Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

Η... Μάχη της Αρτεμις

Μάχη ... Ιατροδικαστών αναμένεται στη δίκη για τη δολοφονία της 39χρονης Αρτεμις  Γαβαλά, για την οποία δικάζεται σε δεύτερο βαθμό, στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας (ΜΟΕ), ο 26χρονος Χρήστος Ατταλλειώτης.
Η δίκη γία την ερωτική τραγωδία, που ηταν η πρώτη υπόθεση στην εκπομπή "Δικογραφίες", είχε ξεκινήσει στις 5 Δεκεμβρίου 2016, διακόπηκε δυο φορές και συνεχίζεται στις 23 Φεβρουαρίου, στο ίδιο δικαστήριο.
Η σχέση τους ήταν μια σχέση έντονου πάθους. Όταν γνωρίστηκαν, αυτός ήταν 20 και εκείνη 33. Αυτός ελεύθερος. Ενώ, εκείνη, ακόμη - έστω και τυπικά - παντρεμένη.
Όπως είπαν στην εκπομπή η μητέρα της Αρτεμις, Σούλα και οι φίλοι της Αναστασία και Χρήστος, στην αρχή ηταν ολα ανέφελα. 
Ενώ τα πρώτα σύννεφα στο δεσμό τους φάνηκαν, όταν η Αρτεμις, αποκομμένη πιά απο το παρελθόν της, ζήτησε  απο το Χρήστο να πορευτούν μαζί, να χτίσουν οικογένεια και να αποκτήσουν ένα παιδί!
Πέντε χρόνια μετά, τίποτα δεν προχωράει, όπως το σχεδίαζαν.
Ανάμεσα τους μπηκε η βία και ο θυμός!
Οι γονείς παρατηρούσαν σαν θεατές..
Η ζήλια δεν άργησε ΝΒΑ έρθει.
Χώρισαν και επανασυνδέθηκαν  πολλές φορές, σε ένα μοιραίο γαϊτανάκι.
Και το δράμα κλιμακώθηκε Μετα από 
 το Πάσχα του 2013.
Στις 14 Μαΐου, αφού πιά είχαν χωρίσει, η Αρτεμις τον συναντάει να την περιμένει έξω απο το σπίτι τους, όπου μένει πια μόνη της.
Ο Χρήστος δεν άντεξε ότι, η Αρτεμις είχε αλλάξει κλειδαριά.
Παραφύλαξε και την είδε..
Ηταν μόνη της εκείνο το βράδυ η Αρτεμις ή όχι;
Κερατσίνι  - Πόρτο Γερμενό, το τελευταίο επεισόδιο στη σχέση τους .
Η Αρτεμις εξαφανίζεται.
Οχι όμως και ο Χρήστος...
Ο μοναδικός, που ξέρει τι ακριβώς συνέβη..
 Το τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα απασχολεί από τότε και τη Δικαιοσύνη, που προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα, που έμειναν αναπάντητα.
Την στραγγάλισε και προσπάθησε να εξαφανίσει τα ίχνη της, όπως αρχικά ομολόγησε, ή εκείνη πέθανε από πνευμονική εμβολή, όταν έβαλε τα χέρια του στο πρόσωπο της, για να την κάνει να μην φωνάζει, όπως ισχυρίζεται σήμερα;
Τρεις  ημέρες μετά από την εξαφάνιση της Αρτεμις και συγκεκριμένα στις  17 Μαίου 2013, ο Χρήστος συνελήφθη για τη δολοφονία της και για κλοπή όλων των κοσμημάτων της, τα οποία είχε κρυμένα στο πορτ μπαγκαζ του αυτοκινήτου του.
Μετα από τη σύλληψη του ομολόγησε ότι, την στραγγάλισε.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 18 χρονια καθειρξη, για ανθρωποκτονια από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. 
Κατηγορήθηκε  και για κλοπή, αφου στο πορτ μπαγκαζ του βρέθηκαν όλα τα κοσμήματα της Αρτεμις.
