ΠΗΓΗ: https://soccerplus.gr/benea-sto-sp-to-dimosioypalliliki-eche/
Συνέντευξη στο Soccer Plus και στην Αγγελική Μακρή
Η δημοσιογράφος και νομικός, Μαίρη Μπενέα, είναι μια δραστήρια γυναίκα με πλούσιο βιογραφικό και επιτυχίες, που ερευνά, αποκαλύπτει, αναδεικνύει.
Εκτός από τις νομικές υποθέσεις που αναλαμβάνει, εμφανίζεται στη μακροβιότερη εκπομπή της τηλεόρασης «H Δίκη στον ΣΚΑΪ», δίπλα στον «Πρύτανη» όπως λέει και η ίδια, Κυριάκο Θωμαΐδη. Παράλληλα, εργάζεται και αρθρογραφεί σε μεγάλες εφημερίδες και γνωστά site, ενώ διατηρεί το δικό της blog, τις «Δικογραφίες», που είναι το πρώτο δικαστικό blog στην Ελλάδα.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο SoccerPlus μιλάει, μεταξύ άλλων, για τη “Δίκη στον ΣΚΑΪ”, την οπαδική βία, τη σχέση που έχει η ίδια με το ποδόσφαιρο αλλά και για θέματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος.
- Μια ακόμη σεζόν στην εκπομπή «H Δίκη στον ΣΚΑΪ», ξεκίνησε, φέτος σε νέα τηλεοπτική στέγη. Τι στόχους έχει η εκπομπή για φέτος;
"Για μένα δεν είναι καινούρια στέγη, μιας και παλαιότερα παρουσίαζα στο κανάλι την εκπομπή«Δικογραφίες». Επίσης, αρκετές φορές και πριν αποκτήσω μόνιμη παρουσία στην εκπομπή, είχα υπάρξει καλεσμένη του Κυριάκου Θωμαΐδη στην Δίκη. Στόχος της εκπομπής είναι να μην αφήσει τίποτα στο σκοτάδι, όπως κάνει εδώ και 37 χρόνια. Ασχολείται κυρίως με το ποδόσφαιρο και σκάβει, κυρίως, πίσω από την εικόνα, είναι εκπομπή δηλαδή που αποκαλύπτει και έχει αποκαλύψει πολλά για τηδιαφθορά στο χώρο του ποδοσφαίρου".
-Είμαστε κοντά στην ουσιαστική εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου;
"Την ίδια απορία έχω κι εγώ και όσο καιρό ασχολούμαι με αυτό το θέμα, δεν έχω λάβει κάποια απάντηση".
- Θα πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξει η νοοτροπία στη χώρα. Να αλλάξει οτρόπος που σκέφτεται ο απλός οπαδός, μέχρι τις αποφάσεις και τους νόμους που ορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση.Μου έρχεται στο μυαλό μια πρόσφατη εμπειρία που είχα στο Μιλάνο, όπου σε μέραπου έπαιζαν η Μίλαν και η Ίντερ, οι ομάδες της πόλης και θεωρείται ντέρμπι, οικογένειες, παρέες, παιδιά, πήγαιναν όλοι μαζί στο γήπεδο, φορώντας διαφορετικές φανέλες. Και δεν γινόταν το παραμικρό, ούτε υπήρχε αυτή η ένταση που συναντάμε εδώ.
"Αυτό το έχω ακούσει και από άλλους συναδέλφους, όπως από τον συνεργάτη μου τον Κυριάκο Θωμαΐδη, o οποίος έχει πάει σε πολλούς αγώνες στο εξωτερικό. Αυτό είναι πολιτισμός, να κάθεται ο ένας δίπλα στον άλλον, να πανηγυρίζει και να θρηνεί για τη νίκη ή την ήττα της ομάδας του, χωρίς να φοβάται ότι κινδυνεύει. Και όχι μόνο στο γήπεδο, αλλά και έξω, γιατί όπως βλέπετε από τα περιστατικά των τελευταίων χρόνων, η βία έχει μεταφερθεί και έξω από τα γήπεδα.Αυτό είναι κάτι τρομερό γιατί ταυτίζεται και με τη βία των ανηλίκων, κάτι που το κάνει ακόμη πιο τρομακτικό. Οι αιτίες δεν είναι μόνο ο οπαδισμός, αλλά άλλες, όπως η κοινωνική βία που νιώθει ο νέος όταν δεν έχει δουλειά και βασανίζεται ο ίδιος και η οικογένειά του με διάφορα θέματα της καθημερινότητας.Φταίει γενικώς ότι τα παιδιά δεν νιώθουν κάπου ασφάλεια, σιγουριά, αποδοχή που είναι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία τους. Όλο αυτό το έλλειμμα, το βγάζουν με βία. Εάν η πολιτεία θέλει να κάνει βήματα στο θέμα της οπαδικής βίας έχει τον τρόπο. Πιστεύω όμως ότι δεν θέλει, γιατί η οπαδική βία είναι ένας τρόπος να διοχετευτεί η κοινωνική βία, που σε άλλες περιπτώσεις θα ξέσπαγε με εξεγέρσεις, διαδηλώσεις, κλπ.Επομένως, είναι ουτοπικό να πούμε πως θα εξαλειφθεί οριστικά η οπαδική βία. Ταπαιδιά θα πρέπει να καταλάβουν και να στρέψουν την ορμή και την οργή τους σε τρόπους που θα κάνουν τη ζωή τους καλύτερη.Η υπόθεση της δολοφονίας Λυγγερίδη είναι χαρακτηριστικό του τι συμβαίνει με την οπαδική βία. Αυτό που συνέβη ήταν έγκλημα και αποδεικνύει ότι, στήνονται«μαγαζάκια» που εκμεταλλεύονται παιδιά, τα οποία στο τέλος καταλήγουν στη φυλακή.
