Τετάρτη 11 Μαΐου 2022

Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: "Tην πίεζα από άγχος, για το μωράκι μας, που είχε σπάνια πάθηση"!

Σπάνιο και σοβαρό πρόβλημα υγείας του δεύτερου παιδιού, που κυοφορούσε η Καρολάιν, ήταν αυτό, που επέτεινε την πίεση και τα προβλήματα ανάμεσα τους.

Αυτό υποστήριξε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, στην προσπάθεια του, να εξηγήσει τις φράσεις στο ημερολόγιο της Καρολάιν: "Πνίγομαι"!

" Η δεύτερη εγκυμοσύνη, ήρθες τρεις μήνες μετά. Μου το έκανε χριστουγεννιάτικο δώρο...", είπε ο κατηγορούμενος και συνέχισε:

Πρόεδρος: Δηλαδή εσεις μέχρι που ξεκίνησαν τα προβλήματα στη σχέση σας, δεν είχατε καταλάβει τίποτα?

Eάν κάποιος απομονώσει αυτά, που έγραφε στο ημερολόγιο, θα έλεγε πως είναι δυνατόν, ο ένας να χτυπάει τον άλλον

Πρόεδρος: Χτύπαγε ο ένας τον άλλον?

Oχι.

Προέδρος: Από το ημερολόγιο δεν προκύπτει ότι, εσείς χτυπάγατε τη σύζυγο σας, αλλά ότι εκείνη χτυπούσε εσας..

"Η αφορμή από μόνη της δεν θα σας βγάλει λογική, γιατί καποιος να βγει εκτός ορίων. Εάν όμως τα συνδιάσει με αυτά που είχε περάσει η Καρολάιν, τότε το δικαιολογεί, όπως το δικαιολογούσα εγω και το δικαιολογω

Πρόεδρος: Σας είχε κάνει κάποιο παράπονο?

"Oχι. Σε μένα όταν κάτι την ενοχλούσε, θα το έλεγε. Θα μου έλεγε τι την ενοχλεί. Η συμβίωση μας ήταν εκεί. Δεν υπήρχε τριβή. Οι στιγμές έντασης θα προέρχονταν από κάτι, που είχε συμβεί".

Πρόεδρος: Στο ημερολόγιο γράφει ότι όλα τα προσωποποιείται. Σας το είχε πει?

"Από την ανησυχία μου, γιά την εγκυμοσύνη, μπορεί να το έκανα. Και την έπρηζα λίγο. Ηταν όμως στιγμιαίο. Η πίεση, που προσπαθούσα εγω να δω ότι, το παιδάκι ήταν καλά, της την πέρναγα. Ηταν ο φόβος μου... Ηταν λαθος μου. Αλλά ήταν στιγμιαίο..

Πρόεδρος: Eίχατε καταλάβει το μηχανισμο, που δημιουργούσε τα προβλήματα?

Kάποια στιγμή το κατάλαβα. Αυτό ήταν σε κάποια περίοδο, που ανησυχούσαμε για το μωράκι. Επρεπε να διαχειριστούμε τις εξάρσεις, που συνέβαιναν. Δυστυχώς τα κομμάτια, που μας σημάδεψαν δεν τελείωσαν... Τα Χριστούγεννα της εγκυμοσύνης πήγαμε στο Αμστερνταμ και μας έκανε πολύ καλό. Πρωτοχρονιά, όπως πάντα στην Αλόννησο στους γονείς της. Γυρνώντας από τις διακοπές των Χριστουγέννων πήγαμε στο γυναικολόγο. Ευτυχώς το μωράκι ήταν εκεί. Είχε καρδιακή λειτουργία. Ηταν κοροτσάκι. Ο γιατρός μας είπε ότι,η μικρουλα είχε μιά σπάνια πάθηση. Γαστρόσκηση, κάτι που συμβαίνει σε 1 στα 16.000 παιδιά. Ηαν μλια τομή στον αφαλό, που θα δημιουργούσε πρόβλημα στην εγκυμοσύνη, γιατί καποια όργανα βγαίνουν εκτός σώματος.

Πρόεδρος: Αυτό επέτεινε το άγχος σας;

O γιατρός είπε ότι, εάν το μωράκι ξεκινήσει την επουλωση του ανοίγματος σε σημείο της εγκυμοσύνης, που δεν μπορεί να επιβιώσει, θα πεθανει. Δεν πέρναγε από το χέρι μας, να κάνουμε κάτι. Φεύγοντας μπήκαμε στο αυτοκίνητο, χωρίς να μιλάμε, από όσα είχαμε ακούσει. Και το πρώτο πράγμα, που μου είπε ήταν να ξεκινήσουμε να βρούμε το χειρούργο, Πάς καλά; Εμένα το μωρακι μου δεν θα μου το πάρει κανείς. Ενιωσα τόσο περήφανος. Αυτό ήταν που σας είπα στην αρχή ότι, η Καρολάιν ήταν ξεχωριστός άνθρωπος. Δεν την σταματούσε τίποτα...

Πρόεδρος: Γιατί έγραφε "πνίγομαι" στο ημερολόγιο της; Το είχατε καταλάβει; Και κυρίως το είχατα αξιολογήσει?

To μόνο που με ενδιέφερε ήταν πως θα είναι καλά.