Αρκετοί άνθρωποι επιλέγουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τις μετακινήσεις τους καθημερινά. Ο Γολγοθάς τους για να φτάσουν στο γραφείο, τη σχολή, την υπηρεσία, την συνάντηση και όπου αλλού θέλουν να πάνε, είναι ατελείωτος. Καθυστερήσεις, χαλασμένα οχήματα, ζέστη, δυσωδία, συνοδεύουν την καθημερινότητά μας, ρίχνοντας το επίπεδο πολιτισμού της χώρας.
Πολλοί είναι οι λόγοι που κάνουν κάποιον άνθρωπο να επιλέξει την δημόσια συγκοινωνία.
Από την κίνηση στο δρόμο, τη δυσκολία στο πάρκινγκ, την ακριβή βενζίνη, την δυσκολία να συντηρήσουν το αυτοκίνητό τους, την οικολογική συνείδηση μέχρι και το εντελώς αντικειμενικό γεγονός ότι κάποιος θέλει να μεταβεί στο κέντρο της Αθήνας.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να φτάσει κανείς στην ώρα του, θα έπρεπε να είναι οισυγκοινωνίες. Πλέον όμως, αποτελεί τον πιο ασυνεπή και σχεδόν ενοχλητικό, αφού ο κόσμος στοιβάζεται πρώτα σε αποβάθρες και στάσεις, μάταια κοιτάει τους πίνακες με τα δρομολόγια και καταλήγει στριμωγμένος σε βαγόνια και λεωφορεία χωρίς παράθυρα και κλιματισμό.
Όλοι έχουμε παραδείγματα με την εφαρμογή του ΟΑΣΑ, όπου έχει λεωφορεία που τα καταπίνει η μαύρη τρύπα και δεν εμφανίζονται ποτέ. Οι οδηγοί λειτουργούν αυθαίρετα, ξεκινώντας από την αφετηρία νωρίτερα ή αργότερα, αδιαφορώντας για τον προγραμματισμό των δρομολογίων και κατά συνέπεια τις υποχρεώσεις των επιβατών. Πρόσφατα, σε γραμμή της Αθήνας μία νέα οδηγός δεν ήξερε το δρομολόγιο και έκανε αναστροφή σε δρόμο με τραμ, βάζοντας σε κίνδυνο όλους τους επιβάτες.
Το μεγάλο δράμα είναι στον ΗΣΑΠ, όταν σε ώρες αιχμής, δηλαδή 8-9 το πρωί και 4-5 το απόγευμα, ο ένας συρμός μπορεί να έχει χρονική διαφορά 8 και πλέον λεπτών. Οι πίνακες είναι αναξιόπιστοι, μιας και όταν λένε 3 λεπτά, αυτά διαρκούν πολύ περισσότερο. Ουσιαστικά μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα και συχνά πυκνά αναφέρονται στους τζαμπατζήδες των ΜΜΜ, μην κάνοντας κουβέντα για την καθυστέρηση των δρομολογίων και την γενική κακή ποιότητα υπηρεσιών.
Αν κάποιος επιβάτης αποφασίσει να κινηθεί με τα μέσα το καλοκαίρι, η μία δυσάρεστη έκπληξη θα διαδεχτεί την άλλη. Οι οδηγοί παίρνουν άδειες και το προσωπικό δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες. Έτσι, για 3 και πλέον μήνες υπάρχουν θερινά δρομολόγια, κάνοντας τη ζωή μαρτύριο στους ανθρώπους, που εργάζονται και προσπαθούν να πάνε στην δουλειά ή τις υποχρεώσεις τους. Όταν κάποια στιγμή δεήσει το τρένο ή το λεωφορείο να εμφανιστεί, τον σταυρό τους κάνουν όλοι για να πετύχουν κλιματισμό και στη συνέχεια... προσεύχονται να μείνουν τα παράθυρα κλειστά, γιατί μόνον έτσι μπορεί να λειτουργήσει.
Η χώρα του τουρισμού, δεν έχει 24ωρο μετρό για το αεροδρόμιο!!
Είναι σαν να εκδικείται το κράτος όσους βγαίνουν να διασκεδάσουν ή ταξιδεύουν. Το δρομολόγια για το αεροδρόμιο με το μετρό είναι ανά 35 λεπτά και ο πρώτος συρμός από αεροδρόμιο ξεκινάει στις 06:30 το πρωί και το τελευταίο στις 23:34. Υπάρχουν τα 24 λεωφορεία του αεροδρομίου που καλύπτουν κάποιες περιοχές, όμως και πάλι δεν είναι αρκετά.
Όσο για το βράδυ, μόνο Παρασκευή και Σάββατο τα τρένα και το μετρό μένουν μέχρι πιο αργά, αλλά κι αυτό για... σεμνούς ανθρώπους. Αν κάποιος θέλει να γυρίσει στις 3 το σπίτι του, θα πρέπει να πάρει ταξί ή να περιμένει μέχρι τις 5:30 οπότε ξεκινάει το πρώτο δρομολόγιο του ηλεκτρικού.
Αν έχετε δει κάποιες φωτογραφίες στο διαδίκτυο με Ευρωπαίους πολιτικούς που παίρνουν λεωφορεία και μετρό, η Ελλάδα δεν είναι μία από αυτές. Οι πολιτικοί δεν έχουν επαφή με την καθημερινότητα των πολιτών, γι΄ αυτό και επί τόσα χρόνια έχουν απαξιώσει τις δημόσιες συγκοινωνίες. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, η κατάσταση είναι χειρότερη από ποτέ και δεν φαίνεται φως στο τούνελ.
Η ποιότητα ζωής των Ελλήνων χειροτερεύει και μόνο ο καθένας ατομικά μπορεί να κάνει κάτι να τη βελτιώσει, κάτι που οι χαμηλοί μισθοί, η ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ και οι ακριβές υπηρεσίες, το κάνουν να φαντάζει όνειρο θερινής νυκτός…