Όπως συνέβη με τον 18χρονο που συνελήφθη πρώτος για την υπόθεση Λυγγερίδη, καθώς ομολόγησε ότι πέταξε μία από τις φωτοβολίδες. Η ζωή αυτού του παιδιού έχει καταστραφεί.Στην υπόθεση της δολοφονίας του Μιχάλη στη Νέα Φιλαδέλφεια, βλέπουμε επίσης ότι, η πολιτεία είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις. Γνώριζαν, είχαν ενημέρωση οι ελληνικές Αρχές ότι έρχονται 200 οργανωμένοι χούλιγκαν, που διέσχισαν ανενόχλητοι όλη τη χώρα οπλισμένοι. Δεν μπορούσαν να περιφρουρήσουν την περιοχή στο γήπεδο ώστε να μην πλησιάσουν; Γιατί δεν τους έκαναν έλεγχο στα σύνορα; Ο καθένας που θέλει να περάσει τα σύνορα ελέγχεται, ακόμα και σωματικά. Εγώ που είμαι διαπιστευμένη Κοινοβουλευτικήσυντάκτις, και έχω ταυτότητα για να μπαίνω στη Βουλή, περνάω κάθε φορά από εξονυχιστικό έλεγχο.
- Άρα είναι ανίκανοι ή δεν είναι μόνο ανίκανοι;
"Σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε αδράνεια των Αρχών, που συμβαίνουν πράγματα μπροστά τους και επιλέγουν την απραγία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που συνέβη με την Κυριακή, η οποία δολοφονήθηκε μπροστά στο ΑΤ Αγίων Αναργύρων. Ο δημόσιος υπάλληλος είναι λειτούργημα ιερό. Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι λειτουργούν με αδιαφορία και διεκπεραιωτικά. Αυτό οδηγεί τον κόσμο στο να τους αντιμετωπίζει με οργή και περιφρόνηση.Παίρνουν έναν μισθό βρέξει-χιονίσει και λειτουργούν με κακή νοοτροπία. Το δημοσιοϋπαλληλίκι δυστυχώς, έχει γίνει νοοτροπία και για πολλούς δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς. Βέβαια, υπάρχουν και πολλοί στον τομέα της Δικαιοσύνης, οι οποίοι κάνουν εξαιρετικό έργο. Όχι μόνο ως λειτουργοί, αλλά και ως άνθρωποι. Πολλοί έχουν σωθεί επειδή ένας εισαγγελέας λειτούργησε πάνω από το ρόλο του"!
- Πώς φτάσαμε στο να καταλαμβάνει η Ελλάδα χαμηλές θέσεις στην ελευθερία του Τύπου;
"Πολλοί υποστηρίζουν και γράφονται συνεχώς άρθρα για το ότι τα εγκλήματα στην Ελλάδα συγκαλύπτονται, μένουν ατιμώρητα όπως τα Τέμπη. Η ελευθερία του Τύπου είναι στοιχείο βασικό και δομικό σε μια Δημοκρατία. Σε όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως στην περίοδο της χούντας που βίωσε η χώρα μας, δεν υπήρχε ελευθερία του Τύπου. Δυστυχώς και σήμερα η Ελλάδα έχει κατρακυλήσει σε πολύ χαμηλές θέσεις και αυτό το λένε επίσημοι φορείς, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Politico, ο Συνήγορος του Πολίτη, κλπ.Τα πορίσματα και οι έρευνές τους είναι απογοητευτικά. Εγώ δεν λέω ότι έρχεται κάποιος με βούρδουλα και μας επιβάλει τι θα γράψουμε, όμως αν δείτε τη θεματολογία των δελτίων ειδήσεων, θα καταλάβετε τι συμβαίνει πραγματικά. Σε πολλές περιπτώσεις στρέφουν τον πολίτη σε θέματα που δεν είναι τα φλέγοντα και τα μεγάλα που απασχολούν την Ελλάδα. Αντίθετα, πίσω από αυτά κρύβουν συνταρακτικές αλήθειες. Παράδειγμα, η υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών όπου υπήρξε συγκάλυψη με ευθύνη της κυβέρνησης. Ζούμε το οξύμωρο, οι γονείς να προσπαθούν να αποκαλύψουν τι έγινε, για ποιο λόγο συνέβη το δυστύχημα και τι μετέφερε το εμπορικό τρένο, αντί να το έχει κάνει ήδη η Δικαιοσύνη. Η ηρωίδα μητέρα Μαρία Καρυστιανού μπήκε μπροστά σε όλο αυτό και έτσι μαθαίνουμε σιγά σιγά τι υπάρχει πίσω από αυτό το σκοτάδι. Το τραγικό και εξοργιστικό είναι ότι οι οικογένειες θρηνούν 57 ανθρώπους, και στην προσπάθειά τους να μάθουν τι συνέβη, βρίσκουν απέναντί τους την πολιτεία και την Δικαιοσύνη. Παλεύουν μόνοι για να βρουν το δίκιο τους και κάνουν μόνοι τις έρευνες, έχοντας κόντρα το κράτος, αντί να το έχουν αρωγό".
