Γράφει ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών Μάρκος Μπόλαρης
"Άλλο πράγμα είναι η Δημοκρατική Παράταξη, ως όλον, ως το σύνολο των δημοκρατικών - προοδευτικών πολιτών με κοινωνική έγνοια, κι άλλο ένα δημοκρατικό κόμμα, ως υποσύνολον του όλου, ή δύο ή τρία... δημοκρατικά κόμματα που διεκδικούν στις εκλογές την έγκριση από την Δημοκρατική Παράταξη, αναζητούν από τον Δημοκρατικό Λαό την εντολή γιά να την εκπροσωπήσουν στην Βουλή!
Ενίοτε, κι οι πολίτες, δικαιολογημένα, κι οι πολιτικοί , αδικαιολόγητα, συγχέουν τις έννοιες κι εάν υπάρχει σύγχυση στην συλλογή δεδομένων, σφαλερή γίνεται η αποτύπωση, λάθος κι η ανάλυση , στα σίγουρα εσφαλμένη κι η πολιτική πρόταση !
Το πρόβλημα είναι ότι τα λάθη των πολιτικών τα πληρώνουν οι πολίτες, αλλά στην Δημοκρατία ούτως έχει τα πράγματα !
Θα μου επιτραπεί, τώρα, τέσσερεις ημέρες πριν τις εκλογές, να αναφερθώ σε μιά τέτοια κρίσιμη σφαλερή πρόσληψη, που καταφανώς οδήγησε σε τερατογεννέσεις στην λήψη πολιτικών αποφάσεων , τέτοιων που επικαθόρισαν τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα γιά μιά δεκαετία και πλέον !
Θα αναφερθώ σε τρία δεδομένα :
Πρώτον, θεωρώ δεδομένο ότι η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου παρέλαβε στα 2009 να διαχειριστεί μιά τεράστια δημοσιονομική - οικονο.ική - κοινωνική κρίση γιά την οποία δεν είχε την πρώτιστη ευθύνη !
Δεύτερον, το μέγεθος της κρίσης, οι ατυχείς πολιτικοί χειρισμοί και οι δυσμενείς επιπτώσεις πάνω σ' ένα Λαό απροετοίμαστο είχαν σαν αποτέλεσμα την διάρρηξη και διατάραξη των εκλογικών σχέσεων των ψηφοφόρων της Δημοκρατικής Παράταξης με το ΠΑΣΟΚ !
Τρίτον, αυτή η διατάραξη των εκλογικών σχέσεων ερμηνεύτηκε σφαλερά τόσον από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όσον και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Πράγματι, οι μέν του ΣΥΡΙΖΑ και πρώτος απ' όλους ο αρχηγός του θεώρησε, με μιά υποδειγματικά λάθος ανάγνωση των προδήλων, ότι οι πολίτες που τον στήριξαν με την ψήφο τους στις εκλογές 2012, 2015 και 2019 είχαν ασπαστεί τις αρχές και τα ιδεολογήματα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είχαν μετακινηθεί αριστερά και πλέον έχει μιά ισχυρή δική του κομματική βάση !
Στην πράξη η κομματική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε είχε κάποια επαφή με τα τμήματα αυτά των της Δημοκρατικής Παράταξης που τους ψήφισαν , αλλά και τούτο είναι το σημαντικότερο ούτε ήθελε να έχει οποιαδήποτε επαφή και να αξιοποιήσει την τεράστια πολιτικοκομματική εμπειρία αυτών των πολιτών !
Γιαυτό και δημιουργήθηκε αυτή η τραγέλαφος, δηλαδή, στον ΣΥΡΙΖΑ που είχε καταργήσει ή είπε ότι κατήργησε τις συνιστώσες του, δημιουργήθηκε μια νέα συνιστώσα που ονομάστηκε ΠΣ , ήγουν Προοδευτική Συμμαχία , που χρησιμοποιήθηκε μόνον ως συμπλήρωμα γιά την εκλογή, μάλλον την θριαμβευτική επανεκλογή του Προέδρου !
