Το Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, σχολιάζει την απόφαση - "έκτρωμα" της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, γιά τη νέα απαγόρευσης της αθλητικής δραστηριότητας:
"Δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν κυβέρνηση που να εκδηλώνει τέτοια απέχθεια και ασέβεια προς τον ελληνικό αθλητισμό. Η καταστροφή του έχει ονοματεπώνυμα: Κυριάκος Μητσοτάκης και Λευτέρης Αυγενάκης.
Δεν έχουν υπάρξει ποτέ στο παρελθόν τόσοι ανάξιοι κυβερνητικοί «παράγοντες» που δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι ο οργανωμένος αθλητισμός και η ατομική άσκηση αποτελούν «ασπίδα» προστασίας της δημόσιας υγείας και όχι κίνδυνο γι´ αυτήν. Φάνηκε εξάλλου από τη πρώτη στιγμή, όταν επέβαλαν απαγορεύσεις στο περπάτημα, στο τρέξιμο και στο κολύμπι των πολιτών.
Δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν αθλητική ηγεσία που να αγνοεί σε τέτοιο βαθμό τις στοιχειώδεις αρχές της αθλητικής δραστηριότητας και να θεωρεί τους αθλητές «ρομποτάκια» που αναβοσβήνουν με έναν διακόπτη, τον οποίο χειρίζεται, ένας εντελώς επικίνδυνος, για την υγεία και το μέλλον τους, υφυπουργός. Γι´ αυτό και ανοιγοκλείνουν προπονήσεις και αγώνες. Επιλεκτικά όμως, αφού το επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Super League δεν «κολλάει», αλλά των μικρότερων κατηγοριών «κολλάει», το αντρικό μπάσκετ δεν «κολλάει», αλλά το γυναικείο «κολλάει». Το βόλεϊ που παίζεται στις ίδιες αίθουσες με το μπάσκετ και «κολλάει» και δεν «κολλάει», το χάντμπολ «κολλάει», αλλά μόνο στην Ελλάδα, ενώ το κολύμπι και η υδατοσφαίριση «ας πάνε να πνιγούν»…
Δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν τόση έμπρακτη απαξία για την συλλογική άθληση, για τα εργασιακά δικαιώματα και για την ανάγκη επιβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων (αθλητών, προπονητών, εργαζομένων).
Δεν έχει υπάρξει ξανά μια αθλητική ηγεσία που να έχει τέτοια «απόσταση» από τα όνειρα χιλιάδων ταλαντούχων αθλητών, από τις προσδοκίες, από τους συλλογικούς και ατομικούς στόχους των αθλητών και αθλητριών των εθνικών μας ομάδων.
Δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν τέτοια ασέβεια στους κόπους των οικογενειών των αθλητών ή στις θυσίες των εθελοντών που συντηρούν τα αθλητικά σωματεία ως «πυλώνες» της κοινωνίας σε δύσκολους καιρούς.
Εάν δεν ήξεραν πώς να σχεδιάσουν, πώς να οργανώσουν, πώς να υποστηρίξουν τον ελληνικό αθλητισμό, ας άκουγαν όλους όσοι εδώ και πολλούς μήνες έκρουαν τον «κώδωνα» του κινδύνου κι ας άφηναν στην άκρη την αλαζονεία της εξουσίας τους. Ας άκουγαν τουλάχιστον τους αθλητές και τους προπονητές, κάτι θα μάθαιναν κι από αυτούς.
Εάν δεν ήθελαν, ας μην παρίσταναν τους «ευεργέτες» και τους δήθεν προστάτες. Ας μην έσπερναν τη διχόνοια ανάμεσα σε αθλητές, σωματεία και ομοσπονδίες με τις αυταρχικές τους συμπεριφορές και τα φτηνά τεχνάσματα χειραγώγησης του αθλητικού κινήματος, εν όψει εκλογών.
Είτε το ένα ισχύει είτε το άλλο, το αποτέλεσμα είναι ένα, μοναδικό και οδυνηρό: η ολική καταστροφή του ελληνικού αθλητισμού, με θύτη το κυβερνητικό αλαλούμ.
Οι μάσκες του υφυπουργού και της κυβέρνησης των «αθλητοπατέρων» έπεσαν. Τα «ρομποτάκια» θα αποδειχθούν ενσυνείδητοι πολίτες και όχι άβουλα όντα. Έβγαλαν τα τελικά συμπεράσματα και την κατάλληλη ώρα θα δώσουν την κατάλληλη απάντηση.
