λες και παρακολουθούσε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου των Μπλε με την Αργεντινή! Άθλιοι κριτές και πιο άθλιοι κι' ανώριμοι οι θεατές. Κι όχι μόνο η Γκουντούρα, αλλά και η αντίπαλος της «χρυσής» Μανόν Απιτί-Μπρουνέ, η Κορεάτισα Γίσου, «φωνάζει» ότι την αδίκησαν. Και ποιος να την ακούσει μέσα σε τόση οχλαγωγία;
Και αφήνουμε την ξιφασκία και πάμε στo αγώνισμα της ποδηλασίας BMX freestyle. Οι κριτές μεροληπτικοί! Αθλητές που εντυπωσίασαν και που έδειξαν ότι υπερτερούν έναντι αντιπάλων τους, βρέθηκαν να κοιτούν αποσβολωμένοι την βαθμολογία! Ο Γάλλος «αγαπημένος» κριτών και έξαλλων οπαδών Άντονι Ζανζάν γκρεμίστηκε από το ποδήλατό του στην πρώτη του προσπάθεια και οι κριτές απλά του έδωσαν το χάλκινο μετάλλιο. Κάποιοι (και σωστά ίσως) μιλούν κι εδώ για αδικία αφού ο Ζανζάν- αν και με μια ελλειπή προσπάθεια- ήταν καλύτερος από τους υπόλοιπους και άξιζε το «χρυσό», όμως οι κριτές είχαν το άλλοθι για να εξαντλήσουν την αμεροληψία τους και να ρίξουν στάχτη στα μάτια των τηλεθεατών κυρίως.
Παζάρια με τα Βαζάρια...
Και πάμε στο τζούντο. Βαζάρια (waza-ari: πόντος επιτυχίας) διαγράφονται έπειτα από ώρα ή δίνονται αντίθετα, οι Γάλλοι ευνοούνται σκανδαλωδώς και ο δικός μας χάλκινος Ολυμπιονίκης Θεόδωρος Τσελίδης (κατά κόσμον Φιοντόρ Νικολάγιεβιτς Τσελίντι με γενέτειρα την Οσσετία) ένοιωσε αδικημένος κατάφωρα από πόντο νίκης που δόθηκε στον Γάλλο αντίπαλό του Μαξίμ-Γκαέλ Ενγκαγιάπ στην μονομαχία για τα ημιτελικά. Η Γαλλία έχει κατακτήσει (μέχρι το βράδυ της Πέμπτης) στο τζούντο 2 ασημένια και 5 χάλκινα μετάλλια και όλοι συζητούν (ψιθυριστά για να μην ακούσουν οι απόγονοι του Ναπολέοντα…) ότι όλα ήταν δώρα των κριτών! Υπερβολές; Ίσως…
Και στην Ενόργανη Γυμναστική οι βαθμολογίες κλείνουν το μάτι στους ισχυρούς, με τους πιο αδύναμους, αλλά ταλαντούχους, να δυσφορούν με χαμόγελο, όπως επιτάσσει το άθλημα.
Όχι άλλο Πύργο του Άιφελ... Έλεος! Γύρω γύρω στον Πύργο του Άιφελ... ζαλιστήκαμε!
Άρχισε και ο στίβος. Στο πρώτο αγώνισμα: 20.000 μέτρα βάδην ανδρών, γυναικών, τι έκαναν οι διοργανωτές που εξόντωσε ψυχολογικά τους βαδιστές και τους τηλεθεατές; Τους υποχρέωσαν να γυρίζουν γύρω γύρω από τον Πύργο του Άιφελ επί 19 φορές για να δείξουν στον Κόσμο (λες και δεν τον ήξερε) τον ατσάλινο γίγαντα που όταν τον είδαν οι Παριζιάνοι για πρώτη φορά ξίνισαν τα μούτρα τους και ο Χίτλερ ήθελε να τον ανατινάξει… Τόσος σωβινισμός; Τόσος κι άλλος τόσος! Ο Πύργος του Άιφελ είναι παντού στις τηλεοπτικές μεταδόσεις: τζούντο δείχνει; Να και ένας Άιφελ να περνάει δήθεν τυχαία… Ποδηλασία BMX; Ο ατσαλένιος Πύργος πρωταγωνιστής! Κολύμβηση; Πρώτος θα βουτήξει στις οθόνες ο Πύργος του Άιφελ... Ο καθένας επιδεικνύει ό,τι έχει. Και η Αθήνα είχε Ακρόπολη και αρχαία απομεινάρια λαμπερού πολιτισμού, αλλά το 2004 δεν τα πέρασε με ορούς στους τηλεθεατές… Ναι!
