Είναι πρόδηλο, ότι η γυναίκα, κατά τα κρατούντα διαχρονικώς Ιερά ειωθότα και απαρασάλευτους Νόμου του θεού, με Τιμώμενο πρόσωπο την Υπεραγία ημών Θεοτόκο, συνιστά ένα πλήρες και πολυσχιδές πλάσμα του Θεού ́, το οποίο ενσαρκώνει την Ιερότητα της Φύσεως , ως προς τις μυστηριακές πολύπτυχες και πολλαπλώς αυτοτελείς λειτουργίες της.
Το μείζον καθίσταται ο τοκετός και ο άρρηκτα διαχρονικός ομφάλιος λώρος με τους γεννήτορες μας αρχής γενομένης εκ της συλλήψεως του τέκνου, εξικνουμένη έως του πρωτόπλαστος
προτού εκπέσουν εκ του Παραδείσου.
Εν άλλοις λόγοις η γυναίκα ως ιερό πρόσωπο, εγκυμονεί την εξανάσταση του Γένους και την εξέλιξη συλλήβδην της ανθρωπότητας διότι συνιστά το ένζυμο και τον δυναμικό καταλύτη δια την εξεύρεση ουσιαστικών λύσεων με αποκλειστικό γνώμονα την ειρήνη και την τω όντι ανιδιοτελής και πλήρης αγάπη, η οποία συμπυκνώνει εύγλωττα, το θεμέλιο του σύμπαντος κόσμου.
Επί των ημερών μας, υπό το κίβδηλο πρόσχημα ανυπόστατων ιδεολογημάτων, δίκην την φερόμενης ισότητας η γυναίκα υποτιμάται και δεν αναδεικνύονται οι κατά φύσιν αρετές της επί
της αγοράς εν γένει εργασίας αλλά και εν ταυτώ ούτω προστατεύονται και οι ιδιαιτερότητες της, ερειδόμενες επί της κατά φύσιν διαφορετικότητας της, υπό την έννοια ότι η δήθεν ισότητα δεν
λαμβάνει σοβαρά υπόψιν τις βιολογικές διαφοροποιήσεις έναντι του ανδρός ούτως ώστε να εξομοιώνεται σφόδρα επί τη πράξη, πλην παντελώς εσφαλμένως, ο άνδρας με τη γυναίκα, με αποτέλεσμα να ακρωτηριάζονται έτερες θεμελιώδεις κατά φύση ιερές πτυχές της γυναίκας.
Η γυναίκα κατ’ ουσία, φέρει την ζωή του κόσμου, συνιστά την πηγή του συναισθηματισμού και της αγάπης, ως εκ τούτου η είσοδο της εις την αγορά εργασίας, ορθώς επετράπη επί τω τέλει ίνα εισφέρει προς την εξέλιξη της επιστήμης και της εν γένει κοινωνικής προόδου, τοσούτον επιστημονικώς αλλά και ουσιαστικώς, πλην όμως οι «φωστήρες αρχιτέκτονες του εγχειρήματος τούτου», ήτοι, της εκ του αποτελέσματος υποκριτικής αυτής ισότητας, επί τόσα έτη, ουδόλως σεβάστηκαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γυναίκας, διότι ο στόχος του δεν ήτο η εξέλιξη και ο απόλυτος σεβασμός τους, διότι πέραν ότι συνιστά τον πυρήνα της κοινωνίας και της εξέλιξης εκ παραλλήλου αποτελεί τον ακρογωνιαίο και ακροτελεύτιο λίθο της οικογένειας του πρώτου κυττάρου του πολιτισμού, εκ του οποίου απαρτίζεται η εδραία και κραταιά βάση μίας κοινωνίας.
Επί τη πράξη, η γυναίκα αδικήθηκε κατάφωρα διότι ουδένα έθνος κράτος θέσπισε πρωτοποριακά μέτρα υπέρ της μητρότητας αλλά και υπέρ της φύσεως της γυναίκας επί της βάση της διαφορετικότητας, διότι η γυναίκα αναδεικνύει τις καλλιέπεια της ψυχής της αφού ισχυροποιηθούν τα κατά φύση ειδικά χαρακτηριστικά της εξ αντιδιαστολής του ανδρός καθότι πρόκειται δια δύο εκ διαμέτρου αντίθετα φύλα ως προς τον άνδρα, όπου δια της σύζευξης και της επαφής, επιτυγχάνεται η ισορροπία και η αρμονία δια της αλληλοπεριχώρησης της διαφορετικότητας των ετερόκλητων χαρακτηριστικών των δύο φύλων.