Όμως αθωωθηκε από αυτή την κατηγορία.
    Και εδώ αρχίζει το μυστήριο.
Με βαση όσα είπε ο ίδιος στους αστυνομικούς η κατηγορία εναντιον του ήταν ότι:
- Πρωινές ώρες της 14 - 5 - 2013,  στο εξοχικό σου, στη θέση «Κρύο Πηγάδι» περιοχής Πόρτο Γερμενό Αττικής μετά από έντονη λογομαχία, που είχατε, την έπνιξες, στραγγαλίζοντας την.
- Αφου τύλιξες το πτώμα της με σεντόνια, το τοποθέτησες στο πορτ μπαγκαζ και την μετέφερες σε δασώδη περιοχή, 1,5 χιλιόμετρο από το εξοχικό σου.
-  Λόγω της δύσβατης περιοχής, έβγαλες το πτώμα από το όχημα και το έσυρες για απόσταση περίπου 70 – 100 μέτρα, εναποθέτοντας το ανάμεσα σε θάμνους, όπου το απέκρυψες καλύπτοντας το με ξερά κλαδιά.
- Σε έρευνα στο ΙΧ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του πατέρα σου, που οδηγούσες, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν διάφορα κοσμήματα, τα οποία αφαίρεσες από την θανούσα…  
Τι είπε στους αστυνομικούς και στην ανακρίτρια ο Χρήστος:
Aποδέχομαι τις εις βάρος μου κατηγορίες. 
-         Την αγαπούσα και την αγαπάω ακόμη.
-         Κάθε φορα που μου ανέφερε το θεμα γάμου και παιδιου, προσπαθούσα να το παρατεινω, για να μην έχουμε εντάσεις.
-         Την Τρίτη 14 – 5 – 2013 πηγα από το διαμέρισμα της Αρτεμις, με σκοπό να τα βρούμε. Την περίμενα απέξω..
-          Μπηκαμε σπίτι, ξαπλώσαμε. Ηρθαμε κανονικά σε επαφη.
-         Αποφασίσαμε να παμε βόλτα στο εξοχικο.
-         Όλα ηταν καλά. Όταν φτάσαμε ηταν 6.40 καθίσαμε στον κήπο και συζητώντας αρχίσαμε πάλι να λογοφέρουμε.
-         Μου είπε, θα φέρεις τα πράγματα σου, θα το κοινοποιήσεις στους γονεις σου και θα παντρευτούμε σύντομα, γιατί εγω δεν θέλω να είμαι η σαραντάρα που θα περιμένει τον πιτσιρικά να γυρίσει.
-         Μου έθεσε όρο ότι, εάν δεν δεχτώ να επισημοποιήσουμε τη σχεση μας, θα με εγκαταλείψει και υπάρχουν πολλοί άνδρες, που επιθυμούν να πάρουν τη θέση μου…
-         Θόλωσε το μυαλό μου σκεπτόμενος ότι θα τη χάσω.
-         Της ζητούσα να σταματήσει.
-         Χωρις να το καταλάβω την έπιασα από το λαιμό, μέχρι που κάποια στιγμή αισθανθηκα το σωμα της να καταρρέει και να χανει τις αισθησεις της.
-         Κατάλαβα ότι, κακό συνέβη. Δεν ηξερα τι να κανω…
-         Χωρίς να το καταλάβω πηρα δυο σεντόνια, την τύλιξα και την τοποθέτησα στο πορτ μπαγκαζ.
-         Ακολουθώντας ένα δυσβατο αγροτικό δρόμο, την έβγαλα σέρνοντας την, όπου την άφησα σε ένα θάμνο…
-         Πηρα την ταυτότητα της, το κινητο της, πέταξα την κάρτα sim και τα κλειδια της, για να κερδισω χρονο.
-         Την σκέπασα με ξερά κλαδιά και πουρνάρια και επέστρεψα στο πατρικό μου στο Κερατσινι.
-         Στο ΑΤ κατεθεσα ενόρκως ότι δεν γνωριζα κατι, για να παραπλανησω την έρευνα.
