Διαβάστε αποκλειστικά στις "Δικογραφίες": Δολοφονία ή ατύχημα ο θάνατος της Αρτεμις;

Με την ετυμηγορία των δικαστών του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας, κλείνει σήμερα  μια συγκλονιστική ερωτική τραγωδία, με θύμα την 39χρονη Αρτεμη Γαβαλά, για την οποία έχει καταδικαστεί πρωτόδικα σε 18 χρόνια κάθειρξη ο κατά 14 χρόνια νεότερος σύντροφος της, ο 26χρονος Χρήστος Ατταλιώτης, που κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία της.

Η δίκη στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2016  και ήταν η πρώτη υπόθεση, που φώτισαν οι τηλεοπτικές "ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ", στην ενότητα εγκλήματα πάθους.
Με την απόφαση του το δικαστήριο σήμερα, θα κρίνει τελεσίδικα εαν, ο Χρήστος
στραγγάλισε την Αρτεμη και προσπάθησε να εξαφανίσει τα ίχνη της, όπως αρχικά ειχε ομολογήσει η, άτυχη κοπέλα "έσβησε" από πνευμονική εμβολή, όταν ο 25χρονος σύντροφος της έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο της, για να την κάνει να μην φωνάζει, την ώρα του καυγά τους, όπως ισχυρίστηκε εκ των υστερων στο δικαστηριο στην προσπάθεια του να δικαιολογήσει το βίαιο θάνατο της;

Η σημερινή ημέρα είναι ο τελευταίος σταθμός στην υπόθεση, καθώς αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου,  για το εάν ο  κατηγορουμένος Χρήστος Ατταλιώτης στραγγάλισε την Αρτεμις, ή όπως ο ιδιος ισχυρίζεται, την ώρα που λογομαχούσαν έντονα, η κοπέλα άφησε την τελευταία της πνοή στα χέρια του από πνευμονική εμβολή.

Ο εισαγγελέας  της έδρας στην αγόρευση του έδειξε στο δικαστήριο το δρόμο, για αυστηρή ποινική μεταχείριση του Χρήστου Ατταλιώτη, καθώς μίλησε για στραγγαλισμό και ζήτησε την ενοχή του για ανθρωποκτονία από πρόθεση. 

Διαφορετική εικόνα έδωσαν οι ιατροδικαστές, οι οποίοι εμφάνισαν αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις.

Ο ιατροδικαστης Σωτήρης Μπουζιανης, που έκανε τη νεκροψια - νεκροτομη, στις 20 Μαίου 2013 διέγνωσε ως αιτια θανάτου «πνευμονικη εμβολη». Η πνευμονικη εμβολη δεν συνδέεται με την περίσφυξη του λαιμού. Τα εξωτερικα ευρήματα δεν ήταν θανατηφορα, ανέφερε τότε.

Ιωαννης Αηβατιδης: O θάνατος δεν είναι φυσικός.

Είναι βίαιος ασφυκτικός, απότομος από συμπίεση του τραχήλου.

Πρόκειται για στραγγαλισμό διά των χεριών.

Κανείς δεν αναφέρει ότι, στη σωρό έχει εγχυθεί φορμόλη, προκειμένου να μεταφερθεί στη Βουλγαρία για αποτέφρωση.

Η φορμαλδευδη δημιουργει πήγματα και αυτά ελήφθησαν ως θρόμβοι. 

Η θανουσα έχει σημεια ασφυξίας, όπως τα πάνω και τα κατω βλεφαρα και τα χείλη.. Εχει γίνει βιαιη επίθεση.. Υπήρχε αντίσταση και εκδορες. Εγινε πάλη. Πέθανε στα χέρια του.. Εγινε μάχη σε λάσπη. 

Και το σημαντικότερο:  Δεν έπρεπε να αποτεφρωθεί η σωρός, όταν είναι απροσδιόριστη η αιτία θανατου

Η σχέση του Χρήστου και της Αρτεμις,  ήταν μια σχέση έντονου πάθους. 

Όταν γνωρίστηκαν, αυτός ήταν 20 και εκείνη 33. Αυτός ελεύθερος. Ενώ, εκείνη, ακόμη - έστω και τυπικά - παντρεμένη.

Όπως είχαν πει στις τηλεοπτικές "Δικογραφίες" η μητέρα της Αρτεμις, Σούλα και οι φίλοι της Αναστασία και Χρήστος, στην αρχή για το ζευγάρι ήταν όλα ανέφελα. 

