Γράφει η Κωνσταντίνα Παπαθανασίου
Το τραγουδάκι αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τζούνιορ
«Στη συναυλία συμμετέχει ο Εισβολέας, ο Θανάσιμος, ο Δημήτρης Μητσοτάκης (ΛΟΛ). Αυτοί δεν είναι απλοί τραγουδιστές. Μιλάμε για τους Galacticos της ελληνικής καλλιτεχνικής σκηνής.
Πάντως για όσους έχουν σκοπό να φέρουν Ουκρανικές σημαίες στη συναυλία (εδώ γελάμε όλοι)… Φιλική υπενθύμιση. Μπλε από πάνω, κίτρινο από κάτω. Έχετε μια τάση να μπερδεύεστε.»
Αυτή είναι η ανάρτηση του, εγγονού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με την οποία σχολιάζει τη συναυλία ειρήνης, η οποία πρόκειται να λάβει χώρα στο Προπύλαια στις 29 Μαρτίου. Η ανάρτηση προκάλεσε σάλο αντιδράσεων, με αποτέλεσμα να κατέβει.
Πέρα από το ειρωνικό και υπερφίαλο ύφος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, απέναντι σε μια κίνηση αλληλεγγύης, σίγουρα, χρήζει σχολιασμού και το γεγονός, πως ο γιος του πρωθυπουργού,
θεωρεί πως το όνομα Δημήτρης Μητσοτάκης, είναι ψευδώνυμο (!).
Από τη μία πλευρά, συμμεριζόμαστε τις λουδοβίκειες τάσεις της οικογένειας Μητσοτάκη, που ασφαλώς δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει κάποιον με το ίδιο επώνυμο (και χωρίς, μάλιστα, να
ζει δημοσία δαπάνη), αλλά από την άλλη, εφόσον, ως γιος του πρωθυπουργού, επιλέγει να προβεί σε μια καυστική ανάρτηση, θα ήταν ωφέλιμο να γνωρίζει και ορισμένα πράγματα.
Πάντως για όσους έχουν σκοπό να φέρουν Ουκρανικές σημαίες στη συναυλία (εδώ γελάμε όλοι)… Φιλική υπενθύμιση. Μπλε από πάνω, κίτρινο από κάτω. Έχετε μια τάση να μπερδεύεστε.»
Αυτή είναι η ανάρτηση του, εγγονού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με την οποία σχολιάζει τη συναυλία ειρήνης, η οποία πρόκειται να λάβει χώρα στο Προπύλαια στις 29 Μαρτίου. Η ανάρτηση προκάλεσε σάλο αντιδράσεων, με αποτέλεσμα να κατέβει.
Πέρα από το ειρωνικό και υπερφίαλο ύφος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, απέναντι σε μια κίνηση αλληλεγγύης, σίγουρα, χρήζει σχολιασμού και το γεγονός, πως ο γιος του πρωθυπουργού,
θεωρεί πως το όνομα Δημήτρης Μητσοτάκης, είναι ψευδώνυμο (!).
Από τη μία πλευρά, συμμεριζόμαστε τις λουδοβίκειες τάσεις της οικογένειας Μητσοτάκη, που ασφαλώς δεν θα μπορούσε να αναγνωρίσει κάποιον με το ίδιο επώνυμο (και χωρίς, μάλιστα, να
ζει δημοσία δαπάνη), αλλά από την άλλη, εφόσον, ως γιος του πρωθυπουργού, επιλέγει να προβεί σε μια καυστική ανάρτηση, θα ήταν ωφέλιμο να γνωρίζει και ορισμένα πράγματα.
Ίσως, όμως, να μη συμφέρει, ιδιαίτερα, να γνωρίζουμε το Δημήτρη Μητσοτάκη.
Ο Δημήτρης Μητσοτάκης, αποτελεί ιδρυτικό μέλος, ντράμερ και στιχουργό του συγκροτήματος Ενδελέχεια. Ένα από τα δημοφιλέστερα και διαχρονικότερα, όπως φαίνεται, τραγούδια του
συγκροτήματος, είναι το τραγούδι με τίτλο «Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία».
Ο Δημήτρης Μητσοτάκης, αποτελεί ιδρυτικό μέλος, ντράμερ και στιχουργό του συγκροτήματος Ενδελέχεια. Ένα από τα δημοφιλέστερα και διαχρονικότερα, όπως φαίνεται, τραγούδια του
συγκροτήματος, είναι το τραγούδι με τίτλο «Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία».
Το τραγούδι, αυτό, λοιπόν, θίγει και καταδικάζει με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο, το trafficking, αλλά και μια κουλτούρα, που τα τελευταία 60 χρόνια εξέθρεψαν τα δυο εναλλασσόμενα κόμματα στην εξουσία, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο κα η Νέα Δημοκρατία, και που απ΄ότι φαίνεται, συνεχίζουν να εκτρέφουν…
Οι ίδιοι Έλληνες και το ίδιο κόμμα, που αδιαφορεί εγκληματικά απέναντι σε πρόσφυγες, που προέρχονται από άλλα μέρη του πλανήτη, ανοίγει τις αγκάλες του στους ουκρανούς πρόσφυγες,
τους «πραγματικούς» όπως, έχουν χαρακτηριστεί από στελέχη της ΝΔ, και εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον ουκρανικό λαό.
