Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: "Φοβήθηκα ότι, η Καρολάιν θα κάνει κακό στο παιδί"!

"Φοβήθηκα ότι, η Καρολάιν, μπορεί να κάνει κακό στο παιδί"!

Είναι λόγια του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, που έχει αρχίσει να περιφράφει καρέ -καρέ όσα έγιναν τη νύχτα της δολοφονίας.

Πρόεδρος: Πως εξελίχτηκε εκείνο το βράδυ?

Aσχημα εξαιτίας μου. Πίστευα ότι, θα πέρναγε ο θυμός και η ένταση της. Επειδή ξέρω ότι, οι φάσεις αυτές κρατάνε λίγες ώρες. Φανηκε ότι δεν ξέρω να την αντιμετωπίσω.

Πρόεδρος: Ολο αυτό το διάστημα, που είσασταν μαζί δεν άλλαξε κάτι. Είχατε προβλήματα. Τι πιστεύατε ότι, θα σας συνηθίσει?

Ηταν κάτι το οποίο χτίζεται και δεν το αφήνεις. Περάσαμε πολλά μαζί. Είχαμε απόλυτη ταύτιση στα πάντα.

Πρόεδρος: Nα προχωρήσουμε στο τι έγινε εκείνο το βραδυ. Ημουνα στον καναπέ με τη μικρή. Δεν ήθελε να κοιμηθεί. Ελαβα ένα μήνυμα. You stupid. Δεν έδωσα σημασία. Δεν το θεώρησα βρισιά

Πρόεδρος: Hταν βρισιά. Εκτός εάν το συνηθιζατε..

Δεν τη δικαιολογώ. Μετά έλαβα άλλο μήνυμα, μην μου τη φέρεις πάνω. Πάλι δεν έδωσα σημασια

Πρόεδρος: Μα δεν ήξερε ότι, το πρωί θα πάτε στη δουλειά σας; Πως σας είπε να μην της αφήσετε τη μικρή.

Πρόεδρος: Tι καταλαβατε?

Hθελε να με πληγώσει. Είναι ένα καλός άνθρωπος, που βρίσκεται σε σύγχιση. Αφησα λίγη ώρα να περάσει. Μετά από κάποια ώρα, περίμενα και οι σκέψεις μου είναι ένα μήνυμα, που θα με ταλαιπωρήσει και μετά από λίγη ώρα θα μου πει έλα πάνω ή φέρε μου τη μικρή.

Πρόεδρος: Tι έγινε μετά?

Mετα τις 12 ανέβηκα με τη μικρή. Της είπα να συζητήσουμε. Δεν έχουν σημασία οι λέξεις.

Πρόεδρος: Εχουν σημασία από δω και πέρα

Μου είπε πάρτην, αφού εσύ την κράτησες να την ηρεμήσεις. Ανεβηκα αλλες δύο φορές πάνω. Η μικρή έπρεπε να κοιμηθεί κι έγω το ίδιο. Ανέβηκα τρεις φορες ανα κάθε μιση μία ώρα. Είχε πάει 1.30. Πίστευα ότι, θα κοιμηθούμε όλοι μαζι πάνω. Τώρα, βλεπω ότι, το πιό σοφό θα ήτγαν να έχω κοιμηθεί με τη μικρούλα στον καναπέ.

Αφησα τη μπεμπούλα δίπλα της, γιά να πάω από την άλλη πλευρά. Ξύπνησε έντονα. Πήγα να ανέβω στο κρεββατι και την εξόργισε, γιατί ότι, μου έλεγε να μην κάνω το έκανα. Αρχισε να φωνάζει. Είπε λέξεις, που δεν έχον σημασία. Για σας μπορεί να έχουν, αλλά μου είναι δύσκολο να μιλήσω ασχημα για την Καρολάιν

Πρόεδρος: Eχετε υποχρέωση να μιλήσετε με λεπτομέρειες.

Ασχημές λ΄ξεις. Φύγετε και πάνω στην 'ενταση της στιγμής. Σου είπα φύγετε. Δεν σας θέλω.

Πρόεδρος: Πως φαίνεται να έχει διανύει 145 βήματα μέσα στο δωμάτιο?

Δεν γνωρίζω από τον κάτω όροφο, που βρισκόμουνα

Εκείνο το βράδυ, μέσα στην έκρηξη δεν ξέρω εαν θόλωσε τοσο, αλλά μέσα στις στιγμές της έντασης, σκέπτομαι εάν οι εκρήξεις αυτές είναι τόσο πολύ έντονες, που την έχουν θολώσει τόσο, που είπε δεν θέλω το παιδί.

Πρόεδρος: Τι νιώσατε εκείνη τη στιγμλη ότι, μπορεί να κάνει κακό στο παιδί. Είδα τη μικρή σε έναν υποτυπώδη κίνδυνο.

Ναι. Φοβήθηκα ότι, μπορεί να κάνει κακό στο παιδί. Το προσπάθησε. Μπορουσε η βία να στραφεί και στο παιδί. Εγω την άντεχα και κάποια στιγμή θα διορθωνόταν. Μέσα μου είναι πληρως διαχωρισμένο ο άνθρωπος και η στιγμη της.Ηταν πολύ καλή μητέρα. Οι βίαιες εξάρσεις της ήταν τα μελανά σημεια στη σχέση μας.