Δεκατρείς
μέρες μετά την πρόταση της εισαγγελέα
περί ενοχής του, για την υπόθεση του
σκανδάλου των υποβρυχίων, στην οποία
είναι κατηγορούμενος σε βαθμό
κακουργήματος, ο Γαλλο – ελβετός, πρώην
στέλεχος ελβετικής τράπεζας Ζαν Κλωντ
Οσβαλντ, στις 20 Νοεμβρίου, έκοψε το
βραχιολάκι γεωεντοπισμού και την
κοπάνησε, παραβιάζοντας τον όρο του
περιορισμού κατ΄οίκον, με τον οποίο
είχε εξασφαλίσει την προσωρινή παραμονή
του εκτός φυλακής.
Ο
Γαλλο – ελβετός, ο οποίος ακόμη παραμένει
άφαντος, στη διάρκεια της απολογίας του
είχε λυγίσει, κλαίγοντας και εκλιπαρώντας
το δικαστήριο, να μην τον καταδικάσει,
όταν άκουσε την εισαγγελέα του Τριμελούς
Εφετείου Κακουργημάτων κ. Παντελάκη,
να διατυπώνει πρόταση ενοχοής, που για
τον ίδιο ήταν καταπέλτης... τρόμαξε και είδε τη διαφυγή
του ως μονόδρομο!
Στην
πρόταση της, για
την υπόθεση των «μαύρων ταμείων», από
τα οποία διακινήθηκαν μίζες, για την
κατασκευή τεσσάρων υποβρυχίων από την
γερμανική HDW -Ferrostaal στα Ναυπηγεία
Σκαραμαγκά, κόστους άνω του 1 δισ. ευρώ,
επί υπουργίας του Άκη Τσοχατζόπουλου,
η κ. Παντελάκη ήταν καταδικαστική, για
τους θεωρούμενους ως πρωταγωνιστές της
υπόθεσης, μεταξύ των οποίων τοποθέτησε
και τα
στελέχη της τράπεζας, από την οποία
διακινούντο οι προμήθειες, Φάνη Λυγινό
και Ζαν Κλωντ Όσβαλντ.Η εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων πρότεινε την ενοχή Οσβαλντ, για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου 1608 περί καταχραστών του δημοσίου, που επισύρει ακόμη και ισόβια!
Αυτονόητο είναι ότι, η πρόταση της εισαγγελέα δεν είναι δεσμευτική γιά το δικαστήριο, που μπορεί να κρίνει απαλλακτικά τον κατηγορούμενο.
Συνήθως όμως η εισαγγελική πρόταση δίνει το στίγμα, γιά το τι μπορεί να επακολουθήσει.
Οπως είπε η εισαγγελέας:
“Υπήρχε ένα τμήμα με 15 τραπεζίτες, που διατηρούσαν πολλούς πελάτες ο καθένας. Ίσως υπήρχε δυσκολία να ελέγχει ο Κάντας τον Λυγινό. Όμως προέκυψε από τη διαδικασία ότι, τα ποσά ήταν μεγάλα και οι κατηγορούμενοι δεν μας έλυσαν την απορία, πώς τόσο μεγάλα ποσά δεν δημιούργησαν προβληματισμό, για την προέλευση τους και πώς δεν γνώριζαν την ιδιότητα του Κάντα στη γενική διεύθυνση εξοπλισμών; Πώς θα μπορούσε να έχει αποκομίσει τόσο μεγάλα ποσά; Πώς δεν το ηλεγξαν; Ο Οσβαλντ είπε ότι τότε αυτό δεν απαιτείτο. Προέκυψε ότι ο Λυγινός ταξίδευε συνέχεια στην Ελλάδα. Θα έπρεπε ο Όσβαλντ να έχει άμεση επαφή με το Λυγινό και να το γνωρίζει, καθώς και τον σκοπό των ταξιδίων. Ο Όσβαλντ ήτα παρών σε ένα ταξίδι και πήρε χρήματα από τον Κάντα και αυτό δεν είναι νόμιμη συναλλαγή με μία τράπεζα. Η διακίνηση των ποσών γινόταν με την ανοχή του κ. Όσβαλντ. Δεν θα μπορούσε να μην το γνωρίζει. Ο τρόπος δράσης αυτός συγκροτεί αυτό το αδίκημα και από πλευράς αμφότερων των κατ/νων. Ο ρόλος του στην τράπεζα ήταν συγκεκριμένος και διευθυντικός. Τα ποσα ήταν υπέρογκα και αποκλείεται ο Οσβαλντ, να μην είχε λάβει γνώση και να γνώριζε ότι, κάτι δεν πήγαινε καλά έστω εκ των υστέρων. Συνέδραμε τον Λυγινό και χωρίς τη συνδρομή αυτή οΛυγινός δεν θα μπορούσε να πράξει παράνομα”.