Το κυβερνόν κόμμα, του επιλεκτικού «ανθρωπισμού», εργαλειοποιεί τον ανθρώπινο πόνο υπέρ προσωπικών συμφερόντων, ενώ, ο «ανθρωπιστής», «νοικοκύρης», «χριστιανός» , έλληνας, αναμένει την άφιξη των ουκρανών γυναικών, για να «συμπαρασταθεί» στο δράμα τους, όπως γίνεται γνωστό μέσα από αναρτήσεις στα social media, που εκφράζεται αλληλεγγύη, αποκλειστικά, σε όμορφες ουκρανές.
Ο καθένας, με την ευαισθησία του αναμένει να εισπράξει τα οφέλη του, και ουδείς κάνει λόγο για την ταχύτατη επέκταση του κυκλώματος trafficking, εις βάρος των ουκρανών γυναικών.
Ήδη, σε αρκετές εξίσου «αλληλέγγυες» ευρωπαϊκές χώρες, σημειώνονται εξαφανίσεις ουκρανών γυναικών, ενώ οι ακτιβιστές κρούουν τον κώδωνα για αναβίωση ενός τεράστιου κυκλώματος εμπορίου λευκής σαρκός.
Ο Δημήτρης Μητσοτάκης, λοιπόν, το 2005, έγραψε το τραγούδι «Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία» και απ’ ότι φαίνεται, δε συμφέρει κανέναν να το γνωρίσουμε ή να το επαναφέρουμε στη μνήμη μας. Το «γιατί;» ...εμφανές:
Οι ίδιοι Έλληνες και το ίδιο κόμμα, που αδιαφορεί εγκληματικά απέναντι σε πρόσφυγες, που προέρχονται από άλλα μέρη του πλανήτη, ανοίγει τις αγκάλες του στους ουκρανούς πρόσφυγες,
τους «πραγματικούς» όπως, έχουν χαρακτηριστεί από στελέχη της ΝΔ, και εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον ουκρανικό λαό.
Το κυβερνόν κόμμα, του επιλεκτικού «ανθρωπισμού», εργαλειοποιεί τον ανθρώπινο πόνο υπέρ προσωπικών συμφερόντων, ενώ, ο «ανθρωπιστής», «νοικοκύρης», «χριστιανός» , έλληνας, αναμένει την άφιξη των ουκρανών γυναικών, για να «συμπαρασταθεί» στο δράμα τους, όπως γίνεται γνωστό μέσα από αναρτήσεις στα social media, που εκφράζεται αλληλεγγύη, αποκλειστικά, σε όμορφες ουκρανές.
Ο καθένας, με την ευαισθησία του αναμένει να εισπράξει τα οφέλη του, και ουδείς κάνει λόγο για την ταχύτατη επέκταση του κυκλώματος trafficking, εις βάρος των ουκρανών γυναικών.
Ήδη, σε αρκετές εξίσου «αλληλέγγυες» ευρωπαϊκές χώρες, σημειώνονται εξαφανίσεις ουκρανών γυναικών, ενώ οι ακτιβιστές κρούουν τον κώδωνα για αναβίωση ενός τεράστιου κυκλώματος εμπορίου λευκής σαρκός.
Ο Δημήτρης Μητσοτάκης, λοιπόν, το 2005, έγραψε το τραγούδι «Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία» και απ’ ότι φαίνεται, δε συμφέρει κανέναν να το γνωρίσουμε ή να το επαναφέρουμε στη μνήμη μας. Το «γιατί;» ...εμφανές:
Να, να ,να, να….
Λαμέ εμπριμέ, ψηλό τακούνι, ο έρωτας μυρίζει Ουκρανία
σαράντα χρόνια δάνειο, αμάξι ανοιχτό απ’ την Ασία
Σκυλάδικο σαπίζει η επαρχία, “…εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”
Να, να ,να, να….
Χρυσό σταυρό και μέσα λέρα, στα δώδεκα τον πιάσαν για ληστεία
“Μην ψάχνεις πως τη γλίτωσα, δεν έχει πια καμία σημασία”
“Δεν ξέρω πως σε λέγαν στη Ρωσία, εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”
Να, να ,να, να…..
Σβηστό το φως παντού σκοτάδι, τον άφησε, την ψάχνει η αστυνομία, πως πέρασε τα σύνορα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Της έσπασε τα δόντια με μανία, “…εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”
Να, να ,να, να….
Τι βρήκε και τι έχασε, κανένας μας δεν ξέρει
το όνομά της ξέχασε, το φύσηξε τ’ αγέρι…
Λαμέ εμπριμέ, ψηλό τακούνι, ο έρωτας μυρίζει Ουκρανία
σαράντα χρόνια δάνειο, αμάξι ανοιχτό απ’ την Ασία
Σκυλάδικο σαπίζει η επαρχία, “…εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”
Να, να ,να, να….
Χρυσό σταυρό και μέσα λέρα, στα δώδεκα τον πιάσαν για ληστεία
“Μην ψάχνεις πως τη γλίτωσα, δεν έχει πια καμία σημασία”
“Δεν ξέρω πως σε λέγαν στη Ρωσία, εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”
Να, να ,να, να…..
Σβηστό το φως παντού σκοτάδι, τον άφησε, την ψάχνει η αστυνομία, πως πέρασε τα σύνορα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Της έσπασε τα δόντια με μανία, “…εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”
Να, να ,να, να….
Τι βρήκε και τι έχασε, κανένας μας δεν ξέρει
το όνομά της ξέχασε, το φύσηξε τ’ αγέρι…
