Παραλογισμός

Το καλύτερο δυναμικό της χώρας, οι πολιτικοί μας, στην κρίση και στα χέρια τους αφήνει ο σοφός λαός την τύχη του και το μέλλον του, αλλά κυρίως, των παιδιών μας, που υποτίθεται είναι ο κυρίαρχος στόχος όλων μας.

Θεωρούσα αυτονόητο ότι, είναι ιερός σκοπός προκειμένου η διαδρομή μας να έχει νόημα και η πεμπτουσία, να περιφρουρηθεί η οικογένεια, κύτταρο υγείας ψυχικής με επίπεδο πολιτισμού που κάποτε η χώρα μας ήταν παράδειγμα. Οι δοκιμασίες που υπέστη ο Έλληνας τεράστιες και αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως. Σήμερα, εκτός από αναφορές στο παρελθόν, τι ενεργά ζούμε;

-«Θρησκεία» με αντιθέσεις, κομματικοποιημένη και αναφορές πράξεων έξω από τα ιδεώδη του λόγου του Θεού, από «μερικούς» εκπροσώπους του και το μεγάλο ερώτημα, ΓΙΑΤΙ; Μπερδέψαμε τους ρόλους; Δραπέτευσε η λογική, όσοι ζήλωσαν τον υλισμό και τους πολιτικούς, σε σύντομο χρόνο θα μετανιώσουν αλλά θα είναι αργά. Το μόνο που μένει είναι να εξαφανιστούν όσοι νιώθουν ένοχοι, θα προσφέρουν μεγάλη υπηρεσία! Είναι πολλοί που πιστεύουν, ακόμη.

-«Παιδεία» χωρίς εναρμονισμό με την εξέλιξη και συστήματα που κάθε κυβέρνηση αλλάζει αν δεν εξυπηρετούν πολιτικές του ιδεολογικού κομματισμού και σχεδόν κυρίαρχο στόχο την απόσπαση (τους χρησιμοποιούν πολιτικοί για ίδιο όφελος) και αιτία που οι νέοι προοδευτικά γίνονται όλο και πιο αμόρφωτοι, χλευάζουν δε τις εξαιρέσεις, προσπαθώντας να εξοβελίσουν τον στόχο που είναι η «εκπαίδευση των φοιτητών». Η προσπάθεια απαιτεί
πλήρη αφοσίωση. Όμως η επιλογή πλέον γίνεται με κριτήριο τις δυνατότητες «επιτυχίας» ξερά και απόλυτα. Στόχος να γίνουν φοιτητές και μόνο. Έτσι χάθηκε το «ποιοτικό» στοιχείο και έγινε τυπική διαδικασία χωρίς συνειδητοποιημένο ρόλο. Δεν αφορά φυσικά όλους. Το αποτέλεσμα όμως καθορίζει η πλειοψηφία. 

Πάνε πολλά χρόνια τώρα που περίμενα από τους φοιτητές να αντισταθούν στην κατρακύλα με καταλυτική επιχειρηματολογία και
αγώνες, θωρακίζοντας την επιλογή τους με ποιοτικά στοιχεία «αναβάθμισης».

Επικράτησε το εύκολο με ότι, αυτό συνεπάγεται.

Στο θέμα της «Υγείας» η πατρίδα μας, υπήρξε κυρίαρχος παράγων
διαμόρφωσης της έννοιας σε όλο τον κόσμο, που ήταν στην κυριολεξία καταλύτης για την επιβίωση του κάθε πολίτη. Το φως αέναο να διδάσκει την ανθρωπότητα. Σήμερα ο πυλώνας αυτός του κάθε κράτους υπέστη φθορά από τους «ταγούς» τους ίδιους που υπέκυψαν στον «ανταγωνισμό» μεταχειριζόμενοι μερικές φορές εκτροπές, εκτός κανόνων ηθικής και νόμων με στόχο την «επικράτηση» και ότι αυτό συνεπάγεται.

 Η χώρα μας στον τομέα Υγεία-Επιστήμη είναι πολύ ψηλά επειδή διαθέτει πολλούς καταξιωμένους επιστήμονες να αναδεικνύονται σε προηγμένα κράτη με κανόνες. Φυσικά υπάρχουν, ευτυχώς και στην Ελλάδα σημαιοφόροι της ιδέας, που δώσαμε στην ανθρωπότητα. Ο πυλώνας όμως πρέπει πάση θυσία να «προστατευθεί». Χρειάζεται κοινός νους και θωράκιση. Υπεύθυνοι οι πολιτικοί, για την πολιτική.

Ο επόμενος πυλώνας η προστασία της κοινωνίας και του κάθε ατόμου από παραβατικές συμπεριφορές στοιχείων που δεν σέβονται νόμους άλλου επιπέδου πολιτισμού, η ψυχική υγεία και οι κοινωνικές συνθήκες επιβίωσης όπως και ότι «βλέπουν» οι ειδικοί, οφείλει το κράτος να εκπονήσει πρόγραμμα ΟΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ άμεσα για να υπάρχει ελπίδα. Κανονικά έπρεπε να
έχουμε χάσει τον ύπνο μας μετά το δελτίο ειδήσεων των 8 από την
τηλεόραση. Παραλογισμός και ψυχασθένεια.

Η ασφάλεια του πολίτη ευνομούμενου κράτους, βασίζεται στους
«νόμους» και την «εφαρμογή» τους, και βασικός πρωταγωνιστής και πυλώνας η Δικαιοσύνη. Η ανεξάρτητη και υπεράνω όλων, η «σωστή» και μη αμφισβητούμενη από την Λογική και με την ισότητα για όλους. Υπεράνω κανείς.

Αυτά μόνο.