Την ενοχή του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, χωρίς κανένα ελεφρυντικό πρότεινε η εισαγγελέας τoυ ΜΟΔ Ευγενία Σταθουλοπούλου.
Η εισαγγελέας στήριξε την άποψη της στο ότι, όπως είπε: "Η πράξη τελέστηκε με άμεσο δόλο. Κυριάρχησε με τις ενέργειες του. Ενιωθε τη αγωνία της από την ασφυξία" και συμπλήρωσε:. "Είναι συγκλονιστικό ότι χρόνος που ενήργησε είναι πολύς . Κατά την κρίση μου είχε το χρόνο να κάνει πίσω και να μην αφαιρέσει τη ζωή της γυναίκας του".
Κατά την εισαγγελέα ο φόνος έγινε για ασήμαντη αφορμή.
Οπως είπε η κ. Σταθουλοπούλου: " Ο κατηγορούμενος ούτε βρισιές δεν μπόρεσε να επικαλεστεί. Γιατί κι ο ίδιος ξέρει ότι δεν υπάρχει προφανής αιτία".
H εισαγγελέας επέμεινε ότι, ο φόνος έγινε σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και τόνισε:
"Αυτή η εμβληματική υπόθεση είναι επαρκώς θεμελιωμένη πάνω στη δουλειά που έκανε η αστυνομία το Τμήμα Ανθρωποκτονιών εξαναγκάζοντας ουσιαστικά τον κατηγορούμενο σε ομολογία. Τα γεγονότα για εμένα είναι αυταπόδεικτα εκκωφαντικά και δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος είναι φυσικός αυτουργός των πράξεών που του αποδόθηκαν".
Στάθηκε επίσης στο ότι, το αίτιο, που πυροδότησε το έγκλημα παρέμεινε ανοιχτό!
Είπε η κ. Σταθουλοπούλου:
"Το παράλογο της τέλεσης των εγκλημάτων εμένα με παραπέμπει στο ότι, το αίτιο αυτής της ανθρωποκτονίας παρέμεινε ανοιχτό μέχρι το τέλος. Το αίτιο που πυροδότησε το έγκλημα"!.
Η εισαγγελέας μίλησε για "αγκαλιά θανάτου", λέγοντας:
"Πώς επετεύχθη το εγκληματικό αποτέλεσμα; Κατασκευασμένη η απολογία του κατά τη δική του εκδοχή, για να στηρίξει τη εκδοχή του ατυχήματος . Μιλάει για εναγκαλισμό. Μόνο ως αγκαλιά θανάτου θα μπορούσε να ειδωθεί. Γνωριζε ότι το μαξιλάρι θα λειτουργούσε μονωτικά οπότε έπρεπε να διασφαλίσει ότι δεν θα ακουστεί κάτι. Ουτε κατά διάνοια δεν μπορούσε να ισχύει ότι την άφησε λιποθυμη. Ηταν σε θέση να διακρίνει την κατάσταση για εκείνον".
Kαι συμπλήρωσε: "Όταν ξεκίνησε να φράζει τις αεροφόρους οδούς της Καρολάιν είναι βέβαιο ότι ένιωθε τους κραδασμούς από την ασφυξία. Είναι συγκλονιστικό ότι ο χρόνος που ενήργησε ήταν πολύς και μπροστά στα μάτια εξελίχθηκαν όλα τα ασφυκτικά συμπτώματα. Κατά την κρίση μου είχε χρόνο να κάνει πίσω βλέποντας τα συμπτώματα της γυναίκας του. Τα 60 δευτερόλεπτα είναι μεγάλος χρόνος για να κάνει πίσω. Δεν λειτούργησε καμία αναστολή. Αρχικά ανέφερε ότι προέβη σε εναγκαλισμό, όχι εύστοχος όρος, μόνο αν δεχτούμε ότι ήταν εναγκαλισμός θανάτου".
Σε άλλο σημείο της αγόρευσης της είπε:
"Την πλάκωσε με όλο του το σώμα για να μην αντιδράσει. Καταδείχθηκε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ότι το smartwatch και τα 17 βήματα που κατέγραψε ήταν οι κινήσεις των χεριών της. Ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι μπορεί να ακούσουν οι γείτονες. Ούτε κατά διάνοια δεν είναι πιστευτό ότι την άφησε όταν νόμιζε ότι έχει λιποθυμήσει. Την άφησε όταν βεβαιώθηκε ότι ήρθε το τέλος» σημείωσε".
H εισαγγελέας χαρακτήρισε "θεία δίκη", την αμέλεια του κατηγορούμενου να αφήσει το ρολόι της Καρολάιν στο χέρι της.
"Ο κατηγορούμενος ξέχασε να αφαιρέσει το ρολόι της Καρολάιν και αυτό είναι Θεία Δίκη γιατί έδωσε αρκετά στοιχεία", είπε και συμπλήρωσε, πως "ο θάνατος της Καρολάιν ήταν αγωνιώδης".
Η εισαγγελέας κατέρριψε τον ισχυρισμό του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου περί βρασμού, λέγοντας:
"Ο ισχυρισμός εξετάσθηκε εξονυχιστικά. Ο ίδιος ο κατηγορούμενος δυναμίτισε την υπερασπιστική γραμμή. Δυσκολεύτηκε να αποδείξει την κορύφωση του συναισθήματος και κάθε φορά απαντούσε πως δεν θέλει να πει κακή κουβέντα για το θύμα. Είπε πως η κίνηση της Καρολάιν προς το παιδί τον ώθησε, προσθέτοντας όπως «δεν πήγα από το 0 στο 100». Είπε πως είδε την κορούλα του να υφίσταται ένα βίαιο περιστατικό. Δεν μας περιέγραψε όμως κάτι τόσο βίαιο. Ο μηχανισμός του θανάτου τέθηκε ενώ το θύμα κοιμόταν. Οι κρίσιμες στιγμές περιγράφονται με τέτοιο τρόπο που αν δεν γνωρίζαμε το πλαίσιο θα νομίζαμε ότι το επεισόδιο εξελίσσεται σε υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας".
Στην αγόρευση της η εισαγγελέας επανέλαβε πολλές φορές ότι πρέπει να απορριφθεί ο ισχυρισμός του Μπάμπη περί βρασμού ψυχικής ορμής, λέγοντας:
"Ακόμη και το επιχείρημα ότι σκότωσε θολωμένος καταρρίφθηκε όταν εναπόθεσε το παιδί στο σώμα της νεκρής μάνας. Είχε επίγνωση της αδιανόητης σκληρότητας του. Ήξερε ότι η προσοχή θα στρεφόταν στο παιδί και σε εκείνον που βγήκε αλώβητος από μια αιματηρή ληστεία. Με πλήρη βεβαιότητα ο ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί”.
