Είναι πρόδηλο ότι, Θεσμικά το Κράτος Δικαίου έχει αποψιλωθεί πλήρως και οι εγγυήσεις της Συνταγματικής νομιμότητας, συν τω χρόνω προιόντι, καταρρέουν εκ βάθρων, δοθέντος ότι η Πολιτεία, η ιδία καθίσταται ηθικός, άλλοτε και ενίοτε φυσικός αυτουργός καταλύσεως της Συνταγματικής εννόμου τάξεως, καταβαραθρώνοντας ευθέως και προδήλως πραξικοπηματικά την διάκριση εξουσιών κατ’ άρθρο 26 του Συντάγματος, τούτο δε το βιώσαμε απτώς, δια την συντεταγμένη απόφαση του Σ.Τ.Ε περί της δήθεν Συνταγματικότητας των υποχρεωτικών εμβολιασμών και την συνακόλουθο τιμωρία των υγειονομικών, επειδή επικαλέστηκαν ένα σύννομο δικαίωμα αρνήσεως συναινέσεως προς μία ιατρική πράξη.
Η αφετηρία της Συνταγματικής επιχειρηματολογίας ήτο η αόριστη αξιολογική έννοια, δήθεν της δημοσίας υγείας επί τω τέλει να πειθαναγκάσουν διαβουκολικά και παρελκυστικά την κοινή γνώμη, διασπείροντας ψευδείς ειδήσεις και εγκαθιδρύοντας κλίμα τρομοκρατίας προς την ευρεία κοινωνία αντιμετωπίζοντας ως μάζα.
Ασφαλώς ως προς τούτου, κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισαν τα μέσα μαζικής εξαπατήσεως τα οποία, επιχείρησαν κατ’ εξακολούθηση, αντί τριάκοντα αργυρίων, να κατασκευάσουν μία εκ του μη όντως πραγματικότητα, χαλκεύοντας την πραγματικότητα και νοθεύοντας
οιαδήποτε αληθή αντίδραση, ούτως ώστε να συγκαλύψουν και να παρασιωπήσουν την αλήθεια, επιβάλλοντας πανηγυρικά, δια των μεθόδων της εξουσίας, την μοναδικώς αυθεντική, ανεπίδεκτη αμφισβητήσεως άποψη της καθεστωτικής εξουσίας.
Είναι πρόδηλο, ότι έχουμε ακουσίως περιαχθεί προς την ψηφιακή Δημοκρατία, ως επικρατούσα μείζονα έκφανση της Κοινωνίας της Πληροφορίας, η οποία δια της μετελεύσεως πολλαπλών και ετερόκλητων πρακτικών, έχει καταστήσει την κοινωνία, εις μάζα, καθότι πανθομολογουμένως η τελευταία φείδεται πληροφορήσεως και στερείται ουσιαστικής εκπαιδεύσεως, με αποτέλεσμα να καθίσταται ευάλωτα εις τα παραπλανητικά απόρρητα μηνύματα, τα οποία συνιστούν τον πυρήνα της παραπληροφόρησης η οποία
άρχεται από ανυπόστατες και ανεδαφικές ειδήσεις εξικνούμενη άχρι την δομική διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Η έσχατη αυτή πρακτική της διαρκούς ψευδολογίας δια της μετελεύσεως της εικόνας και του ήχου, προαπαιτεί την αγεληδόν σκεπτόμενη σκέψη μίας διανοητικά λοβοτομημένης μάζας, η οποία καθίσταται ευάλωτη προς την ετεροκατεύθυνση και χειραγώγηση.
Επί των ημερών, η κοινωνία άγεται και φέρεται υπό των πρακτικών αυτών των σύγχρονων τεχνολογιών οι οποίες προσιδιάζουν πλήρως και ευθυγραμμίζονται πολλαχώς προς τις πάλαι ποτέ αλήστου μνήμης πρακτικές των δικτατορικών καθεστώτων του Β’ παγκόσμιου πολέμου, όπου το τότε, μη εξελιγμένο, επιχειρούσε να
ελέγξει και να παρακολουθήσει άπαντες, μέσω της αστυνομίας αλλά και των μυστικών υπηρεσιών.
Ως εκ τούτου, η εικονική πραγματικότητα, αποτελεί μία αληθή πραγματικότητα, δια της οποίας, ασυνειδήτως οι πολίτες έχουν προσχωρήσει, αυτοπαραιτούμενοι εν ταυτώ, εξ οιασδήποτε μορφής αντίδρασης και υγιούς αντίστασης προς την οιονεί πολιτική
αποπλάνηση δια των προμνησθέντων μεθόδων, ποδηγέτησης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Τοιουτοτρόπως λοιπόν, διαμορφώνεται η συλλογική ψευδής συνείδηση, εις την κοινωνία, η οποία έχει ένεκεν και συνεπεία των ως άνω, καθίσταται έρμαιο της φαιάς προπαγάνδας του συστήματος, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζεται εις τις πρακτικές ψευδούς διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.
Συνελόντι ειπείν, καίτοι, η πολύφερνη τεχνολογία καλπάζει, οι προσπάθειες δια το σεβασμό προς το δικαίωμα των πολιτών συνιστά εισέτι και σήμερον, μία φενάκη, καθότι ο λαός αντιμετωπίζεται απλώς ως μία μάζα, η οποία δέον όπως τιθασευθεί, προκειμένου
να εξυπηρετεί εκασταχού τα ιδιοτελή συμφέροντά της, εναντίον του, καίπερ είθιστε, προφορικώς τουλάχιστον να διατείνεται τα ακριβώς αντίθετα.
Η μήτρα της παραπληροφόρησης αποτελούν εν κατακλείδι τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, έντυπα και ηλεκτρονικά, οίτινα ασκούν κεκαλυμμένα, μόνιμο υβριδικό πόλεμο προς τον ευάλωτο Ελληνικό λαό.