Είναι φανερόν ότι, η ηγεσία ενός πολιτικού μηχανισμού με αποδοχή του 4% του εκλογικού σώματος, αρνήθηκε να εκφράσει Πολιτικά το 36 % των ψηφοφόρων της σοσιαλδημοκρατικής τοποθέτησης, των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, άρα, διαπράττοντας ένα τεράστιο λάθος πολιτικοκοινωνικοοικονομικής ανάλυσης, κλείνοντας στην ουσία τα μάτια της μπροστά στην νέα πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα που δημιούργησε η κρίση και αποσάθρωσε το ΠΑΣΟΚ, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στα νέα δεδομένα που τις επώμιζαν νέες υπερμεγέθεις πολιτικές ευθύνες και οικονομικές υποχρεώσεις, αρνείται ίσως και από ναρκισσισμό, ίσως και λόγω των πολύχρονων συμπλέγματων μειονεξίας , αντίστοιχων του 1989, συμπλεγμάτων που κατέτρυχαν την ηγεσία της,
ολοκληρώνει με μιά καταφανέστατα άστοχη πολιτική - οικονομική - αναπτυξιακή πρόταση, μιά πολιτική πρόταση ξένη με την ψυχή της Δημοκρατικής Παράταξης, ξένη με την Κεντροαριστερά, όλως διόλου ξένη με τις παραγωγικές - οικονομικές - επαγγελματικές - κοινωνικές- αναπτυξιακές - εργασιασιακές - πνευματικές - πατριωτικές ομάδες και δυνάμεις που συναποτελούν τον κορμό αυτού του όλου, είτε πρόκειται ελεύθερους επαγγελματίες κι επιστήμονες, είτε γιά έμπορους , καταστηματάρχες, παραγωγούς και βιοτέχνες, είτε πάλιν για αγρότες και κτηνοτρόφοους, είτε γιά γιατρούς και νοσηλευτές, είτε γιά στρατιωτικούς κι αστυνομικούς, είτε για υπαλλήλους κι εργάτες, αυτού του όλου που ονομάζουμε Δημοκρατική Παράταξη, επιχείρησε δηλαδή το υποσύνολον να εμφανιστεί ως όλον, περιφρονώντας την κρίσιμη πλειοψηφία !
Όταν όμως η πολιτική, που υπαγορεύεται από την εσφαλμένη ανάγνωση της πραγματικότητας, συνεχίζεται και διαιωνίζεται,
όταν επιπροσθέτως το πολιτικό προσωπικό, που θεώρησε προδοσία την υιοθέτηση μνημονίων από την Κυβέρνηση Παπανδρέου και μετακινήθηκε, όταν αυτό το έμπειρο πολιτικό προσωπικό που βρίσκεται από αγανάκτηση σε μιά πολιτική μηχανή ανεπάρκειας, αισθάνεται ότι περιθεωριοποιείται ή πολύ χειρότερα ακόμη ότι περιφρονείται κομματικά και πολιτικά, τότε η αντίδραση αυτών των Πολιτών, δημοκρατικών πολιτών , κομματικά έμπειρων και μαθημένων να κινούνται και να λειτουργούν ελεύθερα , δημοκρατικά, πολιτικά κι αυτοδιοικητικά και με αμοιβαίο σεβασμό,
τότε η αντίδραση αυτών των Πολιτών, των σοσιαλδημοκρατών, που κάποιοι τους θεώρησαν εγκλωβισμένους σε μάνδρα, τότε η αντίδραση προσδοκάται μετά βεβαιότητας , ασύντακτη βέβαια, αλλά σίγουρη.
Είναι βέβαια και οι του μικρού ΠΑΣΟΚ, που δεν ανέλυσαν ορθά την κατάσταση, είναι αυτοί που ποτέ δεν έκαναν, δεν κάναμε ,
την πολιτική αυτοκριτική που επιβαλλόταν, δράκοντες και λάμιες,
τρόικες και πιστωτές, θεσμοί και ληστές, η ψύχραιμη αυτοκριτική έλλειψε, ο κόσμος έφταιξε, οι φταίχτες κρύφτηκαν, πέταξαν τα κλειδιά και κρύφτηκαν, όχι ποτέ ούτε ένα συγγνώμην γιά το γαμώτο, ούτε ένα, κι ύστερα διαγραφές, οι κακοί φύγαν , οι κακοί Τσοχατζοπουλικοί, οι διεφθαρμένοι, έμειναν ξωπίσω οι άμωμες , κι η Πολιτική απούσα, η Δημοκρατική Πολιτική της καταγραφής, της ανάλυσης και της σύνθεσης, η Πολιτική της δημοκρατικής πρότασης , που ενώνει και δεν αφορίζει, άντε να μαζέψεις τώρα τον κόσμο , για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, την Πολιτική μπροστά κι όχι φράξιες, την Πολιτική ως προοπτική, ως πρόκληση, ως μέλλον, γιά τα παιδιά, όχι αναπολήσεις πολιτικής ιστορίας,
την Πολιτική ως θεραπαινίδα της Πόλης, των Πολιτών !
Φαίνεται ότι, ο Γόρδιος δεσμός λύνεται , όχι χειρί Αλεξάνδρου του Μεγάλου, αλλά από την αγανάκτηση του Λαού, αφού το μάθημα της 21ης Μαίου θα ολοκληρωθεί στις 25 Ιουνίου, κι εμείς , όχι, ούτε ανέλπιδοι είμαστε ούτε καταθέτουμε όπλα, η νεότερη Ελλάδα ότι πέτυχε στους δυό αιώνες της ύπαρξής της στην Δημοκρατική Παράταξη κατά κύριον λόγο οφείλει ότι τα πέτυχε, τούτη την Δημοκρατική Παράταξη ως όλον, ως σύνολον να ξαναστήσουμε έχουμε υποχρέωση, όχι ως συνιστώσα, ούτε ως φράξια, ούτε ως ομάδα , αλλά ως πρόταση, πρόταση πρόκληση στους Δημοκρατικούς Πολίτες της Πατρίδας !
Έχει δουλειά !
Είναι δύσκολο εγχείρημα !
Ωραία !
Αφήστε τα εύκολα γιά τους άλλους !