Τα προβλήματα ξεκίνησαν το 2009, όταν η Αρτεμις, αποκομμένη πια απο το παρελθόν της, ζήτησε  από το Χρήστο να πορευτούν μαζί, να χτίσουν οικογένεια και να αποκτήσουν ένα παιδί!
Πέντε χρόνια μετά, τίποτα δεν προχωράει, όπως το σχεδίαζαν.
Ανάμεσα τους μπήκε η βία και ο θυμός!
Οι γονείς παρατηρούσαν σαν θεατές..
Η ζήλια δεν άργησε να έρθει.
Χώρισαν και επανασυνδέθηκαν  πολλές φορές, σε ένα μοιραίο γαϊτανάκι.
Στις 14 Μαΐου του 2013, αφού πια είχαν χωρίσει, η Αρτεμις τον συναντάει να την περιμένει έξω από το σπίτι τους, όπου μένει πια μόνη της.

Η Αρτεμις είχε αλλάξει κλειδαριά.

Ο Χρήστος παραφύλαξε και την είδε..

Ήταν μόνη της εκείνο το βράδυ η Αρτεμις ή όχι;
Κερατσίνι  - Πόρτο Γερμενό, ήταν και το τελευταίο επεισόδιο στη σχέση τους .
Από` εκείνη τη νύχτα η Αρτεμις εξαφανίστηκε.
Όχι όμως και ο Χρήστος...
Ο μοναδικός, που ήξερε τι είχε συμβεί και το έκρυβε, ακόμη και όταν η μητέρα της Αρτεμις, που ένιωθε ότι, κάτι κακό είχε συμβεί στο παιδί της, τον ρώτησε την ίδια μέρα: "Πού την έχεις. Τι της έκανες;". 

Το τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα απασχολεί από τότε και τη Δικαιοσύνη, που  σήμερα πρέπει να δώσει απαντήσεις καθαρές.

Την στραγγάλισε και προσπάθησε να εξαφανίσει τα ίχνη της, όπως αρχικά ομολόγησε, ή εκείνη πέθανε από πνευμονική εμβολή, όταν έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο της, για να την κάνει να μην φωνάζει, όπως ισχυρίζεται ο Χρήστος;

Τρεις  ημέρες μετά από την εξαφάνιση της Αρτεμις και συγκεκριμένα στις  17 Μαΐου 2013, ο Χρήστος συνελήφθη για τη δολοφονία της και για κλοπή όλων των κοσμημάτων της, τα οποία είχε κρυμμένα στο πορτ μπαγκαζ του αυτοκινήτου του.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, μετα  από τη σύλληψη του ομολόγησε ότι, την στραγγάλισε.

Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 18 χρονια κάθειρξη, για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. 

Κατηγορήθηκε  και για κλοπή, αφού στο πορτ μπαγκαζ του βρέθηκαν όλα τα κοσμήματα της Αρτεμις.

Όμως αθωώθηκε από αυτή την κατηγορία.

Και εδώ αρχίζει το μυστήριο.

Με βάση όσα είπε ο ίδιος στους αστυνομικούς η κατηγορία εναντίον του ήταν ότι:

- Πρωινές ώρες της 14 - 5 - 2013,  στο εξοχικό σου, στη θέση «Κρύο Πηγάδι» περιοχής Πόρτο Γερμενό Αττικής μετά από έντονη λογομαχία, που είχατε, την έπνιξες, στραγγαλίζοντας την.

- Αφού τύλιξες το πτώμα της με σεντόνια, το τοποθέτησες στο πορτ μπαγκαζ και την μετέφερες σε δασώδη περιοχή, 1,5 χιλιόμετρο από το εξοχικό σου.

-  Λόγω της δύσβατης περιοχής, έβγαλες το πτώμα από το όχημα και το έσυρες για απόσταση περίπου 70 – 100 μέτρα, εναποθέτοντας το ανάμεσα σε θάμνους, όπου το απέκρυψες καλύπτοντας το με ξερά κλαδιά.

- Σε έρευνα στο ΙΧ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του πατέρα σου, που οδηγούσες, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν διάφορα κοσμήματα, τα οποία αφαίρεσες από την θανούσα…  

Τι είπε στους αστυνομικούς και στην ανακρίτρια ο Χρήστος, όταν συνελήφθη;

Aποδέχομαι τις εις βάρος μου κατηγορίες. 

-         Την αγαπούσα και την αγαπάω ακόμη.

-         Κάθε φορα που μου ανέφερε το θεμα γάμου και παιδιου, προσπαθούσα να το παρατεινω, για να μην έχουμε εντάσεις.