-         Εχω μετανιωσει. Μακάρι να μπορούσα να τη γυρίσω πίσω. Δεν ξερω πως θα αντικρύσω τη μητερα της ντρεπομαι…

Τι είπε στο δικαστηριο:
 “… Φτάσαμε στο εξοχικό των γονιών μου. Ο πατέρας μου είχε κάνει κάποιες αλλαγές.. Μου είπε πότε θα τους πεις για τις αλλαγές τις δικές μας;  Θα τα επισπευσεις όλα θα γινει ο γάμος. Αρχισε να φωναζει. Επρεπε να είμαι υπόδειγμα στην Αρτεμη σε κάθε τομεα. Στην αντιπερα όχθη είχα τους γονείς μου, που ειχαν χύσει αίμα, για να μου προσφερουν ότι, μπορουσαν.. Δεν άκουγε τίποτα. Ελεγε «δεν είσαι πιά παιδί, δεν θα είσαι κάτω από τη φούστα της μάνας σου, θα γινεις άντρας».
Μιλουσε δυνατα. Προσπάθησα να την ηρεμήσω, αλλά δεν άκουγε. Δεν ξερω γιατι είχε θυμώσει τοσο πολύ. Αρχισα να της πιανω τα χερια, για να τη φερω κοντα μου. Δεν με άκουγε, σαν να μην είχα φωνή. Την έπιασα από το πρόσωπο να με ακούσει, να μου δώσει σημασία, να συζητήσουμε όπως πάντα, την κούνησα, της είπα άκουσε με σε παρακαλώ. Αυτή τίποτε, δεν έβγαζε λαλιά, αλλά έπεσε κάτω. Προσπάθησα να δω τι έγινε. Δεν αποκρινόταν. Κοίταξα να δω εάν είχα ανάσα, σφυγμό, αλλά τίποτε. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γινει. Από τις φωνές, πήγαμε στην πλήρη σιγή. Πανικοβλήθηκα. Δεν ήξερα τι να κανω.. πως θα το έλεγα στη μάνα της, τι θα έλεγα στους γονείς μου και ποιος θα με πίστευε. Εγω απλά την έπιασα να με ακούσει και αυτή έμεινε στα χερια μου…» 
-         Eχουμε έναν κατηγορούμενο, που ενώ ομολογεί, μετα ανακαλεί. 
-         Mε ποια όπλα η Δικαιοσύνη μπορούσε να ξεδιαλύνει την υπόθεση;
-         Yπήρξαν αντικρουόμενες ιατροδικαστικές εκθέσεις; Άλλος ιατροδικαστης μίλησε για θάνατο από πνευμονική εμβολή και άλλος για στραγγαλισμό..
-         Εγινε πάλη μεταξύ τους υπάρχουν φωτογραφίες σχετικές;
 Σε αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα πρέπει να απαντήσει το ΜΟΕ.
Οι αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις των ιατροδικαστών στο πρωτόδικο δικαστήριο επανέρχονται και στο δεύτερο: 
Ο ιατροδικαστης Σωτήρης Μπουζιανης, που έκανε τη νεκροψια - νεκροτομη, στις 20 Μαίου 2013 διέγνωσε ως αιτια θανάτου «πνευμονικη εμβολη». Η πνευμονικη εμβολη δεν συνδέεται με την περίσφυξη του λαιμού. Τα εξωτερικα ευρήματα δεν ήταν θανατηφορα.
Ιωαννης Αηβατιδης: O θάνατος δεν είναι φυσικός.
Είναι βίαιος ασφυκτικός, απότομος από συμπίεση του τραχήλου.
Πρόκειται για στραγγαλισμό διά των χεριών.
Κανείς δεν αναφέρει ότι, στη σωρό έχει εγχυθεί φορμόλη, προκειμένου να μεταφερθεί στη Βουλγαρία για αποτέφρωση.
Η φορμαλδευδη δημιουργει πήγματα και αυτά ελήφθησαν ως θρόμβοι. 
