Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και η νεοπαγής Νέα Τάξη πραγμάτων επιβάλλει καθολοκληρίαν έναν καινοφανή ολοκληρωτισμό της δυσώδους ελίτ, ερειδόμενη εις την δήθεν κατά φύση κατάργηση των φύλων και την αναγόρευση του τρίτου φύλου, ως το δεσπόζον και
αρρήκτως συνυφασμένο με την οικονομική ελίτ.
Τούτο δε, κυριαρχεί ευθέως και εις τα καταναλωτικά πρότυπα και επιβάλλεται εν ταυτώ, βιαίως εις τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, εις τα κέντρα διασκεδάσεως αλλά προεχόντως και κυρίως εις
την παιδεία ως ιδεολόγημα.
Η «ξύλοις και ροπάλοις» επιβολή του ιδεολογήματος του πολιτισμικού μαρξισμού περί των φύλων και εν γένει όλης της «σεξιστικής» υποκουλτούρας, η οποία πλήττει λυσσωδώς τις
παραδοσιακές αρχές και οικογενειακές αξίες, συνιστά ένα καταθλιπτικό παρά φύση μηδενιστικό ολετήρα της υγιούς ανάπτυξης προτύπων.
Η εσκεμμένη αυτή συσκότιση της αλήθειας και η συστηματική επιβολή συγκεχυμένων και ρευστών προτύπων, δημιουργούν νοσηρές κοινωνίες με προτεραιότητα την αποχαλίνωση των
ηθών, τον συνειδησιακό εκμαυλισμό, και τον πνευματικό ευνουχισμό των πολιτών, άνευ ετέρου τινός.
Η απόκρυψη της επιστημονικής προσεγγίσεως επί των διαφόρων ως άνω τάσεων και η αντικατάστασή της, υπό την πρωτοκαθεδρία της φαιάς προπαγάνδας του έωλου και ακραιφνούς ρεύματος του δικαιωματισμού, ακριβώς δια να παρελκύσουν την κοινή γνώμη από την γενεσιουργό αιτία των στρεβλών αυτών αντιλήψεων, αποτελούν την μήτρα του προβλήματος.
Η αποθέωση των ορμέμφυτων σεξουαλικών αναγκών και η συνακόλουθη εμμονική προβολή τους, ως το πρώτιστο κριτήριο αυτοπροσδιορισμού των ατόμων, αποστραγγίζοντας τα από υγιή
πνευματικά ιδεώδη και τις παραδοσικοκεντρικές αρχές και αξίες, δημιουργούν αλλοιωμένα και ιδιαζόντως αντικοινωνικά αντανακλαστικά τα οποία άγουν ανυπερθέτως τα μέλη της κοινωνίας προς ένα παρακμιακό αδιέξοδο τέλμα δημιουργικότητας.
Ως εκ τούτου μία κοινωνία άνευ κατευθυντήριων γραμμών, απεμπολεί πάσα μορφή της αξιοπρέπειά του, καθίσταται ένα ασυνείδητο άθυρμα, το οποίο ενδιαφέρεται αποκλειστικά και
κυνικά δια τον καταναλωτικό ευδαιμονισμό και τον πανηδονισμό, πάσης φύσεως.
Η κατάλυση αρχών, η παραχάραξη των άπεφθων πανανθρώπινων αξιών, η επικράτηση της αναρχίας και της ρευστότητας των πάντων δίκην ενός ψευδεπίγραφου προοδευτισμού, δημιουργεί μία τερατώδη και άναρχη κοινωνία, η οποία αγάγει νομοτελειακά προς τις κοινωνικές νευρώσεις και διαταραχή των προσώπων, τα οποία άνευ ηθικών φραγμών, είναι διατεθειμένα
άνευ αιδούς και αναστολών να εκμεταλλευτούν τους πάντες αρκεί να επιτύχουν το αδυσώπητο και αψίκορο εσωτερικό τους πάθος.
Η έλλειψη παιδείας, ο ακρωτηρισμός εκ των ριζών μας, και η πλήρης πτωχοποίηση, δημιουργεί μία κοινωνία μετα-ανθρώπου, ο οποίος καθίσταται φορέας ενός κοινωνικού μηδενισμού και
απόλυτης αποχαύνωσης και παρακμιακής σηψαιμικής αποσύνθεσης.
Σήμερον ζούμε, εις μία μεταιχμιακή κατάσταση έκπτωσης του ανθρώπινου προσώπου, λόγω ελλείψεως ορθών και στερεών βάσεων εις την κοινωνία, όπου τα πάντα επιτρέπονται, τα πάντα
νοθεύονται άνευ αρχών και αξιών, πλην όμως ο ανθρώπινος πόνος και η υπερεκχειλίζουσα ψυχική διαταραχή η οποία σοβεί, δεν καλύπτεται, διότι η ως άνω κατάσταση οδηγεί
νομοτελειακά προς τον όλεθρο.
Η φύρδην μύγδην κατάσταση, η νομιμοποίηση των παρά φύση πολιτικών καταστάσεων οδηγεί σε αλλεπάλληλες κοινωνικές εκρήξεις αλλά και στην εκδήλωση εγκληματικών και παρανοϊκών
τάσεων.
Η πολοτποιημένη και η ανερμάτιστη κοινωνία συνιστά το ιδεώδες και το ζητούμενο των ελίτ, ούτως ώστε να καθίσταται ευχερέστερα χειραγωγήσιμες προς εξυπηρέτηση των σχεδίων των
ελίτ οι οποίες απρόσκοπτα εσαεί και εις το διηνεκές θα κυβερνούν τις μάζες.
Συνελόντι ειπείν η αντίσταση έγκειται εις το μυηθούμε εις την παράδοση και ακολουθούμε πνευματικό, εγκρατή, συνετό και ελληνο-Ορθόδοξο βίο.