Γράφει η δικηγόρος Ανδριάνα Μουρκόγιαννη
Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα πολυσύνθετο και διαχρονικό κοινωνικό φαινόμενο, αφού υπήρχε πάντα και συνεχίζει να μας απασχολεί μέχρι και σήμερα. Η ενδοοικογενειακή βία στην ελληνική έννομη τάξη συνιστά αδίκημα που τιμωρείται από τις διατάξεις του Ν. 3500/2006 : ”Για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και άλλες διατάξεις”, όπως έχει τροποποιηθεί με τον νόμο 4531/2018 και έχει τεθεί σε ισχύ. Ως ενδοοικογενειακή βία νοείται η τέλεση αξιόποινης πράξης σε βάρος μέλους της οικογένειας.
Κάτι το οποίο θα πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι ο όρος δεν περιλαμβάνει μόνο την άσκηση σωματικής βίας, αλλά μια σειρά από διαφορετικής ποινικής βαρύτητας εγκληματικές συμπεριφορές , όπως τη λεκτική, σωματική , ψυχολογική , σεξουαλική βία.
Όμως οι σοβαρότερες επιπτώσεις της άσκηση της δεν επέρχονται μόνο στο σώμα , αλλά κυρίως στην ψυχή του θύματος. Πρόκειται , για ένα φαινόμενο που υπερβαίνει οικονομικές, κοινωνικές, μορφωτικές διακρίσεις.
Επίσης , παρατηρείται ότι η άσκηση της ενδοοικογενειακής βίας και συγκεκριμένα η κακοποίηση των γυναικών και ανηλίκων ανήκουν στην κατηγορία των εγκλημάτων με τον μεγαλύτερο σκοτεινό αριθμό , όπου αυτό σημαίνει πως ανάμεσα στην καταγεγραμμένη και πραγματική εγκληματικότητα εμφιλοχωρεί η αφανής εγκληματικότητα , η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στην μη καταγγελία των περιστατικών από τα θύματα.
Τέλος, η καταγγελία των συμβάντων της ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να γίνεται από οποιονδήποτε πολίτη, ακόμα και αν ο ίδιος δεν είναι ο φορέας του έννομου αγαθού που πλήττεται, διότι το αδίκημα αυτό διώκεται αυτεπαγγέλτως και όχι κατ’ έγκληση.
Κάτι το οποίο θα πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι ο όρος δεν περιλαμβάνει μόνο την άσκηση σωματικής βίας, αλλά μια σειρά από διαφορετικής ποινικής βαρύτητας εγκληματικές συμπεριφορές , όπως τη λεκτική, σωματική , ψυχολογική , σεξουαλική βία.
Όμως οι σοβαρότερες επιπτώσεις της άσκηση της δεν επέρχονται μόνο στο σώμα , αλλά κυρίως στην ψυχή του θύματος. Πρόκειται , για ένα φαινόμενο που υπερβαίνει οικονομικές, κοινωνικές, μορφωτικές διακρίσεις.
Επίσης , παρατηρείται ότι η άσκηση της ενδοοικογενειακής βίας και συγκεκριμένα η κακοποίηση των γυναικών και ανηλίκων ανήκουν στην κατηγορία των εγκλημάτων με τον μεγαλύτερο σκοτεινό αριθμό , όπου αυτό σημαίνει πως ανάμεσα στην καταγεγραμμένη και πραγματική εγκληματικότητα εμφιλοχωρεί η αφανής εγκληματικότητα , η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στην μη καταγγελία των περιστατικών από τα θύματα.
Τέλος, η καταγγελία των συμβάντων της ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να γίνεται από οποιονδήποτε πολίτη, ακόμα και αν ο ίδιος δεν είναι ο φορέας του έννομου αγαθού που πλήττεται, διότι το αδίκημα αυτό διώκεται αυτεπαγγέλτως και όχι κατ’ έγκληση.