-         Την Τρίτη 14 – 5 – 2013 πηγα από το διαμέρισμα της Αρτεμις, με σκοπό να τα βρούμε. Την περίμενα απέξω..

-          Μπηκαμε σπίτι, ξαπλώσαμε. Ηρθαμε κανονικά σε επαφη.

-         Αποφασίσαμε να παμε βόλτα στο εξοχικο.

-         Όλα ηταν καλά. Όταν φτάσαμε ηταν 6.40 καθίσαμε στον κήπο και συζητώντας αρχίσαμε πάλι να λογοφέρουμε.

-         Μου είπε, θα φέρεις τα πράγματα σου, θα το κοινοποιήσεις στους γονεις σου και θα παντρευτούμε σύντομα, γιατί εγω δεν θέλω να είμαι η σαραντάρα που θα περιμένει τον πιτσιρικά να γυρίσει.

-         Μου έθεσε όρο ότι, εάν δεν δεχτώ να επισημοποιήσουμε τη σχεση μας, θα με εγκαταλείψει και υπάρχουν πολλοί άνδρες, που επιθυμούν να πάρουν τη θέση μου…

-         Θόλωσε το μυαλό μου σκεπτόμενος ότι θα τη χάσω.

-         Της ζητούσα να σταματήσει.

-         Χωρις να το καταλάβω την έπιασα από το λαιμό, μέχρι που κάποια στιγμή αισθανθηκα το σωμα της να καταρρέει και να χανει τις αισθησεις της.

-         Κατάλαβα ότι, κακό συνέβη. Δεν ηξερα τι να κανω…

-         Χωρίς να το καταλάβω πηρα δυο σεντόνια, την τύλιξα και την τοποθέτησα στο πορτ μπαγκαζ.

-         Ακολουθώντας ένα δυσβατο αγροτικό δρόμο, την έβγαλα σέρνοντας την, όπου την άφησα σε ένα θάμνο…

-         Πηρα την ταυτότητα της, το κινητο της, πέταξα την κάρτα sim και τα κλειδια της, για να κερδισω χρονο.

-         Την σκέπασα με ξερά κλαδιά και πουρνάρια και επέστρεψα στο πατρικό μου στο Κερατσινι.

-         Στο ΑΤ κατεθεσα ενόρκως ότι δεν γνωριζα κατι, για να παραπλανησω την έρευνα.

-         Εχω μετανιωσει. Μακάρι να μπορούσα να τη γυρίσω πίσω. Δεν ξερω πως θα αντικρύσω τη μητερα της ντρεπομαι…

Τι είπε στο δικαστηριο:

 “… Φτάσαμε στο εξοχικό των γονιών μου. Ο πατέρας μου είχε κάνει κάποιες αλλαγές.. Μου είπε πότε θα τους πεις για τις αλλαγές τις δικές μας;  Θα τα επισπευσεις όλα θα γινει ο γάμος. Αρχισε να φωναζει. Επρεπε να είμαι υπόδειγμα στην Αρτεμη σε κάθε τομεα. Στην αντιπερα όχθη είχα τους γονείς μου, που ειχαν χύσει αίμα, για να μου προσφερουν ότι, μπορουσαν.. Δεν άκουγε τίποτα. Ελεγε «δεν είσαι πιά παιδί, δεν θα είσαι κάτω από τη φούστα της μάνας σου, θα γινεις άντρας».

Μιλουσε δυνατα. Προσπάθησα να την ηρεμήσω, αλλά δεν άκουγε. Δεν ξερω γιατι είχε θυμώσει τοσο πολύ. Αρχισα να της πιανω τα χερια, για να τη φερω κοντα μου. Δεν με άκουγε, σαν να μην είχα φωνή. Την έπιασα από το πρόσωπο να με ακούσει, να μου δώσει σημασία, να συζητήσουμε όπως πάντα, την κούνησα, της είπα άκουσε με σε παρακαλώ. Αυτή τίποτε, δεν έβγαζε λαλιά, αλλά έπεσε κάτω. Προσπάθησα να δω τι έγινε. Δεν αποκρινόταν. Κοίταξα να δω εάν είχα ανάσα, σφυγμό, αλλά τίποτε. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γινει. Από τις φωνές, πήγαμε στην πλήρη σιγή. Πανικοβλήθηκα. Δεν ήξερα τι να κανω.. πως θα το έλεγα στη μάνα της, τι θα έλεγα στους γονείς μου και ποιος θα με πίστευε. Εγω απλά την έπιασα να με ακούσει και αυτή έμεινε στα χερια μου…» 

Πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτής της υπόθεσης έδωσαν μιλώντας στην κάμερα των "Δικογραφιών" οι πολλοί κοντινοί άνθρωποι της Αρτεμις.