- Κάνοντας μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, μπορεί κανείς να βρει τίτλους όπως «η εντυπωσιακή Μαίρη Μπενέα». Σας ενοχλεί να ακούτε σχόλια για την εικόνα σας;
"Η τηλεόραση είναι εικόνα. Όταν εκτίθεσαι, γιατί αυτή είναι η δουλειά σου, λογικό είναι να υπάρξουν και σχόλια. Δεν ενοχλούμαι με τα σχόλια, ένα ωραίο σχόλιο είναι θετικό, δεν με πειράζουν όμως και τα αρνητικά. Θέλω να κάνω τη δουλειά μου ευσυνείδητα και να παραμένω σταθερή στις αρχές μου. Αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι οι προσωπικές μου αξίες, τις οποίες δεν πουλάω ποτέ, ό,τι και να γίνει. Μπορεί να σας φανεί υπερβολικό, αλλά κατάγομαι από μια περιοχή της Ελλάδας, τη Μάνη, που η αξιοπρέπεια και η περηφάνεια είναι σαν τον αέρα που αναπνέουμε. Θα παραμείνω σταθερή σε αυτό που πιστεύω και υπηρετώ. Ο δημοσιογράφος δεν είναι επάγγελμα, αλλά λειτούργημα, είναι σαν το γιατρό που σώζει ζωές".
– Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα να καθιερωθεί σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπως αυτός των αθλητικών;
"Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι από τη φύση της ανταγωνιστική. Το να είναι μια γυναίκα σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο, έχει τα καλά του, έχει και τα κακά του. Για μένα, σημαντικό είναι μια γυναίκα στο χώρο που εργάζεται να εμπνέει τον σεβασμό. Έτσι θέλω να επιβάλλομαι, δηλαδή με τη δουλειά μου. Σίγουρα, μια γυναίκα πρέπει να παλέψει περισσότερο, ειδικά όταν είναι μητέρα, προκειμένου να τα καταφέρει όλα. Από την άλλη, ο ανδροκρατούμενος χώρος του ποδοσφαίρου με εξιτάρει, γιατί για μένα είναι πρόκληση και μου αρέσουν πολύ οι προκλήσεις. Γι’ αυτό και δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτό που κάνω!
- Εκτός από την επαγγελματική σας ενασχόληση, βλέπετε ποδόσφαιρο;
"Παλιότερα, δεν έβλεπα σχεδόν καθόλου. Από τότε όμως που μπήκα στην εκπομπή «Δίκη», το ποδόσφαιρο κέρδισε πολύ το ενδιαφέρον μου. Στη δουλειά μου μπορεί να μην ασχολούμαι με το αγωνιστικό μέρος του ποδοσφαίρου, αλλά με το ποινικό, όμως και οι δύο πλευρές του με γοητεύουν το ίδιο. Παρακολουθώ αγώνες της ομάδας μου και άλλων ελληνικών ομάδων και επίσης αγώνες της Εθνικής μας. Θέλω να έχει επιτυχίες η χώρα μου και να ξεχωρίσει σε διεθνείς διοργανώσεις του ποδοσφαίρου. Μου αρέσει πολύ το ξένο ποδόσφαιρο και κυρίως οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες πουδεν έχουν καμία σχέση με τις ελληνικές. Επειδή όλα τα αντιμετωπίζω ανθρωποκεντρικά, παρακολουθώ στενά τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου, προπονητές, παίκτες, διαιτητές και παράγοντες, πολλοί από τους οποίους, έχουν ενδιαφέρουσες πτυχές ως άνθρωποι. Αυτό με γοητεύει ιδιαίτερα".