Ο απόλυτος σεβασμός της γυναίκας, η οποία συνιστά τον συναισθηματικό μας τροφοδότη, τον εξισρροπιστή, την Αγία μητέρα και την συγχωρητική αγκαλιά όλων οφείλουμε να την διασφαλίζουμε δια να επέρχεται η αρμονία και όχι να την συμψηφίζουμε με ορισμένα ανδρικά χαρακτηριστικά.
Ως εκ τούτου λοιπόν χαιρετίζουμε την απόφαση της Ισπανίας δια δικαιολογημένη χορήγηση τριημέρου αδείας προς τις γυναίκες διαρκούσης της εμμήνου ρήσεως, δια να μπορούν ανυπερθέτως, μετά ταύτα της βασανιστικής και αλγεινής αυτής περιόδου, να επανέλθουν εις τα καθήκοντά τους ανακουφισμένες.
Εξ αφορμής αυτής της ρηξικέλευθης αυτής τομής όπου ευελπιστώ να αποτελέσει το εφαλτήριο δια μία πραγματική ισότητα επί την ως άνω βάση προς σκοπό την πρόοδο της κοινωνίας και την εξέλιξη της οικογένειας.
Εν κατακλείδι, εις τον ανυπόληπτο παρά φύση κράτος μας, το οποίο κηδεμονεύει το έθνος και την πατρίδα μας, δηλονότι αποτελεί διαχρονικά την κοιτίδα του πολιτισμού, αυτές οι ως άνω αξίες περί της γυναίκας συνιστούν ψιλά γράμματα καθότι εν Ελλάδι, πλήττουν, επιμελώς μεθοδευμένα, την γυναίκα, πάρα την , δήθεν εξ αντιθέτου εκπεφρασμένη ρητορική αμιγώς προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, τούτο δε αποδεικνύεται από την εν γένει στάση του
δοτού κράτους αλλά και δια της προτεραιότητες περί την ατζέντα του εκμαυλισμού και της διαφθοράς της νεολαίας, της εξαχρείωσης των ηθών, της κατάλυσης της οικογένειας αλλά και
της προαγωγής νοσηρών, μη πολιτισμένων αηθών προτύπων, με γνώμονα την νομιμοποίηση της διαστροφής και της διαταραχής.
Συνελόντι ειπείν, μαχόμεθα υπέρ της αληθείας αλλά και της επικράτησης της κοινωνικής ισορροπίας.
Το μείζον καθίσταται ο τοκετός και ο άρρηκτα διαχρονικός ομφάλιος λώρος με τους γεννήτορες μας αρχής γενομένης εκ της συλλήψεως του τέκνου, εξικνουμένη έως του πρωτόπλαστος
προτού εκπέσουν εκ του Παραδείσου.
Εν άλλοις λόγοις η γυναίκα ως ιερό πρόσωπο, εγκυμονεί την εξανάσταση του Γένους και την εξέλιξη συλλήβδην της ανθρωπότητας διότι συνιστά το ένζυμο και τον δυναμικό καταλύτη δια την εξεύρεση ουσιαστικών λύσεων με αποκλειστικό γνώμονα την ειρήνη και την τω όντι ανιδιοτελής και πλήρης αγάπη, η οποία συμπυκνώνει εύγλωττα, το θεμέλιο του σύμπαντος κόσμου.
Επί των ημερών μας, υπό το κίβδηλο πρόσχημα ανυπόστατων ιδεολογημάτων, δίκην την φερόμενης ισότητας η γυναίκα υποτιμάται και δεν αναδεικνύονται οι κατά φύσιν αρετές της επί
της αγοράς εν γένει εργασίας αλλά και εν ταυτώ ούτω προστατεύονται και οι ιδιαιτερότητες της, ερειδόμενες επί της κατά φύσιν διαφορετικότητας της, υπό την έννοια ότι η δήθεν ισότητα δεν
λαμβάνει σοβαρά υπόψιν τις βιολογικές διαφοροποιήσεις έναντι του ανδρός ούτως ώστε να εξομοιώνεται σφόδρα επί τη πράξη, πλην παντελώς εσφαλμένως, ο άνδρας με τη γυναίκα, με αποτέλεσμα να ακρωτηριάζονται έτερες θεμελιώδεις κατά φύση ιερές πτυχές της γυναίκας.