Και πάμε για μια βουτιά στον Σηκουάνα, τον Seine, όπως τον λένε οι Γάλλοι. «Ευχαριστούμε, αλλά σε βόθρο δεν βουτάμε», έτσι έπρεπε να απαντήσουν οι αθλήτριες και οι αθλητές του τριάθλου όταν υποχρεώθηκαν να κολυμπήσουν σε θολά νερά που έπαιρναν χρώμα από περιττώματα, σερβιέτες, λεμονόκουπες και με τους αρουραίους να κάνουν χάζι με την ανοησία των ανθρώπων…
Πρόκληση η απόφαση των διοργανωτών, που επηρεασμένοι-ίσως- από τους «Άθλιους» του δικού τους Βίκτορα Ουγκώ (Ουγκώ μουστάκια…) ήθελαν να δείξουν στον Κόσμο ολόκληρο τη δική τους αθλιότητα!
Τα βακτήρια Escherichia coli τα γνωστά μας E. Coli έκαναν και κάνουν πάρτι στον Σηκουάνα. Όταν ο συγχωρεμένος ο Ιβ Μοντάν τραγουδούσε: «Y a la Seine… Ce sont ses amoureux A la Seine» (Υπάρχει ο Σηκουάνας… Είναι οι εραστές του στον Σηκουάνα), από τότε στα μέσα της δεκαετίας του ’50, θα αδυνατούσε να πιστέψει ότι κάποιος θα βουτούσε στον οχετό του Σηκουάνα αν δεν ήθελε να αυτοκτονήσει. Και το 2024, ο Μακρόν άνοιξε τη χαβούζα στους αθλητές! Οι διοργανωτές δεν δίστασαν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των αθλητών προκειμένου να εφαρμόσουν απαρέγκλιτα το δικό τους πρωτόκολλο!
Διαβάζουμε στην διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια wikipedia: «Η λεκάνη απορροής του Σηκουάνα υφίσταται τις υψηλότερες ανθρώπινες επιπτώσεις από οποιαδήποτε υδρογραφική λεκάνη στη Γαλλία. Τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου, οι υψηλές συγκεντρώσεις αμμωνίας, νιτρωδών και βακτηρίων των κοπράνων, που εκτείνονται από το Παρίσι μέχρι τις εκβολές του, είναι σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν πάνω από έναν αιώνα. Το 2018, άρχισε πρόγραμμα καθαρισμού ύψους 1,4 δισ. με στόχο να καταστεί ο ποταμός ασφαλής για χρήση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα επίπεδα E. coli, όμως, εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλά και κάνουν το κολύμπι επισφαλές»… Και ποιος νοιάστηκε; Ούτε οι αθλητές που βούτηξαν στα περιττώματα! Σιγά μην νοιάζονταν οι Γάλλοι.
Να θυμίσουμε ότι η τελευταία φορά που μια διοργάνωση πραγματοποιήθηκε τόσο μακριά από τη διοργανώτρια πόλη ήταν το 1956, όταν οι ιππικοί αγώνες για τους Αγώνες της Μελβούρνης διεξήχθησαν 15.610 χιλιόμετρα μακριά, στη Στοκχόλμη -ο λόγος ήταν οι μακροχρόνιοι περιορισμοί καραντίνας της Αυστραλίας για τα άλογα.
Και συνεχίζουμε με τις αθλητικές μεταδόσεις: όλες στο πόδι! Τηλεσκηνοθεσία; Ανύπαρκτη. Πάνω στον τερματισμό αγώνων δείχνουν άλλα… τον Πύργο του Άιφελ για παράδειγμα! Κάλυψη; Ανεπαρκής. Ερασιτεχνική δουλειά σε ένα τόσο μεγάλο γεγονός· το μεγαλύτερο της Γης!
Και για να μην λέμε μόνο τα αρνητικά: εντύπωση προκαλεί η προσέλευση θεατών σε κάθε αγώνισμα! Χιλιάδες άνθρωποι, που όμως, μάλλον, θεωρούν ότι πήγαν να δουν Μαρσέιγ εναντίον Λίλ… Αποδοκιμασίες σε αντίπαλους γάλλων αθλητών, ουρλιαχτά ακόμα και πάνω στη μυσταγωγία ένας αγώνα τένις και ακόμα δεν έχουμε δει ρίψεις αντικειμένων· πού θα πάει θα το δούμε κι αυτό!
Α, και να μην ξεχνάμε: είδαμε εισβολή οπαδών στον αγωνιστικό χώρο του αγώνα Μαρόκου-Αργεντινής και τον διαιτητή να ακυρώνει γκολ της Αλμπισελέστε μια ώρα μετά! Άρωμα ερασιτεχνισμού στην πατρίδα των ακριβών εσάνς!
Και δεν είναι μόνο αυτά. Δεκάδες εφημερίδες ανά τον Κόσμο ψέγουν τους διοργανωτές για μια σειρά από ατοπήματα, όπως: την απαγόρευση του χιτζάμπ στις μουσουλμάνες γαλλίδες αθλήτριες, την συμμετοχή του Ισραήλ στους Αγώνες (γιατί όχι και η Ρωσία;), στερεότυπα και προκαταλήψεις από μέσα ενημέρωσης, την απομάκρυνση αστέγων και κατοίκων περιοχών γύρω από τους χώρους διεξαγωγής των Αγώνων.