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης απέδωσαν στη στάση των γονιών του Χρήστου.

Ο πατέρας του στο πρώτο δικαστήριο, δεν έκρυψε ότι, δεν έβλεπαν με καλό μάτι τη μεγάλη διαφορά ηλικίας, που χώριζε το γιό τους με την Αρτεμη:

"Oταν την είδα μου ήρθε κάπως, κατέθεσε ο πατέρας της.  Φαινόταν η ηλικία της. Ενιωσα ότι ήταν δύσκολη σχέση. Είπα στη γυναίκα μου ότι μπλέξαμε. Εβλεπα το παιδί να το απορροφά η σχέση. Να μην πηγαίνει στη σχολή. Να κάνει κοπάνες… Δεν ήξερα ότι ήταν παντρεμένη. Ούτε την ηλικία της. Τα έμαθα μετά από το τραγικό γεγονός. Δεν πήγαινε στη σχολή, επειδή δούλευε τα βράδια στα Goody’ς.  To πρωί την πήγαινε στη δουλειά. Του έλεγα δεν θα αντέξει. Ήταν τρελός και παλαβός για την Αρτεμη… Ο Χρήστος είχε εξάρτηση.. Μια μέρα τον είδα με βέρα. Μου είπε ότι η Άρτεμις είχε πρόβλημα στο χώρο της. Δεν ήθελα να παντρευτεί γιατί ήταν μικρός. Η Αρτεμις είχε πείσμα… Ήταν μια ώριμη γυναίκα. Και είχε δίπλα της ένα παιδί. Πάλευε να της αποδείξει ότι αξίζει. Μέσα σε δυόμισι χρόνια είχε γεμίσει πιστωτικές κάρτες. Τον είχε αρραβωνιαστεί ενώ έμενε με τον άνδρα της…. Η νύφη μας θα ήταν συνομήλικη μας και αυτό πολεμούσα… Ο Χρήστος καθάριζε τις σκάλες της πολυκατοικίας μας, για να πάρει 90 ευρώ. Λάτρευε την Αρτεμη. Δεν έτρωγε, εάν δεν έτρωγε η Αρτεμις".

Αλλά ούτε η ίδια η Δικαιοσύνη δεν ικανοποιήθηκε από την κρίση του πρωτόδικου δικαστηρίου. 

Αυταναιρέθηκε, ο εισαγγελέας άσκησε έφεση, θεωρώντας την ποινή του Χρήστου χαμηλή. 

Ο εισαγγελέας ζήτησε να ξαναδικαστεί η υπόθεση, σαν να μην ειχε δικαστεί σε πρώτο βαθμό, καθως  διαφώνησε με την αναγνώριση ελαφρυντικού στο Χρήστο, καθώς και με την αθώωση του για την κλοπή των κοσμημάτων της Αρτεμις.

Ετςι, η δίκη ξανάρχισε στο ΜΟΕ από μηδενική βάση.

Όλα παίζονται σήμερα, καθως δεν ισχύει ως "ταβάνι" η πρωτόδικη ποινή των 18 ετών και ο Χρήστος  κινδυνεύει να τιμωρηθεί με ισόβια κάθειρξη.

Κεντρικό πρόσωπο στην ανείπωτη τραγωδία η κ. Σούλα, η μητέρα της Αρτεμις.

Ζεί, για τη δικαίωση του παιδιού της, περιμένοντας να ακούσει από τους δικαστές, να καταδικάζουν τον άνθρωπο, που της το στέρησε στην βαρύτερη των ποινών.

Τα μάτια της εχουν στεγνώσει από δάκρυα, αλλά η καρδιά της αιμορραγεί.

 Η κ. Σούλα ζει ολομόναχη με το σκυλάκι και της φωτογραφίες της μοναχοκόρης της.

Συχνά πηγαίνει στο αγαπημένο λιμανάκι της Αρτεμις.

Ενα μικρό ορμίσκο, στην ιχθυόσκαλα Κερατσινιου.

Εκει πέταξε και τη στάχτη της, για να γινει ουρανός..

Κι έγινε κάτι περίεργο.

Η θάλασσα την έβγαλε προς τα έξω.

Την έφερε πανω στην ψαρόβαρκα του πατέρα της.

Μια παλια, ξύλινη βάρκα, ότι ειχε απομείνει μετα το θάνατο του.

Σαν να την περίμενε εκει...