"ΑΥΤΟΣ ήταν ένας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ"!

Ενα συγκλονιστικό κείμενο, που αναφέρεται στον Εισαγγελέα Εφετών Βασίλη Τζαβέλα, ο οποίος δεν είναι πλέον εν ζωή, ανήρτησε στην ιστοσελίδα "dikastis", ο εκπρόσωπος Τύπου της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, Αντεισαγγελέας ΑΠ Κώστας Τζαβέλας, που είναι υιός του εισαγγελέα, τον οποίον περιγράφει.

Με τίτλο: "….Για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι", o Aντεισαγγελέας ΑΠ Κώστας Τζαβέλας, προσπαθεί, με εύσχημο τρόπο, να δείξει πως πρέπει να είναι ένας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ!

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις του σήμερα, είναι εντελώς.... συμπτωματική!!!

Διαβάστε το:Στη μνήμη του γεννήτορά μου, Εισαγγελέως Εφετών, Βασιλείου Τζαβέλλα, που, με το πρότυπό του, καθόρισε τη ζωή και τα ιδανικά μου.
Παρατίθεται απόσπασμα, από το βιβλίο του Παύλου Ν. Τζοβάρα, συνταξιούχου Δικηγόρου Θεσπρωτίας, διατελέσαντος Προέδρου – επί τρείς θητείες - του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσπρωτίας, με τίτλο «Στη φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο της Δικαιοσύνης» (εκδ. «ΣΟΚΟΛΗ»), που κυκλοφόρησε, πρόσφατα.

“……Στον αντίποδα, από το χώρο της Εισαγγελίας, η πρωτοκαθεδρία δικαιωματικά ανήκει σ’ έναν μυθικών διαστάσεων για τα δεδομένα της Θεσπρωτίας εισαγγελέα. Σ’ έναν νεοσύστατο νομό, τα χρόνια μετά το 1946 και σε μια ανειρήνευτη περίοδο με ανταγωνιστικές φατρίες και τζάκια που διεκδικούσαν να επιβάλουν και να διευρύνουν την επιρροή τους, ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να ευνομηθεί ο τόπος και να τιθασευτούν τ’ αφρίζοντα πάθη της κοινωνίας. Σ’ αυτή την ιστορικά δυσμενή συγκυρία, ο καλός θεός της πατρίδας μας διόρισε στο Πρωτοδικείο τον ακέραιο και ασυμβίβαστο εισαγγελέα, Βασίλειο Τζαβέλλα. Ο λαμπρός αυτός εισαγγελικός λειτουργός, πιστός στον όρκο του, υπηρέτησε στα έτη 1956-’59, με άκαμπτο φρόνημα και απόλυτη προσήλωση στη νομιμότητα. Και, ως ήταν επόμενο, η σύγκρουση με τα ποικιλώνυμα συμφέροντα ήταν θέμα χρόνου.

Στη Θεσπρωτία, ακόμα και σήμερα, όταν κάποιος εξελίσσεται στα νομικά, η πατρική ευχή που τον συνοδεύει είναι: «Να προκόψεις, να γίνεις εισαγγελέας σαν τον Τζαβέλλα». Από πού προέκυψε τέτοιος θαυμασμός στα όρια λατρείας απ’ όλο το χριστεπώνυμο πλήρωμα των Θεσπρωτών για τον διακεκριμένο αυτόν εισαγγελέα; Ανάγκη να παραθέσω το ιστορικό.

Ένας αυθεντικός εκπρόσωπος ισχυρής τοπικά οικογένειας, έχοντας στην κατοχή του χιλιάδες στρέμματα γης και ανάλογο αριθμό αιγοπροβάτων, χωρίς περίσκεψη κατέφευγε στη δημιουργία βοσκοτόπων με την προσφιλή μέθοδο των εμπρησμών. Με κεκτημένη ταχύτητα κατέκαιε μεγάλες εκτάσεις, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στις περιουσίες και κίνδυνο για τους ανθρώπους, αν ληφθεί υπόψη η ανυπαρξία μέσων πυρόσβεσης την εποχή εκείνη. Το χόμπι του ήταν πανθομολογούμενο, αλλά και η ασυλία που απολάμβανε προκλητική. Όμως, κάποτε σπάνε και οι καλύτερες παραδόσεις. Έτσι, όταν πληροφορήθηκε ο εισαγγελικός λειτουργός τα καθέκαστα, ότι δηλαδή τις φωτιές τις βάζει όχι κάποιος ύποπτος, αλλά δράστης καθ’ ομολογία, με βαρύ ονοματεπώνυμο, διέταξε τη χωροφυλακή να πάει και να τον συλλάβει, αυθωρεί και παραχρήμα. Όντως, μετέβησαν δύο χωροφύλακες και προσπάθησαν με καλό τρόπο να του πουν ότι έπρεπε να τους ακολουθήσει στην Εισαγγελία, γιατί είχαν εντολή να τον προσαγάγουν. Ο διωκόμενος γέλασε μαζί τους, τους απέπεμψε και τους παρήγγειλε: «Πέστε στον εισαγγελέα να έλθει ο ίδιος να με συλλάβει». Ο εισαγγελέας βέβαια δεν υπάκουσε, αλλά παρήγγειλε με τη σειρά του στα όργανα ότι, αν δεν τον έφερναν το ταχύτερο και μάλιστα με χειροπέδες, θα συλλαμβάνονταν πάραυτα οι ίδιοι. Λίγο από φόβο, λίγο ενθαρρυμένοι βλέποντας ότι αυτός ήταν….. κανονικός εισαγγελέας, όχι μόνο πήγαν, αλλά και τον προσήγαγαν σιδηροδέσμιο. Η είδηση, σεισμικών διαστάσεων, μεταδόθηκε αστραπιαία. Συνέλαβαν τον Α.Π. Βούιξε ο τόπος. Η συνέχεια ήταν ακόμα πιο ενδαφέρουσα. Ο συλληφθείς κραύγαζε ακόμα και στο γραφείο του εισαγγελέα: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» και απειλούσε θεούς και δαίμονες και τον εισαγγελέα τον ίδιο ότι θα τον έστελνε στον Έβρο. Η απάντηση του εισαγγελέα, όπως θρυλείται, παραμένει μέχρι και σήμερα σημείο αναφοράς: «Δεν ξέρω, ποιος είσθε, κύριε, αλλά, όποιος και να είσθε, θα παραπεμφθείτε σε δίκη για να δώσετε λόγο για τις πράξεις σας. Όσο για εμένα, όπου και αν πάω, ως εισαγγελέας θα πάω».

Σε καιρούς χαλεπούς εκπέμφθηκε ένα ισχυρό μήνυμα νομιμότητας που είχε ανάγκη ο τόπος. Έπαιρνε σάρκα και οστά η αποσταμένη ελπίδα ενός πολύ βασανισμένου πληθυσμού που, ενώ αδυνατούσε να χορτάσει την πείνα του, είχε τώρα κάπου να πιαστεί και να πιστέψει. Και τον θέρμαινε η ιδέα ότι η Θέμιδα σκέπει τη Θεσπρωτία και είναι εκεί, ακλόνητος φρουρός του νόμου, ο ασυμβίβαστος εισαγγελέας, Βασίλειος Τζαβέλλας…..”.