Ο Guardian είναι καταπέλτης: «Λίγες μέρες πριν από την τελετή, η Sounkamba Sylla, μια Γαλλίδα μουσουλμάνα δρομέας σκυταλοδρομίας, ενημερώθηκε ότι θα της απαγορευόταν να λάβει μέρος στους Αγώνες αν φορούσε τη μαντίλα της. Τελικά βρέθηκε ένας συμβιβασμός: της επετράπη να φορέσει καπέλο για την παρέλαση στον Σηκουάνα! Αυτό ισοδυναμεί με κατάφωρη «διάκριση», σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία»
Όλα για το θεαθήναι... Και η Sounkamba Sylla με καπέλο κι όχι χιτζάμπ! Και σε άλλο θέμα: Σύμφωνα με έρευνα με το τίτλο: Le revers de la medaille (Η άλλη όψη του νομίσματος), 12.545 άνθρωποι (συμπεριλαμβανομένων 3.434 ανηλίκων) εκδιώχθηκαν- κάποιοι από αυτούς βίαια- από περιοχές του Παρισιού μεταξύ Απριλίου 2023 και Μαΐου 2024. Η αυστηρότερη αστυνόμευση έχει γίνει το πρόσχημα για ένα «άκρατο κύμα βίας και κακοποίησης» από την αστυνομία κατά ιερόδουλων.
Επίσης, περισσότεροι από 1.000 φοιτητές αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πανεπιστημιακή τους στέγη κάνοντας χώρο σε αστυνομικούς, πυροσβέστες και εργαζόμενους στον τομέα της υγείας που βρίσκονταν σε υπηρεσία κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Πολλοί από αυτούς ανέφεραν το σοκ που έπαθαν όταν ήρθαν αντιμέτωποι με τις άθλιες συνθήκες, όπως κατσαρίδες, μούχλα και ποντίκια που ζουν οι φοιτητές. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποκάλυψαν τις κάκιστες συνθήκες διαβίωσης των φοιτητών, παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες από τα σωματεία τους.
Ενα θέμα ακόμα, η αναδιαμόρφωση των δρόμων για τους Αγώνες. Σοβαρές οι συνέπειες για τη δημόσια υγεία, για παράδειγμα, η παρεμπόδιση της πρόσβασης σε ένα από τα μεγαλύτερα μαιευτήρια της περιοχής προκαλεί προβλήμτα και αγανάκτηση. Οι Αρχές εξετάζουν- τώρα- το άνοιγμα των ολυμπιακών λωρίδων για ιατρικά επείγοντα περιστατικά.
Σκεφτείτε μόνο τι θα γραφόταν στον διεθνή Τύπο το 2004, αν έπρεπε μια ομάδα πόλο (η ελληνική στο Παρίσι) να σηκώσει ένα αυτοκίνητο για να περάσει το πούλμαν της αποστολής της;
Η υπερπροβολή της woke κουλτούρας
Και τέλος: η woke κουλτούρα είναι παντού και καλύπτει τα πάντα. Είναι διάχυτη η εμμονή με τη «συμπερίληψη» και τον δικαιωματισμό. Πάντα η υπερβολή είναι μια αλήθεια που χάνει την ψυχραιμία της… Και οι Γάλλοι το έχουν καταλάβει καλά: το μόνο που δεν χορταίνει ο κόσμος είναι οι υπερβολές και τους τις προσφέρουν απλόχερα, αλλά...
Και ο μύθος της γαλλικής υψηλής κουλτούρας και διανόησης, αν για κάποιους δεν καρτέρευσε με την Τελετή Έναρξης, σιγά σιγά βυθίζεται όσο προχωρούν οι Αγώνες (και) στα βοθρόνερα του Σηκουάνα… Σίγουρα οι Γάλλοι χάνουν τη μάχη των Ολυμπιακών Αγώνων, όμως τον πόλεμο δεν θα τον χάσουν· κάτι θα τους μείνει να θυμούνται από την αρπακολατζίδικη διοργάνωσή τους. Τα κάλπικα χρυσά μετάλλιά τους, ίσως;
Κι όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει η Γετρούδη Στάιν: «Στη Γαλλία, πρέπει να συνηθίσεις να ζεις με το άρωμα των ουρητηρίων».
Η πρώτη εβδομάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, λοιπόν, πέρασε στο κιτάπι του παρελθόντος χρόνου. «Είναι μεσάνυχτα»... Και το μισό Παρίσι αντί κάνει έρωτα στο άλλο μισό, κακοποιεί τον υπόλοιπο Κόσμο με τις αθλιότητές του!
