Η, έστω, έμμεση σχέση του νεοεκλεγέντα προέδρου της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ, Ηλία Γιαρένη, με τη συγκεκριμένη ομάδα, την οποία θα κληθεί στο μέλλον να κρίνει, εγείρει υπόνοιες μεροληψίας, που οδηγούν αυτόματα στην αποχή του, κάθε φορά, που θα προκύπτει τέτοιος λόγος.
Οι ίδιες υπόνοιες μεροληψίας θα εγείρονται, επίσης, γιά τον κ. Γιαρένη, κάθε φορά, που θα χρειάζεται να κρίνει, ως πρόεδρος του ανωτάτου οργάνου της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και ομάδες αντίπαλες της ομάδας, στην οποία είναι αθλήτριες οι κόρες του.
θα πρέπει δηλαδή, συνέχεια να απέχει, κοινώς να αυτοεξαιρείται, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αυτόματα πρόβλημα λειτουργίας και του πειθαρχικού δικαιοδοτικού οργάνου του ποδοσφαίρου, στο οποίο προεδρεύει.
Εαν μάλιστα δεν επιλέξει την αποχή, όπως οφείλει, να κάνει και επειμείνει να δικάσει, τότε αυτό, γεννά αυτεπάγγελτα λόγο πειθαρχικής και ποινικής του δίωξης, καθώς
η αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης, εκτός από απαξιωτικό πειθαρχικό παράπτωμα, που είναι για έναν δικαστή, συνιστά ταυτόχρονα σοβαρό ποινικό αδίκημα, το οποίο βάσει του άρθρου 254 ΠΚ τιμωρείται, με ποινή φυλάκισης.Ολα αυτά, δεν τα γνώριζε ο εφέτης κ. Γιαρένης, όταν εκδήλωνε την επιθυμία του, να είναι υποψήφιος στην Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ?
.