Τρίτη 2 Αυγούστου 2022

Στον ύπνο του πέθανε ο Σταύρος Ψυχάρης


Ο
Σταύρος Ψυχάρης, ο τελευταίος από τους εμβληματικούς δημοσιογράφους και εκδότες της γενιάς του, "έφυγε" σήμερα από τη ζωή, στον ύπνο του, σε ηλικία 77 ετών.

Τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί στο σπίτι του στο Πόρτο Ράφτη, μετά το σοβαρό νευρολογικό πρόβλημα, που αντιμετώπιζε εδώ και μια 15ετία.

Παρά τα προβλήματα υγείας του, ωστόσο, δεν εγκατέλειπε τις αγαπημένες του συνήθειες, όπως ήταν το γεύμα στην "Αθηναική Λέσχη", με τέσσερεις αγαπημένους φίλους του, γνωστά πρόσωπα του τραπεζικού χώρου και της πολιτικής, κάθε Παρασκευή μεσημέρι. Προ κορωνοϊού φυσικά!

Ο Σταύρος Ψυχάρης ήταν Πρόεδρος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη (ΔΟΛ) από το 2009 μέχρι το 2017, με τον οποίο συνέδεσε το όνομά του τόσο κατά τις ημέρες ακμής του όσο και κατά τη διάρκεια του τέλους του, ενώ ήταν αυτός, που καθιέρωσε τις κυριακάτικες εκδόσεις των εφημερίδων.

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης δημοσιογραφικής και εκδοτικής σταδιοδρομίας του, ο Σταύρος Ψυχάρης υπήρξε προνομιακός συνομιλητής των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου. Το 1996 διορίστηκε Διοικητής του Αγίου Όρους από την κυβέρνηση Σημίτη, θέση που διατήρησε μέχρι το 2001. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και από το Σεπτέμβριο του 2003 του διευθύνοντος συμβούλου και αντιπροέδρου του Ομίλου Λαμπράκη.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και θείος του ήταν ο Κώστας Λουλές, ηγετικό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ. Άρχισε την δημοσιογραφική του καριέρα το 1964 στην αριστερή εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» (ενώ ήταν γραμμένος και στον Ελληνο-Σοβιετικό Σύνδεσμο) για να προσληφθεί κατά της διάρκεια της δικτατορίας ως κοινοβουλευτικός συντάκτης της εφημερίδας Έθνος. Από το 1972 εργαζόταν στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ), αρχικά ως δημοσιογράφος και εν συνεχεία ως πολιτικός συντάκτης της εφημερίδας Τα Νέα.

Ηταν διευθυντής της εφημερίδας Το Βήμα, α
πό το φθινόπωρο του 1983.

Τιμήθηκε στις 20 Ιουνίου 2010 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για την προσφορά του κατά την περίοδο που διετέλεσε Διοικητής του Αγίου Όρους με το οφίκιο του Μεγάλου Νοταρίου του Οικουμενικού Θρόνου.