Η γυναίκα κατ’ ουσία, φέρει την ζωή του κόσμου, συνιστά την πηγή του συναισθηματισμού και της αγάπης, ως εκ τούτου η είσοδο της εις την αγορά εργασίας, ορθώς επετράπη επί τω τέλει ίνα εισφέρει προς την εξέλιξη της επιστήμης και της εν γένει κοινωνικής προόδου, τοσούτον επιστημονικώς αλλά και ουσιαστικώς, πλην όμως οι «φωστήρες αρχιτέκτονες του εγχειρήματος τούτου», ήτοι, της εκ του αποτελέσματος υποκριτικής αυτής ισότητας, επί τόσα έτη, ουδόλως σεβάστηκαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γυναίκας, διότι ο στόχος του δεν ήτο η εξέλιξη και ο απόλυτος σεβασμός τους, διότι πέραν ότι συνιστά τον πυρήνα της κοινωνίας και της εξέλιξης εκ παραλλήλου αποτελεί τον ακρογωνιαίο και ακροτελεύτιο λίθο της οικογένειας του πρώτου κυττάρου του πολιτισμού, εκ του οποίου απαρτίζεται η εδραία και κραταιά βάση μίας κοινωνίας.
Επί τη πράξη, η γυναίκα αδικήθηκε κατάφωρα διότι ουδένα έθνος κράτος θέσπισε πρωτοποριακά μέτρα υπέρ της μητρότητας αλλά και υπέρ της φύσεως της γυναίκας επί της βάση της διαφορετικότητας, διότι η γυναίκα αναδεικνύει τις καλλιέπεια της ψυχής της αφού ισχυροποιηθούν τα κατά φύση ειδικά χαρακτηριστικά της εξ αντιδιαστολής του ανδρός καθότι πρόκειται δια δύο εκ διαμέτρου αντίθετα φύλα ως προς τον άνδρα, όπου δια της σύζευξης και της επαφής, επιτυγχάνεται η ισορροπία και η αρμονία δια της αλληλοπεριχώρησης της διαφορετικότητας των ετερόκλητων χαρακτηριστικών των δύο φύλων.
Ο απόλυτος σεβασμός της γυναίκας, η οποία συνιστά τον συναισθηματικό μας τροφοδότη, τον εξισρροπιστή, την Αγία μητέρα και την συγχωρητική αγκαλιά όλων οφείλουμε να την διασφαλίζουμε δια να επέρχεται η αρμονία και όχι να την συμψηφίζουμε με ορισμένα ανδρικά χαρακτηριστικά.
Ως εκ τούτου λοιπόν χαιρετίζουμε την απόφαση της Ισπανίας δια δικαιολογημένη χορήγηση τριημέρου αδείας προς τις γυναίκες διαρκούσης της εμμήνου ρήσεως, δια να μπορούν ανυπερθέτως, μετά ταύτα της βασανιστικής και αλγεινής αυτής περιόδου, να επανέλθουν εις τα καθήκοντά τους ανακουφισμένες.
Εξ αφορμής αυτής της ρηξικέλευθης αυτής τομής όπου ευελπιστώ να αποτελέσει το εφαλτήριο δια μία πραγματική ισότητα επί την ως άνω βάση προς σκοπό την πρόοδο της κοινωνίας και την εξέλιξη της οικογένειας.
Εν κατακλείδι, εις τον ανυπόληπτο παρά φύση κράτος μας, το οποίο κηδεμονεύει το έθνος και την πατρίδα μας, δηλονότι αποτελεί διαχρονικά την κοιτίδα του πολιτισμού, αυτές οι ως άνω αξίες περί της γυναίκας συνιστούν ψιλά γράμματα καθότι εν Ελλάδι, πλήττουν, επιμελώς μεθοδευμένα, την γυναίκα, πάρα την , δήθεν εξ αντιθέτου εκπεφρασμένη ρητορική αμιγώς προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, τούτο δε αποδεικνύεται από την εν γένει στάση του
δοτού κράτους αλλά και δια της προτεραιότητες περί την ατζέντα του εκμαυλισμού και της διαφθοράς της νεολαίας, της εξαχρείωσης των ηθών, της κατάλυσης της οικογένειας αλλά και
της προαγωγής νοσηρών, μη πολιτισμένων αηθών προτύπων, με γνώμονα την νομιμοποίηση της διαστροφής και της διαταραχής.
Συνελόντι ειπείν, μαχόμεθα υπέρ της αληθείας αλλά και της επικράτησης της κοινωνικής ισορροπίας.