Η θανουσα έχει σημεια ασφυξίας, όπως τα πάνω και τα κατω βλεφαρα και τα χείλη.. Εχει γίνει βιαιη επίθεση.. Υπήρχε αντίσταση και εκδορες. Εγινε πάλη. Πέθανε στα χέρια του.. Εγινε μάχη σε λάσπη. 
Και το σημαντικότερο:  Δεν έπρεπε να αποτεφρωθεί η σωρός, όταν είναι απροσδιόριστη η αιτία θανατου. 
Πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτής της υπόθεσης έδωσαν μιλώντας στην κάμερα των "Δικογραφιών" οι πολλοί κοντινοι άνθρωποι της Αρτεμις.
Φαίνεται ότι η στάση των γονιών του Χρήστου ήταν καθοριστικής σημασία σημασίας.
Aς δουμε τι είπε ο πατερας του στο πρωτο δικαστηριο:
Oταν την είδα μου ήρθε κάπως. Φαινόταν η ηλικία της. Ενιωσα ότι ήταν δύσκολη σχεση. Ειπα στη γυναίκα μου ότι μπλεξαμε. Εβλεπα το παιδι να το απορροφα η σχεση. Να μην πηγαίνει στη σχολη. Να κανει κοπάνες… Δεν ήξερα ότι ήταν παντρεμένη. Ουτε την ηλικία της. Τα έμαθα μετα από το τραγικό γεγονός. Δεν πηγαινε στη σχολή, επειδή δούλευε τα βραδυα στα Goody’ς.  To πρωι την πηγαινε στη δουλεια. Του ελεγα δεν θα αντέξει. Ηταν τρελος και παλαβος για την Αρτεμη… Ο Χρήστος είχε εξάρτηση.. Μια μερα τον ειδα με βερα. Μου ειπε ότι η Αρτεμις είχε προβλημα στο χωρο της. Δεν ήθελα να παντρευτει γιατι ήταν μικρός. Η Αρτεμις είχε πεισμα… Ηταν μια ωριμη γυναικα. Και είχε δίπλα της ένα παιδί. Παλευε να της αποδείξει ότι αξιζει. Μεσα σε δυόμισι χρόνια είχε γεμίσει πιστωτικες κάρτες. Τον είχε αρραβωνιαστει ενώ εμενε με τον άνδρα της…. Η νυφη μας θα ήταν συνομήλικη μας και αυτό πολεμουσα… Ο Χρήστος καθάριζε τις σκάλες της πολυκατοικίας μας, για να παρει 90 ευρω. Λάτρευε την Αρτεμη. Δεν έτρωγε, εάν δεν έτρωγε η Αρτεμις. 
Η Δικαιοσύνη δεν ικανοποιήθηκε από την κρίση του πρωτόδικου δικαστηρίου. Αυταναιρέθηκε.
Ο εισαγγελέας άσκησε έφεση, επειδη διαφώνησε με την αναγνωριση ελαφρυντικου στο Χρήστο, καθως και με την αθωωση του για την κλοπή των κοσμηματων της Αρτεμις.
Η δίκη ξανάρχισε στο ΜΟΕ από μηδενικη βάση.
Όλα παιζονται! 
Ο Χρήστος κινδυνευει να τιμωρηθεί με ισόβια κάθειρξη.
Απέναντι του  η κ. Σούλα. Η μητερα της Αρτεμις, ολομόναχη με το σκυλάκι και της φωτογραφίες της μοναχοκόρης της, το μόνο που ζηταει είναι δικαιωση για την ψυχή της.
Η τελευταια σκηνη του δραματος γράφτηκε στο αγαπημενο λιμανάκι της Αρτεμις.
Εκει όπου η μητέρα της, πέταξε τη στάχτη της Αρτεμις, για να γινει ουρανός.
Εκείνη όμως δεν θέλησε να φύγει.
Η θάλασσα την ένωσε με την ψαρόβαρκα του πατέρα της, που απο τότε που έφυγε εκείνος, "μαράζωνε" στο μουράγιο.
Σαν να την περιμένε...